DOI Artikel:
Leonardos, Basileios I.: Amphiareion
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14369#0114
ΑΕ 1922
Λεονάρδος: Άμφιάρειον. 105
κοίλωμα εκείτο έν τώ κεκονιαμένω Οαπέοω, ό δέ
πυθμήν αύτής παθών, ώς φαίνεται, έπεσκευάσθη
πάλαι αυτόθι συν τω οαπέδω, ό δέ νότιος τοίχος
δέν εινε όλος μέγοι του δαπέδου κεκονιαμένος,
άλλα μόνον τά άνω και μάλιστα ούτως, ώστε
διακοίνεται τό άνω πεοίγοααμα της πυέλου ώςάνα-
κλίντρου, ύψίτερον εν τω άνατολικώ ή εν τω ου-
σμικω, ήγουν 0 54 — 0 655 — 1 07 από της κο-
ρυφής τής άντηρίδος Ε. Ενταύθα ηύρέθη και
άλαβάστου στόμιον ες άλαβαστίτιοος. Τοιαύτη
μετά κοιλώματος άσάμινθος ηύρέθη προ ετών ύψοΟ,
νοτόθεν τής νέας αμαξιτού (νυν εν τω μουσείω του
Άμφιαρείου, ΑΕ 1919ιοΐβ), άπότμημα δέ άλλης
ηύρέθη έν τω χώρω 52 και άλλο εν 54.
Νοτόθεν τής άντηρίδος Ε (2 ΊΟ άπό του βορείου
αυτής χείλους) φέρεται παραλλήλως αυτή τοίχος
ύψ. 0 745—1 46, φέρων δύο θυρώματα, #α και
(μεταθύριον 4 73), άπερ εκ του 144 Νβ ήγον
εις τους χώρους 143 ΛΥα και 143 Νδ. Ό νότιος
τοΟ ϋνίχ τοίχος σώζεται το ύψος όσον που έπι 1 68,
και τά υ,έν άνω ήν, ώς εϊκάσαι, ώμων πλίνθων πε-
ποιημένος, ή δέ τούτου βόρειος παρειά και ή του
προσκειμένου ουσμικου ανατολική ήσαν κεκονιαμέ-
ναι μετ' έπιχρίματος διηθημένου είς έπαλλήλους
μετά καθέτων εντομών ζώνας (πρβ περί του χώρου
48 έν ΑΕ 1919ιοΐα, περί- ού ειρήσθω και οτι εινε
ίσος που τω 61), ων ή κάτω, λευκή ούσα, ύψ. 1 15,
έπιστέ^εται ύπό ποοεγοντος ύπομέλανος διάζωμα-
τος, ύψ. 0 20, ύπέρ δέ τό διάζωμα τά μεν ήσαν
λευκά, τά δέ έουθοώ και ύποαέλανι και Οαψίνω
έπικεχρωσμένα μετ' επαλλήλων και καθέτων εν-
τομών, άπλών ή και κατοπτροειδεΐς περιτενείας
άποτελουσών, άνω δέ προ: τη οροφή περιέθεε, κα-
θάπερ και περί του 142 είρηται, γεισίδιον εκ κο-
νιάματος.
Ό νότιος του 143 Να τοΐ/ος χωρεί προς ανα-
τολάς έπικαρσίως του μακρού τοίχου βϋθΨ ώς
νότιος τοίχος του προμνημονευθέντος οικοοομήμα-
τος 146 Ν
Ή δυσμική πομπική οδός 84 85 ήγεν ένθεν μεν
διά τήςοδού 86 (πλ. 1 78) έπι τήν κρήνην 62 (πρβ
ΑΕ 1916π9χ 1918ιιο 1919ιωρ, ΠΑΕ 19166δ),
ένθεν δέ διά τής πομπικής όδου 108 προ: τήν έπι
τής χαράδρας γέφυραν και διά ταύτης εις το κυρίως
ιερόν τό έπι τής αριστεράς όχθης. Έκ του δυσμόθεν
τής όοου 86 οικοδομήματος 76 δχετός διήκων έπι-
καρσίως τής όδου ταύτης και του άνατολόθεν αυτής
τοίχου έντετρανθέντος έφέρετο εις τά κτίσματα
87 88 Εις τό νότιον της όδου 108 άκοον συα.-
ράλλουσι και δι* ταύτης ήγον εις τήν γέφυραν
δύο πομπικαι οδοί, ή εΐρημένη 84 85 (δυσμική)
και ή 138 (άνατολική). Εκατέρωθεν τής όδου
138 άπεκαλύφθησαν έν προτέραις σκαφαΐς πολλά
κτίσματα, έν οίς και τό νοτόθεν αυτής κείμενον
152' ενταύθα ύπήρχεν ευμεγέθης πύλη π, ής
σώζεται ό οδός, ούχ! διανεκής, άλλά συγκείμενος
έκ τριών τμημάτων, λίθου μέλανος (πρβ περί
τοΰ αρχαιοτέρου θυρώματος τού χώρου 77 ά.
