DOI Artikel:
Chabiaras, Nikētas: Archaiologikēs hetaireias papyroi (AEP 4-6)
DOI Artikel:Chatzēs, Antōnios Ch.: Eis Arsinoēs papyrous (AE 1920)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14367#0083
ΑΕ 1920
Χαβιαρ&ς- Άρχ. έταιρ. πάπυροι. — Χατζής" Είς Αρσινόης παπύρους. 73
Α
[1] [_■_-
1 της διατι[θ_. γεωρ
γικών και άγε[ωργήτων-
3 ϋυγατράσιν και [_
και της δια9ή[κης_
5 η[_^
μαρτυρώ ταΰτη τη δι[αθήκη —
7 τό ύποσυνηγμέν[ον__.
Το τεμάχιον ανήκει εις διαθήκην, ώς βεβαιού-
μεθα έκ τοΟ στ. 6, οΥ ής έκτος άλλων δ διαθέ-
των διατίθησιν εις τάς θυγατέρας αύτοΟ άγρούς
γεωργικούς καΐ άγεωργήτους ή, ώς λέγομεν σήμε-
ρον, χωράφια ήμερακαϊ άγρια.
Β
Όπίσω σώζονται γράμματα τινα δυσανάγνω-
στα.
6
Τεμάχιον ΰψ. ώς 0,055, πλ. 0,055' πάπυ-
ρος της συνήθους καλής ποιότητος.
1___τ]ών ανεπηρέαστων φυλά-
κων_]τοΰ κρατίσιου επιτρόπου
3 _]υν επιρεαστικώς άπο-
__]μοι κομισθε[___]ας
5 _κ]αθόλου υπάρχει ήμερον
_]σας άναγκα>ως[-] ε[. . .]βι.
Σύμη, 22α «ρεβρουαρίου 1920.
Νικήτας Δ. Χαβιαράς
Είς Αρσινόης παπύρους (ΑΕ 192072 73)
[πίναξ 4]
ΰπό
Αντωνίου Χ. Χατζή.
Των της Αρχαιολογικής έταιρείας παπύρων
4—6 νομίζω έπάναγκες την έμήν άνάγνωσιν και
ιδίας είς αυτούς παρατηρήσεις νά παραθέσω. Γε-
νικώς παρατηρώ, 5τι οί πάπυροι ούτοι είναι σπου-
δαίοι και δια την έν αύτοΐς εμφάνισιν πολλών
νεοελληνικών στοιχείων.
4.
Ή έμή άνάγνωσις εχει ώδε:
Α
[1] [_ίο-» εως της]
1 [τρ]ίτης ορας άπάντη[σ]ων εϊς
τώ Μίκρωνος, [π]ρός ας
3 εντωλάς έ'σχον Όπιονώστις,
αιάν μή βουληθΐς έρθΐν προς
5 μαι, οικώντας ενίγ[κ]ι σε ενταύ-
θα, ερρώσθαί σε εΰχομα[ι].
7 Πόπλις Χρόνης.
Β
[__] σίτωι.
Είς τον πάπυρον τούτον παρατηρώ τάδε :
Στίχ. [1]. εως : Ό Ν. Χαβ ιαρας συμπληροΤ
δια του μέχρϊ άλλ' έν παπύροις σύνηθες το εως'
πρβ. ΐνϋ/ΰθΐυ8/ΰΐ ΕρίδίαΙδΒ ρπναίδθ Ογεθοεθ
ςιΐδθ ίη ραργπ8 δθίειίίδ ί,β^ίάΒΠΐιη 8βι·ν&ηιιιι\
Ι.ίρ8Ϊ86 1911, πάπ. 4419 , 563 . 674 , 4421, 4α,
(εως παμενώΰ, εως της κς', εως της λ', εως της
κε', ης [=εως] μεσορή, εως του νϋν).
Στίχ. 1. δρας=ώρας π ρ β. λνι&ο\ν8ΐά ε. ά. σ.
143.
άπάντη[σ\ων (=άπάντησον) προτιμώ νά γράψω
και ούχι άπαντήσων. Την έρμηνείαν του Ν. Χα-
βιαρα δεν ευρίσκω πιθανήν. Κατ' έμέ άπάντηοον-
έλθέ' πρβ. άπαντάν... είς Κύζικον (=Ξενοφ. Έλλην.
