Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1920)

Α Ε 122ο

ιν/ον έξαιρετον θέσιν εν τω αύτώ πάντα τόπω τον Άπολλόδωρον τον σκιαγράφον. ^ Τοιούτο: δ"έ
έπι της έτερα; ή Ιπ αμφοτέρων των πλευρών τεχνικός χαρακτήρ είναι αξιοσημείωτος έν τοις χρο-
τής δδοΟ εγκατεστημένα, και άπετέλουν ούτω νολογητοΐς τούτοις έ'ργοις, άτινα δύνανται να νοη-
τό έξαίρετον «μνήμα των άριστέων», το «δημό- σιμεύσωσι προς κατανόησιν των τρόπων της πα-
σιον σήμα», τούτο οέ άγει να πιστεύσωμεν, οτι λαιάς γραφικής, ους οέν δυνάμεθα νά σπουδάσω*
και κοινής λατρείας επιταφίου ετύγχανον οί νεκρό1 μεν ού'τε έν τοις νομίσμασιν ή τοΤς λιθίνοίς άναγλύ-
τών πολέμίον ώς έν Αθήναις (το έν Αθήναις φοις ή περιφερέσιν έ'ργοις, ατινα ώς έκ της φύσεως
άντίστοι/ον υ,νήυ.α της μά/ης του Ληλίου όρα αυτών εινε ανεπίδεκτα γραφικών κυρίως μεθόδων,
Οαυσ. 1, *2ί), 13). ούτε εν ταΐς άγγειογραφίαις, αίτινες, ήναγκασμέ-

ναι νά περιορίζωνται εις το μέλαν χρώμα του γα-

★

νώματος και το ώχρέρυθρον του πηλού, οέν ήού-
ναντο νά άποδώσιυσιν ούτε την πολύ/ροψ.ίαν ούτε
Έοοηθη άνωτέοω, οτι αί /αοακταί στήλαι είνε τήν σκιαγραφίαν της εργασίας τών μεγάλων ζω-

νοαΦίκα

γα, κα' οτι πάντοος εφερον χρώματα γράφων .

I Γ 4 ι<

1 ν ι

επί του έοα^ου;, έ3 ου εςαιοεται ή κυρία είκών Αιά τούτο Οά εξάρω ούο εισέτι παρατηρήσεις επί

δια τούτο το έοατ,ος είνε ελαφρώς άνώμαλον είρ- ^ήί στήλης του Σαυγενους κυρίως. Πρώτον οτι ή

-ασαένον και ουτω ποόσφοοον προς ύποδονήν νρώ- ανεμώνη εικονίζεται επί του εγγυτάτου του θεατού

ματος. Ότι αί /αρκκταί γραμμαί εφερον επίσης '/Α20υ' έπ< το° προσκηνίου (αναηΐ; ρΐαη) ούτως

χρώμα οιακριτόν, αποδεικνύει ή ράβδος του Παγ- της όλης σκηνογραφίας, εν ω το δενδρον

χάρους, ήτις οέν είνε όλη χαράκτη, του μη χα- ύψοϋται έπί λόφου κατά το βάθος της σκηνής,

οα/Οέντο: μέρους όντος ποτέ οεοηλυψ,ένου μόνον (πρβλ Ηαιίδοι· ε. ά. II 31/ έξ). Λοιπόν ή άνε-

οιά /ρώματος, καθώς το έλλεΐπον μέρος τών δο- Μ-ώνη και τό οενδρον (άναμφισοητητα>ς οενόρον,

ράτων επί της στήλης ΙΙβ11)ίο· ΡηΗτβν 3 I, 1081 . ουχί άνθος τι ή μικρόν φυτον) εχουσι τό αυτό ύψος'

Άλλ' ότι και το ύπόλοιπον της παραστάσεως μάλιστα ή ανεμώνη είνε υψηλότερα κατά 0,02.

