Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1920)

αε 1520 Λ. Φιλαδελφεύς Τά νεωστϊ άνακαλυφ$έντα ανάγλυφα —Σ. Παπασπυρίδου Κότνλος. 93

Το τρίτον τέλος βάΰρον, ό'μοιον το σχήμα-προς
τάνωτέρω περιγραφέν τα, έχε·, πλάτος πλευρών
0 715x0,631 και ύψος 0,415. Τούτο μόνον £πί
της κυρίας όψεως φέρει παράστασιν και ταύτην
γρατζτην μετά επιγραφών, ών μία κάθετος άριστε-
ρόθεν της είκονιζομένης μορφής, ή δ ετέρα εις
τρεις στίχους οριζοντίους προς τάριστερά ταύτης.
Άλλα πάντα ταύτα ώς είπομεν έν άρχή είνε εττί-
μελώς κατεστραμμένα δια ςΌ'ίοος ή άλλου δξέοςίρ-
γαλείου, ώστε καθίσταται δυσ/ερεστάτη ή ερμη-
νεία αυτής. Έκ του συνόλου δ όμως σχήματος
φαίνεται δτι παρίστατο γυναικεία πιθανόν μορφή
καθημένη έπι θρόνου, κρατούσα δε σκήπτρον ή
άλλο τι είς την άριστεράν χείρα, δ δε ποδήρης
αυτής χιτών ήτο διηνθισμένος δια ροδάκων.

Εκ τής επιγραφής μόνον ή κάθετος προς τάρι-
στερά κατέστη δυνατόν νάναγνωσθή, έχουσα ώδε:
ΕΝΔΟίΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝΔ ΕΠΟΙΕ.

Και έκ μόνης δε ταύτης τής επιγραφής δη-
λσΟται ή μεγάλη σημασία του βάθρου τούτου,
έφ' οΰ άνίδρυτό ποτε άνδριάς έκ τής χειρός του
έπιφανοΟς τούτου καλλιτέχνσυ του 6ου π. Χ.
αιώνος.

Τί δένά εί*άση τις περι τής ουστηματικής ταύ-
της και επιμελούς καταστροφής τής επί του βάθρου
εικόνος μετά τών γραμμάτων; Πρόκειται περι βαρ-
βάρου περσικής βεβηλώσεω; ή περι αντιποίνων και
εκδικήσεων πολιτικών μετά την καθαίρεσιν τής τυ-
ραννίδος τών Πεισιστρατιδών; Ίδου προβλήματα
δυσχερή, έφ' ών φώς άπλετον θά ρίψη έν τω μέλ-
λοντι ή άνάγνωσις και τής υπολοίπου επιγραφής
έάν αύτη καταστή ποτε δυνατή.

Έν Αθήναι; τή 1η Απριλίου 1922

'Αλέξ. Φιλαδελφενς.

Κότυλος

έκ τοΰ εργαστηρίου τοΰ Βρύγου 1

υπο

Σεμνής Παπασπυρίδου.

Τά εις τα διάφορα μουσεία δέκα αγγεία τά φέ- το πλάτος, ή Κεφαλή στρέφεται προς τάριστερά,

ροντα την ύπογραφήν του Βρύγου, ώς διευθυντού οί δέ πόδες προς τό άντίθετον μέρος, έντελώς έκ του

εργαστηρίου, έ'χουσι τό ιδιαιτέρως εύνοούμενον πλαγίου.

Μποτών τεχνιτών του αυστηρού ρυθμού σχήαα Κρατεί διά μεν τής δεςιάς γειροςτροχδν ή κρίκον,

τής κύλικος. και τον χρησιμεύοντα προς ώθησιν αύτοΟ έλατήρα,

Τά άποδοθέντα εις αυτόν αγγεία είναι κάνθαροι, διά δέ τής ετέρας κάνιστρον πλήρες οπωρικών, ένώ

λήκυθοι, ρυτά, οΐνοχόαι και τρεις κότυλοι, εις ούς έπι του αύτου ώμου εχει αναρτήσει τό ίμάτιον. Περι

καθώς θά ίδωμεν, δυνάμεθα νά προσθέσωυ.εν μετά την κεφαλήν φορεί στενήν ταινίαν, διά φαιού χρώ-

βεβαιότητος και τον εις τάς εικόνας 1 και 2 διά ματος οεδηλωμένην και άπολήγουσαν εις άλλας

πρώτην φοράν δημοσιευόμενον δύο μικροτέρας. Ή κόμη χωρίζεται από του μελα-

Έπί τής μιας όψεως του αγγείου (Είκ. 1.) εί- νου γανώματος τής έπιφανείας δι' έρυθραςγραμμής,

κονίζεται παις τρέχων μεθ' ορμής προς τά δεςιά' γύρω περιβαλλούση; αυτήν, περί δέ την μορφήν

το στήθος παριστάνεται κατ' ένώπιον, εις ό'λον του σαφέστατα διακρίνονται τά Γχνη του έκ τών προ-
τέρων άχθέντος μελανού περιγράμματος.
1. Φέρει άριθμόν ευρετηρίου 14705 τοΰ Έθν. Μουσείου και προ- Οί μύες, κατά τήν πολύ έπικρατοΟσαν είς την

ϊο-^εται έκ δωριάς Λάμπρου. Θα ήτο παράλειψις αν δεν έςέφοαζα εδώ , , ^ , ,

τάς"εύλαρ13τίας μου πρ0; τόν Δ,ευθυντήν τοΰ Έθνικοΰ Μουσείου κ- έποχην ταυτην συνηθειαν, όηλοΟνται οι ηραιωμε-

ϋτάην, όστις προθυμότατα μου επέτρεψε τήν δημοσίευσιν. Όμοίως νου μελανοΟ χρώματος, πλησιάζοντος τΟΙΟυτοτρό-
καθήκόν μου θεωρώ να εΰναοιστήσω θερμώς και τόν έταϊρον τοΰ ν \ , ~ 5>

η ~ ·, , V Τ ι * " > - πι°ζ πΡ°? το ιωοες.

1 ερμανικου Ινστιτούτου κ 1^&η§10ΐΖ, όστις ευγενούς προσφερ- 1

Φείς, έφιλοτέχνησε τάς φωτογραφίας τοΰ αγγείου. Ότι το προ ημών άγγεΐον έξήλθεν έκ του έργα-