DOI Artikel:
Kastriōtēs, Panagiōtēs: Perikleion Ōdeion
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14369#0041
32 Καστριώτης: Περίκλειον ψδζΐον.
ΑΕ 1922
Ή ε/.θεσις, ήν μοι ά'πηύθυνεν δ κ. Ό0Γρ£θ1ά,
ε/ει ούτω:
Αίΐιβη άθη 6 5 21
ΙΛβύβν Ηβνν ΚαΒίνίοΙίβ.
Εδ ΪΓθΐιί ιηίοΐι δθΙΐΓ, Ιηηβη ηιίΜθίΙβη ζα Κδη-
ηβη, άαδδ ΙΙιγ Βαη, άθη 8ίθ αη8£θ§Γαοβη ιιηά
§θ£αηάβη ΙιαΙΙβη, λνίιΊίΙίοη άαδ Οάθίοη άθδ Ρθ-
τίΐίΐθδ ϊδί! ϋθΓ Βαιι Μη^ί πήΐ άθΐη ΤηβαίβΓ
ζηδαηιιηβη ηηά ίδί γ^3ηΓ8θηβίη1ίοη θίη δθΙΐΓ
£ΓΟδδθΓ νϊθΓΘΟίίϊ^θΓ Βαη, άθδδθΐΐ Ν. λΥ. Εϋΐίθ
αυοίι δβΐιοη ββ&αηηί \υβγ αηά ίη άθη ΖϋδοηαηθΓ-
ΓΕίυηι άθδ ο££βηβη ϋίοηγδΟδ ΤΙιβαΙθΓδ βϊηδθΐιηθί-
άβί. 0&8 Οάβϊοη \ν&τ βίη οβάβοΐίίθδ ΤΙιθ&Ιθγ,
άαδ ιπηηίΙΙθΙοαΓ ηβΙ)θη άβιη οίίβηβη άαδ
νθπηηίΐίοη ηαοΐι άβιη νοιΊΜΙάβ άθδ Οάθίοη
^θοαηί \ναι\
δίβ ηαοβη άίθ ΝοΓάοδί-Εοΐνθ άθδ Βαιίθδ, άΐθ
ΝθΓάιη»ηθΓ £α8ί ΐη ϊΙίγθγ ^αηζβη Ι,ίϊη^θ ηηά
\ν&1ΐΓ8θ1ΐθΐη1ΐο1ι άα§ ΕηηάαηίθηΙ άβ8 όδΐΐίοηβη
Εΐ秣ΐη^θδ &ιιΐ^θάθο1<:1. ϋαδ Ραηά&ΗίθηΙ; άθδ
ννΘδΙϊίοηβη Είη^αη^θδ ίθΐ δοΐιοη Μΐΐιβι* Ιοβίηι
ΤΙιθ^Ιθγ (ΐ3βϊ Β) §β£αηάβη λνοΐ'άβη. ΝοΓάΙίοΙι
άανοη δίβΐιΐ βθί Α δίθΐιί ηοοίι βίηβ Βαδίδ ΐη
δϊία. ϋίθ υηίαδδηη§δ ηιαιιβΓ άθδ Οάβϊοηδ ντ&ν
ηαοη άθΐη Εβίδβη ηίη άορρθίί £βοααί ιιηά ΐ>βίάθ
Μαυβι*η \ναΓθη άιΐΓθΙι 81χβΙ)θρ£θί1θΓ νβΓοηηάβη.
8ΐθ Ιιαοβη Οθίάθ Μ&ηθγπ £θ£αηάβη, άίθ &ιΐ8δβΓθ
\\β£ί ηιΐΓ αη£ ηόηβΓβηι Νίνθαυ.
