DOI Artikel:
Xanthudidēs, Stephanos A.: Minōikon megaron Nirou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14369#0026
Α Κ ι9·; 2
Ξαν&ονδίδης: Μινωικόν μέγαρον Νίρου. 17
κατά τμήματα ή καταλοιβάδας (κατασουράδες). Τά
μεγέθη των πίθων, ως εικάζω εκ των σωθέντων
πυθμένων κα! άλλων τμημάτων, ήσαν μέτρια, οία
δηλ. εις τους πλείστους των Μιν- πίθων.
Ή /ρήσις των πίθων εν τω μεγάρω θά ήτο ή
αυτή καί εις τά άλλα Κρητικά ανάκτορα ΚνωσοΟ,
Φα ιστό Ο, Αγ. Τριάδος, Τυλ ίσου, θά έχρησίμευον
§ηλ. εις φύλαξιν ξηρών καρπών και υγρών προϊόν-
των, πιθανώς δέ και άλλων πραγμάτων, ό'πως
λ./, καί σήμερον ιδίως εις ορεινά και απόκεντρα
διαμερίσματα της νήσου π. /. το Λασίθι οί χωρι-
κοί φυλάττουσιν εις τους πίθους όχι μόνον τούς
δημητριακούς καρπούς και τά υγρά γεωργικά
προϊόντα αλλά και τον έν εφεδρεία ή διά προίκα
προωρισμένον ρου/ισμόν της οικογενείας. Εις ενα
έκ των πίθων Νίρου παρετήρησα εις τον πυθμένα
άπηνθακωμένα όσπρια όροβοειδή (παππουλες).
•
III τά πήλινα άγγεΐα.
Αξιόλογα πήλινα άγγεΐα και σκεύη συνελέγη-
σαν εις τά διάφορα μέρη του μεγάρου" τά πλείστα
ευρέθησαν τεθραυσμένα και έν μέρει ελλιπή. Τά
συγκολληθέντα και συμπληρωθέντα ασφαλώς και
εκτεθέντα εν τφ Μουσείω είναι περί τά πεντήκοντα
μικρά και μεγάλα γραπτά κατά το πλείστον, έκτος
των μικρών απλών κυάθων, οί όποιοι κατά εκα-
τοντάδας ευρέθησαν.
Καταγράφω κατωτέρω τά άγγεΐα ταύτα κατά
σ/ήματα α'^ ΟΙνοχόαι. Πέντε τοιαΟται σχεδόν
ακέραιοι εικονίζονται έν εικ. 14 όμοιόσχημοι
(αριθ. 7552-7556). Συνίστανται έκ γάστρας άπιο-
σ/ήμου λεπτυνομένης προς τήν βάσιν, έκ λαιμού
κυλινδρικού εύρέος άπολήγοντος άνω εις ύπερέ-
χουσαν αύλακωτήν προχοήν ραμφόσχημον, καί
έκ τοξοειδούς στρογγυλής λαβής από του ωμου
εις τον λαιμόν. Τά ύψη αυτών είναι άπό 26—31
έκατ. Ό πηλός των είναι ύπόλευκος ολίγον τι
κιτρινωπός ή κοκκινωπός, ή δ' επιφάνεια μάλλον
άνοικτοΟ χρώματος και λεία γενομένη δι' έμβα-
πτίσεως εις γαλάκτωμα καθαρας και λεπτοτάτης
λευκωπής αργίλου. Αί οίνοχόαι ώς καί τά λοιπά
κατώτερο) περιγραφόμενα άγγεΐα είναι τροχή-
λατα Ή γραπτή διακόσμησις τών οινοχόων έγέ-
νετο διά μέλανος ή κάστανου στιλπνοΟ χρώματος
έπί της λευκωπής επιφανείας καί διακρίνεται διά
τήν λιτότητα καί απλότητα τών θεμάτων. Εις τάς
δύο πρώτας οίνο/όκς (άνω σειρά έξ αριστερών) ή
διακόσμησις συνίσταται κάτω μεν άπό άλλεπαλ-
λήλους ζώνας πέντε εις τήν πρώτην καί τρεις
εις τήν δευτέραν, άνω δέ κατά το εύρύτερον μέρος
της κοιλίας επαναλαμβάνεται φυτόν τι ή κλαδίον
έχον 5 — 7 λογχοειδή φύλλα. Τρ διακοσμητικόν
14: οίνοχόαι μεγάρου Νίρου.
τοΟτο θέμα ευρίσκεται καί εις άλλα άγγεΐα πρό-
-/ους καί αμφορείς κατωτέρω περιγραφόμενα του·
μεγάρου Νίρου, καί εις άρκετά άγγεΐα Τυλίσου·
της αυτής περίπου έποχής Ή τρίτη οινοχόη ή,
λαγαρωτέρα ε/ει καί αυτή τάς διακοσμητι/.άς ζώ-
νας κατά τήν γάστραν, κατά δέ τόν ώμον συστή-
ματα ομοκέντρων κυματοειδών ταινιών, καί κατό-
πιν πάλιν ζώνας εις τον λαιμόν καί πλαστικόν
κορδόνιον κατά τήν βάσιν του λαιμοΟ. Η τετάρτη,
οινοχόη (κάτω δεξιά) ε/ει άνω τών τριών πλατειών
ζωνών συνε/ές σπειροειδές θέμα. Ή τελευταία
(7552) εχει μίαν μόνον ταινίαν περί τήν βάσιν,.
τήν άλλην δέ διακόσμησιν φέρει εις το άνω μέρος
1 Ιωσήφ Χατζιδάκι, Τύλισος Μινωική εν ΑΒ. 1912 σ?λ·
204 είκ. 8.
