DOI Artikel:
Xanthudidēs, Stephanos A.: Krētikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14367#0092
82 Ξαν&ουδίδης' Κρητικοί έπιγραφαί.
αε 1920
τό κείμενον επί των έρειπίων της άρ/αίας Ίτάνου ματα της στενής πλευράς δια τον αυτόν λόγον.
κατά το άνατολικόν άκρον της νήσου. Ειχον τεΟή ΠαραΟέτομεν άντίγραφον της επιγραφής ώς σω-
ώς καλύμματα τάφου χριστιανικού ληφΟεΐσαι έκ ζεται σήμερον. Ή κάθετος γραμμή χωρίζει τήν
των ερειπίων της πόλεως. Ό τάφος ήτο αρχαίος, κυρίαν έπιφάνειαν από της στενής,
άλλά κατά τήν χριστιανικήν έποχήν έχρησιμο- Ή επιγραφή είναι ελλιπής κατά τά τρία τέ-
ποιήθη δευτέραν φοράν, ώς φαίνεται έκ προχείρου τάρτα περίπου δια τοΰτο και ή κατανόησις τοΟ
επισκευών, και τότε άντί τών παλαιών σκέπασμα- περιεχομένου αυτής και κατά προσέγγισιν είναι
των του τάφου, τά όποια Οά ειχον φΟαρή ή άφαι- αδύνατος. Βέβαιον μό;ον είναι οτι σχετίζεται με-
ρεθή, έτοποΟέτησαν τάς δύο ένεπιγράφους στήλας. γάλως προς τήν γνωστήν μεγά.λην έπιγραφήν Το-
Αί στήλαι θά ειχον μείνει προ της τοποΟετή- πλοΟ την εχουσαν τήν διαιτητικήν άπόφασιν τών
σεως αυτών εις τον τάφον ίκτεθειμέναι εις τάς έπι- Μαγνητών τών προς Μαιάνδρω διά τήν μεταξύ
δράσεις της άτμοσφαίρας και της πλησίον Οαλάσ- Ίτανίων και Ίεραπυτνίων άμφισβητουμένην χώραν
σης έπι αιώνας, και ή ενεπίγραφος αυτών έπιφά- παρα το Ιερόν του Δικταίου Διός (τήν Έλείαν)
νεια διεβρώΟη δεινώς, ώς Οά ίδωμεν αμέσως. Τάς κα| τήν νήσον Αεύκην. 1 Το ιστορικόν της ύποΟέ-
στήλας μετεκομίσαμεν εις τό Μουσεΐον Ήρα/λείου. σζω;ι ω; εξάγεται έκ της επιγραφής Τοπλου, εχει
ούτως. Οί Ποαίσιοι διε^έοοντο ποός τους Ίτανίους
Α διά τήν νώραν τήν παρά το ιερόν του Δικταίου
Διός, (παρά το σημερινΌν Παλαίκαστρον, οπου ή
Στήλη μεγάλη έξ εγχωρίου σκληρού κυανωπου Αγγλική Σ/ολή τών Αθηνών άνέσκαψε Μινωϊ-
τιτανολι'Οου (έκ του λατομείου τοΟ ακροατηρίου, κήν πολιν και άνευρε και λείψανα τοΟ Δικταίου
όπιος και αί λοιπαι έπιγραφαί της Ίτάνου) έχουσα Ίεροθ)3 και τήν νήσον Αεύκην (σημ. Κουφονήσι).