Α' 3, 13), άπαντάν είς στοάν κ ά. τούτο στηρί-
ζει πως το κατωτέρω έν στίχ. 4 έρΰϊν [=έλϋεΐν).
10
Χαβιαρ&ς- Άρχ. έταιρ. πάπυροι. — Χατζής" Είς Αρσινόης παπύρους. 73
Α
[1] [_■_-
1 της διατι[θ_. γεωρ
γικών και άγε[ωργήτων-
3 ϋυγατράσιν και [_
και της δια9ή[κης_
5 η[_^
μαρτυρώ ταΰτη τη δι[αθήκη —
7 τό ύποσυνηγμέν[ον__.
Το τεμάχιον ανήκει εις διαθήκην, ώς βεβαιού-
μεθα έκ τοΟ στ. 6, οΥ ής έκτος άλλων δ διαθέ-
των διατίθησιν εις τάς θυγατέρας αύτοΟ άγρούς
γεωργικούς καΐ άγεωργήτους ή, ώς λέγομεν σήμε-
ρον, χωράφια ήμερακαϊ άγρια.
Β
Όπίσω σώζονται γράμματα τινα δυσανάγνω-
στα.
6
Τεμάχιον ΰψ. ώς 0,055, πλ. 0,055' πάπυ-
ρος της συνήθους καλής ποιότητος.
1___τ]ών ανεπηρέαστων φυλά-
κων_]τοΰ κρατίσιου επιτρόπου
3 _]υν επιρεαστικώς άπο-
__]μοι κομισθε[___]ας
5 _κ]αθόλου υπάρχει ήμερον
_]σας άναγκα>ως[-] ε[. . .]βι.
Σύμη, 22α «ρεβρουαρίου 1920.
Νικήτας Δ. Χαβιαράς
Είς Αρσινόης παπύρους (ΑΕ 192072 73)
[πίναξ 4]
ΰπό
Αντωνίου Χ. Χατζή.
Των της Αρχαιολογικής έταιρείας παπύρων
4—6 νομίζω έπάναγκες την έμήν άνάγνωσιν και
ιδίας είς αυτούς παρατηρήσεις νά παραθέσω. Γε-
νικώς παρατηρώ, 5τι οί πάπυροι ούτοι είναι σπου-
δαίοι και δια την έν αύτοΐς εμφάνισιν πολλών
νεοελληνικών στοιχείων.
4.
Ή έμή άνάγνωσις εχει ώδε:
Α
[1] [_ίο-» εως της]
1 [τρ]ίτης ορας άπάντη[σ]ων εϊς
τώ Μίκρωνος, [π]ρός ας
3 εντωλάς έ'σχον Όπιονώστις,
αιάν μή βουληθΐς έρθΐν προς
5 μαι, οικώντας ενίγ[κ]ι σε ενταύ-
θα, ερρώσθαί σε εΰχομα[ι].
7 Πόπλις Χρόνης.
Β
[__] σίτωι.
Είς τον πάπυρον τούτον παρατηρώ τάδε :
Στίχ. [1]. εως : Ό Ν. Χαβ ιαρας συμπληροΤ
δια του μέχρϊ άλλ' έν παπύροις σύνηθες το εως'
πρβ. ΐνϋ/ΰθΐυ8/ΰΐ ΕρίδίαΙδΒ ρπναίδθ Ογεθοεθ
ςιΐδθ ίη ραργπ8 δθίειίίδ ί,β^ίάΒΠΐιη 8βι·ν&ηιιιι\
Ι.ίρ8Ϊ86 1911, πάπ. 4419 , 563 . 674 , 4421, 4α,
(εως παμενώΰ, εως της κς', εως της λ', εως της
κε', ης [=εως] μεσορή, εως του νϋν).
Στίχ. 1. δρας=ώρας π ρ β. λνι&ο\ν8ΐά ε. ά. σ.
143.
άπάντη[σ\ων (=άπάντησον) προτιμώ νά γράψω
και ούχι άπαντήσων. Την έρμηνείαν του Ν. Χα-
βιαρα δεν ευρίσκω πιθανήν. Κατ' έμέ άπάντηοον-
έλθέ' πρβ. άπαντάν... είς Κύζικον (=Ξενοφ. Έλλην.
Α' 3, 13), άπαντάν είς στοάν κ ά. τούτο στηρί-
ζει πως το κατωτέρω έν στίχ. 4 έρΰϊν [=έλϋεΐν).
10