Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1920)

24 Κερζμόπόυλλος' ΠολεμισταΙ της έν Δηλίω μάχης αε κνο.

414 τήν Μυκαλησσόν, ίσως δέ και κατά τήν μνη- σύρω και τον τεχνικώς τελειότερον φαινόμενόν μαι

ΐΑονευθεΐσαν συμπλοκήν του 42(). Εις τίνα των Μνάσωνα εις τους πολεμιστάς τΫίς υ,άγγις του

γοόνων τούτων επεσεν ό Μνάσων καΐ ο Ρύγχων; Δηλίου. Εκ της μάχης ταύτης τοσαΟτα ήσαν τα

Δυστυχώς ούδείς ύπάρχει τρόπος προς άπόδειξιν λάφυρα των Θηβαίων, ώστε έκ της τιμής αυτών

τούτου βεβαίαν. Άλλ' εϊττον ήδη, οτι ή στήλη «τήν τε στοάν τήν μεγάλην έν τη άγορα (των θη-

τοΰ Σαυγένους εινε αναπόσπαστος άπΌ της στήλης οών) κατασκευάσαι και χαλκοΐς άνδριάσι κο-

του 'Ρύγνωνος. Αί ομοιότητες μάλιστα των δύο σμήσαι, τους όέ ναούς τοις οπλοις και τάς κατά

τούτων παραστάσεων εν ταΐς λεπτομερείαις, οία- τήν άγοράν στοάς τοις έκ των σκύλων καταχαλ-

είνε το δαφνοστεοές κοάνος, τά υποδήματα, ό διά- κώσαι» (πρβλ. ^4<>7. ζΙ^λγ. 1!) 1 7 σ. 37) 1.

κόσμος της άσπίδος και του τοπείου εινε τοιαΰται·, Εις τάς στήλας ταύτας βλέπω θηλαίους, ους

ώστε, άποκλειου.έν/,ς έν τώ ε' αιών. και έν υ.ιά και έγνώρισαν «άνδοειοτέοους εις τον πόλεαον» οί 'ΑΟτ-

τη αύτη πόλει της αντιγραφής του ετέρου τών ναΐοι (Άριστοφ, Βάτρ. 1023 εξ.), βλέπω τά άγαθά

έργων τούτων υπό του ετέρου έν δυσίν άλλοτρίοις και καλά σώματα τών Βοιωτών, άτινα επαινεί ό

άλλήλων αλλά μόνοις έν Ελλάδι όμορρύθμως διά Σωκράτης εν τοις Απομνημονεύμασι τοΟ Ξενοφών-

ν^οάΗειος και νοαΦ/ίς έοναζοαενοις έογαστηοίοις τος (III, ό, "2 ες.), βλέπιο «άνδοας φιλοτιμοτάτους

ούο ισοδυνάμου τεχνιτών, καθιστώσι πιθανόν, ότι και μεγαλο:ρρενεστάτους πάντων, άπερ ούχ ήκιστα

ό εις και μόνος τεχνίτης, ό ποιήσας τάς στήλας παροξύνει κινδυνεύειν υπέρ ευδοξίας τε και πατρί-

ταύτας, ειογά£ετο αύτάς συγγρόνως και κατέ3αλεν οος». Είς το παράστημα τών ενδόξων τούτων άν-

όυ.οίας και τάς αύτάς διά τήν σύνΟεσιν αυτών ορών, ων τήν όρμήν ό θάνατος μόνος έπέσχε, οια-

σκέψεις. Φρονώ λοιπόν, ότι και ό 'Ρύγχων, εντελώς λάμπει ή υπερηφάνεια τών έπιζησάντων νικητών

σύγνρονον έργον προς τον Σαυγένην ων, εικονίζει τοΟ Δηλίου.

