DOI Artikel:
Kugeas, Sōkratēs: To Koinon tōn Hellēnōn kat´ epigraphēn Epidaurou (AE 1918, 128)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14368#0047
40 Σ. Β. Κουγέα.· Τδ Κοινδν τών Ελλήνων κατ έπιγραφήν Επιδαύρου.
ΑΕ 392Τ
αν νοσήσας έξ[ομόσηται αύτός\. "Ητοι: Αν πό-
λις τις δεν άποστείλη συμφώνως προς τάς ομολο-
γίας συνέδρους εις τάς γινόμενα; συνόδους του
συνεδρίου, θά άποτίνη δι εκαστον απουσιάζοντα
σύνεδρον δύο δραχμάς έκάστην ήμέραν έφ' δ'σον
διαρκουσιν αί έργασίαι του συνεορίου, έκτος άν
σύνεδρος τις άσθενήσας βεβαίωση ίνόρκως ό ίδιος
άρρωστίαν.
Δια της διατάξεως ταύτης, ήτις ΰποδηλοΐ οτι
έν τφ κοινω συνεδρίω ήτο ώρισμένος και γνωστός
ό αριθμός των συνέδρων, ούς ώφειλεν αναλόγως
προς τον πληθυσμόν αυτής να άποστείλη εκάστη
πόλις, παρέχεται μία προσέτι έξήγησις του έν τη
Αττική επιγραφή (8ϊ/ΙΙθ(/β3 260) φερομένου κατα-
λόγου, όστις μέχρι τούδε παρέμενεν ανεξήγητος.
Ούτος δηλαδή δέν είναι κατάλογος ψήφων δι' ών
ελήφθη ή άπόφασις, ως ύπέλαβεν ό ΗϊΙΙθγ ν. ΟαθΓ-
Ιπη^βη (\νί1ο1ίθη, ε. ά. σ. 36), άλλ' είναι κατά
πασαν πιθανότητα κατάλογος έμφαίνων τον αρι-
θμόν των συνέδρων, δι ών ώφειλε νά αντιπροσω-
πεύεται έκαστη σύμμαχος πόλις έν τω κοινω συν-
εδρίω (παρβ. και άνωτέρω
σ._2£-). Ό δε κατά-
λογος έκεΐνος θά ήχολούθει ώς συμπλήρωμα της
ομολογίας, του καταστατικού* δηλονότι έγγράφου
του Κοινού των Ελλήνων, δηλών συν τοις ονόμασι
των μετεχουσών του ΚοινοΟ πόλεων και έΟνών και
τον άριΟμον των αντιπροσώπων, ούς έοικαιοΟτο
και ώφειλεν έκαστη ες αυτών νά άποστέλλη.
-Στ. 40—44.— Και άν τις πόλις μ[ή ά]πο-
στείληι την δύ[ναμιν τή\ν τεταγμένην \δταν δ βασι-
λεύς πα]ραγ γ έλλη ι, [άποτιν\έτω εκάστης (της) ημέ-
ρας [κατά] τον ιππέα ήμιμ\ναΐον— κα]τά δε τδ[ν]
δπλίίτην] είκοσι δραχμάς-- κατά [τον ψιλό]ν δέκα
δραχμά[ς--- και κα]τά τδ[ν\ ναύτην\... δ]ραχμάς
εως άν [έξέλΰηι ό χ}ρόνος της στρα τείας πάσι*
το[ΐ]ς άλλοις Έ[λλησιν]. Ούτω νομίζιο οτι πρέπει
νά άναγνωσθώσιν ο'ι τελευταίοι στίχοι τοΟ έγ-
γράφου. Ή όριζοντία κεραία εχει χαραχθή έν
άρχήτοΰ στ. 40 υπεράνω τοΰ ΚΑΙ, ακριβώς ώς
έν στ. 36. Τοΰτο δεικνύει οτι δέν ύπήρχεν ό
άπαιτούμενος διά τήν κεραίαν χώρος έν τω προη-
γουμένου στίχω, πράγμα τό όποιον συνηγορεί
υπέρ της εικασίας καΟ' ήν μετά τό έξ[ομόση-
