DOI Artikel:
Kastriōtēs, Panagiōtēs: Perikleion Ōdeion
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14369#0037
28 Καστριώτης: Περίχλειον ώδεΐον.
αε 1922.
3 : ωδείου βόρειος τοίχος ορθογραφία και τομή .
διεσπαρμένοι εις διαφόρους οικίας των Αθηνών
τοιούτοι θρόνοι.
Ό ΒδΙΙΐβΙΐθΓ τους τοΟ θησείου θρόνους, ους
αύτΌς είδε εν ετει 1863 θεωρεί, ώς και εκ τοΰ
ημικυκλικού σχήματος αυτών δηλουται σαφέ-
στατα, ότι ανήκον εις θεατροειδές οικοδόμημα και
πιθανόν κατά της γνώμην αυτού νά προέρχωνται
έκ της προεδρίας τοΰ Διονυσιακού θεάτρου, ώς
έδραι τών θεσμοθετών (πρ3 λ¥. νίδβΐιβν σ. 21).
Ήσαν δέ ούτοι μονόλιθοι εξ ενός κολοσσιαίου τεμα-
χίου κατεσκευασμένοι.
Κατ' άκολουθίαν ούδεμίαν σχέσιν δύνανται νά
έ'χωσιν, ώς είπομεν άνιοτέρο^, μέ τους εν τψ κήπω
του Ζαππείου νυν ευρισκομένους.
Ό τοΐ/ος της βορείου πλευράς του κτιρίου ώς
είπομεν, εξικνείται μέχρι της ΒΑ γωνίας του άνα-
λήμματος του θεάτρου του Διονύσου (είκ. 2) εις
ό και εισχωρεί μάλιστα εν αύτώ εκεί ενθα τερμα-
τίζεται ή πλευρά αύτη. Ούτω χάριν αύτου εθυ-
σιάσθη κατά τό ΝΑ άκρον τούτου σπουδαΐον μέρος,
του Διονυσιακού θεάτρου (το άνω ήμισυ τριών έκ
τών κερκίδων αύτου) ύπΌ του πρώτου, ώς σχε-
διάσαντος αμφότερα τά οικοδομήματα Περικλέους:
(ΌότρΐβΙά—Ββίββίι Όη8 ^πθοΙι. ΤΙιβαίθΓ ρΐ. I,
Ι,γ1ίυΓ§Ϊ8θΐΊθΐ' Β&ιι) ών το δεύτερον, φαίνεται-
εδώλια, ών εύρομεν τοιαύτα περί τά δεκαπέντε (τά
πλείστα ελλιπή) φέροντα επι του ποοσθίου αέοους
άναγλύπτους γλαύκας. Και κατά τό ΜΔ μέρος του
κάτω κήπου του Ζαππείου εκει ενθα προ τινο)ν
ετών άπεκαλύφθησαν βαλανεΐα ρωμαϊκών χρόνων
μετά ψηφιδωτού έοάφους, εύρομεν πέντε μαρμάρι-
νους θρόνους καλώς διατετηρημένους φέροντας επί
του προσθίου μέρους άναγλύπτους γλαύκας.Και οί
θρόνοι ούτοι άσφαλώς προέρχονται εκ του 'Ωδείου
του Πεοικλέους μεταφερθέντες Ικεϊ υιετά την
καταστροφήν του Ωδείου και χρησιμοποιηθέντες
εν τώ εκεί Βαλανείω. Ώσαύτους έτερος όαοιος θοό-
νος κείται νυν εν τή είσόδω του περιβόλου της
Ρωσσικής έκκλησίας εν τή όδώ Φιλελλήνιυν— πρβ
Κίβοϊπ έν Μθ1αη§θ8 ΗοΙΙθηπχ ρ. 257 ρΐ. XIII.
Οί υπό του Κ. ΒόΙίϊοΙίθΓ αναφερόμενοι μαρμά-
ρινοι θρόνοι έν Ρϊιϋο1θ£·ϋ8 III 8αρρ1. Βά σ. 388,
ους εϊδεν εν τή νοτίω στοα του Θησείου κείμενους»
δεν δύνανται νά ταυτισθώσι μέ τους έν τώ κήπω
τοΟ Ζαππείου νυν ευρισκομένους τοιούτους, καθότι
οί του θησείου θρόνοι, ώς λέγει Ό ΒοΙί,ϊοΙιβΓ δεν
εφερον τάς επι της προσόψεως άναγλύπτους
γλαύκας.
