DOI Artikel:
Xanthudidēs, Stephanos A.: Minōikon megaron Nirou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14369#0021
12 Ξανϋονδίδης: Μινωικδν μέγαρον Νιρου
αε 1922
II. Τά κινητά ευρήματα (ό ύψηλότερον έν τή είκόνι 10 ευρισκόμενος) εχει
μήκος 1,17ο, πλάτος κατά τά στόματα 0,63 και
Τά έν τω μεγάρω Νίρου ευρεθέντα κινητά άρ- κατά το μέσον 0,24. Οί άλλοι δύο οί έκατέρω-
χαΐα είναι τά έξης τεταγμένα καΟ' υλην. θεν του πρώτου εχουσι μήκος 0,93, πλάτος κατά
τά άκρα 0,53 και κατά το μέσον 0,19. Ό τέ-
λ4'^ μεταλλικά ταρτος ό μάλλον βεβλαμμένος Οά είχε μήκος
περί το 1 μέτρον και πλάτη 0,60 και 0,20.
Τέσσαρες μέγιστοι δίστομοι χαλκοί πελέκεις Είναι άρα οί μέγιστοι των μέχρι τούδε ευρεθέντων
εύρεθέντες εις το δάπεδον του δώματος 7 προς τον Μινωικών πελέκεων, άφ' ου ό της Άγ. Τριάδος
βόρειον πλίνθινον τοΐχον. ° ί*ετ' άρτους έρχόμενος θά είχε μήκος 0,62 (σώ-
Ει/ον πάθει άρκετήν βλάβην εξ ίσχυρας όξει- ζ£τ^ι μόνον τό ήμισυ τούτου), οί δε άλλοι είναι
δώσεως και μάλιστα Ό τέταρτος [ο κάτω έν τη πολλω μικρότεροι.
είκόνι 10) στρεβλωθείς και θραυσθείς εις τεμάχια Έκαστος πέλεκυς εχει άποτελεσθή έκ τεσσά-
άλλά και οί άλλοι τρεις ευρέθησαν διερρωγότες ?ων ελασμάτων χαλκών πάχους 3—4 χιλιοστών
κατά το μάλλον και ήττον. Δια τοΟτο ό δεξιός ^° μεγάλα έλάσματα πλατυνόμενα και κυρτού-
τεχνίτης του μουσείου Έμμ. Σαλλουστρος, άφ' μενα κατά τά στόματα μετά γλωσσοειδών προεκτά-
οΰ επιμελώς έκαθάρισεν αυτούς συνηρμολόγησεν σεων είς τά άκρα άποτελοΰσι τά δύο πτερά του
έκ νέου και έστερέωσεν όπισθεν δια σύρματος και πελέκεως, δύο δε άλλα τετράγωνα έλάσματα κοι-
λαινόμενα διά σφυρηλασίας και συνηλούμενα προς
άλληλα και προς τά πτερά άποτελοΰσι το κεντρι-
κον μέρος και τον έλλειψοειδους τομής αύλόν, δι'
ου διήρχετο ό ξύλινος στειλεός. Οί διαμπερείς
ήλοι είναι τέσσαρες έκατέρωθεν είς τους δύο μεγα-
λυτέρους (τον πρώτον και τον τέταρτον) και τρεις
εις τους δύο άλλους τους μικροτέρους.
Οί πελέκεις είχόν ποτε και χαρακτήν γραμμι-
κήν διακόσμησιν δπως ο γνωστός της Αγ. Τριά-
δος * και άλλοι έκ του Δικταίου άντρου ^ καί
έκ Κνωσού και 'Αρκαλοχωρίου άλλ' αί λεπταί
αύται γραμμαι είχον άρανισθή έκ τής όξειδώσεως,
ελάχιστα δε μόνον καί αμυδρότατα Γχνη παρετη-
ρήθησαν ένιαχου κατά τον έν τω έργαστηρίω τοΟ
μουσείου καθαρισμόν.
Πώς ήσαν τοποθετημένοι άρχικώς οί πελέκεις
έντώδώματι 7 δεν γνωρίζομεν' παρετήρησα μόνον
είς τό δάπεδον του δωματίου και παρ' αυτούς άν-
θρακας και ιχνη Ίσχυράς καύσεως. "Οτε κατά την
άνασκαφήν εύρον τους πελέκεις, έπίστευσα ό'τι τό
περιέχον αυτούς δώμα ήτο τό Ιερόν του μεγάρου,
20: ο' τέσσαρες χαλκοί πελέκεις (κάτο) οί βωμοί και οί λαμπτήρες).
γύψου και ούτω κατωρθώθη νά άναστυλωθώσιν
έν τω μουσείω και έκτεθώσιν.
Έκ τών τεσσάρων πελέκεων ό μεγαλύτερος
1 Ρ\ Ηα151ΐθΓΓ, ΚδρροΓίο αΐΐδ ΡΓβ8Ϊάβηζ& άβΐ Κ.
^Ιΐίιιίο Ι,οηιΐ33Γάο ΐη Μβηιοπββ. ΙδίίΙ. Ι,οιηΙ). νοί. XXI
XII άβΐΐα 8βηβ III. ία\. II.
2 Ό Ηθ£3ΓίΙι. είς Β.8.Α. VI. σελ. 103 καί VII σελ. 53
είκ. 15.
3 «Ι. Η&ζζίάδίαδ, Α ΜΐηοΣίη 830Γβ(Ι Οεινβ Βΐ ΑγοβΙο-
οΙιογϊ εις Β.8 Α XXI σελ. 46.
