DOI Artikel:
Kugeas, Sōkratēs: To Koinon tōn Hellēnōn kat´ epigraphēn Epidaurou (AE 1918, 128)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14368#0018
Α ίν 1!)·!1
όπου.από του 308 ειχε στερεώσει τήν ισχύ ν αυτού
ό Κάσσανδρος (Β-Λν Κ Ε τ. IV 2778). Καταλα-
βών δε τήν Σικυώνα, τήν Κόρινθον, το Αργός,
ενθα ένυμφέύθη τήν άδελφήν του Πυρρού Δηϊδά-
μειαν, τήν Αχαιαν, το Α'Τγιον, τήν Άρκαδίαν
μέχρι Μαντινείας,προσήλθε κατά τον χειμώνα του
303, ή τΌ εαρ του 302* εις- τήν έορτήν των
Ισθμίων, όπου «κοίνοί; συνεδρίου γενομένου και
πολλών ανθρώπων συνελΰόντων, ήγεμών άνηγο-
ρεύΰη της Ελλάδος, ώς πρότερον οί περι Φίλιπ-
πον και Αλέξανδρον■(Πλουτ. Αημήτρ. 25. παρβ.
και Σονΐδαν εν Λ. Δημήτριος και Ρ-\Υ. ΚΕ. τ. IV
σ. 2778). Έκεΐ. δε αναμφιβόλως άνενεώθησαν αί
παλαιαί προς τους Έλληνας όμολογίαι του Φιλίπ-
που και. Αλεξάνδρου, και. έπανιδρύθη το Κοινον
των Ελλήνων καθορισθεισών των στρατιωτικών
συντάξεων, οι' ών θά έβοήθει το Κοινον τον Δημή-
τριον τ. I. σ. 338. Κ&ΘΓ8* II1 σ. 77).
Το πλήθος του στρατού", όστις συνηκολούθησε
τω Δημητρίω £κ τών κατά τήν Ελλάδα πόλεων
συμφωνώ ς προς τάς νέας συνθηκας, αναφέρει ό
Λιό<5ωρος (XX 110. παρβ. και ^ΙΙο^β'3 374,
ενθα αναφέρονται Αθηναίοι πολΐται τελευτήσαν-
τες και αίχμαλωτισθέντες εν 'ΐψω)/Ησαν δισμύριοι
καϊ πεντακόσιοι πλήν ίσους του στόλου,όστις ήθροί-
σθη εις Ευβοιαν. Αλλ' ή εκστρατεία, οι' ήν ούτοι
προωρίσθησαν, καταληςασα εις τήν εν Ιψω ήτταν
τών Δημητρίου καϊ Αντίγονου (τω 301) συνετέλε-
σενείςτήν διάλυσιν του Κοινού, το όποιον τω 287
δεν ύφίστατο πλέον [ΝΪ686 I, σ. 376).
Τετάρτη και τελευταία άνανέωσις του ύπο τους
Μακεδόνας Κοινού τών Ελλήνων έγένετο επί Αν-
τιγόνου του Δώσωνος τω 224 π Χ. Πότε καϊ πού'
ακριβώς έγένετο ή συγκρότησις του συνεδρίου, εν
ώ συνεζητήθησαν καϊ συνωμολογήθησαν αί νέαι
μετα του Αντιγόνου όμολογίαι τών Έλλήνών, αν
δηλαδή συνωμολογήθησαν προ της εν Σελλασία
μάχη£ έν Αίγίω, ή μετ' αυτήν έν τή πανηγύρει
τών Νεμέων [Πολύβ. 11,70, 4, παρβ. II
σ. 347 καϊ Ρ - \ν.ΚΕ. αρθρ. Λβίιαία έν τ. I. σ.
