DOI Artikel:
Kugeas, Sōkratēs: To Koinon tōn Hellēnōn kat´ epigraphēn Epidaurou (AE 1918, 128)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14368#0032
Σ. Β. Κονγέα· Ίο Κοινόν τών Ελλήνων κατ έπιγραφήν Επιδαύρου. 25
Α Ε 1921
μην τοΟ ΚειβΓδί, ήν ειχεν επιδοκιμάσει καί δ
λνίΐοΐίθη (έ'. ά. σ. 40, ι) όστις γράφων ήσθάνετο δτι
το ύλικον δεν ήρκει ακόμη όπως οώση σαφή
ϊοέαν περί τη; άρχής ταύτης. Προκειμένου δη-
λονότι περί της έν καιρώ πολέμου συνελεύσεως του
συνεδρίου, λέγει ή επιγραφή, αύτη ορίζεται οσάκις
ήθελε φανή καλόν και συμφέρον εις τους συνέ-
δρους και εις τον βασιλέα τών Μακεδόνων, ή εις
τον υπό τών συμβασιλέων καταλελειμμένον επί
της κοινής φυλακής άρχοντα ή στρατηγόν. Είναι
άρα προφανές εκ του χωρίου τούτου τής επιγρα-
φής, ότι ο βασιλεύς τών Μακεδόνων, καθ ους και-
ρούς ισχύον αί σχετικαί προς τό Κοινόν τών Ελ-
λήνων συνθήκαι, ει/εν έν Ελλάδι έπίσημον άντι-
πρόσωπον, τον έπι τής κοινής φυλ.ακήςτεταγ μένον,
όστις παρηκολούθει έκ του σύνεγγυς τάς εργα-
σίας του συνεδρίου και εΐ/εν απουσιάζοντος του
βασιλέως ένεργόν μέρος εις την όύθμισιν αυτών.
Ή αρχή αύτη του επί τής κοινής φυλακής με-
ταβαλοΰσα έν τοις ύστερον χρόνοι: χαρακτήρα δεν
ειχεν ίσως κατά τάς ύστέρας ανασυγκροτήσει; του
Κοινού τών Ελλήνων ήν ειχεν ιδιότητα έν τή
πρώτη ύπό του Φιλίππου ιδρύσει αύτοΰ. Υποθέτω
δέ ότι ό κατωτέοω έν στ. 17 αναφερόμενος ανπδ
τών βαοιλέων άποδεδειγμένος στρατηγός» είναι αυ-
τός ου το; ό επί τής κοινής φυλ,ακής καταλελ,ει μ μέ-
νος, ό άναοεοόαενο: έν στ. 14. Διότι δεν είναι
δυνατόν νά πιστεύσιυμ-.ν δτι άλλο; άρχων, ό επι
τής κο.νής φυλακής καταλελειμμένος, θά ώριζεν έν
καιρώ πολέμου τον χρόνον, και άλλο;, ό άπο
δεδειγμένος στρατηγός, θά ώριζε τον τόπον
τή; συγκροτήσεως του συνεδρίου. Αμφότερα άλ-
λως τε, 6 τε γ οίνος και ό τόπος τής συνελεύσεως,
ορίζονται κατά την έπιγραφήν ύπό του αντιπροσώ-
που τών βασιλέων έν συνεννοήσει προ; τού; συνέ-
δρους, προς τους οποίους δεν ήτο σκόπιμον ούοε
πρακτικόν να συνεννοώνται πεοί του αυτού σνεδον
πράγματος δύο διάφοροι και ίσως μακράν αλλή-
λων ευρισκόμενοι άρχοντες. Τοιούτους στρατη-
γούς τών βασιλέων τή; Μακεδονίας επί τών έν
Ελλάδι και Πελοποννήσω πραγμάτων αναφέρει
ή ιστορική και ή επιγραφική παράδοσις. Ούτοι δέ
άλλοτε ορίζονται ώς ^τεταγμένοι» (Άρρ. Άνάβ.