ται ύπήρχε και άλλη ακόμη λέξις. Τό Μ του μη
σώζεται έν τω λίθω, επίσης δέ καΐ λείψανον του
Α ίου άποστείληι. Διά τήν άνάγνωσιν συν]ιεταγ-
μένην του λνΐΐΐιβίπι δέν υπάρχει έν τω λίθω ό
απαιτούμενος χώρος- [όταν δ βασιλεύς πα]ραγέλ-
ληι συνεπλήρωσα άντι τοΰ [ην άν δ άρχων πα\ραγ-
γέλληι του Κα33αοίου, διότι και τό έν τφ λίθω
κενόν είναι μεγαλύτερον του ύπολογιζομένου υπό
του Καββαδίου, άνερχόμενον εις 14περίπου γράμ-
ματα, και άλλα παραδείγματα συνηγορουσιν υπέρ
της συμπληρώσεως ταύτη;. Παρβ. τό αμέσως
άνωτέρω μνημονευΟέν χωρίον τή; Αττικής έπι-
γραφής ΙΟ II, 160 ( = 8%βΙο9βζ 260) αποτε-
λούσης συνθήκην του βασιλέως Φιλίππου και
των Αθηναίων: και δ ηγε μων κελεύηι^ ίδια δέ
τάς δύο συγγενείς προς τήν ήμετέραν Κρητικές
έπιγραφάς, τάς άποτελούσας συνθήκας τών Ίε-
ραπυτνίων και τών Έλευθερναίων προς Άντίγο-
νον τόν Δωσωνα «-.Έκ τούτων ή μεν πρώτη (Μυ.
8θθ ΐω&ηο III 603, 8. Ο. Ό. I. 5043, \νΠ1ΐθ1ΐΏ,
ε. ά. 54) έν στ. 20 εχει: άποστελλέτωσαν δε οι
Ίερα[πύτνιοι άφ ας άν] βασιλεύς άπ[αγγε\ίληι έν
άμέραις τριάκοντα1 εάν δέ μη άποστείλο)σιν τάν
βοάΰειαν έν τω γεγραμμένωι χρόνωι.......
άποτινέτωσαν οι κόσμοι δραχμάς μυρίας» (ίσιος
πρέπει και ένταυθα προ του βασιλεύς νά προστεθή
το άρθρον άφ άς άν δ] βασιλεύς άπ[αγγε]ίληι).
Ή δέ δευτέρα (Β.Ο.Η.ΧΙΙΙ,48. Αηΐθπα «Ιοιιηι. οί
ΑΓοΙιαβοΙ. XI 583. \νί11ΐθ1ηι, έ. ά. 51) στ. 17
κ. έ. εάν [δέ μη άποστείλωσιν οί κόσμοι την β\ο-
ήΰειαν έν τώι γεγρα[μμένωι κατά τδ ψήφισμα
τών Έλε^νΰερναίων ή την \παραγγελίαν τον
βασιλέως τρόπωι ώιτινι]ονν, άποτινέτωσαν [οί
κόσμοι δραχμάς μνρίας...\. Παρβ. προς τούτοις
και τήν συνθήκην τών Ίεραπυτνίων και Πριαν-
σίων δ.Ο.ϋ.ϊ. 5040. Άφ' ετέρου είναι προφανές
ένταυθα ότι δέν πρόκειται περί του πλήθους της
στρατιάς (ήν άν... παραγγείλη), άλλά περι τοΟ
/ρόνου (όταν .... παραγγείληι), διότι το πλή-
θος και χό είδος τών στρατιιοτών, ούς ώφειλεν
εκάστη σύμμαχος πόλις νά άποστείλη, ήτο ήδη
έκ τών προτέρων ώρισμένον και γνωστόν έκ τών
συντάξεων, δηλοΐ δέ άλλως τε τοΰτο και ή φρά-
1. Οί πρώτοι έκδοται της επιγραφής τών Ίεραπυτνίων, ϋοΐΐΜθί,.
Η&ΙβΙΐβΙΊ', Β1388 υπελαβον οτι ανάγεται αυτή εις Άντίγονον τόν
Γοναταν. Άλλ' ή'δη ο Νίβδβ,ΙΙ 336,β και ό Ββ1θθ1ΐ ΙΙΙ3 σ.463
εΤίον τό ορθόν και άντ{γαγον αυτήν είς Άντίγονον τον Δώσωνα.