171), δεν αναφέρει ό Πολύβιος, όστις έξιστορών
τα επί της βασιλείας του διαδεχθέντος τον Άντί-
γονον Φιλίππου παρουσιάζει τάς Οπό του Αντι-
γόνου συναφθείσας ομολογίας ήοη συντετελεσμέ-
νας καϊ ισχύουσας (Πολύβ. IV, 3,8 : &α γο /«ε'-
ϊ'ίίΐ' ετι τότε τήν κοινήν είρήνψ' τοΐς Κλλησι τήν υπ
Αντιγόνου συντελεσϋ·εϊσαν. 9,4 : ετι γάρ ένορκος
έμενε πάσιν ή γεγενημενη συμμαχία δι Αντιγό-
νου κατά τΟυς Κλεομενικούς καιρούς Αχαιοΐς,
Ηπειρώταις, Φωκεϋσι, Μακεδόσι, Βοιωτοΐς, Ακαρ-
νάσι, Θετταλοΐς. Υπαινιγμούς τών υπό του Αντι-
γόνου συναφθεισών πρός τους "Ελληνας συνθηκών
εί> ρίσκο μεν καϊ έν βιβλ IX, 31,4. 36,5.9). Κατά
πάσαν ό'μω; πιθανότητα αί όμολογίαι αύται συνε-
φωνήθησαν προ της εν Σελλασία μά/ης, καϊ δή
τό. φθινόπωρον του 224 έν Αίγίω, όπου κατά
τον Πολύβιον (II, 54; ό Αντίγονος έλϋών καϊ
άπολογισάμενος περί τών καΰ \ αυτόν και χρημα-
τίσας περί τών μελλόντων κατεστάλη ήγεμώνάπάν-
των τών συμμάχων (παρβ. καϊ ΝΪ686 II 335,Ββ~
ΙοβΚ III1 736/7, ΗοΙΙβαηχ Ιν Β.Ο.Η. τόμ·
31σ.98, Ββίίίη^βη, Κοηϊο Αηί;ί£οηο8 Όοδοη
νοη Μειίίθίΐοηίθη, ΌΪ88ΘΠ; ^θηα 1912 σ. 38). Τάς
ομολογίας δε ταύτας βλέπομεν έκτελουμένας ακο-
λούθους ύστερον, όποτε ό Αντίγονος προνχυρών
μετά τών συμμάχων εις τήν Λακουνικήν εναντίον
του Κλεομένους ηγείται Μακεδόνουν, Αγριάνων,
Αχαιών, Μεγαλοπολιτών, Βοιωτών, Ήπειρίοτών,
Άκαρνάνων, Ιλλυριών, Κρητών κ.λ.π. [Πολύβ.
11, 6.)—66). Ωστε ή έν Αίγίω συναφθείσα συα.-
μαχίαδέν είναι ως ΰπέθεσάν τίνες ή μονομερής συμ-
μαχία, ήν συνήψεν ό Αντίγονος προς μόνους τους
Αχαιούς, άφου τοιαύτην εί/εν ήδη διαπραγμα-
τευθή και συνάψει ό Αντίγονος μετά του Άράτου
ολίγον πρότερον (τό θέρος του 224) έν Πηγαία της
Μεγαρίδος προτού είσέλθη εις τήν Πελοπόννησον
Πλουτάρχου, 'Αρατος 44,19- παρβ. και Νίβ8β
II σ. 332, £β/οοΛ III1 σ. 735, Ββέϋη^βη I
ά. σ. 37), άλλ' είναι ό γενικώτερος συμμαχικός
σύνδεσμος, ό ιδρυθείς έν έπισήμω τών ελληνικών
'ώυλών συνεδοίω παρο. Δρόϋζεν, τ. Γ σ. 136)
καίπεριλαβών πάντας σχεδόν τους Ελληνας, συμ-
περιληφθέντιον έν αύτώ και τών Αακεδαιμονίίυν
υ,ετά τήν έν Σελλασία μάχην Πολύβ IV, 15, 5.
