DOI Artikel:
Kugeas, Sōkratēs: To Koinon tōn Hellēnōn kat´ epigraphēn Epidaurou (AE 1918, 128)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14368#0016
Α Ε 1921
Σ. Β. Κουγέα' Τδ Κοινόν τών Ελλήνοη> κατ* επιγραφών Επιδαύρου. 9
φαΐς ούτως ονομάζεται: παρβ. την έπιγραφήν της
Χίου 8ΐ/ΙΙθ@β3 άριθ. *283,ΐ4 χρίνεσ&αι έν
τω των Ελλήνων συνεδρία). Την έπιγρ. της Κι-
μώλου 8νΙΙθ€/β* 261: "Εκρινεν δ δήμος δ των
Αργείων κατά τδ δόκημα του συνεδρίου των Ελλή-
νων). Τον έν στ. 13/14 άναφερόμενον «επί Τϊ/ς κοι-
νής φυλακής καταλελειμμένον», περί ού θά γίνη
λόγος κατωτέρω, έπανευρίσκομεν μνημονευόμενον
και έν τω Περί των προς 'Αλέξανδρον συνϋηκών
λόγω του '^ι\)θο)Δημοαϋίένοϋς § 15: &εστι γαρ
έν τάίς συνΰήκαις έπιμελεΐσ&αι τους συνεδρεύοντας
και τους επί τή κοινή φυλακή τεταγμένους*,
επίσης δέ και εν τη εν ετει 1897 έν Άκροπόλει
εύρεθείση Αττική έπιγραφη κατ εκόοσιν και συμ-
πλήρωσα του λνίΐΐΐθΐηι (ε. ά. σ. 47). Ή φράσις
«μηδ' έπι νεωτερισμών του τεμαχίου 1) της επι-
γραφής (στ. 27) έπανευρίσκεται επί λέξει εν τω
Ιίερι των προς Άλέζ. συνθηκών λόγω (§ 15).
Επίσης δέ και αλλαι λέξεις, φράσεις και εννοιαι
του ελλιπέστατου ατυχώς τεμαχίου Β , ώς π. χ.
είσφοραϊ (στ. 11), δμολογίαι (στ. 18 και 22), κοί-
νωνοΰν ζας τοΰ συνεδρίου (στ. 27), ον^έ τήν /?α|-
σιλείαν τήν Α ντιγόνου και Φιλίππου καταλύσο)
(στ. 31 κ. έ.) κ. λ. π. έπανευοίσκονται είτε έν τω
ανωτέρω /Ζερί τα»> 7Ζρος /1λε£. συνϋηκών λόγω,
είτε έν τη άλλη τή σχετική προς το Κοινόν των
Ελλήνων έπιγραφική παραδόσει (πρβ. ^νΐΐΐΐβΐιτι,
ε. ά. σ. 7. σ· 45. σ. 53 κ.λ.π.). Τόν ό'ρκον, όστις
παρουσιάζεται έν Β στ. 25 έπανευρίσκομεν έπί-
4 Γι
σης έν τη Αττική επιγραφή Ι.Ο. II 160, εις ήν
ό \νΊ11ιβ1ηι (Ι. ά. σ. 5 κ. έ.) αναγνωρίζει λείψανον
της μεταξύ Φιλίππου και Αθηναίων συνομολογη-
θείσης συνθήκης, περιλαμβάνον τον ό'οκον τον
ισχύοντα οιά πάντα τά μέλη του Κοινού των Ελ-
λήνων. Έκ των ολίγων τούτων και έκ πλειόνων
όίλλων παρατηρήσεων, άς Οά κάμωμεν κατωτέρω
άναλύοντες τά καθ έκαστον τής επιγραφής, συ-
νάγεται ότι αύτη ανήκει ουχί εις τήν Αχαϊκήν
Συμπολιτείαν, αλλ εις το «Κοινδντών Ελλήνων
συνέδριον». Αλλά το συνέδριον τοΰτο και αί συν-
Οήκαι μετά τήν υπό του Φιλίππου ί'δρυσιν κα'ι συ-
νομολόγησιν αυτών είχον πολλά: μεταπτώσεις,
πολλάκις δέ ύστερον καταλυΟεϊσαι άνανεουνται εις
διαφόρους έπο/άς κα'; επί διαφόρων βασιλέων τής
Μακεδονίας. Γό ζήτημα δέ, τό όποιον προ πάντων
πρέπει νά έξετασθή, είναι εις ποίαν πεοίοδον και
εις ποίαν έπο/ήν του Κοινού ανήκει ή προκειμένη
ές Επιδαύρου έπιγραφη.
