DOI Artikel:
Kugeas, Sōkratēs: To Koinon tōn Hellēnōn kat´ epigraphēn Epidaurou (AE 1918, 128)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14368#0029
22 Σ. Β Κουγεα' Το Κοινδν τών Ελλήνων κατ έπιγραφην ''Επιδαύρου.
ζημίαν έπι τούτοις εϋ'εμεν). Γήν τελευταίαν ταύ-
την περίπτωσιν θεωρώ πιθανοοτέραν, δι5 δ έχων
ύπ' οψιν το άνωτέρω χωρίον του Άνδοκίδου και
τά εν τη ποοσηκούση αποστάσει ευρισκόμενα έν
τω λίθω γράμματα ΡΓ συμπληρώ εν στ 6:
έξεΐνα[ι μήτε εί:ργ\ειν, ή μ?) έξεΐναΓι μηδενϊ εΐ\ρ-
γ\ειν (8ΐ/Πθ(/6?' άρ. 092,4.5: κα« Μ ε|εΓι>αι ^·
Λ'ενΐ α;/£ίτ .... ί<?/(5έ ουλάν μηδέ ρνσιάζειν).'0 δ'
εν στ. 9 σύνδεσμος /ί>/τε ετέθη προφανώς 5πως
σύνδεση πρός το τζοοτι^ούΐλζνον εΐ\ργειν έτερον
απαρέμφατον παρόμοιας έννοια;, αναγόμενης δη-
λονότι ε\ΐ την άσφάλειαν και την άσυλίαν των επι-
σήμων της συμμαχίας οργάνων. Ιοιουτον οέ άπα-
οέα,Φατον νομίζω οτι έΗέπεσενένταϋΟα το άγειν, διότι
το ρήμα τούτο σημαίνον το έξορίζειν, αίχμαλωτί-
ζειν, άπάγειν, εΰρίσ/.ομεν συχνά έν ψηφίσμασι των
Αμ,φίκτυόνων ποοκειαένου πεοΐ ασφαλείας και άσυ-
I Γ ιι ι ι
λίαςτών ίερομνημόνωνή άλλων έπισήμων τήςΛελ-
Φΐκής'Αμφίκτυονίαςλειτουργών (8ί/ΙΙθ^βΒ 483,15
Γτα μηδαμοϋ λύτρον γένηται και μηϋεϊς άγηται
παρά τους νόμους τους Α μφικτυονικούς. 484,3 :
εΐ τίνες κατάδικοι γεγένηνται .... μη είμεν αγώγι-
μους έκ των πόλιων τούτους μηδοπόΰεν, και
494,6 ), και έν ψηφίσμασι του Κοινού των Αιτω-
λών ποοκειμένου περι ασυλίας παρενομένης ύπό
των Αιτωλών εϊς αλλάς πόλεις {8]/ΙΙθ^βΒ 522,2.
και μηϋένα άγειν Αιτωλών μηδε των έν Αιτωλία
πολιτευόντων τους Κείους. . Γα αυτά και έν τω
υπέρ των Μαγνήτων ψηφίσματι 8ΐ/ΙΙθ@β5 ο54,
έν τω Οπερ των Τηΐων άριθ.563, έν τω υπέρ των
Περγαμηνών αριθ. 629,20- παρ β. και 635,6.
692,45 και 8. Ο. Β. I 1479). Έν στ. 9 προ του
ΟΜΕΝΟΥΣ διακρίνεται έν τω λίθω άκρα οριζόντιας
εϊς παχΰ άποληγούσης κεραίας προς το άνιο μέρος
του Ο πλησιάζουσα, ήτις αποτελεί προφανώς ίχνος
Τ ή Γ ή Ε ή και 5! , πάντως δμως ούχι Π . Το
δεύτερον χάσμα του στίχου, έκτεινόμενον εις
χώρον 14-15 γραμμάτων καθίστα άπαράδεκτον
την συμπλήρωσιν του Καββαδίου τ ας πόλεις μ,ηδε.
