DOI Artikel:
Geōrgiadēs, Athanasios S.: Kolōnos Hippios kai Kolōnos Dēmētros Euchloou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14369#0089
ΑΕΙ 1922
Κολωνός "Ιππιος
και
Κολωνός Δήμητρός Εύχλόου
υπό
Αθανασίου Γεωργιάδου.
Ιεροί χώροι. Έΰνικόν κτήμα. Μεταρρύύ\αισις
τον σχεδίου της πόλεως.
Έν άποσπ. 134 Κοοίί της Πετάλης του κωμι-
κοΟ Φερεκράτους (παρ' Άρποκρ. λ. Κολωναίτας
κ. ά.) μνημονεύεται ό "Ιππιος Κολωνός ώοε:
ούτος πόθεν ήλθες; Β. εις Κολωνόν ϊέμην,
ού τον άγοραϊον, άλλα τον των ιππέων.
Έν τω Ίππί'ω Κολωνω έγεννήΟη ό μέγας τρα-
γικός Σοφοκλής, εκεί κατωκει και έν τω Κολωνω
τελευτήσας ετάφη" γεγηρακώς δε έποίησεν εν των
άοιστουογημάτων, τον «Οιδίπουν επί Κολωνω)),
χαριζόμενας ού μόνον τη πατρίδι, άλλα και τω
εαυτού δήμω" ήν γαρ ΚολωνήΘεν, ώς ιστορείται.
Οιδίπους τυφλώσας εαυτόν και εκ Θηβών εις
Αθήνας έρχόμενος τη βοηθεία της Αντιγόνης, εις
τον Κολωνόν άφικόμενος ποός τώ τεαένει των
Σεμνών (Έρινύων) έκαρτέρει (δ έστιν έν τω καλου-
μένω Ίππίω Κολωνω) ενταύθα κάμψειν τόν τα-
λαίπωρον βίον (Σοφ. 0. Κ. 91).
Άλλα και άλλος, πρΌς βορραν ακριβώς έναντι
του Ίππίου, Κολωνός ύψούται, ον δ Οιδίπους παρά
Σοφοκλεΐ επιδεικνύει, τάδε τά αξιομνημόνευτα
λέγων"
τώ δ' Εύχλόου Δή μητρός εις προσόψιον
πάγον μολοϋσαι .......
κτύπησε μεν Ζευς χθόνιος, αί δέ παρθένοι
ρίγησαν, ως ήκουσαν ες δέ ^ούνατα
πατρός πεσοΰσαι κλαΐον, ούδ άνίεσαν
στέρνων άραγμούς ούδέ παμμήκεις γόους.
(Ο. Κ. 1600-1609).
0 Κολωνός ούτος της Εύχλόου Δήμητρος
μετά του ίεροΰ άλσους της θεού διατρέχει τόν
εσνατον κίνουνον άπο'Ι".λώσεως και όυα,οτοαίας,
I - ι ■ \ ι ι Ί '
ώς συνέβη και ώς προς τον Ίππιον «οΐκτον οίκ-
τρόν άΐων» (Αίσ/ύλ. Ικίτ. 59)
Παρά Σοφοκ)εϊ το κοσμητικον έπίθετον της
Δήμητρος είναι Εύχλόου. Έν ΟΙΑ III 191 ανα-
γράφεται άνάΟεσις « . . . . Δήμητρι Εύχλόη )).
'Αλλά και Δήμητρος Χλόης ίερον άπαντα, πρβλ.
ΟΙΑ II 631 και III 340 και Παυσαν. Α 22, 3.
Ορός δέ και Δήμηλιρος της Χ]λοί\ης] εν ΟΙΑ II
722). 0 λόφος ούτος και νυν ετι '/λοερός τυγχάνει,
διατηρηθείς εύτυ'/ώς μέχρις ημών υπότών Σκουζέ,
εις ους άνηκε, νυν δέ είνε ιδιοκτησία του Χρ. Τρα-
κάδα,ος και γραμματεύς του Φιλανθριυπικου συλ-
γου «Κολουνός» εξελέγη.
Και ημείς έν τώ νέω έγκριθέντι σχεδίω ημών
της πόλεως Αθηνών (2α έ'κδ. 1923), έν ω ή πόλις
διαιρείται κατά κώμας και συνοικίας, ώς ήσαν το
πάλαι και νυν, συυ.πεοιελά.3οαεν έν τη συνοι-
- ι I ι ι ι!
κία του Κολωνού και τόν Κολωνόν τούτον της
Εύχλόου Δήμητρος
Αμφότεροι οί Κολωνό! μετά του πέριξ χώρου
τού της 'Ακαδημείας του Πλάτωνος άπήρτιζον
πάλαι ποτέ το ίερό^ άλσος, κάλλιστον, δένδρων
ήμέρων τε εύκάρπων τε και άκάρπων, της έλαίας.
άφθονούσης,
«σαλλει ο ουράνιος υπ ά-
χνας ό καλλίβοτρυς κατ' ήμαρ αεί
νάρκισσος (Ο. Κ. 681-83).
Ο Κολωνός ούτος μετά του της Εύχλόου Δήμη-
τρος και της 'Ακαδημείας του Πλάτωνος ήσαν έν
τώ ίερωτέρω τώνπέρις του άστεως άλσει
Ό δέ «Ξένος» έν τή τραγωδία Οϊδ. Κολ. τάδε
τά χαρακτηριστικά λέγει προς τον Οιδίποδα:
18 1 24
Κολωνός "Ιππιος
και
Κολωνός Δήμητρός Εύχλόου
υπό
Αθανασίου Γεωργιάδου.
