DOI Artikel:
Kugeas, Sōkratēs: To Koinon tōn Hellēnōn kat´ epigraphēn Epidaurou (AE 1918, 128)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14368#0049
4*2 Σ Β Κουγέα' Τό Κοινόν τών Ελλήνων κατ έπιγραφήν Επιδαύρου.
Α Κ 1921
Ό λνϋΐιβίιη συ υ. πληροί "Ε[λλησιν]. Ούτως ή προσ-
αρμογή αύτη του \νίί1ΐθ1ιη ε, ά. σ. 35), ήν
ήγνόησεν ο Καββαδίας, όστις επίσης παραδόξως
ούδεαιας ήςίωσε προσοχής και το παρά ΡΓ&θΐιΙίθΙ
οσιευθέν μικρόν τεμάνιον Β, το ανήκον εις την
αυτήν έπιγραφήν,οχι μόνον έπικυρουμένη νυν μετά
την άνακάλυψιν των νέων τεμαχίων αποδεικνύ-
εται εύστοχωτάτη, άλλα συντελεί εις την πλήρη
καϊ ασφαλή άποκατάστασιν του τέλους της επι-
γραφής, ώς εμφανίζεται τούτο ανωτέρω εν τω εν
σελ. 6 κειμένω αυτής.
ΊΙ έννοια τής διατάξεως ταύτης είναι προφανής.
"Αν πόλις τις έκ των άνηκουσών εις το κοινό ν δεν
άποστείλη έγκαίρως την στρατιωτικήν δύναμιν ήν
είναι υποχρεωμένη ύπό των συνθηκών νά στείλη
όταν ό βασιλεύς των Μακεδόνων παραγγείλη ,τότε
θά πλήρωση πρόστιμον δι' έκάστην ήμέραν έφ1
όσον υφίσταται ή έπιστράτευσις δι'όλους τούς άλ-
λους "Ελληνας, δΓ έκαστον μεν καθυστεροΰντα ιπ-
πέα ήμίσειαν μνάν, ήτοι 30 δραχμάς, δι' έκαστον
δε οπλίτην είκοσι δραχμάς,δι1 έκαστον ψιλον στρα-
τιώτην δέκα δραχμάς και δι'έκαστον ναύτην πέν-
τε(; ή οκτώ;ή επτά;) δραχμάς. Παρόμοια διάταξις,
καθ'ήνέν περιπτώσει καθυστερήσεως ή μή εκπλη-
ρώσεως των συμμαχικών υποχρεώσεων έπεβάλλετο
πρόστιμον χρηματικον είςτάς μή έκπληρούσας τάς
πολεμικάς αυτών υποχρεώσεις πόλεις, ίσχυε και εν
τή συμμαχία τών Λακεδαιμονίων, ώς μαρτυρεί
το παρά Ξενοφώντι δόγμα (Έλλην. Ε'. 2,22)
«εί δέ τις τών πόλεων έκλίποι την στρατείαν, έξεΐναί
Αακεδαιμονίοις έπιζημιοϋν στατήρι κατ άνδρα τής
ημέρας». Το δέ κλιμακωτών τούτο πρόστιμον, το
άναφερόμενον έν τη ημετέρα επιγραφή δι' έκαστον
καθυστερούμενον ίππέα,οπλίτην, ψιλον και ναύτην
αποτελεί κατά τήν εύφυεστάτην παρατήρησιν του
\νΐ11ΐθ1ηι (ε. ά. 35 κ. έ.) το δεκαπλουν του διά μι-
σθόν και σιτηρέσιον διδομένου χρήματος εις έκα-
στον ιππέα, "όπ/ίτην, ψιλον και ναύτην, αναλό-
γως του σώματος εις δ άνήκεν. Ουδεμία δέ υπάρ-
χει αμφιβολία οτι όταν έν τή δευτέρα Αθηναϊκή