Έν τή συνθήκη τή συνομολογηθείση μετα τήν έν
Σελλασία μάχην μεταξύ Αχαιών και Μακεδόνίον
άφ' ενός και τών Αακεδαιμονίουν άφ έτερου φαίνε-
ται ότι ύπετάγησαν μεν οί Σπαρτιάται, και ύπε-
χρεώθησαν εις συμμαχίαν, ή τουλάχιστον εις ου-
δετερότητα, δεν είσήλθονδ' όμως εις το Κοινον τών
όπου.από του 308 ειχε στερεώσει τήν ισχύ ν αυτού
ό Κάσσανδρος (Β-Λν Κ Ε τ. IV 2778). Καταλα-
βών δε τήν Σικυώνα, τήν Κόρινθον, το Αργός,
ενθα ένυμφέύθη τήν άδελφήν του Πυρρού Δηϊδά-
μειαν, τήν Αχαιαν, το Α'Τγιον, τήν Άρκαδίαν
μέχρι Μαντινείας,προσήλθε κατά τον χειμώνα του
303, ή τΌ εαρ του 302* εις- τήν έορτήν των
Ισθμίων, όπου «κοίνοί; συνεδρίου γενομένου και
πολλών ανθρώπων συνελΰόντων, ήγεμών άνηγο-
ρεύΰη της Ελλάδος, ώς πρότερον οί περι Φίλιπ-
πον και Αλέξανδρον■(Πλουτ. Αημήτρ. 25. παρβ.
και Σονΐδαν εν Λ. Δημήτριος και Ρ-\Υ. ΚΕ. τ. IV
σ. 2778). Έκεΐ. δε αναμφιβόλως άνενεώθησαν αί
παλαιαί προς τους Έλληνας όμολογίαι του Φιλίπ-
που και. Αλεξάνδρου, και. έπανιδρύθη το Κοινον
των Ελλήνων καθορισθεισών των στρατιωτικών
συντάξεων, οι' ών θά έβοήθει το Κοινον τον Δημή-
τριον τ. I. σ. 338. Κ&ΘΓ8* II1 σ. 77).
Το πλήθος του στρατού", όστις συνηκολούθησε
τω Δημητρίω £κ τών κατά τήν Ελλάδα πόλεων
συμφωνώ ς προς τάς νέας συνθηκας, αναφέρει ό
Λιό<5ωρος (XX 110. παρβ. και ^ΙΙο^β'3 374,
ενθα αναφέρονται Αθηναίοι πολΐται τελευτήσαν-
τες και αίχμαλωτισθέντες εν 'ΐψω)/Ησαν δισμύριοι
καϊ πεντακόσιοι πλήν ίσους του στόλου,όστις ήθροί-
σθη εις Ευβοιαν. Αλλ' ή εκστρατεία, οι' ήν ούτοι
προωρίσθησαν, καταληςασα εις τήν εν Ιψω ήτταν
τών Δημητρίου καϊ Αντίγονου (τω 301) συνετέλε-
σενείςτήν διάλυσιν του Κοινού, το όποιον τω 287
δεν ύφίστατο πλέον [ΝΪ686 I, σ. 376).
Τετάρτη και τελευταία άνανέωσις του ύπο τους
Μακεδόνας Κοινού τών Ελλήνων έγένετο επί Αν-
τιγόνου του Δώσωνος τω 224 π Χ. Πότε καϊ πού'
ακριβώς έγένετο ή συγκρότησις του συνεδρίου, εν
ώ συνεζητήθησαν καϊ συνωμολογήθησαν αί νέαι
μετα του Αντιγόνου όμολογίαι τών Έλλήνών, αν
δηλαδή συνωμολογήθησαν προ της εν Σελλασία
μάχη£ έν Αίγίω, ή μετ' αυτήν έν τή πανηγύρει
τών Νεμέων [Πολύβ. 11,70, 4, παρβ. II
σ. 347 καϊ Ρ - \ν.ΚΕ. αρθρ. Λβίιαία έν τ. I. σ.
