DOI Artikel:
Phōtiadēs, Petros S.: IG II 11: ermēneia kai symplērōsis tou peri Phasēlitōn dikastikou psēphismatos$nElektronische Ressource
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14369#0072
ΑΕ 1922
Φωτιάδης: ερμηνεία και συμπλήρωσις τον περί Φασηλιτών ψηφίσματος. 63
απλαδιών, ώστε (§ 2): πολλών . . . άφικνονμένων ήν ούχί εμπορική, άλλ' αστική, της συγγραφής
εις το νμέτερον εμπόρων, ώς λέγει δ αθηναίος ρή- ναυτικού δανείου χρησιμευούσης μόνον προς άπό-
τωο, καί Ελλήνων και βαρβάρων, πλείους δ'ικαι δειςιν της αξιώσεως του ενάγοντος. ΈντεΟθεν εί-
εί'σϊτ εκάστοτε αυτών τών Φασηλιτών ή τών άλλων κάζομεν οτι τούτω τω λόγω ό Λάκριτος παρεγρά-
άπάντων. Είνε δ' έπίσης ή δίκη αύτη εμπορική, ψατο μή είσαγώγιμον είναι την δίκην προς τους
Αθηναίου κατά Φασηλίτου, τούτου προς άπόκρου- θέσμοθ-τας.
σιν της κατ' αύτου άγο>γής ισχυριζόμενου μηδέν Και νυν επί τό ψήφισμα αυτό.
έαυτώ προς τον ενάγοντα συμβόλαιον είναι, μη-
δέ συγγραφήν μηδεμίαν, δια δέ ταύτα παραγρα-
ωομένου μη εισαγωγιμον είναι την οικην. Γ^ινε ο
όμως περιεργίας άξιον ότι ό τον Φασηλίτην ενά-
γων, καίπερ επικαλούμενος συμβόλαιον ναυτικού
δανείου εν 'Αθήναις γενόμενον, την δίκην ελαχεν
ού/Ί προς τον πολέμαρ/ον, καθά διαρρήδην κελεύ-
ει τό πεοΐ ού ήμΐν ό λόγος περί τών Φασηλιτών
ψήφισμα, άλλα προς τους θεσμοθέτας, τους τας
έμπορικάς οίκας εισάγοντας μόνους αρμοδίους
κατ αυτόν οντάς, αποκλειομένου οε οιαρρηοην
<ζοϋ -ΓΛευ.άργον Πώς τδτελευταΐον τοΟτο έρμη-
νευτέον; Μή αρά γε, καταργηΟεντο; έν τω μεταξύ
του ψηφίσματος, επαύσατο άομόδιος ών δ πολέ-
μαρ/ος; Επειδή τοιαύτη τις λύσις ούδαμόΟεν προ-
κύπτει, καθ όσον ημείς τουλάχιστον γινώσκομεν,
προτιμώμεν νά ύπολάβωμεν οτι δ λέγων αποφαί-
νεται άναρμόδιον τον πολέμαρχον επί τω λόγω
οτι έπεκαλεΐτο μέν ούτος συμβόλαιον εν Αθήναις
γενόμενον, καθά προυνοεΐτο το ψήφισμα, άλλ' ένή-
γεν ούχί τόν προς όν συνεβάλετο οφειλέτην αύτου
Άοτέμωνα, άλλά τον άοελφδν τούτου Λάκοιτον,
ώς κληρονόμον εκείνου. Κατ' άκολουθίαν καίτοι ή
άπαίτησις ες εμπορικού συμβολαίου έν Αθήναις
γενομένου έπήγαζεν, κατ' άλήθειαν όμως ή δίκη
1 Πο. Λάκρ. §§ 43,46. Πο Άπατούρ. \ 1. Πο. Φορμ. §45.
Άριστοτ. Άθην. Πολ. κεφ. 58.