συμμαχία απεφασίσθη άντι άνορών νά παρέχιυσι
χρήμα αί συμμα/ίδες πόλεις, αί αύται περίπου
άναλογίαι θά έτηρήθησαν, όπως και παρά τοις
Λακεδαιμονίοις, παρ' οίς «αργύρων τε άντ αν-
δρών έξεΐναι διδόναι τΫ\ βουλομέντβ τών πόλεων,
τριώβολον Αίγιναΐον κατά άνδρα, ιππέας τε ει τις
παρέχοι άντι τειτάρων οπλιτών τον μισϋόν τω ιπ-
πεϊ δίδοσ&αι (Ξεν. Έλλ. Ε', 11 2ΐ). Ή έν στ. 43
τής επιγραφής μνεία τών ναυτών, δεικνύουσα οτι
έστρατολογουντο υπό τών Μακεδόνων ες" Ελλά-
δος και ναυται, αποτελεί άξιόλογον ένίσχυσιν τής
γνώμης ότι ή υπό τούς Μακεδόνας ελληνική συμ-
μαχία κυρίω; εις τάς ναυτικάς τών Ελλήνων δυ-
νάμεις άπέβλεπε (βίταβά έν τή βιβλιοκρισία τής
Ιστορίας του ΚαθΓ8ί, ΟοΙΙίη^. ΟθΙ. Αηζθϊ^βη
1903 σ. 872 κ. έ. \νί11ΐΘΐΐϊΐ, ε. ά. σ. 40. παο3.
και ΚαθΓδΙ, Ρ σ. 330 και ΚοΙιΙβΓ, έν 8ίίζιιη£8-
\)βν. ά. ΒθΓΐίη. Αΐί&ά. 1898 σ. 123/4). Το
προς τούς Χίους περίφημον διάταγμα του Μ.
Αλεξάνδρου, τό περιεχόμενον έν τή πολλάκις μνη-
μονευθείση επιγραφή τής Χίου (8ΐ/ΙΙθ(/β3 283),
παραγγέλλει έν στ. 8 κ έ. «παρέχειν δε Χίονς τρι-
ήρεις είκοσι, πεπληρωμένας τοις αυτών τέλεσιν ταύ-
τας δέ πλειν μέχρι αν και το άλλο ναυτικόν τό τών
Ελλήνων μεϋ1 ημών συμπλήι». Επίσης και έπι
Δημητρίου του Πολιορκητου κατηρτίζετο έλλη-
νικόν ναυτικόν, ώς διδάσκει το υπέρ Γλαυκίππου
ψήφισμα τών Έρετριέων {8ΐ/ΙΙθ(^β^ 348: «περί
τον βασιλέα Λημήτρων και τόνδήμοντών Έρετρι-
είων και περί τούς στρατευομένους τών πολιτών έν
ταΐς ναυσιν πολλήν φιλοτιμίαν ποιδνται*. Άλλ'
ότι και έν τοις υστέροις τούτοις χρόνοις του Κοινού"
τών Ελλήνων, εις ους άνήκει ή ήμετέρα έπιγρα-
φή, δεν παρημελεΐτο υπό τών Μακεδόνων ή συγκρό-
τησις ελληνικού ναυτικού, μαρτυρεί ό Πολύβιος
(ν,2,2,4 11,3,3 αυτός δέ (Φίλιππος Ε') έτι πρότερον
γεγραψώς τοις Μεσσηνίοις και τοις Ήπειρώταις, έτι
δέ τοΐς'Ακαρνάσι και Σκερδιλαΐ'δα, πληρούν έκά-
στοις τά παρ' αντοΐς πλοϊα και συναντάν εις Κε-
φαλληνίαν π α ρ β. και V, 9ΐ).
7. Τά αποσπάσματα ΒΒ'.
Ό όπισθόγραφος λίθος ο χαραχθείς υπό τής
αυτής χειρός ήτις έχάραξε καί τήν έπιγραφήν Α
είναι στενάμακρον τεμάχιον διάσωσαν έλάχιστον
σχετικώς λείψανον της όλης στήλης, ής κατά
πλάτος αποτελεί περίπου το 1/3 · Ανωτέρω (σ.