11,2,4: Πρωτέας 6 'Ανδρόνικου υπό Αντιπάτρου
τεταγμένος, ώς είναι τινα ταϊς τε νήσοις φυλακήν
και αυτή τή Ελλάδι Δίόδ. XIX,87 : Πτολε-
μαίος δ' ό Αντιγόνου στρατηγός ήν τεταγμένος
έπι τών κατά την Ελλάδα πραγμάτων. Πολύ β.
IV,87, ι: Ταυρίωνα τον έπι τών έν τή Πελοπον-
νήσω τεταγμένον Υ,96,\ : Αλέξανδρος ό τετα-
γμένος έπι τής Φωκίδος ύπό Φιλίππου), άλλοτε ώς
«άπολελειμμένοι» (Διόδ. XVIII, 1*2: Αντίπα-
τρος δ'άπολελειμμένος ύπ Αλεξάνδρου στρατηγός
τής Ευρώπης. ΠολνβΙΥ,ΗΙ, Απελλής μεν έν
τοις έπιτρόποις άπελέλειπτο, Αεόντιος δ' έπι τών
πελταστών, Μεγαλέας δ έπι του γραμματείου,
Ταυρίων δ έπι τών κατά Πελοπόννησον, 'Αλέ-
ξανδρος δ'έπι τής θεραπείας), ή «καταλελ.ειμμένοι»
(Δώδ. XVIII, 18: Πολυσπέρχων δ καταλελειμμέ-
νος έν Μακεδονία στρατηγός. Πολύ β IV, 6,4 :
Ταυρίωνα τον έπι τών έν Πελοποννήσω βασιλικών
πραγμάτων υπ Αντιγόνου (τού Δώσωνος) κατα-
λελειμμένον ίοε και 8^11θ0'63 426,47 Αλε-
ξάνδρα) τω καταλελειμ μένω ύπδ του βασιλέως),
και άλλοτε ώ; «χειρίζοντες» Πολύ β. VIII,
12,2 '· μετά Τανρίωνος τον χειρίζοντος αύτφ
τά κατά Πελοπόννησον) τω βασιλεΐ τά πράγμα-
τα. Ο δέ τελευταίο; ούτο; χαρακτηρισμός φα-
νερώνει σαφέστατα την βασιλικήν πληρεςουσιό-
τητα, δι ή; έν ονόματι τών βασιλέων και ώς
αντιπρόσωπο; αυτών Οιεχείριζε τήν έν Ελλάδι
αρχήν ό ύπ αύτών καταλελειμμένος ή αποδεδει-
γμένο; στρατηγό;. Αλλ άν οεχθώμεν ότι Ό ύπό
τών βασιλέων έπι τής κοινής φυλακής καταλελειμ-
μένος στ. 14) είναι αύτο: ούτο; ό έν στ. 17
υπό τών βασιλέων άποδεδειγμέ^ος στρατηγός, 6α>εί-
λομεν νά έςΥ,γήσωμεν πώς έν τή αύτη επιγραφή
παοουσιάζεται ό αύτο; αργών ύπό δυο τίτλου:.
