DOI Artikel:
Kastriōtēs, Panagiōtēs: Akadēmeia
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14369#0101
ΑΕ 19ί«
εισσότεοον και του Αγίου Νικολάου του Χωστοϋ,
καί ίνα είσέλθη τις είς την θύραν κατήρχετο όιά
κλίμακος έκ δέκα βαθμίδων.
Ή αλλαγή της αρχαίας κοίτης του Κηφισού
έπήνεγκε την έπίχωσιν ταύτην όλος οέ ό πέριξ τό-
πος ένταΰθα είναι ποταμόχωστος. 'Έχομεν την
γνώμην δτι δ Κηφισός έν τη άρχαιότητι διήρ-
χετο άνατολικώτερον της σημερινής κοίτης αυτού
καί εγγύς του ναού του Ποσειδώνος (εκκλησίας
νΟν του Άγιου Νικολάου) ού μακράν του λόφου
ΚολωνοΟ, έν ώ σήμερον διέρχεται 400 περίπου μέ-
τρα άποτέρω προς νότον δια τοΰ έλαιώνος των
περί τήν ΚολοκυνθοΟν μερών.
Η Άκαδήμεια συμφυής τώ εξω Κεραμεικώ
αναφέρεται ώς Προάστιον (Πλουταρχ. Σύλλας
12) κείμενον πρός Β της ίερας όδοΟ. Ανάδοχος
της θέσεως ταύτης δεν δύναται νά είναι άλλος ειμή
ήρως, ού ή μεν ύπαρξις βεβαία, το δε όνομα άμ-
φίβολον. Ακάδημος ή Έκάδημος, ήρως Αθηναίος,
ιδιοκτήτης της Ακαδημίας, ό καταγγείλας τοις
Διοσκούροις ότι ό θησεύς εκρυπτεν έν Άφίδναις
τήν άδελφήν των Έλένην, ην ήρπασε* διό καί οί
Σπαρτιάται είσβαλόντες εις τήν Άττικήν έφείσθη-
σαν της Ακαδημίας (Πλουτάρ/. θησεύς ΑΒ).
«Φράζει δέ αύτοΐς (τοϊς Διοσκούροις) Ακάδη-
μος ήσΦημένος ω δή τινι τρόπω τήν έν Άφίδναις
κρύψιν αυτής (της αδελφής δΰεν έκείνω τε τι-
μζί ζώντι παρχ των Ύυνδαριδών έγένοντο και
πολλάκις ύστερον εις τήν Αττικήν έμβαλόντες
Αακεδαιμόνιοι και πάσαν όμον τήν χώραν τέ-
μνοντες τής Ακαδημίας άπείχοντο δια τον 'Ακά·
δημον».
Η Οέσις αναφέρεται ώς άλσώδης και δενδρό-
φυτος. Δι' αύτόπτου μαρτυρίας του Κικέρωνος
(Οϊοθγο άθ £ίη. V, I, 1) όστις ορίζει τήν άπόστασιν
αυτής από του Διπύλου ότε ήν 6 στάδια, δυτικώς
καί παρά τον Κηφισόν. Άρα ανταποκρίνεται ακρι-
βώς προς τήνθέσιν, ήν σήμερον ό λαός καλεί εισέτι
«Καΰήμια» ώς παρήχησιν του αρχικού αυτής
ονόματος, άλλά πρέπει νά περιλάβωμεν έν αυτή
χώρον εύρύτερον, παρ' όσον κοινώς ύπολαμβάνεται.
'Καΰήμια σήμερον λέγεται ό ΝΑ. του Κολωνού
χώρος μέχρι του σημερινού προαστίου Κολοκυν-
θοϋς. Έν τή Ακαδημία πρέπει νά διακρίνωμεν
συνοικισμόν άπαρτιζόμενον υπό μικρών ιδιοκτη-
τών κήπων, ών εις ητο και ό του Πλάτωνος, καί
δεύτερον Γυμνάσιον Το Γυμνάσιον τούτο διεκο-
σμησαν πρώτοι οί Πεισιστρατϊδαι. Κατά τον
Σουιδαν Ό "Ιππαρχος περιέβαλεν αυτό διά τείχους,
ή μάλλον διά περιβόλου, ίνα χρησιμεύση ώς Γυ-
μνάσιον (Σουίδας έν λέξ. α Ιππάρχου τειχίον» Ό
δέ Χάρμος εταίρος του Ίππίου ίδρύσατο προ τής
εισόδου τής Ακαδημίας άγαλμα καί βίομόν Ερω-
τος (Άθήναιος XIII, 609) μετά τής έπιγραφής:
ΤΙολυμήχαν' ερως σοι τόν δε ιδρΰσατο βωμόν
Χάρμος επί σκιεροΤς τέρμασι γυμνασίοις
(πρβ. και Παυσανία Α 30, 2). Άπό του τελευ-
ταίου τούτου ώς σημείου άναχωρησεοος, έτελουντο
αί λαμπαδηδρομίαι. «Καί θέουσιν άπ' αυτού" προς
τήν πόλιν έχοντες καιομένας λαμπάδας, τό δε
αγώνισμα δμοϋ τω δρόμω φυλάξαι τήν δάδα ετι
καιομένην»
Και τούτο ώνομάζετο άγων λαμπαδοΰχος' έκεΐ-
νος δέ ήτο νικητής όστις έφερε τήν λαμπάδα άνημ-
μένην εις τό τέλος τοΰ σταδίου (σχολ. Άριστοφ.