αε 1922
II. Τά κινητά ευρήματα (ό ύψηλότερον έν τή είκόνι 10 ευρισκόμενος) εχει
μήκος 1,17ο, πλάτος κατά τά στόματα 0,63 και
Τά έν τω μεγάρω Νίρου ευρεθέντα κινητά άρ- κατά το μέσον 0,24. Οί άλλοι δύο οί έκατέρω-
χαΐα είναι τά έξης τεταγμένα καΟ' υλην. θεν του πρώτου εχουσι μήκος 0,93, πλάτος κατά
τά άκρα 0,53 και κατά το μέσον 0,19. Ό τέ-
λ4'^ μεταλλικά ταρτος ό μάλλον βεβλαμμένος Οά είχε μήκος
περί το 1 μέτρον και πλάτη 0,60 και 0,20.
Τέσσαρες μέγιστοι δίστομοι χαλκοί πελέκεις Είναι άρα οί μέγιστοι των μέχρι τούδε ευρεθέντων
εύρεθέντες εις το δάπεδον του δώματος 7 προς τον Μινωικών πελέκεων, άφ' ου ό της Άγ. Τριάδος
βόρειον πλίνθινον τοΐχον. ° ί*ετ' άρτους έρχόμενος θά είχε μήκος 0,62 (σώ-
Ει/ον πάθει άρκετήν βλάβην εξ ίσχυρας όξει- ζ£τ^ι μόνον τό ήμισυ τούτου), οί δε άλλοι είναι
δώσεως και μάλιστα Ό τέταρτος [ο κάτω έν τη πολλω μικρότεροι.
είκόνι 10) στρεβλωθείς και θραυσθείς εις τεμάχια Έκαστος πέλεκυς εχει άποτελεσθή έκ τεσσά-
άλλά και οί άλλοι τρεις ευρέθησαν διερρωγότες ?ων ελασμάτων χαλκών πάχους 3—4 χιλιοστών
κατά το μάλλον και ήττον. Δια τοΟτο ό δεξιός ^° μεγάλα έλάσματα πλατυνόμενα και κυρτού-
τεχνίτης του μουσείου Έμμ. Σαλλουστρος, άφ' μενα κατά τά στόματα μετά γλωσσοειδών προεκτά-
οΰ επιμελώς έκαθάρισεν αυτούς συνηρμολόγησεν σεων είς τά άκρα άποτελοΰσι τά δύο πτερά του
έκ νέου και έστερέωσεν όπισθεν δια σύρματος και πελέκεως, δύο δε άλλα τετράγωνα έλάσματα κοι-
λαινόμενα διά σφυρηλασίας και συνηλούμενα προς
άλληλα και προς τά πτερά άποτελοΰσι το κεντρι-
κον μέρος και τον έλλειψοειδους τομής αύλόν, δι'
ου διήρχετο ό ξύλινος στειλεός. Οί διαμπερείς
ήλοι είναι τέσσαρες έκατέρωθεν είς τους δύο μεγα-
λυτέρους (τον πρώτον και τον τέταρτον) και τρεις
εις τους δύο άλλους τους μικροτέρους.
Οί πελέκεις είχόν ποτε και χαρακτήν γραμμι-
κήν διακόσμησιν δπως ο γνωστός της Αγ. Τριά-
δος * και άλλοι έκ του Δικταίου άντρου ^ καί
έκ Κνωσού και 'Αρκαλοχωρίου άλλ' αί λεπταί
αύται γραμμαι είχον άρανισθή έκ τής όξειδώσεως,
ελάχιστα δε μόνον καί αμυδρότατα Γχνη παρετη-
ρήθησαν ένιαχου κατά τον έν τω έργαστηρίω τοΟ
μουσείου καθαρισμόν.
Πώς ήσαν τοποθετημένοι άρχικώς οί πελέκεις
έντώδώματι 7 δεν γνωρίζομεν' παρετήρησα μόνον
είς τό δάπεδον του δωματίου και παρ' αυτούς άν-
θρακας και ιχνη Ίσχυράς καύσεως. "Οτε κατά την
άνασκαφήν εύρον τους πελέκεις, έπίστευσα ό'τι τό
περιέχον αυτούς δώμα ήτο τό Ιερόν του μεγάρου,
20: ο' τέσσαρες χαλκοί πελέκεις (κάτο) οί βωμοί και οί λαμπτήρες).
γύψου και ούτω κατωρθώθη νά άναστυλωθώσιν
έν τω μουσείω και έκτεθώσιν.
Έκ τών τεσσάρων πελέκεων ό μεγαλύτερος
1 Ρ\ Ηα151ΐθΓΓ, ΚδρροΓίο αΐΐδ ΡΓβ8Ϊάβηζ& άβΐ Κ.
^Ιΐίιιίο Ι,οηιΐ33Γάο ΐη Μβηιοπββ. ΙδίίΙ. Ι,οιηΙ). νοί. XXI
XII άβΐΐα 8βηβ III. ία\. II.
2 Ό Ηθ£3ΓίΙι. είς Β.8.Α. VI. σελ. 103 καί VII σελ. 53
είκ. 15.
3 «Ι. Η&ζζίάδίαδ, Α ΜΐηοΣίη 830Γβ(Ι Οεινβ Βΐ ΑγοβΙο-
οΙιογϊ εις Β.8 Α XXI σελ. 46.