DOI article:
Leonardos, Basileios I.: Amphiareiou epigraphai
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14366#0090
78 Άμφιαρείον έπιγραφαί' νπο Β. Λεονάρδου.
ΑΕ 191»
το μήκος ήττον πιθανόν ένΟάοε), ο8οβ4 Πυϋάνγε- λιπές)'δψ. ώς 0 06, -λ. ώς 0 Ιοο, πάν. ώς 0 08*
λος (Ταναγραΐος άρχαιότερον), πρβ και έξης άρ. γρ. υψ. ώς 0 009, μτγρ ώς 0 003, μτστ. 0 008.
1112 Πονϋόδωρον. ηύρέθη δυσμόθεν της έπϊ της αριστεράς τοΟ χει-
μάρρου οχ-θης πηγής.
111 (εικ. 11): Έκ τοΰ άπο της αναπληρώσεως εικαζομένου
Βοιωτών προξενιά Πυϋοδώρω Σατ\νρον εϋηκόν. μήκους των στί/ων φαίνεται ό'τι εινε βάθρου άπό-
Λευκου μαρμάρου άπότμημα (καϊ όπισθεν έλ- τμήμα.
[1] [όείΊ'ος άρχοντος, μεινός πανάμω, επεψάφιδδε δεΐνα]
1 όεΐνος ε ■& ν ι κ ό ν, Έρ]μαϊ«δα[ς δεινός ε&νικόν
2 ελεξε- δεδόχθη τΰ δάμυ] Πουθόδωρον Σατ[ΰρω ε&νικόν προξενον
3 εΐμεν κή εΰεργέτα]ν τώ κοινώ Βοιωτώ[ν αυτόν κή έσγόνως κή εϊμεν
11: Βοιωτών προξενιά (επιγρ. άρ. 111). 4 αύτϋς γάς κή Ρυκίας έ']π:πα[σιν κή] «[σφάλιαν κή ασουλίαν κή -
112 (εικ. 12): 113 (είκ. 13) :
ΑΕ 1891301 (46), ίΟ VII4260: ΑΕ 489197 (43), ία VII 4259, ΕΙΟ 220:
Βοιωτών προξενιά Βοιωτών προξενιά
Στράτωνι Άπολλοφάνονς Σιδωνίω. 'Απολλοδώρω Φρυνίχου Άΰηναίω.
Στήλη αΐετοΰχος, λευκοΟ μαρμάρου, ΰψ. 0 0ο. Στήλη αίετοϋ/ος, λευκού μαρμάρου, υψ. 0 63.
Έν ΑΕ 189197(43) στ. 3 της μεταγραφής γρ.,ώς
——-
12 : Βοιωτών προξενιά
' (επιγρ. άρ. 112: ΑΕ 1891 ιοί άρ. 46, Ι& VII 4260).
Πανπιρίχω άρχοντος, μεινός πανάμω, \3. Βοιωτ&ν προξενία
έπεψάφιδδε Λύσανδρος Μειλίχω Ώρώπιος, (επιγρ. άρ. 113: ΑΕ 1891 97 άρ. 43, ΙΟ VII 4259).
Μικρίνας Ξένωνος Θεισπιεύς ελεξε· δεδόχθη
. 5 / τ \ , , Χαροπίνω άρνοντοο, Εύφρ
τοι δαμοι προξενον ειμεν κη ευεργεταν ν " γ
_ _ _ _ «..«,., ,. ,, , αίνων Πτωϊοοωρου ϋρωπι
ο τω κυνω Βοιωτών Λτρατωνα Απολλοφανιος „, ,. „ „, „ . „ ,
ος ελεξε* οεοοχση τοι οαμ
Σώών.ον κή αυτόν κή Ιγγόνως κή ειμεν αυτοί οι Άπολλόδωρον Φρουνίχ
γάς κή Ροικίας εππασιν κή Ρισοτέλιαν 5 ου Άθανήον προξενον είμ
κή άσφάλιαν κή ασουλίαν κή πολεμώ κή ϊράνα[ς εν κή εύεργέταν τώ κοινώ
ε]ώσας κή κατά γάν κή κατ θάλατταν Βοιωτών αυτόν κή έγγόνω
10 κή ταλλα πάντα καθάπερ κή τ[ο]ΐς άλλοις ς «ή είμεν αΰτοϊς γάς εππ
π]ροξένοις κή ευεργέτης. ασιν κί1 Κικία5 κ^ &σ(Ρά}1
10 αν κή ασουλίαν κή πολεμώ
ιόντος κή ΐράνας κή κατά
, λα λ Υ"ν κατα θάλατταν κή τ
' στ. 3 βέβαιον το Μικρινας. στ. 10 πιθανόν δλλα πάντα βσα [κ]η τοΐς λο
εινε οτι έν τω τοις το 2ον γράμμα έσφαλμένως ιποϊς προξένοις κή εΰερ
ηφουναράνθη α καϊ έπειτα διωρθώθη εις ο. 15 γέττ/ις τώ κοινώ Βοιωτών.