7) παρεθέσαμεν τάς ολίγας λέξεις, αίτινες άναγι-
νώσκονται έν έκατέρα τών πλευρών του λίθου,
οημ
Α Κ 1921
Ό λνϋΐιβίιη συ υ. πληροί "Ε[λλησιν]. Ούτως ή προσ-
αρμογή αύτη του \νίί1ΐθ1ιη ε, ά. σ. 35), ήν
ήγνόησεν ο Καββαδίας, όστις επίσης παραδόξως
ούδεαιας ήςίωσε προσοχής και το παρά ΡΓ&θΐιΙίθΙ
οσιευθέν μικρόν τεμάνιον Β, το ανήκον εις την
αυτήν έπιγραφήν,οχι μόνον έπικυρουμένη νυν μετά
την άνακάλυψιν των νέων τεμαχίων αποδεικνύ-
εται εύστοχωτάτη, άλλα συντελεί εις την πλήρη
καϊ ασφαλή άποκατάστασιν του τέλους της επι-
γραφής, ώς εμφανίζεται τούτο ανωτέρω εν τω εν
σελ. 6 κειμένω αυτής.
ΊΙ έννοια τής διατάξεως ταύτης είναι προφανής.
"Αν πόλις τις έκ των άνηκουσών εις το κοινό ν δεν
άποστείλη έγκαίρως την στρατιωτικήν δύναμιν ήν
είναι υποχρεωμένη ύπό των συνθηκών νά στείλη
όταν ό βασιλεύς των Μακεδόνων παραγγείλη ,τότε
θά πλήρωση πρόστιμον δι' έκάστην ήμέραν έφ1
όσον υφίσταται ή έπιστράτευσις δι'όλους τούς άλ-
λους "Ελληνας, δΓ έκαστον μεν καθυστεροΰντα ιπ-
πέα ήμίσειαν μνάν, ήτοι 30 δραχμάς, δι' έκαστον
δε οπλίτην είκοσι δραχμάς,δι1 έκαστον ψιλον στρα-
τιώτην δέκα δραχμάς και δι'έκαστον ναύτην πέν-
τε(; ή οκτώ;ή επτά;) δραχμάς. Παρόμοια διάταξις,
καθ'ήνέν περιπτώσει καθυστερήσεως ή μή εκπλη-
ρώσεως των συμμαχικών υποχρεώσεων έπεβάλλετο
πρόστιμον χρηματικον είςτάς μή έκπληρούσας τάς
πολεμικάς αυτών υποχρεώσεις πόλεις, ίσχυε και εν
τή συμμαχία τών Λακεδαιμονίων, ώς μαρτυρεί
το παρά Ξενοφώντι δόγμα (Έλλην. Ε'. 2,22)
«εί δέ τις τών πόλεων έκλίποι την στρατείαν, έξεΐναί
Αακεδαιμονίοις έπιζημιοϋν στατήρι κατ άνδρα τής
ημέρας». Το δέ κλιμακωτών τούτο πρόστιμον, το
άναφερόμενον έν τη ημετέρα επιγραφή δι' έκαστον
καθυστερούμενον ίππέα,οπλίτην, ψιλον και ναύτην
αποτελεί κατά τήν εύφυεστάτην παρατήρησιν του
\νΐ11ΐθ1ηι (ε. ά. 35 κ. έ.) το δεκαπλουν του διά μι-
σθόν και σιτηρέσιον διδομένου χρήματος εις έκα-
στον ιππέα, "όπ/ίτην, ψιλον και ναύτην, αναλό-
γως του σώματος εις δ άνήκεν. Ουδεμία δέ υπάρ-
χει αμφιβολία οτι όταν έν τή δευτέρα Αθηναϊκή
συμμαχία απεφασίσθη άντι άνορών νά παρέχιυσι
χρήμα αί συμμα/ίδες πόλεις, αί αύται περίπου
άναλογίαι θά έτηρήθησαν, όπως και παρά τοις
Λακεδαιμονίοις, παρ' οίς «αργύρων τε άντ αν-
δρών έξεΐναι διδόναι τΫ\ βουλομέντβ τών πόλεων,
τριώβολον Αίγιναΐον κατά άνδρα, ιππέας τε ει τις
παρέχοι άντι τειτάρων οπλιτών τον μισϋόν τω ιπ-
πεϊ δίδοσ&αι (Ξεν. Έλλ. Ε', 11 2ΐ). Ή έν στ. 43
τής επιγραφής μνεία τών ναυτών, δεικνύουσα οτι
έστρατολογουντο υπό τών Μακεδόνων ες" Ελλά-
δος και ναυται, αποτελεί άξιόλογον ένίσχυσιν τής
γνώμης ότι ή υπό τούς Μακεδόνας ελληνική συμ-
μαχία κυρίω; εις τάς ναυτικάς τών Ελλήνων δυ-
νάμεις άπέβλεπε (βίταβά έν τή βιβλιοκρισία τής
Ιστορίας του ΚαθΓ8ί, ΟοΙΙίη^. ΟθΙ. Αηζθϊ^βη
1903 σ. 872 κ. έ. \νί11ΐΘΐΐϊΐ, ε. ά. σ. 40. παο3.
