Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1920)

74 Χατζής· Εις Αρσινόης πάπυρους.

ΑΕ 1920

Στίχ. 1-2. εις τώ Μίκρωνος=είς το Μίκρωνος. 1 Στίχ. ^· ^αί άκωντας-με άκοντας.

το Μίκρωνος : τούτο φαίνεται, δτι είναι ή κα- άκωντας: Ό Ν. Χαβιαρας νομίζει, δτι το άκων-

τάλυμά τι, εν ω διέμενεν ό επιστολογράφος (τυρβ. τας κείται άντι του άκοντα· τούτο δεν δέχομαι.

προχείρως 1¥ίί&οΐϋ8Μ ε. ά. σ. 72 : εν τώί Πρω- Νομίζοί, δτι και ένταυθα εχομεν έτερον νεοελ-

τάρχου κατα[λ]ύματ[ι......](.... εις δε) ... τα 77ρα>- ληνικόν στοιχεΐον' άκοντας=άκουσίως· πρβ. τά νυν

τάρχου καταλύσω), ή τόπος τις" Μενε/Ιάου κατά Στέ- θέλοντας, βλέποντας και κάνοντας, τρώγοντας,

φανον τον Βυζάντιον πόλις Αιγύπτου· Ό Μθΐηθίίθ τρέχοντας, πηδώντας κ.λ.π. Όμοιον νομίζω το έν

έν τη έκοόσει Στεφάνου του Βυζαντίου λ. Μενέ- παπύρω παρά ΐνίί/ΰοινβΐϋΐ σ. 107, 17 γράφοντας

λαος αναγράφει και άλλας τοπωνυμίας έν γενική (=γράφοντε'ς).

(Ζΐία(5οχου, Ειληΰυίας, Λητοΰς, Χαιρέου 3, "Οτι πολλά νομιζόμενα νεοελληνικά στοιχεία

κου, Άγαμου δαίμονος, Άργέου, Νικίου, Άντι- είναι παλαιά κληρονομιά, έδίδαξαν άλλοι τε

νόου, Καλλίου, Κωβίου, Σωφάνους, Τισάρχου, και εσχάτως Ό ΒιΐΓθδοΙι: Γέγοναν αηά αηάθΓθδ

Φίλωνος, Αγκυρών, Άκανΰών κ. ά.). Έτι πρβ. ναΐ£έΪΓ£Πθ<3ΐπ8θ]ι έν Κΐΐθΐη. Μιΐ8. 46 (1891),

τά βυζαντιακά τά Στουδίου, τά Άμαντίου κ.ά.π. 3 σ. 193 κ. έ.

Μετά τά είρημένα την άνάγνωσιν του Ν. Χα- ένίγ[κ]ι: ίχνος του κ (την κάθετον κεραίαν) σα-

βιαρα [εις τον Μίκρωνος— εις τόνΜίκρωνα) θεωρώ φως διακρίνω.

άπιθανωτάτην. Πώς θά γραφή ή λέςΊς αύτη ; Ό Ν. Χαβια-

Το όνομα Μικρών μόνον άπας" συνήντησα, πρβ. ρας εγραψεν ένέγκη· άλλ'ή γνώμη είναι τολμηρά"

Ραρβ-ΒβΊΐ8βΙβν έν λ. Μίκρων. ένταυθα μόνον ίωτακισμο! είναι πιθανοί. Το ένίγκι,

[π]ρδς: του πρώτου γράμματος φαίνονται πολλά ώς νομίζω, κείται άντι του ένείγκη ή ένήγκη. Το

ίχνη, αλλά δεν δύναμαι νά βεβαιώσω, δτι δντίυς ένείγκη είναι άττικόν' πρβ. ΙΟ II Αάά. 57 β 9

π εκείτο. (συνενείγκτ])· Μθ^θγ3 σ. 385,604, Κπ1ιηθΐ·-Β1εί88

Στί/. 3. εντω/Ιας = έντολάς. Ον. Ογ. II 559, ΜθΐδίθΓΐιαηδ3 σ. 183' πρβ. και

οπιονωστις: τον δύναται και ώς μ νά άναγνω- Ηβνιυβνάβη Σθχ. λ. ένειγκεϊν. Ό τύπος ομως

σθη' την άνάγνωσιν του Ν. Χαβιαρα. δεν δύνα- οδτος ενωρίς εξαφανίζεται. Το ένήγκη, όπερ πιθα-