Ιεροί χώροι. Έΰνικόν κτήμα. Μεταρρύύ\αισις
τον σχεδίου της πόλεως.
Έν άποσπ. 134 Κοοίί της Πετάλης του κωμι-
κοΟ Φερεκράτους (παρ' Άρποκρ. λ. Κολωναίτας
κ. ά.) μνημονεύεται ό "Ιππιος Κολωνός ώοε:
ούτος πόθεν ήλθες; Β. εις Κολωνόν ϊέμην,
ού τον άγοραϊον, άλλα τον των ιππέων.
Έν τω Ίππί'ω Κολωνω έγεννήΟη ό μέγας τρα-
γικός Σοφοκλής, εκεί κατωκει και έν τω Κολωνω
τελευτήσας ετάφη" γεγηρακώς δε έποίησεν εν των
άοιστουογημάτων, τον «Οιδίπουν επί Κολωνω)),
χαριζόμενας ού μόνον τη πατρίδι, άλλα και τω
εαυτού δήμω" ήν γαρ ΚολωνήΘεν, ώς ιστορείται.
Οιδίπους τυφλώσας εαυτόν και εκ Θηβών εις
Αθήνας έρχόμενος τη βοηθεία της Αντιγόνης, εις
τον Κολωνόν άφικόμενος ποός τώ τεαένει των
Σεμνών (Έρινύων) έκαρτέρει (δ έστιν έν τω καλου-
μένω Ίππίω Κολωνω) ενταύθα κάμψειν τόν τα-
λαίπωρον βίον (Σοφ. 0. Κ. 91).
Άλλα και άλλος, πρΌς βορραν ακριβώς έναντι
του Ίππίου, Κολωνός ύψούται, ον δ Οιδίπους παρά
Σοφοκλεΐ επιδεικνύει, τάδε τά αξιομνημόνευτα
λέγων"
τώ δ' Εύχλόου Δή μητρός εις προσόψιον
πάγον μολοϋσαι .......
κτύπησε μεν Ζευς χθόνιος, αί δέ παρθένοι
ρίγησαν, ως ήκουσαν ες δέ ^ούνατα
πατρός πεσοΰσαι κλαΐον, ούδ άνίεσαν
στέρνων άραγμούς ούδέ παμμήκεις γόους.
(Ο. Κ. 1600-1609).
0 Κολωνός ούτος της Εύχλόου Δήμητρος
μετά του ίεροΰ άλσους της θεού διατρέχει τόν
εσνατον κίνουνον άπο'Ι".λώσεως και όυα,οτοαίας,
I - ι ■ \ ι ι Ί '
ώς συνέβη και ώς προς τον Ίππιον «οΐκτον οίκ-
τρόν άΐων» (Αίσ/ύλ. Ικίτ. 59)
Παρά Σοφοκ)εϊ το κοσμητικον έπίθετον της
Δήμητρος είναι Εύχλόου. Έν ΟΙΑ III 191 ανα-
γράφεται άνάΟεσις « . . . . Δήμητρι Εύχλόη )).
'Αλλά και Δήμητρος Χλόης ίερον άπαντα, πρβλ.
ΟΙΑ II 631 και III 340 και Παυσαν. Α 22, 3.
Ορός δέ και Δήμηλιρος της Χ]λοί\ης] εν ΟΙΑ II
722). 0 λόφος ούτος και νυν ετι '/λοερός τυγχάνει,
διατηρηθείς εύτυ'/ώς μέχρις ημών υπότών Σκουζέ,
εις ους άνηκε, νυν δέ είνε ιδιοκτησία του Χρ. Τρα-
κάδα,ος και γραμματεύς του Φιλανθριυπικου συλ-
γου «Κολουνός» εξελέγη.
Και ημείς έν τώ νέω έγκριθέντι σχεδίω ημών
της πόλεως Αθηνών (2α έ'κδ. 1923), έν ω ή πόλις
διαιρείται κατά κώμας και συνοικίας, ώς ήσαν το
πάλαι και νυν, συυ.πεοιελά.3οαεν έν τη συνοι-
- ι I ι ι ι!
κία του Κολωνού και τόν Κολωνόν τούτον της
Εύχλόου Δήμητρος
Αμφότεροι οί Κολωνό! μετά του πέριξ χώρου
τού της 'Ακαδημείας του Πλάτωνος άπήρτιζον
πάλαι ποτέ το ίερό^ άλσος, κάλλιστον, δένδρων
ήμέρων τε εύκάρπων τε και άκάρπων, της έλαίας.
άφθονούσης,
«σαλλει ο ουράνιος υπ ά-
χνας ό καλλίβοτρυς κατ' ήμαρ αεί
νάρκισσος (Ο. Κ. 681-83).
Ο Κολωνός ούτος μετά του της Εύχλόου Δήμη-
τρος και της 'Ακαδημείας του Πλάτωνος ήσαν έν
τώ ίερωτέρω τώνπέρις του άστεως άλσει
Ό δέ «Ξένος» έν τή τραγωδία Οϊδ. Κολ. τάδε
τά χαρακτηριστικά λέγει προς τον Οιδίποδα:
18 1 24