άνω και κάτω προέχουσαν άναΟύροοσιν κάτω απέ- Μετά τήν καταστροφήν της Πραισου υπό τών
ληγεν εις μέγα γόμφον άποκρουσθέντα. ΤΙ στήλη Ίεραπυτνίων, περί τό 14ο π. Χ. ούτοι ώς διάδοχοι
εχει όλικόν 1,2ο, πλάτος 48-50 εκατ. (κάτω τ£ν Πραισίων ήγειρον τάς αύτάς αξιώσεις, δι'
πλατύνεται μικρόν) και πάχος 13-15 εκατ. Είναι έξερράγη πόλεμος μεταξύ Ίεραπυτνίων και Ίτα-
επιμελώς λελειασμένη έμπροσθεν και κατά τάς νιων. Οί Ρωμαίοι στέλλουσιν εις Κρήτην τον Σέρ-
στενάς πλευράς, έν ώ όπισθεν είναι μόνον διά χον- β[ον Σολπίκιον (τόν ύπατον του 144) και πρέσβεις
δρου κτενός άπεξεσμένη. „ετ' αύτου και λύουσι τόν πόλεμον. Οί Ίτάνιοι
Φέρει μακράν έπιγραφήν έπι της πρόσθιας έπι- δικαιωΟέντες πρεσβεύονται εις Ρώμην, ή δέ
φανείας έξ 96 στίχων ών οί πρώτοι 87 (πλην του Σύγκλητος αναθέτει τήν διαιτησίαν εις τους Μά-
74) συνεχίζονται και εις τήν δεξιάν στενήν πλευ- γνητας τους έπι Μαιάνδρω συγγενείς τώ^ Κρητών,
ράν. Εκάστη γραμμή τής πρόσθιας επιφανείας Οά 0[ ό-οΐοι, ώς φαίνεται, έδικαίωσαν τους Ίτανίους.
είχε 60 γράμματα περίπου, ή δέ στενή εχει από Οί Ίεραπύτνιοι θεωρήσαντες εαυτούς ήδικημένους
10 μέχρι 17. Τό ύψος τών γραμμάτων είναι 78 (κατά τήν ήμετέραν έπιγραφήν) διαπρεσβεύονται
χιλιοστών, μικρότερα δέ είναι τό Ο και τό Θ, με- καί αύτοι εις Ρώμην και έκΟέτουσιν έν τή Συγκλή-
γαλύτερα δέ τό Β και τό φ. Τά άκρα τών γραμ- τω τά δίκαιά των, ή δέ Σύγκλητος παραγγέλλει
μάτων παχύνονται, διότι έγένετο χρήσις τρυπάνου το0 Οπάτου στρατηγού Αευκίου Καλοπορνίου
εις τά άκρα, του οποίου οί λακκίσκοι φαίνονται
πολλαγου (είκ.3). Εποχή είναι τό β' ήυ,ισυ του „ ΓΛΎ„ . , , , , „ „ ,. /ΓΓΙ
α. i · / λ. i γ 11 ^ βΚ]! Αάά. 256113 κατά το άντίγραφον του Ρ&βΙιΙθυ (Τγ&·
δευτέρου π. Χ. αιώνος. νβ1δ ίη ΟΓΟίβ I 290). Τήν έπιγραρήν έδηαοσιευσε πληρέστερων
Ώς ειπον ή διάβρωσις τής επιφανείας τής κυρίας ό κα°· ρ· Η&ΙοΙιθγγ εις τό Μιιββο Ιΐ&ΐΐαηο III. 570 ΙΕ., άνα-
- ~ ι ι \ ' ι , οέοει δε και τά; ποοηγουμένας αλλάς δημοσιεύσεις αύτης. Ευρέθη
πλευράς είναι τοιαύτη, ώστε τα γράμματα ήφανι- χαί τ6 |ν Μαγνησ{? έχτεθΙν 4ντ£γρβρον 0ϋχί πλήρες και αϋτό, δη-
σΟησαν κατά τό πλείστον, πλήν ολίγων κατά το αοσιευθεν υπό Κβπι, Ιηδοΐιπίίβη νοη Μ&^ηβδΐα 105. Πρβλ.
δεξιόν άκρον, όπου φαίνεται ότι έποοστατεύοντο ΒίηβηΪ3βΓββ^ 929.
, , , , Τ > 1 λ / 2 ΑηηυβΙ οί Βπίιβίι βοΐιοοΐ 8ί Αίΐιβηβ, XI, (1904-1905)
ύπό χρώματος. ΕσώΟησαν ό'μως άκέραια τά γράμ- σεχ. 298 έξ.