Τις οίδε δέ πότε και που μετηνέχθησαν έκτοτε
ούτοι έκ του θησείου. ΠολλαχοΟ ομοος υπάρχουσι
αε 1922.
3 : ωδείου βόρειος τοίχος ορθογραφία και τομή .
διεσπαρμένοι εις διαφόρους οικίας των Αθηνών
τοιούτοι θρόνοι.
Ό ΒδΙΙΐβΙΐθΓ τους τοΟ θησείου θρόνους, ους
αύτΌς είδε εν ετει 1863 θεωρεί, ώς και εκ τοΰ
ημικυκλικού σχήματος αυτών δηλουται σαφέ-
στατα, ότι ανήκον εις θεατροειδές οικοδόμημα και
πιθανόν κατά της γνώμην αυτού νά προέρχωνται
έκ της προεδρίας τοΰ Διονυσιακού θεάτρου, ώς
έδραι τών θεσμοθετών (πρ3 λ¥. νίδβΐιβν σ. 21).
Ήσαν δέ ούτοι μονόλιθοι εξ ενός κολοσσιαίου τεμα-
χίου κατεσκευασμένοι.
Κατ' άκολουθίαν ούδεμίαν σχέσιν δύνανται νά
έ'χωσιν, ώς είπομεν άνιοτέρο^, μέ τους εν τψ κήπω
του Ζαππείου νυν ευρισκομένους.
Ό τοΐ/ος της βορείου πλευράς του κτιρίου ώς
είπομεν, εξικνείται μέχρι της ΒΑ γωνίας του άνα-
λήμματος του θεάτρου του Διονύσου (είκ. 2) εις
ό και εισχωρεί μάλιστα εν αύτώ εκεί ενθα τερμα-
τίζεται ή πλευρά αύτη. Ούτω χάριν αύτου εθυ-
σιάσθη κατά τό ΝΑ άκρον τούτου σπουδαΐον μέρος,
του Διονυσιακού θεάτρου (το άνω ήμισυ τριών έκ
τών κερκίδων αύτου) ύπΌ του πρώτου, ώς σχε-
διάσαντος αμφότερα τά οικοδομήματα Περικλέους:
(ΌότρΐβΙά—Ββίββίι Όη8 ^πθοΙι. ΤΙιβαίθΓ ρΐ. I,
Ι,γ1ίυΓ§Ϊ8θΐΊθΐ' Β&ιι) ών το δεύτερον, φαίνεται-
εδώλια, ών εύρομεν τοιαύτα περί τά δεκαπέντε (τά
πλείστα ελλιπή) φέροντα επι του ποοσθίου αέοους
άναγλύπτους γλαύκας. Και κατά τό ΜΔ μέρος του
κάτω κήπου του Ζαππείου εκει ενθα προ τινο)ν
ετών άπεκαλύφθησαν βαλανεΐα ρωμαϊκών χρόνων
μετά ψηφιδωτού έοάφους, εύρομεν πέντε μαρμάρι-
νους θρόνους καλώς διατετηρημένους φέροντας επί
του προσθίου μέρους άναγλύπτους γλαύκας.Και οί
θρόνοι ούτοι άσφαλώς προέρχονται εκ του 'Ωδείου
του Πεοικλέους μεταφερθέντες Ικεϊ υιετά την
καταστροφήν του Ωδείου και χρησιμοποιηθέντες
εν τώ εκεί Βαλανείω. Ώσαύτους έτερος όαοιος θοό-
νος κείται νυν εν τή είσόδω του περιβόλου της
Ρωσσικής έκκλησίας εν τή όδώ Φιλελλήνιυν— πρβ
Κίβοϊπ έν Μθ1αη§θ8 ΗοΙΙθηπχ ρ. 257 ρΐ. XIII.
Οί υπό του Κ. ΒόΙίϊοΙίθΓ αναφερόμενοι μαρμά-
ρινοι θρόνοι έν Ρϊιϋο1θ£·ϋ8 III 8αρρ1. Βά σ. 388,
ους εϊδεν εν τή νοτίω στοα του Θησείου κείμενους»
δεν δύνανται νά ταυτισθώσι μέ τους έν τώ κήπω
τοΟ Ζαππείου νυν ευρισκομένους τοιούτους, καθότι
οί του θησείου θρόνοι, ώς λέγει Ό ΒοΙί,ϊοΙιβΓ δεν
εφερον τάς επι της προσόψεως άναγλύπτους
γλαύκας.
Τις οίδε δέ πότε και που μετηνέχθησαν έκτοτε
ούτοι έκ του θησείου. ΠολλαχοΟ ομοος υπάρχουσι