Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1920)

ΑΕ 1920

Ξαν&ουδίδης' Κρητικοί έτΐίγραφαί. 81

γουμένης και χρονολογικώς δεν θά αφίστανται Το Β υπήρχε βεβαίως εις τον άλφάβητον, άλλα

πολύ άπ' αλλήλων. κατά τύχην δεν έσώθη. Σχεδόν βέβαιον θεωρώ,

Έκ των δύο έπιγραφών τών Κουνάβων δύ- ώς είπον, ότι ύπήρχεν εις την λέξιν συμβολήτρα

ναται νά καταρτισθή ό άλφάβητος τής Έλτυ- του έκτου στί/ου τής Α . επιγραφής,

ναίας κατά τον έκτον περίπου π. Χ. αιώνα ου- Το ^ εχει σχήμα Λ, εν φ εις τά άλλα άρχαϊκά

τως (είκ. 4). Κρητικά αλφάβητα είναι Λ.

Α, . α, 4, ε\ ρ, χ. η, θ'Α'0 Κ- 1>'. Αν. /v, σ ρ, μ/τ, ν.

4." '' Ελτυναίας άλφάβητος εξ εΐκοαι γραμμάτων.

Το (5 εχει μεν το σύνηθες σ/ήμα, αλλ ενίοτε 451). Είναι το σ/ήμα του Φοινικικού Εαιιΐθά,

ή κάτω οριζόντιος γραμμή ή άβαθώς έχαράχθη ευρίσκεται δέ και εις τούς αρχαϊκούς άλφαβήτους

ή και παρελείφθη όλως και ένιαχου φαίνεται Λ. Αττικής, Βοιωτίας, Χαλκιδικής και τής κάτω

Το δίγαμμα εύρίσκεται εις τον άλφάβητον Έλ- Ιταλίας

τυναίας κατά τον συνήθη τύπον. Το Ο συνήθως μεν εχει την στιγμήν ή τΌν κυ-

Το ζ εύ'ρηται εις την μικράν έπιγραφήν. Είναι κλίσκον εις το μέσον Ο ένιαχου ομως είτε ένεκα

γνωστόν οτι εν ω το γράμμα τούτο υπάρχει εις φθοράς ή και διότι δεν εθεωρείτο απαραίτητος ή

τΌν άρχαϊκώτερον άλφάβητον του Πυθίου (και εις στιγμή, εύρηται μόνον Ο.

τούς τής Λύττου, ΌαξοΟ και Έλευθέρνας) 1 κα- Το ρ άλλοτε μεν εχει άποστρογγυλουμένην την

τηργήθη εις τον άλφάβητον τής Μ. Επιγραφής κεφαλήν Ρ, άλλοτε δέ τριγωνικήν Ρ\

άντικατασταθέν ύπο του α πλου ή και οιπλου ο. Και παλαιογραφικώς άρα, δπως και γλωσσικώς,

Το είναι φωνήεν (και ουχί το δασύ) και είναι αί έπιγραφαί Κουνάβων παρουσιάζουσι σημεία άρ-

πάντοτε κλειστόν Β, όπως δηλ. εις τάς έπιγραφάς χαισμου προγενεστέρου τής Μ. Επιγραφής, διότι

του Πυθίου, εν ώ εις την Μ. Έπιγραφήν και τάς τινά τών γραμμάτων όμοιάζουσι μάλλον είτε προς

παραλλήλους ή δεν ύπάρ/ει διόλου άντικαταστα- τά τών επιγραφών του Πυθίου, εί'τε προς τά άρ-

θέν ύπο του Ε, ή όπου υπάρχει, έχει το άνοικτόν χέτυπα Φοινικικά σχήματα. Και τό σημεΤον τής

σχήμα Η. Και εις έπιγραφήν Λύττου και εις τον στίξεως | το τοσάκις ύπάρ/ον εις την πρώτην έπι-

άλφάβητον ΆξοΟ είναι επίσης κλειστόν *. γραφήν Κουνάβων, δεν εύρίσκεται εις την Μ. Έπι-

Τό Ό1 μένει άμφίβολον άν είναι εις τον άλφάβη- γραφήν, έν ώ είναι κοινόν εις τάς έπιγραφάς του

τον Έλτυναίας Ο ή θ, διότι εις την πέμπτην Πυθίου παραληφθέν έκτου Φοινικικού αλφαβήτου,

γραμμήν (τρωθέντων) και εις την δεκάτην (θωάν), Δυνάμεθα άρα νά συμπεράνωμεν ότι αί έπιγραφαί

όπου ύπήργε, δεν διακρίνεται καλώς ένεκα οθοοάς Κουνάβων είναι άογαιότεραι τής Μ. Επιγραφής,

του λίθου. Εις έπιγραφήν ΆξοΟ (ΟοηιρείΓθίίί άριθ. Δεν αποκλείεται όμως και ή ύπόθεσις οί αρχαϊσμοί

191) εύρίσκεται κατ' επανάληψιν το Ο εχον δύ- αύτοι νά μή όφείλωνται εις χρονολογικήν διαφοράν,

ναμιν και ο και θ, έν ώ εις έπιγραφάς Ελευθέρνας άλλά και εις μεγαλυτέραν συντηρητικότητα τής

το μεν Θ είναι ο, τό δέ ο είναι θ. Ελτυναίας καΐ εις τήν έπι πλείονα χρόνον διατή-

Τό ι συνήθως μεν εχει το γωνιώδες σχήμα $, ρησιν παλαιοτέρων σχημάτων γραμμάτων και άρ-

ένιαχου όμως και τό όφιοειδές δ χαϊκωτέρων γλωσσικών τύπων.

Τό λ είναι εις τον άλφάβητον Έλτυναίας I- εχον

δηλ. τήν ήμικεραίαν έκ τών κάτω προς τά άνω ii Ίτάνον δύο έτΐίγραφαί.
Μόνον εις 'Ετεοκρητικήν Πραισου εύρίσκεται άπαξ

εχον το σχήμα αυτό (ΟοηιραΓ. άριθ. 208 σελ. Δύο ενεπίγραφοι στήλαι ευρέθησαν τυχαίως

κατά τον Αύγουστον 1919 εις Έρημόπολι τό με-

1 Τους άλφαβήτους τών Κρητικών πόλεων ευρίσκει τις παρά , . Γ[1 ,

Ό. ΟοηιρανβΠί Εβ^ι άί Οοι-ί^πα, ΜΠαηο 1893 άπό τόχιον τής μονής Κυρίας Ακρωτηριανής (1 όπλου),

σελ. 332 έξης.

2 Αϋτόθι σελ. 388. 3 ΚοββίΊθ, ΙηίΓΟάΐΙΟΙίοη σελ. 5 και πίνακας σελ. 383 καϊ 385-

11