DOI Artikel:
Orlandos, Anastasios K.: Hai Blachernai tēs Ēleias
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0041
ΑΕ 1923
Ορλάνδος: Αι Βλαχερναι της Ηλείας 31
5ό: Έπιστύλιον μετ' αναγλύπτου διακόσμου.
γείσων των τοίχων των μακρών πλευρών, άτινα
προεκτείνονται καί επί των ναρθήκων, ώς άπλαΐ
ζώναι ένδεικτικαί τοΟ έσωτερικοΟ ύψους των ορό-
φων. Τά κιονόκρανά των, άπλα κορινθιάζοντα,σχη-
ματίζουσιν άμα καί τήν γωνιαίαν άπόληςιν των
56: "Εμβλημα χατά την Δ. πλενράν ζοϋ ναού.
οδοντωτών ζωνών τών πλαγίων πλευρών, αίτινες
κατέρχονται άκολουΟοΰσαι τήν κλίσιν της στέγης
του έςωνάρθηκος (ε'ικ. 31). Κατά δέ τάς οπί-
σθιας κατακόρυφους άκμάς τοΟ άνω ορόφου οί κιο-
νίσκοι άρχονται άπο τοΟ γείσου τών πλαγίων κλι-
τών (εΐκ 31) καί φθάνουσι μένριτοΟ σημείου, ένθα
καταλήγει όπισθεν ή στέγη τοΟ ΰψηλοτέρου τμή-
ματος. ΈνταΟθα δέ στηρίζουσιν οί κιονίσκοι ούτοι
ουχί άπλοΟν τι γεΐσον,ώς έμπρος, άλλ' ύδρορρόην,
τομής ήμιεξαγώνου, χρησιμεΰουσαν προς έ'κριψιν
τών άπο της στέγης καταρρεόντων υδάτων (είκ.
58). Ενδιαφέρων είνε 6 τρόπος, καθ'ονή ούρορρότ]
αΰτη στηρίζεται έπί του κιονίσκου τη μεσολαβή-
σει ενός έπιθήματος, κοσμηθέντος διά πλο/μοΟ
φύλλων άμπέλου και βοτρύων καί μιας άνΟοωπί-
νης κεφαλής εΐκ. 58), ήτις εινε ούτω πως έστραμ-
μένη, ώστε να βλέπη κατά τήν οιαγώνιον της
γωνίας, ην σχηματίζει ή ύ^ροροό-τ] προς τήν κατα-
κόρυφον άκμήν, ήν έπενδύει ό κιονίσκος. Τδρορρόαι
εις βυζαντινά κτίρια είναι σπάνιαι, έφαρμοζόμεναι
κυρίως εις τους τρούλλους' καί εις τά ρωμανικά
57. Λεπτομέρεια τών χιηνίσκων της ΝΑ γωνίας τον έξωνάρ&ηχος
δέ εινε σπάνιαι άλλ' οϋχι καί τελείως άγνωστοι
ιδία έν Νοτιοδυτική Γαλλία 1. Συνηθεστάτη δέ
εινε επίσης εν τε τη βυζαντινή 2 καί ετι μάλλον έν
τη ρωμανική τέχνη ή παράστασις άνθρωπίνων κέ-
φαλών είτε έξωτικών είτε κατά φύσιν.
1 ΕηΐΒΓί: ΑιτΙιίΙβοΙιΐΓβ ΓβΙϊβϊβιΐΒβ Ραπ8 1919 σελ. 42(5.
2 Μεγάλη Πιναγία Άθτ,νών, Ναός Άγ. Δημητρίου Χρύσαφας,
Μικρόν Παλάτιον Μυττρά χλπ.
Ορλάνδος: Αι Βλαχερναι της Ηλείας 31
5ό: Έπιστύλιον μετ' αναγλύπτου διακόσμου.
γείσων των τοίχων των μακρών πλευρών, άτινα
προεκτείνονται καί επί των ναρθήκων, ώς άπλαΐ
ζώναι ένδεικτικαί τοΟ έσωτερικοΟ ύψους των ορό-
φων. Τά κιονόκρανά των, άπλα κορινθιάζοντα,σχη-
ματίζουσιν άμα καί τήν γωνιαίαν άπόληςιν των
56: "Εμβλημα χατά την Δ. πλενράν ζοϋ ναού.
οδοντωτών ζωνών τών πλαγίων πλευρών, αίτινες
κατέρχονται άκολουΟοΰσαι τήν κλίσιν της στέγης
του έςωνάρθηκος (ε'ικ. 31). Κατά δέ τάς οπί-
σθιας κατακόρυφους άκμάς τοΟ άνω ορόφου οί κιο-
νίσκοι άρχονται άπο τοΟ γείσου τών πλαγίων κλι-
τών (εΐκ 31) καί φθάνουσι μένριτοΟ σημείου, ένθα
καταλήγει όπισθεν ή στέγη τοΟ ΰψηλοτέρου τμή-
ματος. ΈνταΟθα δέ στηρίζουσιν οί κιονίσκοι ούτοι
ουχί άπλοΟν τι γεΐσον,ώς έμπρος, άλλ' ύδρορρόην,
τομής ήμιεξαγώνου, χρησιμεΰουσαν προς έ'κριψιν
τών άπο της στέγης καταρρεόντων υδάτων (είκ.
58). Ενδιαφέρων είνε 6 τρόπος, καθ'ονή ούρορρότ]
αΰτη στηρίζεται έπί του κιονίσκου τη μεσολαβή-
σει ενός έπιθήματος, κοσμηθέντος διά πλο/μοΟ
φύλλων άμπέλου και βοτρύων καί μιας άνΟοωπί-
νης κεφαλής εΐκ. 58), ήτις εινε ούτω πως έστραμ-
μένη, ώστε να βλέπη κατά τήν οιαγώνιον της
γωνίας, ην σχηματίζει ή ύ^ροροό-τ] προς τήν κατα-
κόρυφον άκμήν, ήν έπενδύει ό κιονίσκος. Τδρορρόαι
εις βυζαντινά κτίρια είναι σπάνιαι, έφαρμοζόμεναι
κυρίως εις τους τρούλλους' καί εις τά ρωμανικά
57. Λεπτομέρεια τών χιηνίσκων της ΝΑ γωνίας τον έξωνάρ&ηχος
δέ εινε σπάνιαι άλλ' οϋχι καί τελείως άγνωστοι
ιδία έν Νοτιοδυτική Γαλλία 1. Συνηθεστάτη δέ
εινε επίσης εν τε τη βυζαντινή 2 καί ετι μάλλον έν
τη ρωμανική τέχνη ή παράστασις άνθρωπίνων κέ-
φαλών είτε έξωτικών είτε κατά φύσιν.
1 ΕηΐΒΓί: ΑιτΙιίΙβοΙιΐΓβ ΓβΙϊβϊβιΐΒβ Ραπ8 1919 σελ. 42(5.
2 Μεγάλη Πιναγία Άθτ,νών, Ναός Άγ. Δημητρίου Χρύσαφας,
Μικρόν Παλάτιον Μυττρά χλπ.