Συμφωνοτέρα πρός τε την εννοιαν και προς την
έκτασιν του κενού χώρου Οά ήτο τοιαύτη τις συμ-
πλήρωσις: μήτ[ε άγειν τασσ όμενους επί τά\ς κοι-
νάς τάζεις μηδε, ή επί τά κοινά συμφέροντα]
μηδε, ή μήτΐε τους τασσ ομένους έπι τάς συμ-
μαχίας άγειν μηδε, ή μήτ ε συντασσ ο μένους
Λ Ε 1921
εττ^ τα[ς συμμαχίας άγειν\ μηδε κ.τ.λ. Άλλ'
ουδεμίαν ές αυτών τολμώ νά προτείνω ως
ασφαλή. Το ρήμα άνδροληπτεΐν, ήδη το πρώτον
έκ τής επιγραφής ταύτης γνωστόν γινόμενον, είναι
λέξις αθησαύριστος έν τοις λεξικοΐς. Ή δικαστική
ονοματολογία παρέδωκεν ήμΐν τάς λέξεις άνδρολή-
ψιον και άνδροληψία, ών την σημασίαν όρίζουσιν
οί λεξικογράφοι. (Παρβ. π.χ. Πολυδεύκην Η',50
άνδρολήψίον: όταν τις τους άνδροφόνους κατα-
φυγόντας ώς τινας άπαιτών μη λαμβάνη, εξεστιν
έκ των ουκ εκδιδόντων άχρι τριών άπαγαγεΐν, ό
δε αδίκως άνδροληψία κεχρημένος ουκ άνεύ&υνος
ην. Περι άνδροληψίας και ουλών και τής άπο
τούτων παρεχομένης ασυλίας παρβ. Ρ1ΐίΙΙίρ80Π
ε. ά. τ. I. σ.' 271. 349. 355 κ. έ. και Όατβδύε
Όνοίί άβ νβρπ'8αί11β8 βϊιβζ Ιββ Ονβββ έν Νοα-
νθΐΐθδ βίαάθδ (Γ ΙιίδΙοίΓθ <Τιι ϋΓΟΪί 1902 και
Σίρ8Ϊ2ΐ8 Όα8 ΑΙΗ8θΗβ Εββίιί ιι. ΗββΜβνβνίαϊι-
νβπσ. 267). Περι οέ του ρήματος κατεγγυάν, τής
χρήσεως και τής σημασίας αύτοΰ (= άναγκάζειν
τινά εις το νά δώση έγγύησιν, φυλακιζεινί έν τω άρ-
ναίω έλληνικώ οικαίω,εύοίσκονται τά δέοντα παοά
Λ. . I · I ι * I I
/. Ρανί8θ1ΐ, ΟνίββΗίββΗβΒ Βϋ,νρΒβΙιαϊΙδνββϊιί τ.
I σ. 66κ.έ.90και ί,ίρβίΐΐθ ε.ά σ.708,ιι3)- Περι
δέ τής σημασίας και τής υπό του ρήματος δηλού-
μενης πράςεως είναι οιδακτικώτατον χωρίον τι του
Πολυβίου, ένθα αναφέρεται πρα.ςις του βασιλέως,
τών Μακεδόνων Φιλίππου του Η , τοΟ οοώντος και
διανειοι^ου.ένου τά έν Ελλάδι πράγιχατα έπι τη
Βάσει τών όυ.ολογιών τών συναΦθεισών ύπο του
προκατόχου αΰτου Αντιγόνου του Δώσωνος, εις ας:
καί ά'οοοάή ποοκειαέν/, επιγραφή. Κατά τον Πολύ-
οιον (V, 15,9 ) ό Φίλιππος ευρισκόμενος έν Στράτω
τής'Ακαρνανίας (218π.Χ.) και έπιπλήξαςτους κατά
του Άράτου άσχημονησαντας Μεγαλεαν και Κρί-
νωνα, έπειοή έλαβε παρ αυτών απρεπή άπάντη-
σιν, «οργιστείς έπι τω ρηϋέντι παραχρήμα προς
είκοσι τάλαντα κατεγγυήσας έκέλευσεν αυτούς εις
φυλακήν άπαγαγεΐν». Συγκροτηθέντος δέ ολίγον
ύστεοον έν Λευκάδι δικαστηοίου έκ τών νίλων τοΟ
ι Ί ι
Φιλίππου έςεδικάσΟη ή ύπόθεσις καϊ κατηγορουν-
το: του 'Αοατου ό Κοίνοον και ό Μεγαλέας κατε-
I I ί -
δικάσΟησαν ομοθυμαδόν «και Κρίνουν μεν $μει-
νεν έν τή φυλακή, τον δέ Μεγαλεαν Αεόντιος άνε-
δέξαττ τών χρημάτων» .