Εικάζω ότι ό τίτλο; έπι τής κοινής φυλακής εί-
ναι άπήνησις ή τυπική έπανάληψις έκ τών πα-
λαιών του Κοινού συνθηκών, τών ύπό του Φιλίπ-
που και του Άλεςάνδοου συναφθεισών. Εν έκεί-
ναις, ώς μαρτυρεί και ό Περί τών προς 'Αλέξαν-
δρον συνθηκών λόγος (§ 15), θά εΐχον καθορισθή
σαφέστερον τά καθήκοντα και ή ϊδιότης του έπι
τή κοινή φυλακή, ήτις ίδιότης δεν θά άπεΐ/ε
πολύ τής κυριολεκτικής σημασίας τής έν αύτώ
τούτω τω τίτλω ένυπαρχούσης' θά ήσαν Οηλαοή
οί έπι τή κοινή φυλακή τεταγμένοι, ουχί οί
φρουροί και οί προστάται τών, κοινών συμμα-
4
Α Ε 1921
μην τοΟ ΚειβΓδί, ήν ειχεν επιδοκιμάσει καί δ
λνίΐοΐίθη (έ'. ά. σ. 40, ι) όστις γράφων ήσθάνετο δτι
το ύλικον δεν ήρκει ακόμη όπως οώση σαφή
ϊοέαν περί τη; άρχής ταύτης. Προκειμένου δη-
λονότι περί της έν καιρώ πολέμου συνελεύσεως του
συνεδρίου, λέγει ή επιγραφή, αύτη ορίζεται οσάκις
ήθελε φανή καλόν και συμφέρον εις τους συνέ-
δρους και εις τον βασιλέα τών Μακεδόνων, ή εις
τον υπό τών συμβασιλέων καταλελειμμένον επί
της κοινής φυλακής άρχοντα ή στρατηγόν. Είναι
άρα προφανές εκ του χωρίου τούτου τής επιγρα-
φής, ότι ο βασιλεύς τών Μακεδόνων, καθ ους και-
ρούς ισχύον αί σχετικαί προς τό Κοινόν τών Ελ-
λήνων συνθήκαι, ει/εν έν Ελλάδι έπίσημον άντι-
πρόσωπον, τον έπι τής κοινής φυλ.ακήςτεταγ μένον,
όστις παρηκολούθει έκ του σύνεγγυς τάς εργα-
σίας του συνεδρίου και εΐ/εν απουσιάζοντος του
βασιλέως ένεργόν μέρος εις την όύθμισιν αυτών.
Ή αρχή αύτη του επί τής κοινής φυλακής με-
ταβαλοΰσα έν τοις ύστερον χρόνοι: χαρακτήρα δεν
ειχεν ίσως κατά τάς ύστέρας ανασυγκροτήσει; του
Κοινού τών Ελλήνων ήν ειχεν ιδιότητα έν τή
πρώτη ύπό του Φιλίππου ιδρύσει αύτοΰ. Υποθέτω
δέ ότι ό κατωτέοω έν στ. 17 αναφερόμενος ανπδ
τών βαοιλέων άποδεδειγμένος στρατηγός» είναι αυ-
τός ου το; ό επί τής κοινής φυλ,ακής καταλελ,ει μ μέ-
νος, ό άναοεοόαενο: έν στ. 14. Διότι δεν είναι
δυνατόν νά πιστεύσιυμ-.ν δτι άλλο; άρχων, ό επι
τής κο.νής φυλακής καταλελειμμένος, θά ώριζεν έν
καιρώ πολέμου τον χρόνον, και άλλο;, ό άπο
δεδειγμένος στρατηγός, θά ώριζε τον τόπον
τή; συγκροτήσεως του συνεδρίου. Αμφότερα άλ-
λως τε, 6 τε γ οίνος και ό τόπος τής συνελεύσεως,
ορίζονται κατά την έπιγραφήν ύπό του αντιπροσώ-
που τών βασιλέων έν συνεννοήσει προ; τού; συνέ-
δρους, προς τους οποίους δεν ήτο σκόπιμον ούοε
πρακτικόν να συνεννοώνται πεοί του αυτού σνεδον
πράγματος δύο διάφοροι και ίσως μακράν αλλή-
λων ευρισκόμενοι άρχοντες. Τοιούτους στρατη-
γούς τών βασιλέων τή; Μακεδονίας επί τών έν
Ελλάδι και Πελοποννήσω πραγμάτων αναφέρει
ή ιστορική και ή επιγραφική παράδοσις. Ούτοι δέ
άλλοτε ορίζονται ώς ^τεταγμένοι» (Άρρ. Άνάβ.
