DOI Artikel:
Leonardos, Basileios I.: Amphiareiou epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0046
31;
Α Ε 19Ϊ.Ί
Άμφιαρείου έπιγραφαι
(συνέχεια πρός Α Ε 1919 54 ά? 98- 122)
υπό
Β. Λεονάρδου
123-126.
123(ε\χ. Ιο. 38).
κρήνης και λουτρώνων επισκευή.
Στήλη μαρμάρου Πεντέλης, άνευ κόσμου, όπι-
σθεν άνωμάλως κεκομμένη, κάτω σύν τη οεςια
γωνία τεθραυμένη, ΰψ. 0 99 (έπιγραφή και κάτω-
θεν κενόν λεΐον ύψ. 0 025) + 0 145 (κάτω μέρος,
έξέ/ον 0 004 έμπροσθεν ύπό την έπιγραφήν) =1
135,πλ 0 275, πάχ. 0 13-0 17· ή άνω και ή
άριστερά και ή οεςιά έπιφάνεια φέρουσιν άναθυρω-
σιν (έπΐ της αριστεράς έπιφανείας λειοτέραν καϊδμα-
λωτέραν ή έπ'ι της δεξιάς), ές ου φαίνεται ότι ην
ένωκοδομημένη (έν τη κρήνη δήλον ότι, περί ής
και δ λόγος έν τη έπιγραφή)" της είρημένης κάτω
έςο/ής μέρος έν αριστερά, πλ. 0 02, εΐνε λεΐον,
το δέ άλλο είνε όμαλώς πελεκητόν. Ηύρέθη έπι
της αριστεράς όχθης νοτόΟεν τοΟ βωμού ύπο ύστέρω
τοίχω άνατολόΟεν ελύτρου, ές άρ/αίων λίθων πε-
ποιημένου, έξ ού κα'ι νΟν έκρεϊ τό ύδωρ της πη~
γης (ΙΙΑΕ 188491 92 πίν. Ε'), αυτόθι δέ που και
εκείτο ή κρήνη, οί δέ έν τή επιγραφή μνημονευό-
μενοι λουτρώνες (στ. 5 30 33 53 59) κείνται άνα-
τολόΟεν τοΰ βωμοΟ και της πηγής. ΆνατολόΟεν
ηύρέθη τμήμα Πεντεληκοΰ μαρμάρου, αριστερά
ελλιπές, υψ. 0 985, πλ. σωζ. 0 54, πάχ. ±0 33*
έπί της άνω επιφανείας δεξιά φέρει τόρμον, επί δέ
της δεξιάς άναθύρωσιν, ές" ού δηλοΰται ότι συνή-
πτετο προς άλλο μαρμάρου τμήμα' έπ'ι της πρό-
σθιας έπιφανείας ε/ει γεΐσον, όπερ εφερεν έπ'ι άβα-
κος μονόστιχον έπιγραφήν μεγάλοις γράμμασιν,ών
όλίγα έν δυσ'ιν άποτμήμασιν σώζονται, τής πΧ 3ις
έκατονταετηρίδος, ύπο δέ την έπιγραφήν κάσμον
ώών και (κάτωθεν) άστραγάλου, κάτω δέ φέρει κά-
σμον άστραγάλου, ύπο τούτω δέ Λέσβιον κυμάτιον
καϊ κάτωθεν άβακα" έάν τό μάρμαρον τοΟτο
εΐνε της κρήνης, άνοιστέον εις νεωτέραν έπισκευήν
αύτής.
Ή επιγραφή περιέχει ψήφισμα τής βουλής,
στ. 1-28. και συγγραφας, στ. 29-77, αι και
προαγγέλλονται έν τώ ψηφίσματι στ. '6 κέ" με-
ταξύ του στ. 28 και του 29 είαται κενόν ύψους
ώς ενός στίβου σύν τω εκατέρωθεν έπινοουμένω
μεταστι/ίω. Γραμμάτων ύψ. έν μέν στ. 1-28
εΐνε ώς 0 01, έν δέ στ. 29-77 εΐνε ώς 0 008,
μεταγραμυ,άτιον τοΰ* μέν 1ου στίγου ώς 0 016
τών δέ λοιπών ώς 0 005, μεταστιχιον ως 0 005.
