DOI Artikel:
Keramopulos, Antōnios D.: Eikones polemistōn tēs en Dēliō machēs (424 p. Ch.)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14367#0027
αε ΐϋ2ο Κεραμόπουλλος' ΙΙολεμισταί της εν Δηλίω μάχης. 1 /
έκ της αετ'αύτο0 συνεργασία;, ότι προσήγγισε περίπου μέχρι 271)^. Εις την διάκρισιν τών δύο
πάντους προς τον τεχνικον τρόπον αύτου και δτί το τούτ<.υν ομωνύμων τε/νιτών δεν θά διατρίψωμεν,
εογον αύτου εν Πλαταιαΐς, πολεαικά; πράξεις δεγόμενοι αυτούς κατά τά πορίσματα άλλων νεω-
είκονί'^ον, θά είνε πολλά σώυ.ατα πολεμιστών έν τέοο_>ν του Βπιιιη έοευνητών διακεκοιυ.ένους, ομω-
στάσει, οία ή των πολεμιστών των Θηβαϊκών στη- νύμους, συμπολίτας και συγγενείς, άλλ' εν άπο-
λών. Ό Σαυ-γένης μάλιστα και το τεμάχιον είκ. στάσει έκατονταετηρίοος άπ'άλλήλων άκμάσαντας.
3, δια των άρναϊζουσών πτυχών εξερχόμενα του Περί του πρώτου πιστεύεται, οτι ήτο το αυτό
συνλΟου^ πααά τώ Μνάσωνι και τώ Ρύγχωνι τρό- ποόσωπον ποός τον άπλώς μνηΐλονευόμενον Α ο ι-
που, ασυμβίβαστα δέ και προς την Πολυγνώτειον στείοην ώς μαθητήν του Πολυκλείτου (Πλιν. Η η
πτυχολογίαν, δεικνύουσιν, όχι μόνον οτι ό τεχνί- 34, 50.72), έπιδέςιον επομένως και έν τη γλυπτι-
της πολλάς λεπτομέρειας ένεπίστευεν εις τον χρω- κη. ΓοιοΟτός τις, ειπομεν, άμφίδέξιος τεχνίτης
στήρα ούχι ο εις την σμίλην, αλλά και ότι πρό- πρέπει πάντους να ήτο ό ποιήσας τάς θηβαϊκάς
τυπά τινα παλαιά εν ΓΙοκυτία έτύγχανον μιμήσειυς στήλας, και άν ακόμη ελειπεν ή άνάμειςις εκείνη
και καΟ' ον /ρόνον οί τεχνΐται ήσαν ήδη δυνατοί του Πολυκλείτου εις την έκταίοευσιν τεχνίτου
νά παράγουσι τελειότερα έργα. πιστευομένου Θηβαίου και άκμάσαντος κατά τον
Επειδή δε Ό Όνασίας ούδαμου άλλα/ου μνη- Πελοποννησιακόν πάλεμον. Επειδή δέ ό Πλίνιος
μονεύεται πλην έν Πλαταιαΐς και δή και ενταύθα (35, 75) λέγει, ότι ό Άοιστείδης ώς ζωγοάφο; ήτο
ίσως έκ σπουδής του Παυσανίου, ί'να περιγράψη μαθητής του Εύξενίοα, νομίζω, οτι ό Εύξενίδας
το έκεΐ ιστορικόν ιερόν κα'ι μνημόνευση των μεγα- ούτος Οά εύρίσκετο εν τινι σχέσει ή εξαρτήσει προ;
λων τε/νιτών Φειδίου και Πολυγνώτου, συμπε- τον 'Ονασίαν τον συνεργάτην του Πολυγνώτου, εί
οαίνω, ότι τον 3ίον αϋτου ό άνήο εζησεν έν Βοιω- και ό Αοιστείότ,: Οά ήδύνατο και αυτός άπ' εύ-
τία, υ.ή υ.ετασνων άλλων μεγάλων έργων γνουστών θεία; νά διδανΟτ έκ των εικόνων του ναου της
εί; τήν πολυποαγαονουσαν πεοί τούτοι κρναίαν Άοείας Άθηνας.