Ιηι ΙηηβΓη άθδ Βαιίθδ ννβτάθη βοθΐίδο λνίβ ίιη
ΤηβΓβΠίοη νίβΐθ δ&υίβη^θδίαηάβη Ιιαββη, άίθ
νίθΐΐθίοΐιΐ απδ Ηοΐζ οθδίαηάβη. ϋίβ Επηάαηίθηίθ
νβΓάθη 3ίβ ΐϊηάθη, \νβηη 8ΐθ βίχναδ Ιιθ£θγ §γει-
>1)θά \νθΐ'άθη.
Ζιιγ Αιι££ίηάιιη§' άθδ Εηάβδ άθΓ Τπροάβη-
δίΓαδδθ ΙιαΙ Ηθγγ ΕρηοΓΟδ ΡηΠαάβΙρηβιΐδ ηιίΐ
Ηθγπι λΥθΙΙβΓ αηι ΤήβαΙβΓ θΓ&ουη§βη ιιηίβΓ-
ηοιηηιβη. ΌογΙ \νΐΓά άαδ \νβδ11ίθηβ Εηάθ ίηΐ'βδ
Οάθΐοηδ βαΐά ζιι Τα§θ Κοηιιηβη.
Ιοίι £ΐ·αΙη1ίβΓβ ΙΙιηβη άαζιι, άαδδ 8ΐθ ίη άθΓ
Ταΐάαδ Οάβϊοη Γίοηΐίο· §θ£αηάθη ηαΙΙθη. ΜθγΙϊ-
ΛνϋΓάΐ§βΓ ^Γθίδβ Ιιαβθη 8ίθ ηηά ΙΙιγ ΑγθΙιι-
ίβΐίΐ: εΐϋθΓ ηΐοηΐ §θδθ1ιβη άαδδ άίθ ΕθΓί8θΙζαη§·
ΙΙΐΓθδ Οάθίοη ηαοΐι λΥβδίβη αηι ΤηβαΙβΓ δοηοη
βθίί νίβίθη ?ΤεάΐΓβη ζιι Τβ§θ Π解.
Μϋ ΙοβδΙ,βη ΟΓύβδβη
Ιοίι §1ειιιΙ)β, ά98δ Ρθΐϋνίθδ ηΐοηί ηαΓ ά&δ
Οάβϊοη §θθαηί, βοηάβηι ζηβΐθίοη άαδ ο££βηθ
ΤΙίθΕΐίβΓ §θρ1αηί ιιηά αη§β£αη£θη Ιιαί, άαδ
8ραΙβΓ νοη Εγ1ίΐΐΓ§- νοίίβηάθί; \νιΐΓάθ. Εγ \νΐΓά
αηοΐι δοΐιοη άβη ]'ηη§θΓθη Τβιηρθΐ άβδ ϋίοηγδΟδ
^βρί&ηί Ιι&ϋθη, ίη άθΐη άαδ Βίΐά άίθβββ Οο£Ιθ8
νοη ΑΙΙναηΐθΐΐθδ δίαηά (πρβ. καΐ ΑΔ 1919 σελ. 14).
Ούτω λοιπόν τη ύποοείξει του κ. ϋδΓρ£θ1ά έξη-
ρευνήσαρ,εν το έσωτερικον του οικοδομήματος και
σκάψαντες βαθυτερον εύρομεν οντιος τάς βάσεις
εφ ών ίσταντο οί ύποβαστάζοντες την στέγην
τοΰ κτιρίου κίονες, οί'τινες ήσαν ουχί ξύλινοι, ώς
εγραψεν εν τη προς ήυ,ας έκθέσει του δ κ.Β0Γρ£θ1ά,
άλλα μαρμάρινοι. Έν νεωτέρα δ'μως προς έμέ
επιστολή του, εκ Βερολίνου, επεξηγεί δτι τους
έπι Περικλέους κίονας ύπενόει ξύλινους. Οί νυν
ευρεθέντες μαρμάρινοι είναι των χρόνων του βα-
σιλέως της Καππαδοκίας Άριοβαρζάνου II του Φι-
λοπάτορος, όστις, ώς γνωστόν, έν ετει 55 π Χ.