ζημίαν έπι τούτοις εϋ'εμεν). Γήν τελευταίαν ταύ-
την περίπτωσιν θεωρώ πιθανοοτέραν, δι5 δ έχων
ύπ' οψιν το άνωτέρω χωρίον του Άνδοκίδου και
τά εν τη ποοσηκούση αποστάσει ευρισκόμενα έν
τω λίθω γράμματα ΡΓ συμπληρώ εν στ 6:
έξεΐνα[ι μήτε εί:ργ\ειν, ή μ?) έξεΐναΓι μηδενϊ εΐ\ρ-
γ\ειν (8ΐ/Πθ(/6?' άρ. 092,4.5: κα« Μ ε|εΓι>αι ^·
Λ'ενΐ α;/£ίτ .... ί<?/(5έ ουλάν μηδέ ρνσιάζειν).'0 δ'
εν στ. 9 σύνδεσμος /ί>/τε ετέθη προφανώς 5πως
σύνδεση πρός το τζοοτι^ούΐλζνον εΐ\ργειν έτερον
απαρέμφατον παρόμοιας έννοια;, αναγόμενης δη-
λονότι ε\ΐ την άσφάλειαν και την άσυλίαν των επι-
σήμων της συμμαχίας οργάνων. Ιοιουτον οέ άπα-
οέα,Φατον νομίζω οτι έΗέπεσενένταϋΟα το άγειν, διότι
το ρήμα τούτο σημαίνον το έξορίζειν, αίχμαλωτί-
ζειν, άπάγειν, εΰρίσ/.ομεν συχνά έν ψηφίσμασι των
Αμ,φίκτυόνων ποοκειαένου πεοΐ ασφαλείας και άσυ-
I Γ ιι ι ι
λίαςτών ίερομνημόνωνή άλλων έπισήμων τήςΛελ-
Φΐκής'Αμφίκτυονίαςλειτουργών (8ί/ΙΙθ^βΒ 483,15
Γτα μηδαμοϋ λύτρον γένηται και μηϋεϊς άγηται
παρά τους νόμους τους Α μφικτυονικούς. 484,3 :
εΐ τίνες κατάδικοι γεγένηνται .... μη είμεν αγώγι-
μους έκ των πόλιων τούτους μηδοπόΰεν, και
494,6 ), και έν ψηφίσμασι του Κοινού των Αιτω-
λών ποοκειμένου περι ασυλίας παρενομένης ύπό
των Αιτωλών εϊς αλλάς πόλεις {8]/ΙΙθ^βΒ 522,2.
και μηϋένα άγειν Αιτωλών μηδε των έν Αιτωλία
πολιτευόντων τους Κείους. . Γα αυτά και έν τω
υπέρ των Μαγνήτων ψηφίσματι 8ΐ/ΙΙθ@β5 ο54,
έν τω Οπερ των Τηΐων άριθ.563, έν τω υπέρ των
Περγαμηνών αριθ. 629,20- παρ β. και 635,6.
692,45 και 8. Ο. Β. I 1479). Έν στ. 9 προ του
ΟΜΕΝΟΥΣ διακρίνεται έν τω λίθω άκρα οριζόντιας
εϊς παχΰ άποληγούσης κεραίας προς το άνιο μέρος
του Ο πλησιάζουσα, ήτις αποτελεί προφανώς ίχνος
Τ ή Γ ή Ε ή και 5! , πάντως δμως ούχι Π . Το
δεύτερον χάσμα του στίχου, έκτεινόμενον εις
χώρον 14-15 γραμμάτων καθίστα άπαράδεκτον
την συμπλήρωσιν του Καββαδίου τ ας πόλεις μ,ηδε.