Ί I Γ ί I ι ΐ'- ι ^ I -
παοάδοσιν. Άλλ' άν τούτο άληΟεύη, τότε ποε- Τον ποεσβύτερον 'Αοιστείδην τάσσει ό λΥοΗβΓδ
ι I .1 ' I ι I I I
πει νά αναζητήσω μεν έν Βοιωτία τους μαΟητάς (8ρπη£ΘΓ λΥοΙΙθΓΒ Όίβ Κηιιχί άβ8 ΑΙΙβΗ. 320
αύτου. εξ. 371) σύγνίονον του Σκόπα, ίνα, ούτίο, -οαίνε-
Εις τήν οηαιουογίαν της εικαζόμενης ίστοοίκ; ται, συ""/2ονίστ τήν είσαΛ/<Λ>γήν του πάγους εί;
- ι I1 ι 1 ι - - , I · ι ' I /.ι ,11 III
ταύτης αί 'οαντασίαι σωοευονται 3ε3αιως πολλαί, τάς άνΟοωπίνας εικόνας έν τε ττ γοαφικη και τΫϊ
Ι^ι I II ' ^ I * II ίΤ Τ Μ ι»
το δέ χείρον είνε, οτι, ί'να προχο·>ρήσ(υμεν, εχομεν πλαστική. Αλλά τοσούτον ακριβής συγχρονισμός
ανάγκην και άλλων: Είνε γνο^στόν, ότι κατά τον οέν είνε αναγκαίος, έπειοή ή γραφική ήδύνατο νά
Ε και τον Λ αιώνα πολλοί τεννϊται είνε διφυείΓ ποοη^ηΟη, δεν γνωοί^οιχεν δέ άκοι3ώς τίνα έ'ογα
/. ι ^ ι I ι I .1 ' ι ι - ι ιι^ II
τήν τέχνη ν οί ζωγράφοι Πολύγνωτος, Μίκων και των άποδιδομένουν εις τον Αριστείδην άντκουσιν
Πάναινος ήσαν άμα και γλύπται, ώς οί γλυπται εις τον ποεσβύτερον ύπο το όνομα τούτο τε/νίτην,
Φειδίας και Κύοοάνουο ήσαν και ζωγράφοι. Μάλι- /.αί ίσω; πλανώυ.εΟα πιστεύοντες, ότι ό ποεσδύτε-
στα δέ οιαφέοει ήυ.ΐν ό θη3αΐος 'Αοιστείδης» οο: 'Αοιστείοης είνε εισηγητής του πάθους, ώς
ρι·αοο1αι·Π8 πΐ'ίΐίθχ, όστις ττο διδάσκαλος του Εύ- πλανάται νου.ί'^ω ό Ρβιτοί ^/.ν/. </β Ζ'αΓί Χ, 201
φράνορος (Πλίν. Η. π. 35, 111) και διεκρίνετο πιστεύων, ό'τι ό νεώτερος Αριστείδης ό σύγχρονος
αύτ. 35, 122) έν τή έγκαυστική τέχνη, ή ς ένο- του 'Απελλου είνε κατά τον Πλίνιον εΰρετής τή;
μίζετο υπό τίνων ευρετη;. Ό Πλίνιο;, φαίνεται έγκαυστική;. Ούτο; δέ ό νείότερο; Αριστείδη;^
συγχεων τόν έπί του Πελοποννησιακού πολέμου ζήσας μεχρ ι του τέλους περίπου της 4·τ'ί έκατον-
άκμάσαντα πρεσβύτεοον 'Αοιστείδην, όν τάσσει ταεττ,οίόος π. Χ., ένδοξος δ ών τώ 330 ότε είκών
σύγχρονον τώ Ζεύ;ιδι και τω Παρρασίω, και τόν αύτου άπήχθη έκ <">ηβών εί; Πέλλαν υπό του
όμώνυμον έγγονον αύτου, όστι; απεικόνισε και τήν Άλεξάνδοου, δεν Οά ήτο ευκόλως εγγονό; του
Λεόντιον τήν φίλην του Επικούρου (342-271 π.