2 8 22
ΑΕ 392Τ
αν νοσήσας έξ[ομόσηται αύτός\. "Ητοι: Αν πό-
λις τις δεν άποστείλη συμφώνως προς τάς ομολο-
γίας συνέδρους εις τάς γινόμενα; συνόδους του
συνεδρίου, θά άποτίνη δι εκαστον απουσιάζοντα
σύνεδρον δύο δραχμάς έκάστην ήμέραν έφ' δ'σον
διαρκουσιν αί έργασίαι του συνεορίου, έκτος άν
σύνεδρος τις άσθενήσας βεβαίωση ίνόρκως ό ίδιος
άρρωστίαν.
Δια της διατάξεως ταύτης, ήτις ΰποδηλοΐ οτι
έν τφ κοινω συνεδρίω ήτο ώρισμένος και γνωστός
ό αριθμός των συνέδρων, ούς ώφειλεν αναλόγως
προς τον πληθυσμόν αυτής να άποστείλη εκάστη
πόλις, παρέχεται μία προσέτι έξήγησις του έν τη
Αττική επιγραφή (8ϊ/ΙΙθ(/β3 260) φερομένου κατα-
λόγου, όστις μέχρι τούδε παρέμενεν ανεξήγητος.
Ούτος δηλαδή δέν είναι κατάλογος ψήφων δι' ών
ελήφθη ή άπόφασις, ως ύπέλαβεν ό ΗϊΙΙθγ ν. ΟαθΓ-
Ιπη^βη (\νί1ο1ίθη, ε. ά. σ. 36), άλλ' είναι κατά
πασαν πιθανότητα κατάλογος έμφαίνων τον αρι-
θμόν των συνέδρων, δι ών ώφειλε νά αντιπροσω-
πεύεται έκαστη σύμμαχος πόλις έν τω κοινω συν-
εδρίω (παρβ. και άνωτέρω
σ._2£-). Ό δε κατά-
λογος έκεΐνος θά ήχολούθει ώς συμπλήρωμα της
ομολογίας, του καταστατικού* δηλονότι έγγράφου
του Κοινού των Ελλήνων, δηλών συν τοις ονόμασι
των μετεχουσών του ΚοινοΟ πόλεων και έΟνών και
τον άριΟμον των αντιπροσώπων, ούς έοικαιοΟτο
και ώφειλεν έκαστη ες αυτών νά άποστέλλη.
-Στ. 40—44.— Και άν τις πόλις μ[ή ά]πο-
στείληι την δύ[ναμιν τή\ν τεταγμένην \δταν δ βασι-
λεύς πα]ραγ γ έλλη ι, [άποτιν\έτω εκάστης (της) ημέ-
ρας [κατά] τον ιππέα ήμιμ\ναΐον— κα]τά δε τδ[ν]
δπλίίτην] είκοσι δραχμάς-- κατά [τον ψιλό]ν δέκα
δραχμά[ς--- και κα]τά τδ[ν\ ναύτην\... δ]ραχμάς
εως άν [έξέλΰηι ό χ}ρόνος της στρα τείας πάσι*
το[ΐ]ς άλλοις Έ[λλησιν]. Ούτω νομίζιο οτι πρέπει
νά άναγνωσθώσιν ο'ι τελευταίοι στίχοι τοΟ έγ-
γράφου. Ή όριζοντία κεραία εχει χαραχθή έν
άρχήτοΰ στ. 40 υπεράνω τοΰ ΚΑΙ, ακριβώς ώς
έν στ. 36. Τοΰτο δεικνύει οτι δέν ύπήρχεν ό
άπαιτούμενος διά τήν κεραίαν χώρος έν τω προη-
γουμένου στίχω, πράγμα τό όποιον συνηγορεί
υπέρ της εικασίας καΟ' ήν μετά τό έξ[ομόση-
ται ύπήρχε και άλλη ακόμη λέξις. Τό Μ του μη
σώζεται έν τω λίθω, επίσης δέ καΐ λείψανον του
Α ίου άποστείληι. Διά τήν άνάγνωσιν συν]ιεταγ-