4 Ιστορική έπιαχόπησις τον ΰπό νονς Μακεδόνας
Κοινού των Ελλήνων .
Ώς γνωστόν, τό Κοινόν τοΟτο ίδρύθη τό πρώ-
τον τω 338/7 υπό Φιλίππου του Β', όστις, καθ'
ά ιστορεί ό Διόδωρος ΧVI,89ί, πεφρονηματι-
σμένος τή περί Χαιρώνειαν νίκ// και διαδους λό-
γον δτι βούλεται προς Πέρσας ύπερ των Ελλή-
νων πόλεμον άρασϋαι, και λαβείν παρ' αυτών δί-
κας ύπερ τής εις τά ιερά γενομένης παρανομίας
ιδίους τούς "Ελληνας ταϊς εύνοίαις έποιήσατο φι
λοφρονούμενός τε προς απαντάς και ιδία και κοινή
ταϊς πόλεσιν άπεφαίνετο βούλ.εσΰαι διαλεχ&ήναι
περι των συμφερόντων, διόπερ έν Κορίν&ω τον
κοινού συνεδρίου συναχ&έντος, δια?<£χϋεις περί του
προς Πέρσας πολέμου, και μεγάλας ελπίδας υπο-
νοείς, προετρέψατο τους συνέδρους εις πόλεμον.
τέλος δε των Ελλήνων έλομένων αυτόν στρατηγδν
αυτοκράτορα τής Ελλάδος, μεγάλας παρασκευάς
έποιεΐτο προς τήν έπι τους Πέρσας στρατείαν. δια-
τάξας δ εκάστη πόλει τδ πλήΰος τών εις συμμα-
γίαν στρατιωτών, έπανήλϋεν εις τήν Μακεδονίαν.
Έν τώ συνεδοίω έκείνω ίυνεαωνήΟησαν αί υ.ε-
ταξΰ τών ελληνικών πόλεων και του Φιλίππου
όμολογίαι και συνήφθη ή πανελλήνιος συμμαχία,
ήτις ύποκαταστήσασα τήν Οπό τήν ήγεμονίαν τών
Αθηνών ύφισταμένην έως τότε δευτέραν ΑΟηναϊ-
κήν συμμα/ίαν, ήνωσεν έπι τό αυτό πάντα τά
Κοινά και πάσας τάς έντός τών Θερμοπυλών έλλη-
νικάς πόλεις πλήν τής Σπάρτης [Νίθ8β 1 σ. 37.
Δρόνζεν Α σ. 57. 8β1ιαίβν τ. III2σ. 50 κ.έ.).