2 Πο. Λάκριτ. §47: άλλά που χρη λαβείν δίκην . . . περί
τών εμπορικών συμβολαίων; παρά ποία. άρχή η εν τίνι χρόνω; πα ■
ρά τοις ένδεκα; άλλά τοιχωρνχονς και κλέπτας . . . είσάγονοιν
άλλά παρά τω άρχοντι, ούκοϋν επικλ.ήρων και ορφανών .
τω άρχοντι προστέτακται επιιιελείοΰαι άλλά νη Δία παρά τω βασι-
ΑϊΓ; άλλ' ουκ έσαεν γνανασίαρχοι, οδδέ ασεβείας ονδένα γ.:αφόμε- ^ 7 7
&α. α)Τ δ πολέμαρχος είσάξει; (αλλ") άποστασίου τε και άπροστα-
σίον (εισάγει), ουκονν νπόλοιπόν εστίν ο! στρατηγοί- άλλά τονς τοι- (δικαοζικόν περί Φασηλιτών ψήφισμα),
ηράρχονς κα&ιστάσιν οντοι είσάγοντες εις τό δικαστήριον, έμπορι-
κήνδε δίκην ονδεμίαν είσάγονοιν. Ώ;ό>α' έκαστο;, οί θεσμοθίτχ! ού- Καθά ήθη παρετηρηθη, 7.~ αύτοΟ έλλείπεί
δααω; ρημονεώο,τα,, τοδτο δ' Αχρ,βώς διότί *ρό\ «άτοϋς ην ή δι- τέλεον το ταΟ άρνοντος 'όνου.α' επειδή δε ούτε ίννη
κη. Τα οε μεταξύ των λλ: είσάξει χα;. ονκοϋν παοεντιθέαενα ηαη- , , . '
προσέθεμεν, δωρθουντες άμα τήν πχραδεδομένην γρα?ήν: άποστασίοΐ γράμματος έπΊ τοΟ λίθου παρατηρούνται, ούτε
Γ6 και άπροατααίαν. φαίνεται ότι έχαράχθησάν ποτε έν ω τοπω έδει
Φωτιάδης: ερμηνεία και συμπλήρωσις τον περί Φασηλιτών ψηφίσματος. 63
απλαδιών, ώστε (§ 2): πολλών . . . άφικνονμένων ήν ούχί εμπορική, άλλ' αστική, της συγγραφής
εις το νμέτερον εμπόρων, ώς λέγει δ αθηναίος ρή- ναυτικού δανείου χρησιμευούσης μόνον προς άπό-
τωο, καί Ελλήνων και βαρβάρων, πλείους δ'ικαι δειςιν της αξιώσεως του ενάγοντος. ΈντεΟθεν εί-
εί'σϊτ εκάστοτε αυτών τών Φασηλιτών ή τών άλλων κάζομεν οτι τούτω τω λόγω ό Λάκριτος παρεγρά-
άπάντων. Είνε δ' έπίσης ή δίκη αύτη εμπορική, ψατο μή είσαγώγιμον είναι την δίκην προς τους
Αθηναίου κατά Φασηλίτου, τούτου προς άπόκρου- θέσμοθ-τας.
σιν της κατ' αύτου άγο>γής ισχυριζόμενου μηδέν Και νυν επί τό ψήφισμα αυτό.
