DOI article:
Kugeas, Sōkratēs: To Koinon tōn Hellēnōn kat´ epigraphēn Epidaurou (AE 1918, 128)
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14368#0026
Σ. Β. Κουγέα' Τδ Κοινον τών Ελλήνων κατ έπιγραφήν Επιδαύρου
19
νότητα εν Αΐγίω τό φθινόπωρον του 224 π. Χ.
αποτελεί δόγμα των συμμάχων, διότι ουτω. ώς <5ο^/-
μαια χαρακτηρίζονται τά ψηφίσματα και οί κατα-
στατικοί οονανισμοι παρομοίων συνοεσυ,ων παρα
τοις Έλλησι ούδ' αύτου ετι του παλαιοτέρου ορ-
γανισμού" του Κοινού των Ελλήνων εξαιρουμένου
(τζοι.ρ^.8ί/11θ^β3 άρ 261, ι: εχρινεν ό δήμος δ των
Αργείων κατά το δόκημα τον συνεδρίου των Έλλά-
νων. 283,12: εΐναι άγώγιμον κατά τδ δόγμα των
Ελλήνων. 148,25 150,28- 151,15,23· 159,ιθ·
181,ΐ4· 192,11 δόγματα των συμμάχων. 645,22
κ.λ.π. δόγμα των ' Αμφικτυόνων). *Αν δε ό κατα-
στατικός ούτος οργανισμός εψηφίσθη ύπ αυτών
των συνέδρων ή ύπ' άλλων ειδικών και δια τον
άποκλειστικόν τούτον σκοπον άποσταλέντων πρέ-
σβεων, τούτο είναι ζήτημα, περι του όποιου δεν
δυνάμεθα νά άπορανθώμεν μετ ασφάλειας, άτε
στεκούμενοι σγετικών ειδήσεων. Οί νεώτεροι ίστο-
ριχοι Βθίοοίι (ΙΓ 606) και λνίΐοΐίβη (ε. ά. σ.
25 κ. έ.) προκειμένου περι της ψηφίσεως του κα-
ταστατικού του επί Φιλίππου και Αλεξάνδρου
ίδρυθέντος πανελλήνιου συνδέσμου, στηριζόμενοι
εϊς /ωοίον του Διοδώοου (XVII,4) ενθα γίνεται λό-
γος πεοι συγγρόνου συγκεντοώσεως εν ΚοοίνΟω
πρεσβειών και συνέδρων, παραδέχονται ότι συνήλ-
Οον διπλαΐ των Ελλήνων αντιπροσωπείας ή των
πρέσβεων, ήτ?ς έψήφισε το καταστατικών της συμ-
μαχίας, και ή των συνέδρων, ήτις έψήφισε τον
κατά των Περσών πόλεμον. Εκ τίνος /(ορίου του
Διοοώρου, άφορώντος εις την ψήφισιν του καταστα-
τικού της 2ας Αθηναϊκής συμμαχίας, ήτις πολλά
παοουσιά£ει τά ανάλογα ποό; τήν υπό τους Μακε-
δόνας ίδρυθεΐσαν πανελλήνιον συμμανίαν ( 1 ί.ί5<5.
XV 28: ό (5έ δήμο; μετεωρισθείς επί τή των συμ-
μάχων εύνοια κοινον συνέδρων απάντων των συμ-
μάχων συγκατεστήσαντο, και συνέδρους απέδειξαν
εκάστης πόλεως, έτάχβη δ" άπδ κοινής γνώμης τδ
μεν συνέδρων εν ταϊς Αϋήναις αυνεδρεύαν, πά-
λιν δ επίσης και μεγάλην κα\ μικράν μιας ψήφου
κυρίαν είναι), δυνάμεθα ίσως νά εΐκάσωμεν ότι και
έπι της προκειμένης περιπτώσεως, σύνεδροι ύπο
του Αντιγόνου συγκληθέντες εψήφισαν τό εν τή
επιγραφή της Επιδαύρου διασωθέν καταστατικόν.