Ένιαχοΰ τής έπιγραφής μεταξύ τών γραμμά-
των δια φθοράν του λίθου άφείθη ύπο τοΰ λιθουρ-
γοο κενόν ήμ;σεος μέχρι ενός και ήμίσεος γράμμα-
τος: στ. 26 Λν[\τικρά, 47 έπιύεΟΐναι, 60 άπνα-
καΰηράμενον, 61 έκκεκλπ[]νσμενα (σημειωτέον
μάλιστα ότι του λ τό δεξιόν σκέλος έπικεχάρακται
έν τω έβλαμμένω χώρω), 62 πΠοιονντα, ώσαύ-
τως δέ διά φθοράν, ώς φαίνεται, του λίθου έπί τέ-
λει τοΰ στί/ου 24 τό ι τοΟ τώι έχαράχθη ελαττον
τών άλλων γραμμάτων, έν στ. 74 μετά το έξερ-
γάσεται κενόν ενός γράμματος|πρός δήλωσιν τελείας
στιγμής" έν στ. 75 πρό τοΟ Φρννιχ7& ίβης ήμίσεος
γράμματος κενόν είτε διά τύχην είτε διά στίγμα
έκ φθοράς έλα/ίστης του λίθου αυτόθι είτε και
•πίτηδες. περί τών διά φθοράν ή άνωμαλότητα
τοΰ λίθου άΐειμένων /ασμάτων πρβ ΑΕ 1917231α
191982, 1922ιο8β χάτ. ι· έν στ. 13 παραλιπων το
τελευταϊον γράμμα του είς ένεσφήνωσεν αύτό
ύστερον μεταξύ τοΟ ι και τοΰ δ' ώσαύτως δέ έν
στ. 56 έπιλαθόμενος τοΰ ρ τοΰ νπάρχοσι ένεσφή-
νωσεν αύτό ύστερον άνω μεταξύ τοΰ α και τοΰ χ.
έν στ. 8 το ε τοΰ έν φέρει άνω άριστερά ευθείαν
γραμμήν, έξ ής δηλοΰται ότι σφάλεις άντ'ι ε ένα-
Α Ε 19Ϊ.Ί
Άμφιαρείου έπιγραφαι
(συνέχεια πρός Α Ε 1919 54 ά? 98- 122)
υπό
Β. Λεονάρδου
123-126.
123(ε\χ. Ιο. 38).
κρήνης και λουτρώνων επισκευή.
Στήλη μαρμάρου Πεντέλης, άνευ κόσμου, όπι-
σθεν άνωμάλως κεκομμένη, κάτω σύν τη οεςια
γωνία τεθραυμένη, ΰψ. 0 99 (έπιγραφή και κάτω-
θεν κενόν λεΐον ύψ. 0 025) + 0 145 (κάτω μέρος,
έξέ/ον 0 004 έμπροσθεν ύπό την έπιγραφήν) =1
135,πλ 0 275, πάχ. 0 13-0 17· ή άνω και ή
άριστερά και ή οεςιά έπιφάνεια φέρουσιν άναθυρω-
σιν (έπΐ της αριστεράς έπιφανείας λειοτέραν καϊδμα-
λωτέραν ή έπ'ι της δεξιάς), ές ου φαίνεται ότι ην
ένωκοδομημένη (έν τη κρήνη δήλον ότι, περί ής
και δ λόγος έν τη έπιγραφή)" της είρημένης κάτω
έςο/ής μέρος έν αριστερά, πλ. 0 02, εΐνε λεΐον,
το δέ άλλο είνε όμαλώς πελεκητόν. Ηύρέθη έπι
της αριστεράς όχθης νοτόΟεν τοΟ βωμού ύπο ύστέρω
τοίχω άνατολόΟεν ελύτρου, ές άρ/αίων λίθων πε-
ποιημένου, έξ ού κα'ι νΟν έκρεϊ τό ύδωρ της πη~
γης (ΙΙΑΕ 188491 92 πίν. Ε'), αυτόθι δέ που και
εκείτο ή κρήνη, οί δέ έν τή επιγραφή μνημονευό-
μενοι λουτρώνες (στ. 5 30 33 53 59) κείνται άνα-