Βατραχ. V. 1311.
Και ο Πλούταρχος έν βίω Σόλωνος 1 αναφέρει
ότι καί ό Πεισίστρατο; το άγαλμα του Έρωτος έν
Ακαδημία καθιέρωσεν, όπου το πυρ άνάπτουσιν
οί τήν ίεράν λαμπάδα διαθέοντες.
Βραδύτερον ό Κίμων, όστις, ώς Αακκιάδης, ήν
γείτων τής Ακαδημίας, καί βεβαίως έν αύτη
έγυμνάσθη ώς έφηβος, κατεσκεύασε κρήνα;, άλση
καί περιπάτους περί τό Γυμνάσιον (Διογένης Αα-
έρτιος Γ.7 — Πλουτάρχου Κίμων 13) έζ άνυδρου
και αύχμηράς κατάρρυτον άκοδείξας άλσος ήσκη-
μένον υπ1 αύτοΰ δρόμοις καΦαροϊς και συσκίοις
περιπάτοις ίΗοΓ&ί ΕρίδΙ. II, 2.45.)
αΐηαθ ϊηίθΓ δίΐναδ Αοαάθΐηΐ.
Καί τούτο βεβαίως έπέτυχε, διοχετεύσας εις αυ-
τήν τά ύδατα του καταρρέοντος Κηφισού.
Επίσης ήν ονομαστή διά το κάλλος των πλα-
τάνων καί τώνέλαιών (Ρΐίη 12,1-Παυσαν.Α. 29.2)
Ή Άκαδήμεια ήν καθιερωμένη τή Άθηνα (Αθη-
ναίος XIII 56) άλλ' υπήρχον εντός του περιβόλου
καί βωμοί Μουσών μετ' άγαλμάτων Χαρίτων,
άτινα Ό έξ αδελφής ανεψιός του Πλάτωνος Σπεύ-
σιππος, μαθητής καί διάδοχος αύτου έν τή Ακα-
δημία, άνέθηκεν (Διογένης Ααέρτιος IV,!)* καί άλ-
εισσότεοον και του Αγίου Νικολάου του Χωστοϋ,
καί ίνα είσέλθη τις είς την θύραν κατήρχετο όιά
κλίμακος έκ δέκα βαθμίδων.
Ή αλλαγή της αρχαίας κοίτης του Κηφισού
έπήνεγκε την έπίχωσιν ταύτην όλος οέ ό πέριξ τό-
πος ένταΰθα είναι ποταμόχωστος. 'Έχομεν την
γνώμην δτι δ Κηφισός έν τη άρχαιότητι διήρ-
χετο άνατολικώτερον της σημερινής κοίτης αυτού
καί εγγύς του ναού του Ποσειδώνος (εκκλησίας
νΟν του Άγιου Νικολάου) ού μακράν του λόφου
ΚολωνοΟ, έν ώ σήμερον διέρχεται 400 περίπου μέ-
τρα άποτέρω προς νότον δια τοΰ έλαιώνος των
περί τήν ΚολοκυνθοΟν μερών.
Η Άκαδήμεια συμφυής τώ εξω Κεραμεικώ
αναφέρεται ώς Προάστιον (Πλουταρχ. Σύλλας
12) κείμενον πρός Β της ίερας όδοΟ. Ανάδοχος
της θέσεως ταύτης δεν δύναται νά είναι άλλος ειμή
ήρως, ού ή μεν ύπαρξις βεβαία, το δε όνομα άμ-
φίβολον. Ακάδημος ή Έκάδημος, ήρως Αθηναίος,
ιδιοκτήτης της Ακαδημίας, ό καταγγείλας τοις
Διοσκούροις ότι ό θησεύς εκρυπτεν έν Άφίδναις
τήν άδελφήν των Έλένην, ην ήρπασε* διό καί οί
Σπαρτιάται είσβαλόντες εις τήν Άττικήν έφείσθη-
σαν της Ακαδημίας (Πλουτάρ/. θησεύς ΑΒ).
«Φράζει δέ αύτοΐς (τοϊς Διοσκούροις) Ακάδη-
μος ήσΦημένος ω δή τινι τρόπω τήν έν Άφίδναις
κρύψιν αυτής (της αδελφής δΰεν έκείνω τε τι-
μζί ζώντι παρχ των Ύυνδαριδών έγένοντο και
πολλάκις ύστερον εις τήν Αττικήν έμβαλόντες
Αακεδαιμόνιοι και πάσαν όμον τήν χώραν τέ-
μνοντες τής Ακαδημίας άπείχοντο δια τον 'Ακά·
δημον».