11,2,4: Πρωτέας 6 'Ανδρόνικου υπό Αντιπάτρου
τεταγμένος, ώς είναι τινα ταϊς τε νήσοις φυλακήν
και αυτή τή Ελλάδι Δίόδ. XIX,87 : Πτολε-
μαίος δ' ό Αντιγόνου στρατηγός ήν τεταγμένος
έπι τών κατά την Ελλάδα πραγμάτων. Πολύ β.
IV,87, ι: Ταυρίωνα τον έπι τών έν τή Πελοπον-
νήσω τεταγμένον Υ,96,\ : Αλέξανδρος ό τετα-
γμένος έπι τής Φωκίδος ύπό Φιλίππου), άλλοτε ώς
«άπολελειμμένοι» (Διόδ. XVIII, 1*2: Αντίπα-
τρος δ'άπολελειμμένος ύπ Αλεξάνδρου στρατηγός
τής Ευρώπης. ΠολνβΙΥ,ΗΙ, Απελλής μεν έν
τοις έπιτρόποις άπελέλειπτο, Αεόντιος δ' έπι τών
πελταστών, Μεγαλέας δ έπι του γραμματείου,
Ταυρίων δ έπι τών κατά Πελοπόννησον, 'Αλέ-
ξανδρος δ'έπι τής θεραπείας), ή «καταλελ.ειμμένοι»
(Δώδ. XVIII, 18: Πολυσπέρχων δ καταλελειμμέ-
νος έν Μακεδονία στρατηγός. Πολύ β IV, 6,4 :
Ταυρίωνα τον έπι τών έν Πελοποννήσω βασιλικών
πραγμάτων υπ Αντιγόνου (τού Δώσωνος) κατα-
λελειμμένον ίοε και 8^11θ0'63 426,47 Αλε-
ξάνδρα) τω καταλελειμ μένω ύπδ του βασιλέως),
και άλλοτε ώ; «χειρίζοντες» Πολύ β. VIII,
12,2 '· μετά Τανρίωνος τον χειρίζοντος αύτφ
τά κατά Πελοπόννησον) τω βασιλεΐ τά πράγμα-
τα. Ο δέ τελευταίο; ούτο; χαρακτηρισμός φα-
νερώνει σαφέστατα την βασιλικήν πληρεςουσιό-
τητα, δι ή; έν ονόματι τών βασιλέων και ώς
αντιπρόσωπο; αυτών Οιεχείριζε τήν έν Ελλάδι
αρχήν ό ύπ αύτών καταλελειμμένος ή αποδεδει-
γμένο; στρατηγό;. Αλλ άν οεχθώμεν ότι Ό ύπό
τών βασιλέων έπι τής κοινής φυλακής καταλελειμ-
μένος στ. 14) είναι αύτο: ούτο; ό έν στ. 17
υπό τών βασιλέων άποδεδειγμέ^ος στρατηγός, 6α>εί-
λομεν νά έςΥ,γήσωμεν πώς έν τή αύτη επιγραφή
παοουσιάζεται ό αύτο; αργών ύπό δυο τίτλου:.
Εικάζω ότι ό τίτλο; έπι τής κοινής φυλακής εί-
ναι άπήνησις ή τυπική έπανάληψις έκ τών πα-
λαιών του Κοινού συνθηκών, τών ύπό του Φιλίπ-
που και του Άλεςάνδοου συναφθεισών. Εν έκεί-
ναις, ώς μαρτυρεί και ό Περί τών προς 'Αλέξαν-
δρον συνθηκών λόγος (§ 15), θά εΐχον καθορισθή
σαφέστερον τά καθήκοντα και ή ϊδιότης του έπι
τή κοινή φυλακή, ήτις ίδιότης δεν θά άπεΐ/ε
πολύ τής κυριολεκτικής σημασίας τής έν αύτώ
τούτω τω τίτλω ένυπαρχούσης' θά ήσαν Οηλαοή
οί έπι τή κοινή φυλακή τεταγμένοι, ουχί οί
φρουροί και οί προστάται τών, κοινών συμμα-
4