ίδίαις οαπάναις δια των αρχιτεκτόνων Γαίου και
Μάρκου Σταλλίων και Μεναλίππου αύτο άνο^κοδό-
μησεν, άλλα και κατά την άνακαίνισιν ταύτην διε-
τή ρήΟη, ώς φαίνεται, πιστώς το άρχικόν τούτου
σχέδιον.
Παραδε/όμεθα και ημείς δτι οί έπι Περικλέους
κίονες του ωδείου ήσαν ξύλινοι" διότι άν ήσαν
λίθινοι πάντως κατά τάς άνασκαφάς ημών ήθέ-
λομεν εύρει έ'στω και τεμάχια τούτων.
Τό βραχώδες της αιθούσης έδαφος εύρομεν
ταπεινότερον και της εύθυντηρίας του κτιρίου κατά
0,10 και τοΰτο πιθανώτατον λόγω αφαιρέσεως
τών πλακών δΓ ών το πάλαν ή αίθουσα ήν έπε-
στρωμένη, ώς και ημείς έξ άρ/ής ύπεστηρίςαμεν
τούτο. Αί ά^αιρεθεΐσαι πλάκες τις οίδε άν μετε-
βλήθησαν εις άσβεστον, διότι ή εύρεσις ενταύθα
τριών μεγάλων άσβεστοκαμίνων εξηγεί την έπελ-
θουσαν μεγάλην καταστροφήν και έρήμωσιν ήν
υπέστη το πολύπαθες οικοδόμημα.
Έπι τη ευκαιρία ταύτη άναφέρω ένταυθα έπι
του άρχικου σχεδίου της πόλεως τών Αθηνών ύπο
του Κλένζε σημειουνται περί τάς 10—15 άσ£ε-
στοκάμινοι, ώς εύρεθεΐσαι εντός του ναοΰ τοΰ
Ολυμπίου Δι'ος καί έτεραι πολλαι έν τω Παναθη-
ναϊκώ Σταδίω χρησιμοποιηθείσα! πασαι διά την
14 9 23
ΑΕ 1922
Ή ε/.θεσις, ήν μοι ά'πηύθυνεν δ κ. Ό0Γρ£θ1ά,
ε/ει ούτω:
Αίΐιβη άθη 6 5 21
ΙΛβύβν Ηβνν ΚαΒίνίοΙίβ.
Εδ ΪΓθΐιί ιηίοΐι δθΙΐΓ, Ιηηβη ηιίΜθίΙβη ζα Κδη-
ηβη, άαδδ ΙΙιγ Βαη, άθη 8ίθ αη8£θ§Γαοβη ιιηά
§θ£αηάβη ΙιαΙΙβη, λνίιΊίΙίοη άαδ Οάθίοη άθδ Ρθ-
τίΐίΐθδ ϊδί! ϋθΓ Βαιι Μη^ί πήΐ άθΐη ΤηβαίβΓ
ζηδαηιιηβη ηηά ίδί γ^3ηΓ8θηβίη1ίοη θίη δθΙΐΓ
£ΓΟδδθΓ νϊθΓΘΟίίϊ^θΓ Βαη, άθδδθΐΐ Ν. λΥ. Εϋΐίθ