τολόΟεν τοΰ βωμοΟ και της πηγής. ΆνατολόΟεν
ηύρέθη τμήμα Πεντεληκοΰ μαρμάρου, αριστερά
ελλιπές, υψ. 0 985, πλ. σωζ. 0 54, πάχ. ±0 33*
έπί της άνω επιφανείας δεξιά φέρει τόρμον, επί δέ
της δεξιάς άναθύρωσιν, ές" ού δηλοΰται ότι συνή-
πτετο προς άλλο μαρμάρου τμήμα' έπ'ι της πρό-
σθιας έπιφανείας ε/ει γεΐσον, όπερ εφερεν έπ'ι άβα-
κος μονόστιχον έπιγραφήν μεγάλοις γράμμασιν,ών
όλίγα έν δυσ'ιν άποτμήμασιν σώζονται, τής πΧ 3ις
έκατονταετηρίδος, ύπο δέ την έπιγραφήν κάσμον
ώών και (κάτωθεν) άστραγάλου, κάτω δέ φέρει κά-
σμον άστραγάλου, ύπο τούτω δέ Λέσβιον κυμάτιον
καϊ κάτωθεν άβακα" έάν τό μάρμαρον τοΟτο
εΐνε της κρήνης, άνοιστέον εις νεωτέραν έπισκευήν
αύτής.
Ή επιγραφή περιέχει ψήφισμα τής βουλής,
στ. 1-28. και συγγραφας, στ. 29-77, αι και
προαγγέλλονται έν τώ ψηφίσματι στ. '6 κέ" με-
ταξύ του στ. 28 και του 29 είαται κενόν ύψους
ώς ενός στίβου σύν τω εκατέρωθεν έπινοουμένω
μεταστι/ίω. Γραμμάτων ύψ. έν μέν στ. 1-28
εΐνε ώς 0 01, έν δέ στ. 29-77 εΐνε ώς 0 008,
μεταγραμυ,άτιον τοΰ* μέν 1ου στίγου ώς 0 016
τών δέ λοιπών ώς 0 005, μεταστιχιον ως 0 005.
Ένιαχοΰ τής έπιγραφής μεταξύ τών γραμμά-
των δια φθοράν του λίθου άφείθη ύπο τοΰ λιθουρ-
γοο κενόν ήμ;σεος μέχρι ενός και ήμίσεος γράμμα-
τος: στ. 26 Λν[\τικρά, 47 έπιύεΟΐναι, 60 άπνα-
καΰηράμενον, 61 έκκεκλπ[]νσμενα (σημειωτέον
μάλιστα ότι του λ τό δεξιόν σκέλος έπικεχάρακται
έν τω έβλαμμένω χώρω), 62 πΠοιονντα, ώσαύ-
τως δέ διά φθοράν, ώς φαίνεται, του λίθου έπί τέ-
λει τοΰ στί/ου 24 τό ι τοΟ τώι έχαράχθη ελαττον
τών άλλων γραμμάτων, έν στ. 74 μετά το έξερ-
γάσεται κενόν ενός γράμματος|πρός δήλωσιν τελείας
στιγμής" έν στ. 75 πρό τοΟ Φρννιχ7& ίβης ήμίσεος
γράμματος κενόν είτε διά τύχην είτε διά στίγμα
έκ φθοράς έλα/ίστης του λίθου αυτόθι είτε και
•πίτηδες. περί τών διά φθοράν ή άνωμαλότητα
τοΰ λίθου άΐειμένων /ασμάτων πρβ ΑΕ 1917231α
191982, 1922ιο8β χάτ. ι· έν στ. 13 παραλιπων το
τελευταϊον γράμμα του είς ένεσφήνωσεν αύτό
ύστερον μεταξύ τοΟ ι και τοΰ δ' ώσαύτως δέ έν
στ. 56 έπιλαθόμενος τοΰ ρ τοΰ νπάρχοσι ένεσφή-
νωσεν αύτό ύστερον άνω μεταξύ τοΰ α και τοΰ χ.
έν στ. 8 το ε τοΰ έν φέρει άνω άριστερά ευθείαν
γραμμήν, έξ ής δηλοΰται ότι σφάλεις άντ'ι ε ένα-