σ. 101 β), έκ τούτου δέ φαίνεται ότι τά δυσμόθεν
τής πύλης κτίσματα έποιήθησαν έν ύστέροις χοό-
νοις. Η όδός 138 έν αρχή είχεν άλλοΐόν πως τό
διάγραμμα" και γαρ και λείψανα των νοτίων τοί-
χων δύο κτισμάτων μετ' έπικαρσίας όδου μεταξύ,
προς βορράν καταγούσης, άποκαλυφθέντα νοτόθεν
τού 137γ έν τω βάθει ύποδηλουσιν οτι ή βόρειος
τής οδού 138 πλευρά αυτόθι πρότερον ήν νοτό-
θεν τής νΰν σωζομένης, και ύπό τον βόρειον τοΐχον
τών κτισμάτων 151-153 άπεκαλύφθησαν θεμέ-
λια αρχαιοτέρου τοίχου, έξέχοντά τι νοτόνδε, ετι
δέ και ύπό τό άνατολικόν ήμισυ τού βορείου τοί-
χου τού 148 σώζονται θεμέλια ομοίως νοτόσε έξέ-
χοντα, εξ ων και εικάζεται οτι πρότερον ό νότιος
τής όδου 138 τοίχος αυτόθι ην παράλληλος τω
3οοοάθεν της οδού 138 άντιστοίνω. Εις τον νότιον
Γ Γ ι · Λ· ι
τής όδου 138 τοΐχον κατέληγεν έκ νότου κατιών
πώρινος οχετός κρυπτός (έπι τού βορείου μέρους
σώζονται και τά καλύυ.υ.ατα, ωσαύτως πώοινα),
πάνυ καλώς πεποιημένος, όστις διά τών χώρων
158 15/ 153 (παρά τον άνατολικόν αύτών τοΐ-
χον άπωχέτευε τά έκ τού ορούς ύδατα, εινε δέ
όιά τήν θέσιν άρχαιότερος μέν τού νοτίου τοίχου
τής όδού 138, νεώτερος δέ τών είρημένιυν θεμε-
λίων τού 151-153 Ο νότιος τοίχος τών κτισμά-
των 131 132 134 135 συνέκειτο έκ δύο στοί-
χων ορθοστατών, σώζεται δέ κατά χώραν οωδε-
κάλιθον λείψανον, ήγουν ό νότιος στοίχος τού 132
(ένδεκάλιθος) και άνατολόθεν αυτού ορθοστάτης
(μονόλιθος, ύψ. 0 625)* μεταξύ τούτου, προς τή
άντηρίδι α κειμένου, και τής άντηρίδος /? ύπήρ-
χεν, ώς εϊκάσαι, θύρωμα (133), ηύρέθη δέ και οοοΟ
14
Λεονάρδος: Άμφιάρειον. 105
κοίλωμα εκείτο έν τώ κεκονιαμένω Οαπέοω, ό δέ
πυθμήν αύτής παθών, ώς φαίνεται, έπεσκευάσθη
πάλαι αυτόθι συν τω οαπέδω, ό δέ νότιος τοίχος
δέν εινε όλος μέγοι του δαπέδου κεκονιαμένος,
άλλα μόνον τά άνω και μάλιστα ούτως, ώστε
διακοίνεται τό άνω πεοίγοααμα της πυέλου ώςάνα-
κλίντρου, ύψίτερον εν τω άνατολικώ ή εν τω ου-
σμικω, ήγουν 0 54 — 0 655 — 1 07 από της κο-
ρυφής τής άντηρίδος Ε. Ενταύθα ηύρέθη και
άλαβάστου στόμιον ες άλαβαστίτιοος. Τοιαύτη
μετά κοιλώματος άσάμινθος ηύρέθη προ ετών ύψοΟ,
νοτόθεν τής νέας αμαξιτού (νυν εν τω μουσείω του
Άμφιαρείου, ΑΕ 1919ιοΐβ), άπότμημα δέ άλλης
ηύρέθη έν τω χώρω 52 και άλλο εν 54.
Νοτόθεν τής άντηρίδος Ε (2 ΊΟ άπό του βορείου
αυτής χείλους) φέρεται παραλλήλως αυτή τοίχος
ύψ. 0 745—1 46, φέρων δύο θυρώματα, #α και
(μεταθύριον 4 73), άπερ εκ του 144 Νβ ήγον
εις τους χώρους 143 ΛΥα και 143 Νδ. Ό νότιος
τοΟ ϋνίχ τοίχος σώζεται το ύψος όσον που έπι 1 68,
και τά υ,έν άνω ήν, ώς εϊκάσαι, ώμων πλίνθων πε-
ποιημένος, ή δέ τούτου βόρειος παρειά και ή του
προσκειμένου ουσμικου ανατολική ήσαν κεκονιαμέ-
ναι μετ' έπιχρίματος διηθημένου είς έπαλλήλους
μετά καθέτων εντομών ζώνας (πρβ περί του χώρου
48 έν ΑΕ 1919ιοΐα, περί- ού ειρήσθω και οτι εινε
ίσος που τω 61), ων ή κάτω, λευκή ούσα, ύψ. 1 15,
έπιστέ^εται ύπό ποοεγοντος ύπομέλανος διάζωμα-
τος, ύψ. 0 20, ύπέρ δέ τό διάζωμα τά μεν ήσαν
λευκά, τά δέ έουθοώ και ύποαέλανι και Οαψίνω
έπικεχρωσμένα μετ' επαλλήλων και καθέτων εν-
τομών, άπλών ή και κατοπτροειδεΐς περιτενείας
άποτελουσών, άνω δέ προ: τη οροφή περιέθεε, κα-
θάπερ και περί του 142 είρηται, γεισίδιον εκ κο-
νιάματος.