Χ., έν "Αθήναις περί το 322 και ατό του 300 ι α. Κοίηηοΐι Ββν. ά ΡΜΙ. XXXIX, 1915, 53
έκ της αετ'αύτο0 συνεργασία;, ότι προσήγγισε περίπου μέχρι 271)^. Εις την διάκρισιν τών δύο
πάντους προς τον τεχνικον τρόπον αύτου και δτί το τούτ<.υν ομωνύμων τε/νιτών δεν θά διατρίψωμεν,
εογον αύτου εν Πλαταιαΐς, πολεαικά; πράξεις δεγόμενοι αυτούς κατά τά πορίσματα άλλων νεω-
είκονί'^ον, θά είνε πολλά σώυ.ατα πολεμιστών έν τέοο_>ν του Βπιιιη έοευνητών διακεκοιυ.ένους, ομω-
στάσει, οία ή των πολεμιστών των Θηβαϊκών στη- νύμους, συμπολίτας και συγγενείς, άλλ' εν άπο-
λών. Ό Σαυ-γένης μάλιστα και το τεμάχιον είκ. στάσει έκατονταετηρίοος άπ'άλλήλων άκμάσαντας.
3, δια των άρναϊζουσών πτυχών εξερχόμενα του Περί του πρώτου πιστεύεται, οτι ήτο το αυτό
συνλΟου^ πααά τώ Μνάσωνι και τώ Ρύγχωνι τρό- ποόσωπον ποός τον άπλώς μνηΐλονευόμενον Α ο ι-
που, ασυμβίβαστα δέ και προς την Πολυγνώτειον στείοην ώς μαθητήν του Πολυκλείτου (Πλιν. Η η
πτυχολογίαν, δεικνύουσιν, όχι μόνον οτι ό τεχνί- 34, 50.72), έπιδέςιον επομένως και έν τη γλυπτι-
της πολλάς λεπτομέρειας ένεπίστευεν εις τον χρω- κη. ΓοιοΟτός τις, ειπομεν, άμφίδέξιος τεχνίτης
στήρα ούχι ο εις την σμίλην, αλλά και ότι πρό- πρέπει πάντους να ήτο ό ποιήσας τάς θηβαϊκάς
τυπά τινα παλαιά εν ΓΙοκυτία έτύγχανον μιμήσειυς στήλας, και άν ακόμη ελειπεν ή άνάμειςις εκείνη
και καΟ' ον /ρόνον οί τεχνΐται ήσαν ήδη δυνατοί του Πολυκλείτου εις την έκταίοευσιν τεχνίτου
νά παράγουσι τελειότερα έργα. πιστευομένου Θηβαίου και άκμάσαντος κατά τον
Επειδή δε Ό Όνασίας ούδαμου άλλα/ου μνη- Πελοποννησιακόν πάλεμον. Επειδή δέ ό Πλίνιος
μονεύεται πλην έν Πλαταιαΐς και δή και ενταύθα (35, 75) λέγει, ότι ό Άοιστείδης ώς ζωγοάφο; ήτο
ίσως έκ σπουδής του Παυσανίου, ί'να περιγράψη μαθητής του Εύξενίοα, νομίζω, οτι ό Εύξενίδας
το έκεΐ ιστορικόν ιερόν κα'ι μνημόνευση των μεγα- ούτος Οά εύρίσκετο εν τινι σχέσει ή εξαρτήσει προ;
λων τε/νιτών Φειδίου και Πολυγνώτου, συμπε- τον 'Ονασίαν τον συνεργάτην του Πολυγνώτου, εί
οαίνω, ότι τον 3ίον αϋτου ό άνήο εζησεν έν Βοιω- και ό Αοιστείότ,: Οά ήδύνατο και αυτός άπ' εύ-
τία, υ.ή υ.ετασνων άλλων μεγάλων έργων γνουστών θεία; νά διδανΟτ έκ των εικόνων του ναου της
εί; τήν πολυποαγαονουσαν πεοί τούτοι κρναίαν Άοείας Άθηνας.
