Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1922)

Α Κ 15)22 I 8·)

Έρετρικά

ύπό

"Αθανασίου Γεωργιάδου.

Σννοψις· Α') "Ολ»7*?το$: α'.) Γυμνον \ 1) "Αγ. Ιωάννης· 2) "Αγ. Γεοιργιος· 3) "Αγ. Νικόλαος· 4) Παναγία Χιλιάρμε\η.
5) "Αγ. Θεόδωρος, β') Άγιά : Ζωοδόχος πηγή (Άσκληπιεΐον). Β') Κοτνλαιον. Μονη "Αγ. Νικολάου, Ζωοδόχος πηγή (Αίγλέφειρα).

Α'.) "Ολνμπος. Ή κώμη «ΓυμνοΟ» άπετέλει το πάλαι πολυ-
πληθή δήμον τη Ερέτρια ύπαγόμενον, άλλ' ύπέ-

Επί των ανατολικών κλιτύων του ΈρετρικοΟ στη, ώς εικός, την αυτήν τύχην πέΙριπεσοΟσα τη

Ολύμπου υπήρξε πάλαι ποτέ κώμη άκμάσασα και αφάνεια από των Μακεδόνικων μέχρι των καΟ'ήμας

δια πολλών ιερών κεκοσμημένη' τούτο συνάγεται χρόνων ώς και ή προϊσταμένη αυτής Ερέτρια,

έκ τών και νυν ετ-ι σωζοαένων έοειπίων τών ιερών Το γωρίον ήοξατο άποικιζόμενον από του 1870

έφ ών ώκοδομήθησαν οί ναοί της Ελληνικής δλιγω ύστερον τής νυν Ερέτριας (1840)" οί νυν

ορθοδοξίας. ένοικουντες εισί ~ερί τους 500' ώνομάσθη δέ το

α') Τνμνοϋ. Ή κώμη αύτη, αγνώστου έτι ήμΐν '/ωρίον «Γυμνον» κατά τίνα ύπό τών έπινω-

οντος του άρναίου ονόαατοί, όαορεΐ τη τών Έρε- ρίων παοάοοσιν, ό'τι οί πρώτοι ένοικήσαντες (Κον-

τριέων πόλει διένουσα ταύτης περί τα δέκα πέντε τογιανναΐοι), γνμνόν, ήτοι ψιλόν δένδρων και θά-

χιλιόμετρα. μνων πυρκαϊάς ένεκεν, εύρον το χωρίον.

Ενυοοον λίαν και κατ' άκολουθίαν εύ'φορον τό Εύανδοεΐ το νωοίον, άνδρες τε και γυναίκες δια-

νο.)θίον, και τά πέριξ εύκάρποιε γεωλοφίαις οιαμε- κοίνονται επί μεγέθει σώυ.ατο::, άλκιυ.οι, και δια

μοοΦωμένον και κρήνη ίύπέο θάλασσαν 210 μετρ.) το ούσει ζωηρόν, εριδι αίαατοέσση ποόε αλλήλους

έν τή εΐσόοω του χωρίου άει παρέχουσα διαυγές χρώμενοι.

και άοΟονον ύδωο έκ τών κλιτύων του ΰπερθεν Αί έν τω γωοίω τούτω και τοις πέριξ ύπάο-

Ολύμπου πηγάζον, και ού μόνον τούτο άλλα και χουσαι νυν αρχαιότητες αιοε εισιν.

έν πολλοίς μέρεσιν αύτοΟ αναβλύζοντα ύδατα έκ 1] Άγ. Ιωάννης. ΑνατολόΟεν του χωρίου, περϊ

του οοους ποοεονόυ.ενα υ.αοτυοουσι τό ένυδοον του τά 300. υ., τής κοτνη; ά~ένοντο^, ής άνιυτέοου

εδάφους, δι'δ και Οοευ.αάτίον άοίστη τοοοόε τανυν, έυ.νήσΟηυεν, ών.οοου.Γ,()γ, έν έ'τει 1900 επϊ τών θε-

■ω

ς και τό πάλαι, ή χώρα και ιδία ποιμνίων και μελιών αρχαίου ναού ^εικ. -Ζ και 2) κατά την οί-

βοών έκ τής βοσκής τής έν τοις δρυμοΐς του Ολύμ- κοδομίαν του ναοΟ ήχΟησαν εις φως πολλά μέλη

τ:ου ουοαένη^. του άοναίου έκ υ.αου.άοου ναου, άπεο οί κάτοίκο'

Εύ'οινος και δύέλαιος ή χώρα και μέταλλον σιδή- ού μόνον όιετηρησαν μή χρησιμοπο'.ησαντες εις

ρου (αιματίτης) ύπήρχεν έν κοιτάσμασιν έν τή άρ- την κτίσιν τ^»ς εκκλησίας λατρείας προς τά αρχαία

χαιότητι επί τών ΑΜ κλιτύων του Όλύμπου (θέσις ένεκα, άλλα και τάς έττιτυμοίους στηλας ένετεί-

Καπνόρρα-χ-η), πλούσιον μέν έν περιεκτικότητι, χισαν ίνα εί^ τον άει χρόνον διατηρώνται.

60% (όπερ άνήκεν ήμιν), και δ έγκατελίπομεν μή α'.) Έπιτυμοϊα στήλη σκληρού έγχουρίου άσβε-

έπαρκούς ούσης τής ποσότητος δια μεταλλείαν, στολίΟου χρησιμοποιηθείσα ώς έγγώνιος έν τή ΒΔ

και ίχνη καμινείας του μετάλλου τούτου εύρηντα* γωνία του ναού (σημ. Α κατόψεως), διαστάσεων

δεξιά προ τής εις το χωρίον άγούσης και επί τής 0.52x0.41x0.15: ύψος γραμμάτων 0.045 έπ'

άμαςιτού τής από ,Έρετρίας είς< Κύμην άγούσης αύτής« ήδε ή επιγραφή

(ΑΕ 191625). αγωΝΙΟΣ