πολεμιστήν της παρά το Δήλιον μάχης 1. Είναι δέ βέβαιον, ότι ούχί μόνον έν τη γείτονι

Ή στήλη του Μ>άσωνος εινε ή άριστη τήν δια- Αττική οί τάφοι τών έν πολεμώ πεσόντων άπε-

ττοησιν ίσως δέ και τήν έκτέλεσιν. Τά γράμματα τέλουν ση μείον εκδηλώσεως της δόξης και της αύ-

αύτ-τς εινε έπιαελέστατα πάντων κεναοα^-αένα τοπεποιθήσεως τών πολιτών, άλλά και εξω αύτής. 2

Το Μ και τό Ν εχουσι κατακόρυφα τά εξω σκέλη Περί Θεσπιών εχω νά είπω, ότι το πολυάνδριον

το δέ £ εινε τετρασκελές ως είς τάς στήλας του τών έν Δηλίω πεσόντων συνέχεται προς άλλους

θεσπικου πολυανδρίου, ενώ τό Ταναγραϊκον πολυ- περιβόλους τάφων εν τή αυτή πλευρά της έκ της

^.νδριον, ό Σαυγένης, ό Κοίρανος, ό [Ιανχάρης, ό πόλεως αρχομένης οοου, ων εις απέχων πεντη-

Ήοεσάδας (ποβλ. κατωτέοω τον Πολυτιιχίδαν και κοντάδα περίπου μέτρων άπο του πολυανδρίου

τήν Καλυνθίδα) εχουσι 5. Άλλα τα σχήματα ταύτα ~Ψ π*λιν εινε πιΟανώτατα επίσης πολυάνδριον

τών γραμμάτων δεν δεικνύουσιν ασφαλώς χρονικήν πολεμικον, επειοη εν τοις χωμασιν αύτου επιπο-

διααοοάν, ως οΰδ' αί έλαωοαί τεννικαί διαοοοαί αί λαίως συνέλεξα παρ οστά τεμάχια σιδηράς πλα-

έξηγούμεναι διά τών πολλών χειρών τών άποτε- *°ς, έκ θώρακος πιθανώς, έχουσης προσκεκολλη-

λουσών έργαστηριόν τι υπό τήν διεύΟυνσιν ενός Ρ^ον και υπό της σκωρίας διαπεποτισμένον τό

ανδρός ή διά της μικρας χρονικής αποστάσεως της ύφασμα του χιτώνος όρα \4ρχ. Δελτ. Ιί>17, 1 741).

χωριζούσης τα έ'ργα του αύτου τεχνίτου ή του Ό νεκρός ήτο λοιπόν στρατιώτης" γίνεται δ' ούτω

πιθανόν, ότι έν θεσπιαΐς τά πολεαικά πολ

υανΟοια

Ενεκα δέ τών γενικών τεχνοτροπικών λόγων

1 "Οτι ό Διόδωρος λέγων ταύτα ι\/ι ττρ.ό οφθαλαών /.αί Βοιωτι-

και ένεκα της ϋπερηφανιας, ήτις όμοία έκόηλοΟται -/.α; τ, θηβαίκας πηγά?, 8?α τα5 παραπομπϊς ^:ΑΒη)ύοη>8 Α η.
έπ'ι πασών τούτων τών βοιωτικών στηλών και αρ- °^ ^ Λ7> 1904 5 σ. 100

,ν , > , , » ,- , ' 2 Πρβλ. τα: Αθήνας ©ουκ. 2,;Μ /.. α. την έν ΙΙοντΌ Ήοά-

μοζει εις την παρά το Δηλιον καλλινικον μαχην, κλ5ιον ,,^,^ ΙΙΙβί.?ρ. ΙΠ δ3δ. υ,-α^ηβι- Αίΐιβη. Μία. 1910,
ήτις ητο μεγίστη δόςα της Βοκοτίας, συυ,παοα- σ. 183 ίξ. ΒβΗ Ρ/ήί. ΨοβΚ. 1915, 1081. \νο1ΐοΐ'8 8ίίζ. Ββν.

(Ι.Βαι/β/: ΛΚ 1913 σ. ■{ Ιξ. ΡΛ<7. ΡΓοοΑ. 1915. 1421,

λνίΙαηιο\νί(ζ Κ^άαίΗβη 83 ές. Ανίδίοίβί. ηηά ΛίΙιβη
1 Πρβλ. νυν /.-/I Κ<κ1βη\ν;ιΜΐ Αι-βΗ. Αηζ 1913. Οό. 171. ΕίΐΓβηι ΒβίΙν ζ· ς/ΗββΗ. ΒβΙΐρ. ΠΙ, 1920 σ. ^ϋ.