Αλλ ό θάνατος του Φιλίππου έπελΟών αιφνιδίως
αετ' ού πολύ άπο τών έν Κορίνθω όιαπραγματευ-
σεων έκλόνησε προς στιγμήν τήν Οέσ-.ν τών
Μακεδόνων έν Ελλάδι και ή υπό τούτους ιδρυ-
θείσα συμμαχία έβαινε πρός διάλυσιν. Γότε,
κατά τό φθινόπωρον του 336, έμφανισθεϊς ό νέος
βασιλεύς Αλέξανδρος έν Ελλάδι καΐ καθησυχά-
σας, ή μάλλον καταπλήξας τούς Έλληνας, άνενέ-
ωσεν έν ΚορίνΟω επίσης τήν πανελλήνιον συμμα-
χίαν {Διόδ. XVII 4 του δ Αλεξάνδρου παραγ
γείλαντος είς Κόρινίϊον άπαντάν τάς τε πρεσβείας
2
Σ. Β. Κουγέα' Τδ Κοινόν τών Ελλήνοη> κατ* επιγραφών Επιδαύρου. 9
φαΐς ούτως ονομάζεται: παρβ. την έπιγραφήν της
Χίου 8ΐ/ΙΙθ@β3 άριθ. *283,ΐ4 χρίνεσ&αι έν
τω των Ελλήνων συνεδρία). Την έπιγρ. της Κι-
μώλου 8νΙΙθ€/β* 261: "Εκρινεν δ δήμος δ των
Αργείων κατά τδ δόκημα του συνεδρίου των Ελλή-
νων). Τον έν στ. 13/14 άναφερόμενον «επί Τϊ/ς κοι-
νής φυλακής καταλελειμμένον», περί ού θά γίνη
λόγος κατωτέρω, έπανευρίσκομεν μνημονευόμενον
και έν τω Περί των προς 'Αλέξανδρον συνϋηκών
λόγω του '^ι\)θο)Δημοαϋίένοϋς § 15: &εστι γαρ
έν τάίς συνΰήκαις έπιμελεΐσ&αι τους συνεδρεύοντας
και τους επί τή κοινή φυλακή τεταγμένους*,
επίσης δέ και εν τη εν ετει 1897 έν Άκροπόλει
εύρεθείση Αττική έπιγραφη κατ εκόοσιν και συμ-
πλήρωσα του λνίΐΐΐθΐηι (ε. ά. σ. 47). Ή φράσις
«μηδ' έπι νεωτερισμών του τεμαχίου 1) της επι-
γραφής (στ. 27) έπανευρίσκεται επί λέξει εν τω
Ιίερι των προς Άλέζ. συνθηκών λόγω (§ 15).
Επίσης δέ και αλλαι λέξεις, φράσεις και εννοιαι
του ελλιπέστατου ατυχώς τεμαχίου Β , ώς π. χ.
είσφοραϊ (στ. 11), δμολογίαι (στ. 18 και 22), κοί-
νωνοΰν ζας τοΰ συνεδρίου (στ. 27), ον^έ τήν /?α|-
σιλείαν τήν Α ντιγόνου και Φιλίππου καταλύσο)
(στ. 31 κ. έ.) κ. λ. π. έπανευοίσκονται είτε έν τω
ανωτέρω /Ζερί τα»> 7Ζρος /1λε£. συνϋηκών λόγω,
είτε έν τη άλλη τή σχετική προς το Κοινόν των
Ελλήνων έπιγραφική παραδόσει (πρβ. ^νΐΐΐΐβΐιτι,
ε. ά. σ. 7. σ· 45. σ. 53 κ.λ.π.). Τόν ό'ρκον, όστις
παρουσιάζεται έν Β στ. 25 έπανευρίσκομεν έπί-
4 Γι
σης έν τη Αττική επιγραφή Ι.Ο. II 160, εις ήν
ό \νΊ11ιβ1ηι (Ι. ά. σ. 5 κ. έ.) αναγνωρίζει λείψανον
της μεταξύ Φιλίππου και Αθηναίων συνομολογη-
θείσης συνθήκης, περιλαμβάνον τον ό'οκον τον
ισχύοντα οιά πάντα τά μέλη του Κοινού των Ελ-
λήνων. Έκ των ολίγων τούτων και έκ πλειόνων
όίλλων παρατηρήσεων, άς Οά κάμωμεν κατωτέρω
άναλύοντες τά καθ έκαστον τής επιγραφής, συ-
νάγεται ότι αύτη ανήκει ουχί εις τήν Αχαϊκήν
Συμπολιτείαν, αλλ εις το «Κοινδντών Ελλήνων
συνέδριον». Αλλά το συνέδριον τοΰτο και αί συν-
Οήκαι μετά τήν υπό του Φιλίππου ί'δρυσιν κα'ι συ-
νομολόγησιν αυτών είχον πολλά: μεταπτώσεις,
πολλάκις δέ ύστερον καταλυΟεϊσαι άνανεουνται εις
διαφόρους έπο/άς κα'; επί διαφόρων βασιλέων τής
Μακεδονίας. Γό ζήτημα δέ, τό όποιον προ πάντων
πρέπει νά έξετασθή, είναι εις ποίαν πεοίοδον και
εις ποίαν έπο/ήν του Κοινού ανήκει ή προκειμένη
ές Επιδαύρου έπιγραφη.