3
Ξαν&ονδίδης: Μινωικόν μέγαρον Νίρου. 17
κατά τμήματα ή καταλοιβάδας (κατασουράδες). Τά
μεγέθη των πίθων, ως εικάζω εκ των σωθέντων
πυθμένων κα! άλλων τμημάτων, ήσαν μέτρια, οία
δηλ. εις τους πλείστους των Μιν- πίθων.
Ή /ρήσις των πίθων εν τω μεγάρω θά ήτο ή
αυτή καί εις τά άλλα Κρητικά ανάκτορα ΚνωσοΟ,
Φα ιστό Ο, Αγ. Τριάδος, Τυλ ίσου, θά έχρησίμευον
§ηλ. εις φύλαξιν ξηρών καρπών και υγρών προϊόν-
των, πιθανώς δέ και άλλων πραγμάτων, ό'πως
λ./, καί σήμερον ιδίως εις ορεινά και απόκεντρα
διαμερίσματα της νήσου π. /. το Λασίθι οί χωρι-
κοί φυλάττουσιν εις τους πίθους όχι μόνον τούς
δημητριακούς καρπούς και τά υγρά γεωργικά
προϊόντα αλλά και τον έν εφεδρεία ή διά προίκα
προωρισμένον ρου/ισμόν της οικογενείας. Εις ενα
έκ των πίθων Νίρου παρετήρησα εις τον πυθμένα
άπηνθακωμένα όσπρια όροβοειδή (παππουλες).
•
III τά πήλινα άγγεΐα.
Αξιόλογα πήλινα άγγεΐα και σκεύη συνελέγη-
σαν εις τά διάφορα μέρη του μεγάρου" τά πλείστα
ευρέθησαν τεθραυσμένα και έν μέρει ελλιπή. Τά
συγκολληθέντα και συμπληρωθέντα ασφαλώς και
εκτεθέντα εν τφ Μουσείω είναι περί τά πεντήκοντα
μικρά και μεγάλα γραπτά κατά το πλείστον, έκτος
των μικρών απλών κυάθων, οί όποιοι κατά εκα-
τοντάδας ευρέθησαν.
Καταγράφω κατωτέρω τά άγγεΐα ταύτα κατά
σ/ήματα α'^ ΟΙνοχόαι. Πέντε τοιαΟται σχεδόν
ακέραιοι εικονίζονται έν εικ. 14 όμοιόσχημοι
(αριθ. 7552-7556). Συνίστανται έκ γάστρας άπιο-
σ/ήμου λεπτυνομένης προς τήν βάσιν, έκ λαιμού
κυλινδρικού εύρέος άπολήγοντος άνω εις ύπερέ-
χουσαν αύλακωτήν προχοήν ραμφόσχημον, καί
έκ τοξοειδούς στρογγυλής λαβής από του ωμου
εις τον λαιμόν. Τά ύψη αυτών είναι άπό 26—31
έκατ. Ό πηλός των είναι ύπόλευκος ολίγον τι
κιτρινωπός ή κοκκινωπός, ή δ' επιφάνεια μάλλον
άνοικτοΟ χρώματος και λεία γενομένη δι' έμβα-
πτίσεως εις γαλάκτωμα καθαρας και λεπτοτάτης
λευκωπής αργίλου. Αί οίνοχόαι ώς καί τά λοιπά
κατώτερο) περιγραφόμενα άγγεΐα είναι τροχή-
λατα Ή γραπτή διακόσμησις τών οινοχόων έγέ-
νετο διά μέλανος ή κάστανου στιλπνοΟ χρώματος
έπί της λευκωπής επιφανείας καί διακρίνεται διά
τήν λιτότητα καί απλότητα τών θεμάτων. Εις τάς
δύο πρώτας οίνο/όκς (άνω σειρά έξ αριστερών) ή
διακόσμησις συνίσταται κάτω μεν άπό άλλεπαλ-
λήλους ζώνας πέντε εις τήν πρώτην καί τρεις
εις τήν δευτέραν, άνω δέ κατά το εύρύτερον μέρος
της κοιλίας επαναλαμβάνεται φυτόν τι ή κλαδίον
έχον 5 — 7 λογχοειδή φύλλα. Τρ διακοσμητικόν
14: οίνοχόαι μεγάρου Νίρου.
τοΟτο θέμα ευρίσκεται καί εις άλλα άγγεΐα πρό-
-/ους καί αμφορείς κατωτέρω περιγραφόμενα του·
μεγάρου Νίρου, καί εις άρκετά άγγεΐα Τυλίσου·
της αυτής περίπου έποχής Ή τρίτη οινοχόη ή,
λαγαρωτέρα ε/ει καί αυτή τάς διακοσμητι/.άς ζώ-
νας κατά τήν γάστραν, κατά δέ τόν ώμον συστή-
ματα ομοκέντρων κυματοειδών ταινιών, καί κατό-
πιν πάλιν ζώνας εις τον λαιμόν καί πλαστικόν
κορδόνιον κατά τήν βάσιν του λαιμοΟ. Η τετάρτη,
οινοχόη (κάτω δεξιά) ε/ει άνω τών τριών πλατειών
ζωνών συνε/ές σπειροειδές θέμα. Ή τελευταία
(7552) εχει μίαν μόνον ταινίαν περί τήν βάσιν,.
τήν άλλην δέ διακόσμησιν φέρει εις το άνω μέρος
1 Ιωσήφ Χατζιδάκι, Τύλισος Μινωική εν ΑΒ. 1912 σ?λ·
204 είκ. 8.
3