171), δεν αναφέρει ό Πολύβιος, όστις έξιστορών
τα επί της βασιλείας του διαδεχθέντος τον Άντί-
γονον Φιλίππου παρουσιάζει τάς Οπό του Αντι-
γόνου συναφθείσας ομολογίας ήοη συντετελεσμέ-
νας καϊ ισχύουσας (Πολύβ. IV, 3,8 : &α γο /«ε'-
ϊ'ίίΐ' ετι τότε τήν κοινήν είρήνψ' τοΐς Κλλησι τήν υπ
Αντιγόνου συντελεσϋ·εϊσαν. 9,4 : ετι γάρ ένορκος
έμενε πάσιν ή γεγενημενη συμμαχία δι Αντιγό-
νου κατά τΟυς Κλεομενικούς καιρούς Αχαιοΐς,
Ηπειρώταις, Φωκεϋσι, Μακεδόσι, Βοιωτοΐς, Ακαρ-
νάσι, Θετταλοΐς. Υπαινιγμούς τών υπό του Αντι-
γόνου συναφθεισών πρός τους "Ελληνας συνθηκών
εί> ρίσκο μεν καϊ έν βιβλ IX, 31,4. 36,5.9). Κατά
πάσαν ό'μω; πιθανότητα αί όμολογίαι αύται συνε-
φωνήθησαν προ της εν Σελλασία μά/ης, καϊ δή
τό. φθινόπωρον του 224 έν Αίγίω, όπου κατά
τον Πολύβιον (II, 54; ό Αντίγονος έλϋών καϊ
άπολογισάμενος περί τών καΰ \ αυτόν και χρημα-
τίσας περί τών μελλόντων κατεστάλη ήγεμώνάπάν-
των τών συμμάχων (παρβ. καϊ ΝΪ686 II 335,Ββ~
ΙοβΚ III1 736/7, ΗοΙΙβαηχ Ιν Β.Ο.Η. τόμ·
31σ.98, Ββίίίη^βη, Κοηϊο Αηί;ί£οηο8 Όοδοη
νοη Μειίίθίΐοηίθη, ΌΪ88ΘΠ; ^θηα 1912 σ. 38). Τάς
ομολογίας δε ταύτας βλέπομεν έκτελουμένας ακο-
λούθους ύστερον, όποτε ό Αντίγονος προνχυρών
μετά τών συμμάχων εις τήν Λακουνικήν εναντίον
του Κλεομένους ηγείται Μακεδόνουν, Αγριάνων,
Αχαιών, Μεγαλοπολιτών, Βοιωτών, Ήπειρίοτών,
Άκαρνάνων, Ιλλυριών, Κρητών κ.λ.π. [Πολύβ.
11, 6.)—66). Ωστε ή έν Αίγίω συναφθείσα συα.-
μαχίαδέν είναι ως ΰπέθεσάν τίνες ή μονομερής συμ-
μαχία, ήν συνήψεν ό Αντίγονος προς μόνους τους
Αχαιούς, άφου τοιαύτην εί/εν ήδη διαπραγμα-
τευθή και συνάψει ό Αντίγονος μετά του Άράτου
ολίγον πρότερον (τό θέρος του 224) έν Πηγαία της
Μεγαρίδος προτού είσέλθη εις τήν Πελοπόννησον
Πλουτάρχου, 'Αρατος 44,19- παρβ. και Νίβ8β
II σ. 332, £β/οοΛ III1 σ. 735, Ββέϋη^βη I
ά. σ. 37), άλλ' είναι ό γενικώτερος συμμαχικός
σύνδεσμος, ό ιδρυθείς έν έπισήμω τών ελληνικών
'ώυλών συνεδοίω παρο. Δρόϋζεν, τ. Γ σ. 136)
καίπεριλαβών πάντας σχεδόν τους Ελληνας, συμ-
περιληφθέντιον έν αύτώ και τών Αακεδαιμονίίυν
υ,ετά τήν έν Σελλασία μάχην Πολύβ IV, 15, 5.
Έν τή συνθήκη τή συνομολογηθείση μετα τήν έν
Σελλασία μάχην μεταξύ Αχαιών και Μακεδόνίον
άφ' ενός και τών Αακεδαιμονίουν άφ έτερου φαίνε-
ται ότι ύπετάγησαν μεν οί Σπαρτιάται, και ύπε-
χρεώθησαν εις συμμαχίαν, ή τουλάχιστον εις ου-
δετερότητα, δεν είσήλθονδ' όμως εις το Κοινον τών