Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1922)

Α Ε 1922

Σ. Παπαοπυρίδου: τζελίκη τον Ε&νικοΰ Μουσείου. 55

κόμη Καλύπτεται ΰπό κεκρυφάλου /.οσμουμένου Ιϊηίβη») δεν εχουσιν άχθη εδώ πέριξ όλου του

δια μικρών κύκλων, μέ μαύρας στιγμάς εντός σώματος εκάστης μορφής, άλλα μόνον πέρις του

αυτών* τήν οεςιάν στηρίζει έπΐ της αριστεράς προσώπου και φθάνουσι μέχρι του ώμου, εις τινας

όσφύος, ενώ ή άλλη πίπτει κάτω ελευθέρα, μέ δε των μορφών έγένετο χρήσις τοιούτων και εις

-την παλάμη ν άνοικτήν, και κοσμείται ύπό όφιοει- το έξωτερικόν των βραχιόνων και χειρών. Έξαι-

δοϋςψελίου. Ό προ αυτών νεανίας (ε£κ 2) είκο- ριτικώς εις τον προ του γέροντος νεανίαν ή γραμμή

αυτη, έκτος του προσώπου, χρησιμεύει ως περι-
γοαμμα και του πέτασου.

Εϊς την παράστασιν των άνατοαικών λεπτομε-
ρειών άναγνωοίζομεν τον συνήθη τοόπον της Πεοι-
κλείου εποχής, όστις έχει απαλλαγή της κατα-
τηςιτέχνου άποοόσεως των τεχνιτών του αυστη-
ρού ρυθμού και της όλιγώτερον τοιαύτης τών
ΙΊολυγνωτείων αγγείων. Εκτος τών μυών τών
ποδών, οιτινες εχουσιν άχθη οι' ήραιωιχένου στιλ-
πνού, ή λοιπή ανατομική διάπλασις έχει άποοοθή
οιά σταθερών λεπτών γραμμών.

Ο δεύτερος νεανίας παρεστάθη γυμνός πιθανώς
προς άντιδιαστολήν από του άλλου, ίσως όμως
και προς έπίοειςιν της ικανότητος του τεχνίτου
περί τήν άπόδοσιν τών ανατομικών λεπτομεοειών
του σώυ.ατος.

Η όίς, όςεΐα και γωνιώδης, έχει τον Φειδιακόν
τύπον, ακολουθούσα τήν γραμμήν του μετώπου.
Ελαττωματικός είναι ό δεςιός ώμος του ένόεδυ-
μένου νεανΐου, όστις κλίνει πεοισσότερον του φυσι-
κου προς τα εσω ούτως ώστε παρέχει τήν εντύπωσιν
στενοΟώρακος. ΤοΟτο είναι άλλως τε τό μόνον
σφάλμα το όποιον δύναται τις να καταλογίση εις
-νίζεται εντελώς γυμνός, μέ μόνον τό ίμάτιον έρριμ- τας μορφάς, αί'τινες γενικώς είναι έλεύθεραι κα;
μένον έπι της αριστεράς ωμοπλάτης, φορεί δέ κα' αβίαστοι, άναπνέουσαι τον άέρα Όλυμπιακής

2: της πελίκης 14498·. ό ονντροφος τον πολεμιόταν.

ούτος ταινίαν καϊ στέφανον πέρις. της κεφαλής και ατμοσφαίρας

στηρίζεται δια της αριστεράς εις δόρυ ενώ τήν Αί πτυχαϊ του πέπλου της γυναικός έχουσι τό

άλλην εχει έπι τών ισχίων. επικρατούν εις τα περί τόν Παρθενώνα έργα σχήμα

Είναι ή γνωστή «Πολυγνώτειος» στάσις, ήτ^ς τών καθέτων ραβδώσεων, ό δέ κεκρύφαλος αυτής,

περί τό τέλος του Ε' αιώνος γίνεται ή χαρακτηρι- κατά περίεργου σύμπτωσιν, είναι εκ του ίδιου ύφά-

■στική τών αγγείων τοΟΓκύκλου του Μειδίου. Ά ρ ι - σματος, ες ού και τά ενδύματα ςένων προσώπων,

στερά της όσφύος εξέχει ή καρδιόσχημος λαβή του Πάριδος, Μήδειας κ. ά. Οί επί του κόλπου

του ξίφους, οιά τήν άνάρτησιν του όποιου έχρησί- διακρινόμενοι ήμίσεις κύκλοι είναι πιθανώτατον

-αευεν ό πεοιΟέων το στήθος τελααών. ότι δέν πρέπει να ένοοηθώσιν ώς κόσμηαα του

Τό εσωθεν του μελανού γανώματος πρώτον υφάσματος, άλλα μάλλον ώς τρόπος μιμήσεως

περίΥρααμα διακρίνεται σαι>ώς πέοιξ τών αοΰοών, τών έπι του μαρμάρου κοιλωμάτων τών δηλούντων

άλλ' είναι περίεργον όμως, άν και όχι ασύνηθες. τά μεταξύ τών πτυχών του κόλπου διαστήματα,

ότι αί χάριν έςάρσεωςτών μορφών από του μελανού Αντιθέτους τό κόσμημα του άποπτύγματος πρε-

τανώαατος αγόμενα; συνήθως γοααμαΐ «Γβΐίβί- πει να έκληφθη ώς κέντημα αύτου του υφάσματος