4 Ιστορική έπιαχόπησις τον ΰπό νονς Μακεδόνας
Κοινού των Ελλήνων .
Ώς γνωστόν, τό Κοινόν τοΟτο ίδρύθη τό πρώ-
τον τω 338/7 υπό Φιλίππου του Β', όστις, καθ'
ά ιστορεί ό Διόδωρος ΧVI,89ί, πεφρονηματι-
σμένος τή περί Χαιρώνειαν νίκ// και διαδους λό-
γον δτι βούλεται προς Πέρσας ύπερ των Ελλή-
νων πόλεμον άρασϋαι, και λαβείν παρ' αυτών δί-
κας ύπερ τής εις τά ιερά γενομένης παρανομίας
ιδίους τούς "Ελληνας ταϊς εύνοίαις έποιήσατο φι
λοφρονούμενός τε προς απαντάς και ιδία και κοινή
ταϊς πόλεσιν άπεφαίνετο βούλ.εσΰαι διαλεχ&ήναι
περι των συμφερόντων, διόπερ έν Κορίν&ω τον
κοινού συνεδρίου συναχ&έντος, δια?<£χϋεις περί του
προς Πέρσας πολέμου, και μεγάλας ελπίδας υπο-
νοείς, προετρέψατο τους συνέδρους εις πόλεμον.
τέλος δε των Ελλήνων έλομένων αυτόν στρατηγδν
αυτοκράτορα τής Ελλάδος, μεγάλας παρασκευάς
έποιεΐτο προς τήν έπι τους Πέρσας στρατείαν. δια-
τάξας δ εκάστη πόλει τδ πλήΰος τών εις συμμα-
γίαν στρατιωτών, έπανήλϋεν εις τήν Μακεδονίαν.
Έν τώ συνεδοίω έκείνω ίυνεαωνήΟησαν αί υ.ε-
ταξΰ τών ελληνικών πόλεων και του Φιλίππου
όμολογίαι και συνήφθη ή πανελλήνιος συμμαχία,
ήτις ύποκαταστήσασα τήν Οπό τήν ήγεμονίαν τών
Αθηνών ύφισταμένην έως τότε δευτέραν ΑΟηναϊ-
κήν συμμα/ίαν, ήνωσεν έπι τό αυτό πάντα τά
Κοινά και πάσας τάς έντός τών Θερμοπυλών έλλη-
νικάς πόλεις πλήν τής Σπάρτης [Νίθ8β 1 σ. 37.
Δρόνζεν Α σ. 57. 8β1ιαίβν τ. III2σ. 50 κ.έ.).
Αλλ ό θάνατος του Φιλίππου έπελΟών αιφνιδίως
αετ' ού πολύ άπο τών έν Κορίνθω όιαπραγματευ-
σεων έκλόνησε προς στιγμήν τήν Οέσ-.ν τών
Μακεδόνων έν Ελλάδι και ή υπό τούτους ιδρυ-
θείσα συμμαχία έβαινε πρός διάλυσιν. Γότε,
κατά τό φθινόπωρον του 336, έμφανισθεϊς ό νέος
βασιλεύς Αλέξανδρος έν Ελλάδι καΐ καθησυχά-
σας, ή μάλλον καταπλήξας τούς Έλληνας, άνενέ-
ωσεν έν ΚορίνΟω επίσης τήν πανελλήνιον συμμα-
χίαν {Διόδ. XVII 4 του δ Αλεξάνδρου παραγ
γείλαντος είς Κόρινίϊον άπαντάν τάς τε πρεσβείας
2