DOI Artikel:
Kastriōtēs, Panagiōtēs: Akadēmeia
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14369#0103
(είκ.. 6) ίτΛ της κορυφής του οποίου έσώζετο με- Ο · Παυσανίας μόνον, μνήμα .Πλάτωνος: αναφέρει·
.-γρι προ τίνων ετών ή έκκληση; του Αγίου Αίμυ- ου πόρρω της Σχολής κείμενον ο χώρος ούτος
λίανου.-. μεταβληθείς βραδύτερου εις τήν πε·ο.:ιώνυμον 'Ακα-
. . .------
6' : λόφος Ευχλόου Δήμητυος (κτήμα Σκουζέ).
δημαϊκήν Σχολήν, εις ην - οφείλεται καθ1 ο'λα ή λώση τήν άρχαίαν θρησκείαν, ην έςετόπισεν ό ύπο
φήμη τοϋ' Γυμνάσιου, από υ. ι α ς των εςεδρών του του θείου του Κωνσταντίνου του Μεγάλου εισαχθείς
οποίου καθ έκάστην ίλάλει εις γυμναζομένους οιά διατάγματος Χοιστιανισμός, έκάλλώπίσε τους
νέους ό σοφός, ό έπικληθέίς θΐΤος Οί οέ μαθηταί άοχαίους ναούς απανταχού του Κράτους και τά
αύτου Ακαδημαϊκοί έλέγοντο. καταστρ'αφέντα μνημεία άνεκαίνισεν. Αλλά τού-
Μ 'Ακασήμέία όιετέλει υφισταμένη έπΐ μακοον του, κατόπιν των άκάοπών έκείνων πεοί άνοοθώ-
χρόνον ώς ιερόν τέμενος, άείποτε ήν σεβαστή σε ω ς της άρχαίας θρησκείας αγώνων θανόντος, τά
και παρ' αυτοί; τοις εχθροί ς των Αθηναίων, ώ; της Ακαδημίας διηρπάγησαν, εωςοΰ βραόύτερον
είπομεν άνωτέοω, και δεν εθιγον αύτήν" υ.όνον ό όαύτοκοάτωο Ιουστινιανό; (52/—565), όστις και
Συλλας πολιορκών τήν πόλιν τω 8() π.Χ. οιέταςε τάς εν Αθήνας αρχαιότητας έςηφάνισεν, ώρισεν
τήν δενδροτόμησιν του άλσους, ώς · π ίσης του όπώς το κτήμα (ή Άκαδήμεια μετά των πέρις) με-
Κυνοσάογους και του Αυκείου. «εκλειπούσης δε ταβιβάζεται αδιάλειπτους δια διαθήκης εις τήν κα~
της νλης . . . .επεχείρησε τοις ίεροις αλοεσί' κα\ τοχήν του εκάστοτε προεστηκότος της Σχολής
τφ' τ Άκαδημίαν εκειρε δενδροφορωτάτην των και απολαμβάνει της επικαρπίας αυτού, οικαιώ-
προαστείων ούσαν και τδ Λύκειον» ίνα πορισθή ματι κληρονομικά). Ουτοος οί διάδοχοι της 'Ακα-
ξυλα προς κατασ/.ευην πολιορκητικών μηχανών δημίας κατώρθωσαν μετά ποικίλους τρόπους, νά
(Πλουτάρχ. Συλλας 12. —-Άππιανος άθ ΒθΠο επεκτείνωσι το κληροδότημα τούτο, ώστε νά εχη
ΜίίΙιΓίάειίΐοο XXX; «νλην δε της Ακαδημίας ένιαύσιον ες" αυτού εισόδημα χιλίων ) νΐοών εικο-
έκοπτε και μηχανάς ειργάζετο βεγίστας» σιπέντε χιλιάδων δραχμών περίπου. Άλλ' ο Ίου-
Η Ακαδημεια εν τούτοις εφυτευθη και πάλιν στινιανός ό Β' έδήμευσε τήν περιουσίαν ταυτην
λαβοΟσα τήν πρώτην αύτής δόςαν επί αύτοκρά- της Σχολής καί, άνευ περιστροφών διέλυσε τήν
τορος Ιουλιανού του, Παραβάτου ή Άποστάτου Σχολην.