έτεοε χρώματα, δεικνύει τό δεοιπλωμένον ίμάτιον ή "ώς συμβαίνει τούτο ; Έπί τών αγγειογραφιών πα-

τ νλααύς του Τύγνωνος πέοαν του οεςιου αύτου ρετηρήΟη, ότι πρόσωπά τινα εικονιζόμενα εις το

βρα/ίονος· ενταύθα υπέρ τον ώμον σχηματίζει βάθος του αναπτυσσομένου χώρου είνε κατά τι μι-

αυτη ίσ/υράν πτυ/ην οηλουμένην δια γραμμής χω- κρότερα ~ών εϊκονιζομένων εγγύς του θεατού

ρούσης από της ώας προς τον τράχηλον. Κατω- (ΗαιίδβΓ ε. ά. 305). Και διήγειρε μεν τούτο την

τέριυ ή νλαμυς ε/ει μίαν άποσβεννυμενην πτυ/ήν ύπόνοιαν, ότι πιθανόν ό τεχνίτης ήΟελεν ούτω νά

και έτι κατι,υτέρο.) είνε δλως απτυχος' και όμοος οηλωση την κατά προοπτικην σκιαγραφίαν σμι-

ή εξω και ή παράλληλος έσοοτερική ώα αυτής είνε κρυνσιν τών μορφών ένεκα της ά-οστάσεοος, άλλ'

/.υματοειοεΤς ένεκα τή: άνεμώσεως, ήτις κόλποι την έπειδή οέν παρατηρείται τούτο κατά κανόνα, έπε-

έσΟήτα ούτως, ώστε ή όφιοειοής κεντητή βεβαίως κράτησε νά. νομίζηται ώς προελΟόν εκ τυχαίας άμε-

ποτέ γοαυα.ή κατά υ.ήκος της ώας, ποοοπτικώς λείας του αγγειογράφου. IIρέπει ομως νά σημειώ-

όρωμένη και εικονιζόμενη ύπο του τεχνίτου, νά σωμεν, ότι τοιαύτη τυχαία αμέλεια οέν παρατη-

προσεγγίζη ποό: αυτήν έν τοις κόλποις του ύοά- ρεΐται και αντιθέτως, οέν παρατηρείται δηλ. /.αί

σαατο: αάλλον ή έν τοις ποοκοίλοι^. Τοιαύτη οιά- συ.ίκουνσις τών εγγύς του θεατού εί/.ονιζομενιυν

ταςις τών πραγμάτων οηλοΐ πτυνήν άπλωτήν, μορφών. Προσέτι οέ ή στήλη του Σαυγένους, ής

ήτις Οά έοηλουτο δια σκοτεινότερου και άνοικτοτέ· τον τε/νίτην ούοείς νομικό; Οά κατηγορήση οιά πα-

οο^ τόνου του /ρο^ματος του ιματίου κατά σκια-

, ' τΤ. 1 λΥπιίοι· Ιν ΟθγοΚθ - ΝθΓ<1βη ΕίηΙ. ίη άίβ ΑΗβνΙ. -10198

γραφιαν (φθορά και αποχρωσις σκιάς 11 Αουτ. π. τ^ς ,Γ 1Γ)δ έ?> Ραη^αη§1βΓ-ΚβίοΙι1ιο1(1.Ηαιΐ8βΓ ΙΓα^;»««Α

Άΰην. δόξης 346 Λ), ή ς ή πρώτη έμοάνισις άνέο- II, 317 Βαΐΐβ Όβι· ββΗδηβ ΜβηβοΤι 008. ΡΓιιΙιΙ ύαΗνϋ. 1910,

,. ι ι -, , ' ( η. 12 'ύ. Ναΐί^ΐαίΊ). ί'. ά. Κ1α$$. ΛΙί. 1911, 17. 8οΙιΐΌάβΓ

νεται υενοι των -/ζ^νων του ΙΙοΑυγνωτου και του τ , , \Μ1 ,ί, -

ς· λ · % λ ,ΊαΙινΙ). 1914 134-ο.

Μίκωνος, ή οέ μεγάλη άνάπτυςις άποοίοεται εις 2 Πρβλ. ΗβαββΓ ί. ί. II 320.