αε 1920
τό κείμενον επί των έρειπίων της άρ/αίας Ίτάνου ματα της στενής πλευράς δια τον αυτόν λόγον.
κατά το άνατολικόν άκρον της νήσου. Ειχον τεΟή ΠαραΟέτομεν άντίγραφον της επιγραφής ώς σω-
ώς καλύμματα τάφου χριστιανικού ληφΟεΐσαι έκ ζεται σήμερον. Ή κάθετος γραμμή χωρίζει τήν
των ερειπίων της πόλεως. Ό τάφος ήτο αρχαίος, κυρίαν έπιφάνειαν από της στενής,
άλλά κατά τήν χριστιανικήν έποχήν έχρησιμο- Ή επιγραφή είναι ελλιπής κατά τά τρία τέ-
ποιήθη δευτέραν φοράν, ώς φαίνεται έκ προχείρου τάρτα περίπου δια τοΰτο και ή κατανόησις τοΟ
επισκευών, και τότε άντί τών παλαιών σκέπασμα- περιεχομένου αυτής και κατά προσέγγισιν είναι
των του τάφου, τά όποια Οά ειχον φΟαρή ή άφαι- αδύνατος. Βέβαιον μό;ον είναι οτι σχετίζεται με-
ρεθή, έτοποΟέτησαν τάς δύο ένεπιγράφους στήλας. γάλως προς τήν γνωστήν μεγά.λην έπιγραφήν Το-
Αί στήλαι θά ειχον μείνει προ της τοποΟετή- πλοΟ την εχουσαν τήν διαιτητικήν άπόφασιν τών
σεως αυτών εις τον τάφον ίκτεθειμέναι εις τάς έπι- Μαγνητών τών προς Μαιάνδρω διά τήν μεταξύ
δράσεις της άτμοσφαίρας και της πλησίον Οαλάσ- Ίτανίων και Ίεραπυτνίων άμφισβητουμένην χώραν
σης έπι αιώνας, και ή ενεπίγραφος αυτών έπιφά- παρα το Ιερόν του Δικταίου Διός (τήν Έλείαν)
νεια διεβρώΟη δεινώς, ώς Οά ίδωμεν αμέσως. Τάς κα| τήν νήσον Αεύκην. 1 Το ιστορικόν της ύποΟέ-
στήλας μετεκομίσαμεν εις τό Μουσεΐον Ήρα/λείου. σζω;ι ω; εξάγεται έκ της επιγραφής Τοπλου, εχει
ούτως. Οί Ποαίσιοι διε^έοοντο ποός τους Ίτανίους
Α διά τήν νώραν τήν παρά το ιερόν του Δικταίου
Διός, (παρά το σημερινΌν Παλαίκαστρον, οπου ή
Στήλη μεγάλη έξ εγχωρίου σκληρού κυανωπου Αγγλική Σ/ολή τών Αθηνών άνέσκαψε Μινωϊ-
τιτανολι'Οου (έκ του λατομείου τοΟ ακροατηρίου, κήν πολιν και άνευρε και λείψανα τοΟ Δικταίου
όπιος και αί λοιπαι έπιγραφαί της Ίτάνου) έχουσα Ίεροθ)3 και τήν νήσον Αεύκην (σημ. Κουφονήσι).