Συμφωνοτέρα πρός τε την εννοιαν και προς την
έκτασιν του κενού χώρου Οά ήτο τοιαύτη τις συμ-
πλήρωσις: μήτ[ε άγειν τασσ όμενους επί τά\ς κοι-
νάς τάζεις μηδε, ή επί τά κοινά συμφέροντα]
μηδε, ή μήτΐε τους τασσ ομένους έπι τάς συμ-
μαχίας άγειν μηδε, ή μήτ ε συντασσ ο μένους
Λ Ε 1921
εττ^ τα[ς συμμαχίας άγειν\ μηδε κ.τ.λ. Άλλ'
ουδεμίαν ές αυτών τολμώ νά προτείνω ως
ασφαλή. Το ρήμα άνδροληπτεΐν, ήδη το πρώτον
έκ τής επιγραφής ταύτης γνωστόν γινόμενον, είναι
λέξις αθησαύριστος έν τοις λεξικοΐς. Ή δικαστική
ονοματολογία παρέδωκεν ήμΐν τάς λέξεις άνδρολή-
ψιον και άνδροληψία, ών την σημασίαν όρίζουσιν
οί λεξικογράφοι. (Παρβ. π.χ. Πολυδεύκην Η',50
άνδρολήψίον: όταν τις τους άνδροφόνους κατα-
φυγόντας ώς τινας άπαιτών μη λαμβάνη, εξεστιν
έκ των ουκ εκδιδόντων άχρι τριών άπαγαγεΐν, ό
δε αδίκως άνδροληψία κεχρημένος ουκ άνεύ&υνος
ην. Περι άνδροληψίας και ουλών και τής άπο
τούτων παρεχομένης ασυλίας παρβ. Ρ1ΐίΙΙίρ80Π
ε. ά. τ. I. σ.' 271. 349. 355 κ. έ. και Όατβδύε
Όνοίί άβ νβρπ'8αί11β8 βϊιβζ Ιββ Ονβββ έν Νοα-
νθΐΐθδ βίαάθδ (Γ ΙιίδΙοίΓθ <Τιι ϋΓΟΪί 1902 και
Σίρ8Ϊ2ΐ8 Όα8 ΑΙΗ8θΗβ Εββίιί ιι. ΗββΜβνβνίαϊι-
νβπσ. 267). Περι οέ του ρήματος κατεγγυάν, τής
χρήσεως και τής σημασίας αύτοΰ (= άναγκάζειν
τινά εις το νά δώση έγγύησιν, φυλακιζεινί έν τω άρ-
ναίω έλληνικώ οικαίω,εύοίσκονται τά δέοντα παοά
Λ. . I · I ι * I I
/. Ρανί8θ1ΐ, ΟνίββΗίββΗβΒ Βϋ,νρΒβΙιαϊΙδνββϊιί τ.
I σ. 66κ.έ.90και ί,ίρβίΐΐθ ε.ά σ.708,ιι3)- Περι
δέ τής σημασίας και τής υπό του ρήματος δηλού-
μενης πράςεως είναι οιδακτικώτατον χωρίον τι του
Πολυβίου, ένθα αναφέρεται πρα.ςις του βασιλέως,
τών Μακεδόνων Φιλίππου του Η , τοΟ οοώντος και
διανειοι^ου.ένου τά έν Ελλάδι πράγιχατα έπι τη
Βάσει τών όυ.ολογιών τών συναΦθεισών ύπο του
προκατόχου αΰτου Αντιγόνου του Δώσωνος, εις ας:
καί ά'οοοάή ποοκειαέν/, επιγραφή. Κατά τον Πολύ-
οιον (V, 15,9 ) ό Φίλιππος ευρισκόμενος έν Στράτω
τής'Ακαρνανίας (218π.Χ.) και έπιπλήξαςτους κατά
του Άράτου άσχημονησαντας Μεγαλεαν και Κρί-
νωνα, έπειοή έλαβε παρ αυτών απρεπή άπάντη-
σιν, «οργιστείς έπι τω ρηϋέντι παραχρήμα προς
είκοσι τάλαντα κατεγγυήσας έκέλευσεν αυτούς εις
φυλακήν άπαγαγεΐν». Συγκροτηθέντος δέ ολίγον
ύστεοον έν Λευκάδι δικαστηοίου έκ τών νίλων τοΟ
ι Ί ι
Φιλίππου έςεδικάσΟη ή ύπόθεσις καϊ κατηγορουν-
το: του 'Αοατου ό Κοίνοον και ό Μεγαλέας κατε-
I I ί -
δικάσΟησαν ομοθυμαδόν «και Κρίνουν μεν $μει-
νεν έν τή φυλακή, τον δέ Μεγαλεαν Αεόντιος άνε-
δέξαττ τών χρημάτων» .