Ί I Γ ί I ι ΐ'- ι ^ I -
παοάδοσιν. Άλλ' άν τούτο άληΟεύη, τότε ποε- Τον ποεσβύτερον 'Αοιστείδην τάσσει ό λΥοΗβΓδ
ι I .1 ' I ι I I I
πει νά αναζητήσω μεν έν Βοιωτία τους μαΟητάς (8ρπη£ΘΓ λΥοΙΙθΓΒ Όίβ Κηιιχί άβ8 ΑΙΙβΗ. 320
αύτου. εξ. 371) σύγνίονον του Σκόπα, ίνα, ούτίο, -οαίνε-
Εις τήν οηαιουογίαν της εικαζόμενης ίστοοίκ; ται, συ""/2ονίστ τήν είσαΛ/<Λ>γήν του πάγους εί;
- ι I1 ι 1 ι - - , I · ι ' I /.ι ,11 III
ταύτης αί 'οαντασίαι σωοευονται 3ε3αιως πολλαί, τάς άνΟοωπίνας εικόνας έν τε ττ γοαφικη και τΫϊ
Ι^ι I II ' ^ I * II ίΤ Τ Μ ι»
το δέ χείρον είνε, οτι, ί'να προχο·>ρήσ(υμεν, εχομεν πλαστική. Αλλά τοσούτον ακριβής συγχρονισμός
ανάγκην και άλλων: Είνε γνο^στόν, ότι κατά τον οέν είνε αναγκαίος, έπειοή ή γραφική ήδύνατο νά
Ε και τον Λ αιώνα πολλοί τεννϊται είνε διφυείΓ ποοη^ηΟη, δεν γνωοί^οιχεν δέ άκοι3ώς τίνα έ'ογα
/. ι ^ ι I ι I .1 ' ι ι - ι ιι^ II
τήν τέχνη ν οί ζωγράφοι Πολύγνωτος, Μίκων και των άποδιδομένουν εις τον Αριστείδην άντκουσιν
Πάναινος ήσαν άμα και γλύπται, ώς οί γλυπται εις τον ποεσβύτερον ύπο το όνομα τούτο τε/νίτην,
Φειδίας και Κύοοάνουο ήσαν και ζωγράφοι. Μάλι- /.αί ίσω; πλανώυ.εΟα πιστεύοντες, ότι ό ποεσδύτε-
στα δέ οιαφέοει ήυ.ΐν ό θη3αΐος 'Αοιστείδης» οο: 'Αοιστείοης είνε εισηγητής του πάθους, ώς
ρι·αοο1αι·Π8 πΐ'ίΐίθχ, όστις ττο διδάσκαλος του Εύ- πλανάται νου.ί'^ω ό Ρβιτοί ^/.ν/. </β Ζ'αΓί Χ, 201
φράνορος (Πλίν. Η. π. 35, 111) και διεκρίνετο πιστεύων, ό'τι ό νεώτερος Αριστείδης ό σύγχρονος
αύτ. 35, 122) έν τή έγκαυστική τέχνη, ή ς ένο- του 'Απελλου είνε κατά τον Πλίνιον εΰρετής τή;
μίζετο υπό τίνων ευρετη;. Ό Πλίνιο;, φαίνεται έγκαυστική;. Ούτο; δέ ό νείότερο; Αριστείδη;^
συγχεων τόν έπί του Πελοποννησιακού πολέμου ζήσας μεχρ ι του τέλους περίπου της 4·τ'ί έκατον-
άκμάσαντα πρεσβύτεοον 'Αοιστείδην, όν τάσσει ταεττ,οίόος π. Χ., ένδοξος δ ών τώ 330 ότε είκών
σύγχρονον τώ Ζεύ;ιδι και τω Παρρασίω, και τόν αύτου άπήχθη έκ <">ηβών εί; Πέλλαν υπό του
όμώνυμον έγγονον αύτου, όστι; απεικόνισε και τήν Άλεξάνδοου, δεν Οά ήτο ευκόλως εγγονό; του
Λεόντιον τήν φίλην του Επικούρου (342-271 π.
Χ., έν "Αθήναις περί το 322 και ατό του 300 ι α. Κοίηηοΐι Ββν. ά ΡΜΙ. XXXIX, 1915, 53