και ΚαθΓδΙ, Ρ σ. 330 και ΚοΙιΙβΓ, έν 8ίίζιιη£8-
\)βν. ά. ΒθΓΐίη. Αΐί&ά. 1898 σ. 123/4). Το
προς τούς Χίους περίφημον διάταγμα του Μ.
Αλεξάνδρου, τό περιεχόμενον έν τή πολλάκις μνη-
μονευθείση επιγραφή τής Χίου (8ΐ/ΙΙθ(/β3 283),
παραγγέλλει έν στ. 8 κ έ. «παρέχειν δε Χίονς τρι-
ήρεις είκοσι, πεπληρωμένας τοις αυτών τέλεσιν ταύ-
τας δέ πλειν μέχρι αν και το άλλο ναυτικόν τό τών
Ελλήνων μεϋ1 ημών συμπλήι». Επίσης και έπι
Δημητρίου του Πολιορκητου κατηρτίζετο έλλη-
νικόν ναυτικόν, ώς διδάσκει το υπέρ Γλαυκίππου
ψήφισμα τών Έρετριέων {8ΐ/ΙΙθ(^β^ 348: «περί
τον βασιλέα Λημήτρων και τόνδήμοντών Έρετρι-
είων και περί τούς στρατευομένους τών πολιτών έν
ταΐς ναυσιν πολλήν φιλοτιμίαν ποιδνται*. Άλλ'
ότι και έν τοις υστέροις τούτοις χρόνοις του Κοινού"
τών Ελλήνων, εις ους άνήκει ή ήμετέρα έπιγρα-
φή, δεν παρημελεΐτο υπό τών Μακεδόνων ή συγκρό-
τησις ελληνικού ναυτικού, μαρτυρεί ό Πολύβιος
(ν,2,2,4 11,3,3 αυτός δέ (Φίλιππος Ε') έτι πρότερον
γεγραψώς τοις Μεσσηνίοις και τοις Ήπειρώταις, έτι
δέ τοΐς'Ακαρνάσι και Σκερδιλαΐ'δα, πληρούν έκά-
στοις τά παρ' αντοΐς πλοϊα και συναντάν εις Κε-
φαλληνίαν π α ρ β. και V, 9ΐ).
7. Τά αποσπάσματα ΒΒ'.
Ό όπισθόγραφος λίθος ο χαραχθείς υπό τής
αυτής χειρός ήτις έχάραξε καί τήν έπιγραφήν Α
είναι στενάμακρον τεμάχιον διάσωσαν έλάχιστον
σχετικώς λείψανον της όλης στήλης, ής κατά
πλάτος αποτελεί περίπου το 1/3 · Ανωτέρω (σ.
7) παρεθέσαμεν τάς ολίγας λέξεις, αίτινες άναγι-
νώσκονται έν έκατέρα τών πλευρών του λίθου,
οημ