ι361 —ο63 μ.Χ.) ότε 6 άνήρ θελήσας νά άναστη- Η Ακαδημεια εκείτο έν χθαλαμω π&δίω έν ω
.-γρι προ τίνων ετών ή έκκληση; του Αγίου Αίμυ- ου πόρρω της Σχολής κείμενον ο χώρος ούτος
λίανου.-. μεταβληθείς βραδύτερου εις τήν πε·ο.:ιώνυμον 'Ακα-
. . .------
6' : λόφος Ευχλόου Δήμητυος (κτήμα Σκουζέ).
δημαϊκήν Σχολήν, εις ην - οφείλεται καθ1 ο'λα ή λώση τήν άρχαίαν θρησκείαν, ην έςετόπισεν ό ύπο
φήμη τοϋ' Γυμνάσιου, από υ. ι α ς των εςεδρών του του θείου του Κωνσταντίνου του Μεγάλου εισαχθείς
οποίου καθ έκάστην ίλάλει εις γυμναζομένους οιά διατάγματος Χοιστιανισμός, έκάλλώπίσε τους
νέους ό σοφός, ό έπικληθέίς θΐΤος Οί οέ μαθηταί άοχαίους ναούς απανταχού του Κράτους και τά
αύτου Ακαδημαϊκοί έλέγοντο. καταστρ'αφέντα μνημεία άνεκαίνισεν. Αλλά τού-
Μ 'Ακασήμέία όιετέλει υφισταμένη έπΐ μακοον του, κατόπιν των άκάοπών έκείνων πεοί άνοοθώ-
χρόνον ώς ιερόν τέμενος, άείποτε ήν σεβαστή σε ω ς της άρχαίας θρησκείας αγώνων θανόντος, τά
και παρ' αυτοί; τοις εχθροί ς των Αθηναίων, ώ; της Ακαδημίας διηρπάγησαν, εωςοΰ βραόύτερον
είπομεν άνωτέοω, και δεν εθιγον αύτήν" υ.όνον ό όαύτοκοάτωο Ιουστινιανό; (52/—565), όστις και
Συλλας πολιορκών τήν πόλιν τω 8() π.Χ. οιέταςε τάς εν Αθήνας αρχαιότητας έςηφάνισεν, ώρισεν
τήν δενδροτόμησιν του άλσους, ώς · π ίσης του όπώς το κτήμα (ή Άκαδήμεια μετά των πέρις) με-
Κυνοσάογους και του Αυκείου. «εκλειπούσης δε ταβιβάζεται αδιάλειπτους δια διαθήκης εις τήν κα~
της νλης . . . .επεχείρησε τοις ίεροις αλοεσί' κα\ τοχήν του εκάστοτε προεστηκότος της Σχολής
τφ' τ Άκαδημίαν εκειρε δενδροφορωτάτην των και απολαμβάνει της επικαρπίας αυτού, οικαιώ-
προαστείων ούσαν και τδ Λύκειον» ίνα πορισθή ματι κληρονομικά). Ουτοος οί διάδοχοι της 'Ακα-
ξυλα προς κατασ/.ευην πολιορκητικών μηχανών δημίας κατώρθωσαν μετά ποικίλους τρόπους, νά
(Πλουτάρχ. Συλλας 12. —-Άππιανος άθ ΒθΠο επεκτείνωσι το κληροδότημα τούτο, ώστε νά εχη
ΜίίΙιΓίάειίΐοο XXX; «νλην δε της Ακαδημίας ένιαύσιον ες" αυτού εισόδημα χιλίων ) νΐοών εικο-
έκοπτε και μηχανάς ειργάζετο βεγίστας» σιπέντε χιλιάδων δραχμών περίπου. Άλλ' ο Ίου-
Η Ακαδημεια εν τούτοις εφυτευθη και πάλιν στινιανός ό Β' έδήμευσε τήν περιουσίαν ταυτην
λαβοΟσα τήν πρώτην αύτής δόςαν επί αύτοκρά- της Σχολής καί, άνευ περιστροφών διέλυσε τήν
τορος Ιουλιανού του, Παραβάτου ή Άποστάτου Σχολην.
ι361 —ο63 μ.Χ.) ότε 6 άνήρ θελήσας νά άναστη- Η Ακαδημεια εκείτο έν χθαλαμω π&δίω έν ω