μένην του λνΐΐΐιβίπι δέν υπάρχει έν τω λίθω ό
απαιτούμενος χώρος- [όταν δ βασιλεύς πα]ραγέλ-
ληι συνεπλήρωσα άντι τοΰ [ην άν δ άρχων πα\ραγ-
γέλληι του Κα33αοίου, διότι και τό έν τφ λίθω
κενόν είναι μεγαλύτερον του ύπολογιζομένου υπό
του Καββαδίου, άνερχόμενον εις 14περίπου γράμ-
ματα, και άλλα παραδείγματα συνηγορουσιν υπέρ
της συμπληρώσεως ταύτη;. Παρβ. τό αμέσως
άνωτέρω μνημονευΟέν χωρίον τή; Αττικής έπι-
γραφής ΙΟ II, 160 ( = 8%βΙο9βζ 260) αποτε-
λούσης συνθήκην του βασιλέως Φιλίππου και
των Αθηναίων: και δ ηγε μων κελεύηι^ ίδια δέ
τάς δύο συγγενείς προς τήν ήμετέραν Κρητικές
έπιγραφάς, τάς άποτελούσας συνθήκας τών Ίε-
ραπυτνίων και τών Έλευθερναίων προς Άντίγο-
νον τόν Δωσωνα «-.Έκ τούτων ή μεν πρώτη (Μυ.
8θθ ΐω&ηο III 603, 8. Ο. Ό. I. 5043, \νΠ1ΐθ1ΐΏ,
ε. ά. 54) έν στ. 20 εχει: άποστελλέτωσαν δε οι
Ίερα[πύτνιοι άφ ας άν] βασιλεύς άπ[αγγε\ίληι έν
άμέραις τριάκοντα1 εάν δέ μη άποστείλο)σιν τάν
βοάΰειαν έν τω γεγραμμένωι χρόνωι.......
άποτινέτωσαν οι κόσμοι δραχμάς μυρίας» (ίσιος
πρέπει και ένταυθα προ του βασιλεύς νά προστεθή
το άρθρον άφ άς άν δ] βασιλεύς άπ[αγγε]ίληι).
Ή δέ δευτέρα (Β.Ο.Η.ΧΙΙΙ,48. Αηΐθπα «Ιοιιηι. οί
ΑΓοΙιαβοΙ. XI 583. \νί11ΐθ1ηι, έ. ά. 51) στ. 17
κ. έ. εάν [δέ μη άποστείλωσιν οί κόσμοι την β\ο-
ήΰειαν έν τώι γεγρα[μμένωι κατά τδ ψήφισμα
τών Έλε^νΰερναίων ή την \παραγγελίαν τον
βασιλέως τρόπωι ώιτινι]ονν, άποτινέτωσαν [οί
κόσμοι δραχμάς μνρίας...\. Παρβ. προς τούτοις
και τήν συνθήκην τών Ίεραπυτνίων και Πριαν-
σίων δ.Ο.ϋ.ϊ. 5040. Άφ' ετέρου είναι προφανές
ένταυθα ότι δέν πρόκειται περί του πλήθους της
στρατιάς (ήν άν... παραγγείλη), άλλά περι τοΟ
/ρόνου (όταν .... παραγγείληι), διότι το πλή-
θος και χό είδος τών στρατιιοτών, ούς ώφειλεν
εκάστη σύμμαχος πόλις νά άποστείλη, ήτο ήδη
έκ τών προτέρων ώρισμένον και γνωστόν έκ τών
συντάξεων, δηλοΐ δέ άλλως τε τοΰτο και ή φρά-
1. Οί πρώτοι έκδοται της επιγραφής τών Ίεραπυτνίων, ϋοΐΐΜθί,.
Η&ΙβΙΐβΙΊ', Β1388 υπελαβον οτι ανάγεται αυτή εις Άντίγονον τόν
Γοναταν. Άλλ' ή'δη ο Νίβδβ,ΙΙ 336,β και ό Ββ1θθ1ΐ ΙΙΙ3 σ.463
εΤίον τό ορθόν και άντ{γαγον αυτήν είς Άντίγονον τον Δώσωνα.
2 8 22