Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1923)

Α Ε 1923

Ορλάνδος: Αί Βλαχέρναι της Ηλείας. 35

*

και ή ένετική έπιτύμβιος, ήτοι έπΐ τοΰ συνδέοντος ύπό τοΰ Λαμπάκη έν Δελτ. χριστ. Έταιρ. Β

τον ναόν μετά τοΰ παρά τήν νοτίαν αύλόθυραν σελ. 45.
σταύλου μεταγενεστέρου μανδροτοίχου.

ΈπΙ μαρμάρου λευκοΰ διαστάσεων 0.50x0.31 Ό ναός των Βλα/ερνών μέ τήν ςυλίνην έσωτε-

ρικώς όρατήν στέγην του, τον φωταγωγόν του καί

ΑΨΜ 'Απριλλίου Κ. τον ύψηλάν του νάρθηκα, θά ή το 6 μόνος έν Πελο-

ποννήσω αντιπρόσωπος της Ελληνιστικής ζυλοστέ-

-{- Εφηάσϋ·η ή παρών ήκοδομή τοΰ νεροϋ διά γου βασιλικής, ην βλέπομεν χρησιμοποιουμένην έν

σηνδρομής ται και δαπάνης έμοϋ Ιερεμίου ίερο- Μακεδονία και Βορείω Ελλάδι μέ/ρι του

μονάχου τον Βλαχοπούλου και ηγουμένου της μ. Χ. αιώνος (Καλαμπάκα, Καστοριά, Αρτα),

Κιρίας Βλαχέρνας και δσοι πήνουν εξ αύτοϋ μα- έάν ή ξύλινη στέγη του φωταγωγοΰ του δεν ήτο

καρήζετε τους βοη&οϋν[τας] την άγίαν μονην και αύτη τροποποίησις φραγκική ώς είναι οί κιλ-

ταϋτην λίβαντες κα'ι οί γωνιαίοι κιονίσκοι. Εις τήν τελευ-

Τήν τρίτην τέλος μνείαν εύρίσκομεν έν χαρ- ταίαν ταύτην παραδο/ήν άγεται τις τελικώς και

τωω μολυβδοβούλλω τοΟ έτους 1797, έκδοθέντι εκ τοΰ γεγονότος, δτι ή στέγη τοΟ χαμηλοτέ-

ύπό του Πατριάρχου Γρηγορίου, διατηρουμένω ρου μέσου κλίτους τοΰ ίεροΰ, ήτις κατεσκευά-

δ' έν τω άρ/είω της μονής Το μολυβδόβουλ- σΟη ασφαλώς ύπό των Βυζαντινών, είναι θολωτή,

λον τοΟτο άφορα τον διακανονισμον τών σχέσεων ώς είναι και αί τών λοιπών έν Πελοποννήσω βασι-

τής μονής τών Βλα/ερνών προς τήν μονήν τής λικών αίτινες, καθ' όσον τουλάχιστον γνωρίζω,

Έλεούσης, ήτις σήμερον είναι μετάχιον τών καλύπτονται πασαι διά κτιστής κυλινδρικής κα-

Βλα/ερνών, άπέ/ον τρίωρον περίπου προς τά νο- μάρας άνευ παραθύρων, κατ ανατολικά πρότυπα

τιανατολικά. κατεσκευασμένης. θαυμάσιον παράδειγμα τοΰ τύ-

Ή μονή τών Βλα/ερνών εΐ/εν άλλοτε βιβλίο· που τούτου έ'χομεν έν Λακωνία τήν άνέκδοτον εϊ-

θήκην, ής τά πλείστα τών χειρογράφων, κατά τάς σέτι βασιλικήν τής Ζαραφώνας, ήτις σπουδαίως

προς τον Βαοΐιοη (Ογθοθ Οοηί. 513) αφηγήσεις έπέδρασεν καί έπ'ι άλλας βασιλικάς τής Λακωνίας,

τών μοναχών, έγένοντο παρανάλωμα του πυρός, ώς θέλομεν άποδείξει άλλαχοΟ.
δπερ έθεσεν εις τήν μονήν ό Ιμπραήμ κατά τήν Άλλ' ανεξαρτήτως τοΟ ένδιαφέροντος τύπου

Έπανάστασιν. 'Ολίγα τών διαφυγόντων τήν κατά- του ό ναός τών Βλαχερνών αποτελεί διά τής ένό-

στροφήν ή πιθανώτερον τών μετά τήν πυρκαϊάν τητος, ήν δεικνύει έν τή εμφανίσει του, έν τών

ύπο τής μονής προσκτηθέντων έγγράφων—κώδικες ώραιοτέρων καϊ χαρακτηριστικωτέρων παραδει-

καί σιγγίλια—άναφέρει ό Λαμπάκης,ό'τι αντέγραψε γμάτων συγκερασμού αρχιτεκτονικών στοιχείων

κατά την έν έτει 1893 έπίσκεψιν αύτοΟ. Εις ταύτα τής Ανατολικής και τής Δυτικής τέχνης. Είναι,

πιθανώτατα άνήκουσι και τά ανωτέρω μνημονευ- ούτως ειπείν, ή αρχιτεκτονική εκφανσις τής συγ-

θέντα μολυβδόβουλλα ώς και νομοκάνων τοΰ 16ου χωνεύσεως τών φραγκικών προς τους γηγενείς

αί.τοΰ πατριάρχου Ιεροσολύμων θεοφάνους, άσχε- βυζαντινούς τρόπους,
τος προς τήν ίστορίαν τής μονής κα'ι άγνωστον

πώς περιελθών εις τήν κτήσίν της, δημοσιευθείς Αναατάαιος Κ. Όρλάνδος.

ΔΙΟΡΘΩΣΙΣ: Έν τ$ λατινική έπιγραφγ] τής σελίδος 12, στίχ. 4 άντί Ες[αίΙϊ γραπτέον ΕςιιϊΙίδ.