αυοίι δβΐιοη ββ&αηηί \υβγ αηά ίη άθη ΖϋδοηαηθΓ-
ΓΕίυηι άθδ ο££βηβη ϋίοηγδΟδ ΤΙιβαΙθΓδ βϊηδθΐιηθί-
άβί. 0&8 Οάβϊοη \ν&τ βίη οβάβοΐίίθδ ΤΙιθ&Ιθγ,
άαδ ιπηηίΙΙθΙοαΓ ηβΙ)θη άβιη οίίβηβη άαδ
νθπηηίΐίοη ηαοΐι άβιη νοιΊΜΙάβ άθδ Οάθίοη
^θοαηί \ναι\
δίβ ηαοβη άίθ ΝοΓάοδί-Εοΐνθ άθδ Βαιίθδ, άΐθ
ΝθΓάιη»ηθΓ £α8ί ΐη ϊΙίγθγ ^αηζβη Ι,ίϊη^θ ηηά
\ν&1ΐΓ8θ1ΐθΐη1ΐο1ι άα§ ΕηηάαηίθηΙ άβ8 όδΐΐίοηβη
Εΐ秣ΐη^θδ &ιιΐ^θάθο1<:1. ϋαδ Ραηά&ΗίθηΙ; άθδ
ννΘδΙϊίοηβη Είη^αη^θδ ίθΐ δοΐιοη Μΐΐιβι* Ιοβίηι
ΤΙιθ^Ιθγ (ΐ3βϊ Β) §β£αηάβη λνοΐ'άβη. ΝοΓάΙίοΙι
άανοη δίβΐιΐ βθί Α δίθΐιί ηοοίι βίηβ Βαδίδ ΐη
δϊία. ϋίθ υηίαδδηη§δ ηιαιιβΓ άθδ Οάβϊοηδ ντ&ν
ηαοη άθΐη Εβίδβη ηίη άορρθίί £βοααί ιιηά ΐ>βίάθ
Μαυβι*η \ναΓθη άιΐΓθΙι 81χβΙ)θρ£θί1θΓ νβΓοηηάβη.
8ΐθ Ιιαοβη Οθίάθ Μ&ηθγπ £θ£αηάβη, άίθ &ιΐ8δβΓθ
\\β£ί ηιΐΓ αη£ ηόηβΓβηι Νίνθαυ.
Ιηι ΙηηβΓη άθδ Βαιίθδ ννβτάθη βοθΐίδο λνίβ ίιη
ΤηβΓβΠίοη νίβΐθ δ&υίβη^θδίαηάβη Ιιαββη, άίθ
νίθΐΐθίοΐιΐ απδ Ηοΐζ οθδίαηάβη. ϋίβ Επηάαηίθηίθ
νβΓάθη 3ίβ ΐϊηάθη, \νβηη 8ΐθ βίχναδ Ιιθ£θγ §γει-
>1)θά \νθΐ'άθη.
Ζιιγ Αιι££ίηάιιη§' άθδ Εηάβδ άθΓ Τπροάβη-
δίΓαδδθ ΙιαΙ Ηθγγ ΕρηοΓΟδ ΡηΠαάβΙρηβιΐδ ηιίΐ
Ηθγπι λΥθΙΙβΓ αηι ΤήβαΙβΓ θΓ&ουη§βη ιιηίβΓ-
ηοιηηιβη. ΌογΙ \νΐΓά άαδ \νβδ11ίθηβ Εηάθ ίηΐ'βδ
Οάθΐοηδ βαΐά ζιι Τα§θ Κοηιιηβη.
Ιοίι £ΐ·αΙη1ίβΓβ ΙΙιηβη άαζιι, άαδδ 8ΐθ ίη άθΓ
Ταΐάαδ Οάβϊοη Γίοηΐίο· §θ£αηάθη ηαΙΙθη. ΜθγΙϊ-
ΛνϋΓάΐ§βΓ ^Γθίδβ Ιιαβθη 8ίθ ηηά ΙΙιγ ΑγθΙιι-
ίβΐίΐ: εΐϋθΓ ηΐοηΐ §θδθ1ιβη άαδδ άίθ ΕθΓί8θΙζαη§·
ΙΙΐΓθδ Οάθίοη ηαοΐι λΥβδίβη αηι ΤηβαΙβΓ δοηοη
βθίί νίβίθη ?ΤεάΐΓβη ζιι Τβ§θ Π解.