ΑΕ 191»
το μήκος ήττον πιθανόν ένΟάοε), ο8οβ4 Πυϋάνγε- λιπές)'δψ. ώς 0 06, -λ. ώς 0 Ιοο, πάν. ώς 0 08*
λος (Ταναγραΐος άρχαιότερον), πρβ και έξης άρ. γρ. υψ. ώς 0 009, μτγρ ώς 0 003, μτστ. 0 008.
1112 Πονϋόδωρον. ηύρέθη δυσμόθεν της έπϊ της αριστεράς τοΟ χει-
μάρρου οχ-θης πηγής.
111 (εικ. 11): Έκ τοΰ άπο της αναπληρώσεως εικαζομένου
Βοιωτών προξενιά Πυϋοδώρω Σατ\νρον εϋηκόν. μήκους των στί/ων φαίνεται ό'τι εινε βάθρου άπό-
Λευκου μαρμάρου άπότμημα (καϊ όπισθεν έλ- τμήμα.
[1] [όείΊ'ος άρχοντος, μεινός πανάμω, επεψάφιδδε δεΐνα]
1 όεΐνος ε ■& ν ι κ ό ν, Έρ]μαϊ«δα[ς δεινός ε&νικόν
2 ελεξε- δεδόχθη τΰ δάμυ] Πουθόδωρον Σατ[ΰρω ε&νικόν προξενον
3 εΐμεν κή εΰεργέτα]ν τώ κοινώ Βοιωτώ[ν αυτόν κή έσγόνως κή εϊμεν
11: Βοιωτών προξενιά (επιγρ. άρ. 111). 4 αύτϋς γάς κή Ρυκίας έ']π:πα[σιν κή] «[σφάλιαν κή ασουλίαν κή -
112 (εικ. 12): 113 (είκ. 13) :
ΑΕ 1891301 (46), ίΟ VII4260: ΑΕ 489197 (43), ία VII 4259, ΕΙΟ 220:
Βοιωτών προξενιά Βοιωτών προξενιά
Στράτωνι Άπολλοφάνονς Σιδωνίω. 'Απολλοδώρω Φρυνίχου Άΰηναίω.
Στήλη αΐετοΰχος, λευκοΟ μαρμάρου, ΰψ. 0 0ο. Στήλη αίετοϋ/ος, λευκού μαρμάρου, υψ. 0 63.
Έν ΑΕ 189197(43) στ. 3 της μεταγραφής γρ.,ώς
——-
12 : Βοιωτών προξενιά
' (επιγρ. άρ. 112: ΑΕ 1891 ιοί άρ. 46, Ι& VII 4260).
Πανπιρίχω άρχοντος, μεινός πανάμω, \3. Βοιωτ&ν προξενία
έπεψάφιδδε Λύσανδρος Μειλίχω Ώρώπιος, (επιγρ. άρ. 113: ΑΕ 1891 97 άρ. 43, ΙΟ VII 4259).
Μικρίνας Ξένωνος Θεισπιεύς ελεξε· δεδόχθη
. 5 / τ \ , , Χαροπίνω άρνοντοο, Εύφρ
τοι δαμοι προξενον ειμεν κη ευεργεταν ν " γ
_ _ _ _ «..«,., ,. ,, , αίνων Πτωϊοοωρου ϋρωπι
ο τω κυνω Βοιωτών Λτρατωνα Απολλοφανιος „, ,. „ „, „ . „ ,
ος ελεξε* οεοοχση τοι οαμ
Σώών.ον κή αυτόν κή Ιγγόνως κή ειμεν αυτοί οι Άπολλόδωρον Φρουνίχ
γάς κή Ροικίας εππασιν κή Ρισοτέλιαν 5 ου Άθανήον προξενον είμ
κή άσφάλιαν κή ασουλίαν κή πολεμώ κή ϊράνα[ς εν κή εύεργέταν τώ κοινώ
ε]ώσας κή κατά γάν κή κατ θάλατταν Βοιωτών αυτόν κή έγγόνω
10 κή ταλλα πάντα καθάπερ κή τ[ο]ΐς άλλοις ς «ή είμεν αΰτοϊς γάς εππ
π]ροξένοις κή ευεργέτης. ασιν κί1 Κικία5 κ^ &σ(Ρά}1
10 αν κή ασουλίαν κή πολεμώ
ιόντος κή ΐράνας κή κατά
, λα λ Υ"ν κατα θάλατταν κή τ
' στ. 3 βέβαιον το Μικρινας. στ. 10 πιθανόν δλλα πάντα βσα [κ]η τοΐς λο
εινε οτι έν τω τοις το 2ον γράμμα έσφαλμένως ιποϊς προξένοις κή εΰερ
ηφουναράνθη α καϊ έπειτα διωρθώθη εις ο. 15 γέττ/ις τώ κοινώ Βοιωτών.