Ό νότιος του 143 Να τοΐ/ος χωρεί προς ανα-
τολάς έπικαρσίως του μακρού τοίχου βϋθΨ ώς
νότιος τοίχος του προμνημονευθέντος οικοοομήμα-
τος 146 Ν
Ή δυσμική πομπική οδός 84 85 ήγεν ένθεν μεν
διά τήςοδού 86 (πλ. 1 78) έπι τήν κρήνην 62 (πρβ
ΑΕ 1916π9χ 1918ιιο 1919ιωρ, ΠΑΕ 19166δ),
ένθεν δέ διά τής πομπικής όδου 108 προ: τήν έπι
τής χαράδρας γέφυραν και διά ταύτης εις το κυρίως
ιερόν τό έπι τής αριστεράς όχθης. Έκ του δυσμόθεν
τής όοου 86 οικοδομήματος 76 δχετός διήκων έπι-
καρσίως τής όδου ταύτης και του άνατολόθεν αυτής
τοίχου έντετρανθέντος έφέρετο εις τά κτίσματα
87 88 Εις τό νότιον της όδου 108 άκοον συα.-
ράλλουσι και δι* ταύτης ήγον εις τήν γέφυραν
δύο πομπικαι οδοί, ή εΐρημένη 84 85 (δυσμική)
και ή 138 (άνατολική). Εκατέρωθεν τής όδου
138 άπεκαλύφθησαν έν προτέραις σκαφαΐς πολλά
κτίσματα, έν οίς και τό νοτόθεν αυτής κείμενον
152' ενταύθα ύπήρχεν ευμεγέθης πύλη π, ής
σώζεται ό οδός, ούχ! διανεκής, άλλά συγκείμενος
έκ τριών τμημάτων, λίθου μέλανος (πρβ περί
τοΰ αρχαιοτέρου θυρώματος τού χώρου 77 ά.
σ. 101 β), έκ τούτου δέ φαίνεται ότι τά δυσμόθεν
τής πύλης κτίσματα έποιήθησαν έν ύστέροις χοό-
νοις. Η όδός 138 έν αρχή είχεν άλλοΐόν πως τό
διάγραμμα" και γαρ και λείψανα των νοτίων τοί-
χων δύο κτισμάτων μετ' έπικαρσίας όδου μεταξύ,
προς βορράν καταγούσης, άποκαλυφθέντα νοτόθεν
τού 137γ έν τω βάθει ύποδηλουσιν οτι ή βόρειος
τής οδού 138 πλευρά αυτόθι πρότερον ήν νοτό-
θεν τής νΰν σωζομένης, και ύπό τον βόρειον τοΐχον
τών κτισμάτων 151-153 άπεκαλύφθησαν θεμέ-
λια αρχαιοτέρου τοίχου, έξέχοντά τι νοτόνδε, ετι
δέ και ύπό τό άνατολικόν ήμισυ τού βορείου τοί-
χου τού 148 σώζονται θεμέλια ομοίως νοτόσε έξέ-
χοντα, εξ ων και εικάζεται οτι πρότερον ό νότιος
τής όδου 138 τοίχος αυτόθι ην παράλληλος τω
3οοοάθεν της οδού 138 άντιστοίνω. Εις τον νότιον
Γ Γ ι · Λ· ι
τής όδου 138 τοΐχον κατέληγεν έκ νότου κατιών
πώρινος οχετός κρυπτός (έπι τού βορείου μέρους
σώζονται και τά καλύυ.υ.ατα, ωσαύτως πώοινα),
πάνυ καλώς πεποιημένος, όστις διά τών χώρων
158 15/ 153 (παρά τον άνατολικόν αύτών τοΐ-
χον άπωχέτευε τά έκ τού ορούς ύδατα, εινε δέ
όιά τήν θέσιν άρχαιότερος μέν τού νοτίου τοίχου
τής όδού 138, νεώτερος δέ τών είρημένιυν θεμε-
λίων τού 151-153 Ο νότιος τοίχος τών κτισμά-
των 131 132 134 135 συνέκειτο έκ δύο στοί-
χων ορθοστατών, σώζεται δέ κατά χώραν οωδε-
κάλιθον λείψανον, ήγουν ό νότιος στοίχος τού 132
(ένδεκάλιθος) και άνατολόθεν αυτού ορθοστάτης
(μονόλιθος, ύψ. 0 625)* μεταξύ τούτου, προς τή
άντηρίδι α κειμένου, και τής άντηρίδος /? ύπήρ-
χεν, ώς εϊκάσαι, θύρωμα (133), ηύρέθη δέ και οοοΟ
14