Η Οέσις αναφέρεται ώς άλσώδης και δενδρό-
φυτος. Δι' αύτόπτου μαρτυρίας του Κικέρωνος
(Οϊοθγο άθ £ίη. V, I, 1) όστις ορίζει τήν άπόστασιν
αυτής από του Διπύλου ότε ήν 6 στάδια, δυτικώς
καί παρά τον Κηφισόν. Άρα ανταποκρίνεται ακρι-
βώς προς τήνθέσιν, ήν σήμερον ό λαός καλεί εισέτι
«Καΰήμια» ώς παρήχησιν του αρχικού αυτής
ονόματος, άλλά πρέπει νά περιλάβωμεν έν αυτή
χώρον εύρύτερον, παρ' όσον κοινώς ύπολαμβάνεται.
'Καΰήμια σήμερον λέγεται ό ΝΑ. του Κολωνού
χώρος μέχρι του σημερινού προαστίου Κολοκυν-
θοϋς. Έν τή Ακαδημία πρέπει νά διακρίνωμεν
συνοικισμόν άπαρτιζόμενον υπό μικρών ιδιοκτη-
τών κήπων, ών εις ητο και ό του Πλάτωνος, καί
δεύτερον Γυμνάσιον Το Γυμνάσιον τούτο διεκο-
σμησαν πρώτοι οί Πεισιστρατϊδαι. Κατά τον
Σουιδαν Ό "Ιππαρχος περιέβαλεν αυτό διά τείχους,
ή μάλλον διά περιβόλου, ίνα χρησιμεύση ώς Γυ-
μνάσιον (Σουίδας έν λέξ. α Ιππάρχου τειχίον» Ό
δέ Χάρμος εταίρος του Ίππίου ίδρύσατο προ τής
εισόδου τής Ακαδημίας άγαλμα καί βίομόν Ερω-
τος (Άθήναιος XIII, 609) μετά τής έπιγραφής:
ΤΙολυμήχαν' ερως σοι τόν δε ιδρΰσατο βωμόν
Χάρμος επί σκιεροΤς τέρμασι γυμνασίοις
(πρβ. και Παυσανία Α 30, 2). Άπό του τελευ-
ταίου τούτου ώς σημείου άναχωρησεοος, έτελουντο
αί λαμπαδηδρομίαι. «Καί θέουσιν άπ' αυτού" προς
τήν πόλιν έχοντες καιομένας λαμπάδας, τό δε
αγώνισμα δμοϋ τω δρόμω φυλάξαι τήν δάδα ετι
καιομένην»
Και τούτο ώνομάζετο άγων λαμπαδοΰχος' έκεΐ-
νος δέ ήτο νικητής όστις έφερε τήν λαμπάδα άνημ-
μένην εις τό τέλος τοΰ σταδίου (σχολ. Άριστοφ.
Βατραχ. V. 1311.
Και ο Πλούταρχος έν βίω Σόλωνος 1 αναφέρει
ότι καί ό Πεισίστρατο; το άγαλμα του Έρωτος έν
Ακαδημία καθιέρωσεν, όπου το πυρ άνάπτουσιν
οί τήν ίεράν λαμπάδα διαθέοντες.
Βραδύτερον ό Κίμων, όστις, ώς Αακκιάδης, ήν
γείτων τής Ακαδημίας, καί βεβαίως έν αύτη
έγυμνάσθη ώς έφηβος, κατεσκεύασε κρήνα;, άλση
καί περιπάτους περί τό Γυμνάσιον (Διογένης Αα-
έρτιος Γ.7 — Πλουτάρχου Κίμων 13) έζ άνυδρου
και αύχμηράς κατάρρυτον άκοδείξας άλσος ήσκη-
μένον υπ1 αύτοΰ δρόμοις καΦαροϊς και συσκίοις
περιπάτοις ίΗοΓ&ί ΕρίδΙ. II, 2.45.)
αΐηαθ ϊηίθΓ δίΐναδ Αοαάθΐηΐ.
Καί τούτο βεβαίως έπέτυχε, διοχετεύσας εις αυ-
τήν τά ύδατα του καταρρέοντος Κηφισού.
Επίσης ήν ονομαστή διά το κάλλος των πλα-
τάνων καί τώνέλαιών (Ρΐίη 12,1-Παυσαν.Α. 29.2)
Ή Άκαδήμεια ήν καθιερωμένη τή Άθηνα (Αθη-
ναίος XIII 56) άλλ' υπήρχον εντός του περιβόλου
καί βωμοί Μουσών μετ' άγαλμάτων Χαρίτων,
άτινα Ό έξ αδελφής ανεψιός του Πλάτωνος Σπεύ-
σιππος, μαθητής καί διάδοχος αύτου έν τή Ακα-
δημία, άνέθηκεν (Διογένης Ααέρτιος IV,!)* καί άλ-