Μϋ ΙοβδΙ,βη ΟΓύβδβη
Ιοίι §1ειιιΙ)β, ά98δ Ρθΐϋνίθδ ηΐοηί ηαΓ ά&δ
Οάβϊοη §θθαηί, βοηάβηι ζηβΐθίοη άαδ ο££βηθ
ΤΙίθΕΐίβΓ §θρ1αηί ιιηά αη§β£αη£θη Ιιαί, άαδ
8ραΙβΓ νοη Εγ1ίΐΐΓ§- νοίίβηάθί; \νιΐΓάθ. Εγ \νΐΓά
αηοΐι δοΐιοη άβη ]'ηη§θΓθη Τβιηρθΐ άβδ ϋίοηγδΟδ
^βρί&ηί Ιι&ϋθη, ίη άθΐη άαδ Βίΐά άίθβββ Οο£Ιθ8
νοη ΑΙΙναηΐθΐΐθδ δίαηά (πρβ. καΐ ΑΔ 1919 σελ. 14).
Ούτω λοιπόν τη ύποοείξει του κ. ϋδΓρ£θ1ά έξη-
ρευνήσαρ,εν το έσωτερικον του οικοδομήματος και
σκάψαντες βαθυτερον εύρομεν οντιος τάς βάσεις
εφ ών ίσταντο οί ύποβαστάζοντες την στέγην
τοΰ κτιρίου κίονες, οί'τινες ήσαν ουχί ξύλινοι, ώς
εγραψεν εν τη προς ήυ,ας έκθέσει του δ κ.Β0Γρ£θ1ά,
άλλα μαρμάρινοι. Έν νεωτέρα δ'μως προς έμέ
επιστολή του, εκ Βερολίνου, επεξηγεί δτι τους
έπι Περικλέους κίονας ύπενόει ξύλινους. Οί νυν
ευρεθέντες μαρμάρινοι είναι των χρόνων του βα-
σιλέως της Καππαδοκίας Άριοβαρζάνου II του Φι-
λοπάτορος, όστις, ώς γνωστόν, έν ετει 55 π Χ.
ίδίαις οαπάναις δια των αρχιτεκτόνων Γαίου και
Μάρκου Σταλλίων και Μεναλίππου αύτο άνο^κοδό-
μησεν, άλλα και κατά την άνακαίνισιν ταύτην διε-
τή ρήΟη, ώς φαίνεται, πιστώς το άρχικόν τούτου
σχέδιον.
Παραδε/όμεθα και ημείς δτι οί έπι Περικλέους
κίονες του ωδείου ήσαν ξύλινοι" διότι άν ήσαν
λίθινοι πάντως κατά τάς άνασκαφάς ημών ήθέ-
λομεν εύρει έ'στω και τεμάχια τούτων.
Τό βραχώδες της αιθούσης έδαφος εύρομεν
ταπεινότερον και της εύθυντηρίας του κτιρίου κατά
0,10 και τοΰτο πιθανώτατον λόγω αφαιρέσεως
τών πλακών δΓ ών το πάλαν ή αίθουσα ήν έπε-
στρωμένη, ώς και ημείς έξ άρ/ής ύπεστηρίςαμεν
τούτο. Αί ά^αιρεθεΐσαι πλάκες τις οίδε άν μετε-
βλήθησαν εις άσβεστον, διότι ή εύρεσις ενταύθα
τριών μεγάλων άσβεστοκαμίνων εξηγεί την έπελ-
θουσαν μεγάλην καταστροφήν και έρήμωσιν ήν
υπέστη το πολύπαθες οικοδόμημα.
Έπι τη ευκαιρία ταύτη άναφέρω ένταυθα έπι
του άρχικου σχεδίου της πόλεως τών Αθηνών ύπο
του Κλένζε σημειουνται περί τάς 10—15 άσ£ε-
στοκάμινοι, ώς εύρεθεΐσαι εντός του ναοΰ τοΰ
Ολυμπίου Δι'ος καί έτεραι πολλαι έν τω Παναθη-
ναϊκώ Σταδίω χρησιμοποιηθείσα! πασαι διά την
14 9 23