έαυτώ προς τον ενάγοντα συμβόλαιον είναι, μη-
δέ συγγραφήν μηδεμίαν, δια δέ ταύτα παραγρα-
ωομένου μη εισαγωγιμον είναι την οικην. Γ^ινε ο
όμως περιεργίας άξιον ότι ό τον Φασηλίτην ενά-
γων, καίπερ επικαλούμενος συμβόλαιον ναυτικού
δανείου εν 'Αθήναις γενόμενον, την δίκην ελαχεν
ού/Ί προς τον πολέμαρ/ον, καθά διαρρήδην κελεύ-
ει τό πεοΐ ού ήμΐν ό λόγος περί τών Φασηλιτών
ψήφισμα, άλλα προς τους θεσμοθέτας, τους τας
έμπορικάς οίκας εισάγοντας μόνους αρμοδίους
κατ αυτόν οντάς, αποκλειομένου οε οιαρρηοην
<ζοϋ -ΓΛευ.άργον Πώς τδτελευταΐον τοΟτο έρμη-
νευτέον; Μή αρά γε, καταργηΟεντο; έν τω μεταξύ
του ψηφίσματος, επαύσατο άομόδιος ών δ πολέ-
μαρ/ος; Επειδή τοιαύτη τις λύσις ούδαμόΟεν προ-
κύπτει, καθ όσον ημείς τουλάχιστον γινώσκομεν,
προτιμώμεν νά ύπολάβωμεν οτι δ λέγων αποφαί-
νεται άναρμόδιον τον πολέμαρχον επί τω λόγω
οτι έπεκαλεΐτο μέν ούτος συμβόλαιον εν Αθήναις
γενόμενον, καθά προυνοεΐτο το ψήφισμα, άλλ' ένή-
γεν ούχί τόν προς όν συνεβάλετο οφειλέτην αύτου
Άοτέμωνα, άλλά τον άοελφδν τούτου Λάκοιτον,
ώς κληρονόμον εκείνου. Κατ' άκολουθίαν καίτοι ή
άπαίτησις ες εμπορικού συμβολαίου έν Αθήναις
γενομένου έπήγαζεν, κατ' άλήθειαν όμως ή δίκη
1 Πο. Λάκρ. §§ 43,46. Πο Άπατούρ. \ 1. Πο. Φορμ. §45.
Άριστοτ. Άθην. Πολ. κεφ. 58.
2 Πο. Λάκριτ. §47: άλλά που χρη λαβείν δίκην . . . περί
τών εμπορικών συμβολαίων; παρά ποία. άρχή η εν τίνι χρόνω; πα ■
ρά τοις ένδεκα; άλλά τοιχωρνχονς και κλέπτας . . . είσάγονοιν
άλλά παρά τω άρχοντι, ούκοϋν επικλ.ήρων και ορφανών .
τω άρχοντι προστέτακται επιιιελείοΰαι άλλά νη Δία παρά τω βασι-
ΑϊΓ; άλλ' ουκ έσαεν γνανασίαρχοι, οδδέ ασεβείας ονδένα γ.:αφόμε- ^ 7 7
&α. α)Τ δ πολέμαρχος είσάξει; (αλλ") άποστασίου τε και άπροστα-
σίον (εισάγει), ουκονν νπόλοιπόν εστίν ο! στρατηγοί- άλλά τονς τοι- (δικαοζικόν περί Φασηλιτών ψήφισμα),
ηράρχονς κα&ιστάσιν οντοι είσάγοντες εις τό δικαστήριον, έμπορι-
κήνδε δίκην ονδεμίαν είσάγονοιν. Ώ;ό>α' έκαστο;, οί θεσμοθίτχ! ού- Καθά ήθη παρετηρηθη, 7.~ αύτοΟ έλλείπεί
δααω; ρημονεώο,τα,, τοδτο δ' Αχρ,βώς διότί *ρό\ «άτοϋς ην ή δι- τέλεον το ταΟ άρνοντος 'όνου.α' επειδή δε ούτε ίννη
κη. Τα οε μεταξύ των λλ: είσάξει χα;. ονκοϋν παοεντιθέαενα ηαη- , , . '
προσέθεμεν, δωρθουντες άμα τήν πχραδεδομένην γρα?ήν: άποστασίοΐ γράμματος έπΊ τοΟ λίθου παρατηρούνται, ούτε
Γ6 και άπροατααίαν. φαίνεται ότι έχαράχθησάν ποτε έν ω τοπω έδει