Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1923)

Ορλάνδος: Αι Βληχέρναι της Ηλείας. 7

Έκδέ των νεωτέρων ελάχιστα εγραψεν ό Λαμ- σεως τοΟ υπερθεν θόλου και των σεισμών. Έκα-
πάχηςί μίαν φωτογράφων τοΟ ναοΟ έδημοσίευ- στον κελλίον έφερε μίαν μόνην προς τήν στοάν,
σεν ό 8ΐΓϋθ1ί 2, καί χέχ0ς νύξεις τινάς πολυτίμου; χαμηλήν και στενην, μετά τοξωτοϋ ύπερθύρου, θιί-
παρέσχε πρό τίνος ό κ. ΜΗΙβΙ*. ραν πλάτους 0.75 και ύψους 1.73 είχε οε το οά-

Έν τούτοις ό ναός των Βλαχερνών, μνημέΐον πεδόν του κατά 0.20 ΰψηλότερον τοο'τής προΤε-
τύπου ασυνήθους, εργασίας έπιμελεστάτης και θειμένης στοάς. Σημειωτέον δ' ότι λόγω της τοπο-
διατηρήσεως σχεδόν άριστης, -λούσιον δ' ώς Οά θετήσεως των κελλίων της δυτικής πλευράς της πε-
ίδωμεν εις δείγματα ού μόνον τής ανατολικής αλλά ριοχής παρά τήν ρίζαν της ΟπερΟεν της μονής
καί της δυτικής μεσαιωνικής τέχνης έδικαιοΟτο,
νομίζομεν, νά τύχη λεπτομερεστέρας έξετάσεως
και δη καϊ καταμετρήσεως, ής παντελώς έστερού-
μεθα μέχρι τούδε. Τάς δύο ταύτας ελλείψεις προ-
τίθεται νά θεραπεύση κατά τό ένόν ή παροΟσα
μικρά μονογραφία.

Περιγραφή τών μερών τής μονής

Α Τά κελλία.

^£λλΚ|>Ι>Ι

~Γο μι ι-ι

Ως πλεΐσται άλλαι μονα'ι εΐνε και ή τών Βλα-
χερνών της Ηλείας έκτισμένη επί περιοχής δρθο-
γωνίου, ής τό κέντρον κατέχει ό ναός ή τό καθος
λικάν. Και ή μεν κυρία είσοδος τής μονής, άπλοΰ;

τοξωτός πυλών, εΰρηται έν τώ μέσω τή; νοτία- „ ,,,

11 ι , ι - % ; χιλίων τομή κατακόρυφος.

πλευράς τής περιοχής, τά δέ κελλία εΐνε έκτι-

σμένα κατά το δυτικόν αύτη; ήμισυ ήτοι έκατέ- ^ , , , , „ , >,

Γ ( ,Γ ' _, κλιτυος παρέστη ανάγκη,/αριν τής ισοπεοωσεως,

ρωθεν και απέναντι τής εισόδου του ναού. Ιετα- „ „ , Λ ,

Γ ( " ι , , κατασκευής τεχνητής έπι/ωσεως, υποστηρινθει-

γμένα εις ούο επαλλήλους δρόκους φέοουσι τα , . Λ. >ι , _ ,

'~ ' Γ ' Τ 1 σης προς το μέρος της αυλής οι ισ/υρου ανα-

κελλία πρό αύτών συνεχή εύρυχωρον, προς τήν λήμματο, (πάχ. 1.10) (είκ. 2) τοποθετηθέντος
αύλήν βλέπουσαν στοάν, ήτις έν μεν τω κάτω ^ 0" 87 άπό τής έξωτεοικής έπιφα-

δρόφω σχηματίζεται διά τετραγώνων, (0.60x0.60) ^ ^ ^ 0ύχω

πως το έ'δα-

κτιστών πεσσών, έν δέ τώ άνω διά ξύλινων στύ- Κ , , , ~ -ν-^, , ,«

; (' ( φος του κατω ορόφου των κελλίων απερη κατα

λων. Έκ τών κελλίων άσΦαλώς παλαιά δύνανται ό οπ < ι ι - - ~ -ι ~ &' Ύ ι

Τ ; ( 2.30μ. υψηλοτερον του της αυλής η μεθ ης έπι-

να θεωρηθωσι τα τοΟ κατω ορόφου στενά (3.30), ^ κλίμακος έχ 13 βα-

έπιμήκη, χαμηλά (2.40) καϊ θολοσκέπαστα, ών σχηαατισ0εισών έκ παλαιοτέοων άρχιτε-

τά πλείστα εΐνε σήμερον άκατοίκητα λόγω τών χτονιχών μελών. Ή άπόστασις τοΟ εϊρημένου άνα-

παλαμιαίων ρηγμάτων, άτινα ήνοιξαν επί των λή(λμβτο; άπο το0 έξωνάρΟηχος τοΟκαθολ^χόΟ είνε

τοίνων καϊ τών θόλων των οί συγνοϊ και ίσνυροι «ν ΛΛ „ „ , _ _ ,Υ

/. Γ Ιο.οΙ) μ. ούτως, ωστε ποο του ναου σ/ηαατίζε-

σεισμοί, οιτινες συνταράσσουν τό έδαφος τής ^ εΰρ(ίχωρο, 02θογώνιος αύλή.
Ηλείας- Οί τοίχοι τών κελλίων κατεσκευάσθησαν ^ τά ^ ^ χοιν- ν λ(θων

μετά πάχους 0.70, δπερ δμως απεδείχθη άνεπαρ- ^ άσβεστόχριστα, ούδέν παρέχουσι διά τάν έρευ-

κές διά τήν συνδεδυασμένην ένέργειαν τής ώθη- ^ ένδια?έ?ον· τουναντίον δμως συμβαίνει ώς

1 Δελτ. Χ?1ατ. Άρχ«Λ. Έτα,ρεία, Α'97, Β' 44. ^ο ώραιότατον καθολικόν τής μονής έν τώ

2 Μΐ8ΐΓ3 \νίβη ιιπά Εβϊρζΐ§ 1910, 5:4. δποίω ευτυχώς ή νόσος τής έξωτερικής άσβεστο-

3 Ε'βοοίβ βΓβοςαβ άιιηβ Γ 3Γθ1ιίΙβοίαΓθ ^ζαηΐίηβ γοίσεως μικοόν αόνον ταήαα τοΟ νάρθηκος κατώρ-

Ρ3ΓΪ8 1916 σποράδην. "Ολίγας λέξεις περί τοϋ ν«οΰ έ'γραψεν Εσ^ά- £.1 .1 ' ' '

τωςχαίό χ. Γ. Σωτηρίου Ν. Έλληνομν^ων XIII, 481. θωσε να προσραλη (εικ. 1).