μαι νά δεχθώ. νώτερον νομίζω, ερμηνεύω ώς έξης: το ένέγκω εν

Υποθέτω, οτι πιθαν'ώτατα υποκρύπτεται αίγυ- τοις ύστέροις χρόνοις θεωρηθέν ώς σύνθετον

πτιακΌν κύριον όνομα (Όπιονώστις -η'Οπιομώστις)· (εν-έγκω} εδέχθη έσωτερικώς χρονικήν αΰςησιν'

πολλά αιγυπτιακά κύρια ονόματα λήγουσιν εις π?β· τό ποντικον άπονεγκάζω ( = άπδ-άναγκάζω:

— (σ)τις' πρβ. Στοτοήτις, Άλμέντις, Δακοΰτις, Βαλαβάνης, Ζώντα μνημ. σ 136) και το διαλεκτι-

Πετο υ βάστις, Τσονεσόντις, 'Έριεϋτις κ. ά. (πρβ. κον νά κατηφέρη [κατέφερον-κατήφερα και έκατη-

^ίίΙΰΟΐϋδΗ, ε. ά. Ιηάθχ ηοιηίηιιπι). φερα-νά κατηφέρω)· ή χρονική αύξησις έξετόπισε

Στί/. 4. α^αν βουληύΧϊς=έάν μη βούλησης· την συλλαβικήν και είσεπήδησε και εις την υποτα-

βμοια σφάλματα παρά ΨίίΙϋΟΐυδΗ ε. ά σ. 144 κ.έ. κτικήν πρβ. δμοιον έν παπύρω παρά λνίί1ίθ\ν8ΐπ

έρ&ΐν^έλΰεϊν πρβ. τά νεοελληνικά ήρ$α[=ήλ- ε. ά.σ. 34, 8 άνηλώσαν Μαι/8βν Οι-απιπι. £Πθθ1ι.

&ον), νά ερΰω ( = ελ&ω), αδερφός κ. α. π. Ρειρ. σ. 345, ΟνοηβΜ Μθπι. Ογ3ΒΟ. Ηθγο. 286.

Τέλος παρατηρώ, δτι δ άόρ. ύποτ. ένηγκη έν-

1 "Εχων τις ύπ' όψει τόν παρα \νϊί1ίο\ν8ΐ£Ϊ 'έ. α. πάπυρον άρ. ταθθα κείται άντι μέλλοντος οριστικής* τούτο πά-

49 (τώ άνθριόπου = του άνθοώπου) θα ύπέθετεν, οτι ενοαεν ενταύθα ., * / λ ' ~ ο v ~ <~ν*ι

- \ ■ Λ , . . ,,, ' . , λιν είναι σύνηθες εν τω βυ^,αντιακω ελληνισμω

το αυτο σφάλμα (τω Μικρωνος = του Μικρωνος)" αλλ ο πάπυρος 1 11 ' 1

49 ε χει γραφτκ.υπό "Αραβος. [εϋρΐ] σε=εύρήσει σε)· πρβ. και Γ. Χατζηδάκη

2 Στέ». βυζάντ.· αΧαιρέου, πόλις Αΐγυπτία, κατ' ελλειψιν τον ΜΝΕ Α' 598 7 5
πόλις».

3 Βεβαίως ό τόπος ώνο-χάσθη άπό χτ^ατός τίνος του Μίχρωνος· Στίχ. 7. Χρόνης: Τοΰτο πιθανώς είναί ύποκορίστί"

πρβ. τον Μακρυγιάννη (=συνοιχία νυν έν Αθήναις άπό χτήματος του κδς τύπος τθ0 Πολυχρόνιος" πρβ. Φΐλθκράτης-Κρά-
στρατηγοϊί Μακρυγιάννη), του Λεβίδη (= συνοικία Αθηνών οΰτω; νττι ' γ V ' . Α I. τ » ~.

. , . ' 1 , '\ ,Α - - ο,. , ; ^,. ; τ??ςκ.ά.· Πολυχρόνιος και Χρονιίο ς είναι αρχαία

ερμηνευτεον το χωρίον της Αρχαόιας το Λεριδη — το Λεβίδιον, το ' 1

Χλομοΰτσι=:τοΰ Χλομούτση κ.α.π.) πρβ. Ραρβ-ΒβηδβΙβΤ.