Συνθήκας παροαοίας κατά τό περιενόμενον
1 1 » 1 ί * ι
προς το τεμάχιον Ρ>Β μετά των όρκων και των σχε-
I
τικών διατάξεων εχομεν πολλάς έν επιγραφαΐς
άφορώσας ιδίως εις τήν δευτεραν 'Αθηναϊκήν συμ-
μαχίαν (παρβ. π. χ. τάς εν 8γ11ο§·β3 αριθ. 147
—151 Ηη&β-ΗΗ], ά?. 32.40.68.84-86.98,
101-103.105—108.112).
'Άν αί επιγραφαΐ αύται της Επιδαύρου έσώ-
ζοντο εις το άκέραιον, θά είχομεν ενώπιον μας έγ-
γραφα από ιστορικής απόψεως σπουδαιότατα,
εξ ών τό έν θά έοίδασκεν ήμας πλην των προ-
σώπων, εξ ών προέκυψε τούτο, και πάσας τάς λε-
πτομέρειας του οργανισμού, της λειτουργίας και
των δικαιωμάτων του συνεδρίου των Ελλήνων
κατά τον 3ον αιώνα, θά ήδυνάμεθα δ ες αύτου
νά κρίνωμεν άναδοομικώς καίπεοί της παλαιοτέρας,
της κατά τον 4ον αιώνα, ιστορίας του συνεδρίου.
Τό δ' έτερον, του όποιου ή φθορά είναι άσυγκρί-
τως μεγαλύτερα, θά παρεΐχεν ήμΐν πολύτιμους
ειδήσεις περί των ορών των συνθηκών και
τών ομολογιών του πανελληνίου εκείνου συν-
δέσμου, ωσαύτως δε και πεοί τών πόλεων και
τών εθνών ατινα απετέλεσαν αυτόν κατά τήν γε-
νομένην ύπ' Αντιγόνου του Δώσίονος ανασυγκρό-
τησα. Έλπίζοντες ότι τά ελλείποντα μέρη τών
Ιπιγραφικών τούτιυν α.ντ,υ.είων οέν άπωλέσθησαν
διά παντός, άς -ροχιυρήσ<:υμεν εις τήν έξέτασιν
τών καθ έκαστον τών διασωθέντων τεμαχίων.
Ό Ει-Βθΐιΐίθΐ εκδίδων τά πάλαια τεμάχια της
επιγραφής εν τω Οοΐ'ριΐδ (ΙΟ. IV. 924) εικάζει
ότι άποτελουσι ταύτα λείψανα συνθήκη; μεταξύ
δηυ,οκοατιών έν αίς -7υυ.πεοιελαα3ανοντο και αί
111 · 1 I 11
Αθήναι, τούτο δε συνάγει έκ τής Αττικής οιαλέ-
κτου, εις ην έχει γραφή ή επιγραφή. "Αλλ ή διά-
λεκτος, ώς παρατηρουσιν και ό ΛΥίΙΙιβίιιι (έ ά. σ.
31/2.) και ό Καββαδίας, (ε. ά. σ. 135), δέν εί-
ται ή αττική, άλλ' ή κοινή, ήν κατά τον 3ον
και 4ον αιώνα μετεγειρίζοντο κατά κανόνα εις τοι-
ούτου είδους έγγραφα διεθνούς χ_αρακτήρος, άφο -
ρώντα δηλαδή εις ύποθέσεις πόλεων /.αί λαών
ανηκόντων εις διαφόρους ελληνικά: φυλάς, ώς
τήν διεθνή ώς θά έλέγομεν σήμερον γλώσσαν
ΙνίΠιβΙίίΙ, ε. ά. σ. 32 και του αύτου :
Νθιιθ ΒθϊΙγ^θ ζ'ιιγ §ι·ϊθ(Ίι. Ιηδοΐιπίίβηίαιηοΐθ
έν δίίζαη^βββΓ. <Ιθγ Αΐνίκΐθίπΐθ Ψϊθιι 191 1 ΑΜι·
Ισ.27. ΡΛνα/ιτ?ηαη?ι, ΡΐΌΐθ^οηιβηα ζιι βϊηβΓ
Οθ8θ1ιϊο1τίθ (Ιθγ «Γίβοΐιίβοΐιβί' Οίηίοΐίίθ ίηι ΖβΐίΣΐΙ-
19
νότητα εν Αΐγίω τό φθινόπωρον του 224 π. Χ.