άνω και κάτω προέχουσαν άναΟύροοσιν κάτω απέ- Μετά τήν καταστροφήν της Πραισου υπό τών
ληγεν εις μέγα γόμφον άποκρουσθέντα. ΤΙ στήλη Ίεραπυτνίων, περί τό 14ο π. Χ. ούτοι ώς διάδοχοι
εχει όλικόν 1,2ο, πλάτος 48-50 εκατ. (κάτω τ£ν Πραισίων ήγειρον τάς αύτάς αξιώσεις, δι'
πλατύνεται μικρόν) και πάχος 13-15 εκατ. Είναι έξερράγη πόλεμος μεταξύ Ίεραπυτνίων και Ίτα-
επιμελώς λελειασμένη έμπροσθεν και κατά τάς νιων. Οί Ρωμαίοι στέλλουσιν εις Κρήτην τον Σέρ-
στενάς πλευράς, έν ώ όπισθεν είναι μόνον διά χον- β[ον Σολπίκιον (τόν ύπατον του 144) και πρέσβεις
δρου κτενός άπεξεσμένη. „ετ' αύτου και λύουσι τόν πόλεμον. Οί Ίτάνιοι
Φέρει μακράν έπιγραφήν έπι της πρόσθιας έπι- δικαιωΟέντες πρεσβεύονται εις Ρώμην, ή δέ
φανείας έξ 96 στίχων ών οί πρώτοι 87 (πλην του Σύγκλητος αναθέτει τήν διαιτησίαν εις τους Μά-
74) συνεχίζονται και εις τήν δεξιάν στενήν πλευ- γνητας τους έπι Μαιάνδρω συγγενείς τώ^ Κρητών,
ράν. Εκάστη γραμμή τής πρόσθιας επιφανείας Οά 0[ ό-οΐοι, ώς φαίνεται, έδικαίωσαν τους Ίτανίους.
είχε 60 γράμματα περίπου, ή δέ στενή εχει από Οί Ίεραπύτνιοι θεωρήσαντες εαυτούς ήδικημένους
10 μέχρι 17. Τό ύψος τών γραμμάτων είναι 78 (κατά τήν ήμετέραν έπιγραφήν) διαπρεσβεύονται
χιλιοστών, μικρότερα δέ είναι τό Ο και τό Θ, με- καί αύτοι εις Ρώμην και έκΟέτουσιν έν τή Συγκλή-
γαλύτερα δέ τό Β και τό φ. Τά άκρα τών γραμ- τω τά δίκαιά των, ή δέ Σύγκλητος παραγγέλλει
μάτων παχύνονται, διότι έγένετο χρήσις τρυπάνου το0 Οπάτου στρατηγού Αευκίου Καλοπορνίου
εις τά άκρα, του οποίου οί λακκίσκοι φαίνονται
πολλαγου (είκ.3). Εποχή είναι τό β' ήυ,ισυ του „ ΓΛΎ„ . , , , , „ „ ,. /ΓΓΙ
α. i · / λ. i γ 11 ^ βΚ]! Αάά. 256113 κατά το άντίγραφον του Ρ&βΙιΙθυ (Τγ&·
δευτέρου π. Χ. αιώνος. νβ1δ ίη ΟΓΟίβ I 290). Τήν έπιγραρήν έδηαοσιευσε πληρέστερων
Ώς ειπον ή διάβρωσις τής επιφανείας τής κυρίας ό κα°· ρ· Η&ΙοΙιθγγ εις τό Μιιββο Ιΐ&ΐΐαηο III. 570 ΙΕ., άνα-
- ~ ι ι \ ' ι , οέοει δε και τά; ποοηγουμένας αλλάς δημοσιεύσεις αύτης. Ευρέθη
πλευράς είναι τοιαύτη, ώστε τα γράμματα ήφανι- χαί τ6 |ν Μαγνησ{? έχτεθΙν 4ντ£γρβρον 0ϋχί πλήρες και αϋτό, δη-
σΟησαν κατά τό πλείστον, πλήν ολίγων κατά το αοσιευθεν υπό Κβπι, Ιηδοΐιπίίβη νοη Μ&^ηβδΐα 105. Πρβλ.
δεξιόν άκρον, όπου φαίνεται ότι έποοστατεύοντο ΒίηβηΪ3βΓββ^ 929.
, , , , Τ > 1 λ / 2 ΑηηυβΙ οί Βπίιβίι βοΐιοοΐ 8ί Αίΐιβηβ, XI, (1904-1905)
ύπό χρώματος. ΕσώΟησαν ό'μως άκέραια τά γράμ- σεχ. 298 έξ.