αποτελεί δόγμα των συμμάχων, διότι ουτω. ώς <5ο^/-
μαια χαρακτηρίζονται τά ψηφίσματα και οί κατα-
στατικοί οονανισμοι παρομοίων συνοεσυ,ων παρα
τοις Έλλησι ούδ' αύτου ετι του παλαιοτέρου ορ-
γανισμού" του Κοινού των Ελλήνων εξαιρουμένου
(τζοι.ρ^.8ί/11θ^β3 άρ 261, ι: εχρινεν ό δήμος δ των
Αργείων κατά το δόκημα τον συνεδρίου των Έλλά-
νων. 283,12: εΐναι άγώγιμον κατά τδ δόγμα των
Ελλήνων. 148,25 150,28- 151,15,23· 159,ιθ·
181,ΐ4· 192,11 δόγματα των συμμάχων. 645,22
κ.λ.π. δόγμα των ' Αμφικτυόνων). *Αν δε ό κατα-
στατικός ούτος οργανισμός εψηφίσθη ύπ αυτών
των συνέδρων ή ύπ' άλλων ειδικών και δια τον
άποκλειστικόν τούτον σκοπον άποσταλέντων πρέ-
σβεων, τούτο είναι ζήτημα, περι του όποιου δεν
δυνάμεθα νά άπορανθώμεν μετ ασφάλειας, άτε
στεκούμενοι σγετικών ειδήσεων. Οί νεώτεροι ίστο-
ριχοι Βθίοοίι (ΙΓ 606) και λνίΐοΐίβη (ε. ά. σ.
25 κ. έ.) προκειμένου περι της ψηφίσεως του κα-
ταστατικού του επί Φιλίππου και Αλεξάνδρου
ίδρυθέντος πανελλήνιου συνδέσμου, στηριζόμενοι
εϊς /ωοίον του Διοδώοου (XVII,4) ενθα γίνεται λό-
γος πεοι συγγρόνου συγκεντοώσεως εν ΚοοίνΟω
πρεσβειών και συνέδρων, παραδέχονται ότι συνήλ-
Οον διπλαΐ των Ελλήνων αντιπροσωπείας ή των
πρέσβεων, ήτ?ς έψήφισε το καταστατικών της συμ-
μαχίας, και ή των συνέδρων, ήτις έψήφισε τον
κατά των Περσών πόλεμον. Εκ τίνος /(ορίου του
Διοοώρου, άφορώντος εις την ψήφισιν του καταστα-
τικού της 2ας Αθηναϊκής συμμαχίας, ήτις πολλά
παοουσιά£ει τά ανάλογα ποό; τήν υπό τους Μακε-
δόνας ίδρυθεΐσαν πανελλήνιον συμμανίαν ( 1 ί.ί5<5.
XV 28: ό (5έ δήμο; μετεωρισθείς επί τή των συμ-
μάχων εύνοια κοινον συνέδρων απάντων των συμ-
μάχων συγκατεστήσαντο, και συνέδρους απέδειξαν
εκάστης πόλεως, έτάχβη δ" άπδ κοινής γνώμης τδ
μεν συνέδρων εν ταϊς Αϋήναις αυνεδρεύαν, πά-
λιν δ επίσης και μεγάλην κα\ μικράν μιας ψήφου
κυρίαν είναι), δυνάμεθα ίσως νά εΐκάσωμεν ότι και
έπι της προκειμένης περιπτώσεως, σύνεδροι ύπο
του Αντιγόνου συγκληθέντες εψήφισαν τό εν τή
επιγραφή της Επιδαύρου διασωθέν καταστατικόν.
Συνθήκας παροαοίας κατά τό περιενόμενον
1 1 » 1 ί * ι
προς το τεμάχιον Ρ>Β μετά των όρκων και των σχε-
I
τικών διατάξεων εχομεν πολλάς έν επιγραφαΐς
άφορώσας ιδίως εις τήν δευτεραν 'Αθηναϊκήν συμ-
μαχίαν (παρβ. π. χ. τάς εν 8γ11ο§·β3 αριθ. 147
—151 Ηη&β-ΗΗ], ά?. 32.40.68.84-86.98,
101-103.105—108.112).
'Άν αί επιγραφαΐ αύται της Επιδαύρου έσώ-
ζοντο εις το άκέραιον, θά είχομεν ενώπιον μας έγ-
γραφα από ιστορικής απόψεως σπουδαιότατα,
εξ ών τό έν θά έοίδασκεν ήμας πλην των προ-
σώπων, εξ ών προέκυψε τούτο, και πάσας τάς λε-
πτομέρειας του οργανισμού, της λειτουργίας και
των δικαιωμάτων του συνεδρίου των Ελλήνων
κατά τον 3ον αιώνα, θά ήδυνάμεθα δ ες αύτου
νά κρίνωμεν άναδοομικώς καίπεοί της παλαιοτέρας,
της κατά τον 4ον αιώνα, ιστορίας του συνεδρίου.
Τό δ' έτερον, του όποιου ή φθορά είναι άσυγκρί-
τως μεγαλύτερα, θά παρεΐχεν ήμΐν πολύτιμους
ειδήσεις περί των ορών των συνθηκών και
τών ομολογιών του πανελληνίου εκείνου συν-
δέσμου, ωσαύτως δε και πεοί τών πόλεων και
τών εθνών ατινα απετέλεσαν αυτόν κατά τήν γε-
νομένην ύπ' Αντιγόνου του Δώσίονος ανασυγκρό-
τησα. Έλπίζοντες ότι τά ελλείποντα μέρη τών
Ιπιγραφικών τούτιυν α.ντ,υ.είων οέν άπωλέσθησαν
διά παντός, άς -ροχιυρήσ<:υμεν εις τήν έξέτασιν
τών καθ έκαστον τών διασωθέντων τεμαχίων.
Ό Ει-Βθΐιΐίθΐ εκδίδων τά πάλαια τεμάχια της
επιγραφής εν τω Οοΐ'ριΐδ (ΙΟ. IV. 924) εικάζει
ότι άποτελουσι ταύτα λείψανα συνθήκη; μεταξύ
δηυ,οκοατιών έν αίς -7υυ.πεοιελαα3ανοντο και αί
111 · 1 I 11
Αθήναι, τούτο δε συνάγει έκ τής Αττικής οιαλέ-
κτου, εις ην έχει γραφή ή επιγραφή. "Αλλ ή διά-
λεκτος, ώς παρατηρουσιν και ό ΛΥίΙΙιβίιιι (έ ά. σ.
31/2.) και ό Καββαδίας, (ε. ά. σ. 135), δέν εί-
ται ή αττική, άλλ' ή κοινή, ήν κατά τον 3ον
και 4ον αιώνα μετεγειρίζοντο κατά κανόνα εις τοι-
ούτου είδους έγγραφα διεθνούς χ_αρακτήρος, άφο -
ρώντα δηλαδή εις ύποθέσεις πόλεων /.αί λαών
ανηκόντων εις διαφόρους ελληνικά: φυλάς, ώς
τήν διεθνή ώς θά έλέγομεν σήμερον γλώσσαν
ΙνίΠιβΙίίΙ, ε. ά. σ. 32 και του αύτου :
Νθιιθ ΒθϊΙγ^θ ζ'ιιγ §ι·ϊθ(Ίι. Ιηδοΐιπίίβηίαιηοΐθ
έν δίίζαη^βββΓ. <Ιθγ Αΐνίκΐθίπΐθ Ψϊθιι 191 1 ΑΜι·
Ισ.27. ΡΛνα/ιτ?ηαη?ι, ΡΐΌΐθ^οηιβηα ζιι βϊηβΓ
Οθ8θ1ιϊο1τίθ (Ιθγ «Γίβοΐιίβοΐιβί' Οίηίοΐίίθ ίηι ΖβΐίΣΐΙ-