DOI Artikel:
Oikonomos, Georgios P.: Ek tou ergastēriou tōn Tralleōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0084
74 Οικονόμος: Εκ τον εργαστηρίου των Τράλλεων.
αε 1923
μέρους τής κεφαλής ήτο υπόλευκον Πάριον. Κατά
ταύτα ή γνώμη τοΰ Απιάί, ή έπΐ του προσθέτου
τούτου μέρους στηριζομένη, ότι ή κεφαλή ήτο
προωρισμένη νά έντεΟή εις άγαλμα κατά τήν
γνωστήν άλλοΟεν συνήθειαν, δέν βεβαΐοϋτάι εκ
των πραγμάτων. ΠρΌς τούτοις ό αριστερός έκ τοΟ
άμματ°ς καταπίπτων βόστρυχος, δέν είναι όλος
άργαΐος, άλλ' εν μέρει έκ γύψου, ό δε οεςι'ος βό-
στρυχος είναι άπό της αρχής αύτοΰ ολος γύψινος.
Αμφοτέρων δέ τά γύψινα συμπληρώματα δια-
κρίνονται σαφώς άπο των αρχαίων μερών διά
της σκαιότητος της εργασίας.
Αί διαστάσεις των κεφαλών εχουσιν ώς έςής :
Βερολ. Κο-=ν.
ι.
Άπόστασις των εσωτερικών οφθαλ-
μικών κανθών.........
0.036 0.030
2.
Μήκος τοΰ ανοίγματος των βλεφά-
0.035 0.035
3.
"Γψος τοΰ μετώπου, α') άπό τί)ς ρί-
ζης της ρινός μέχρι τοΰ κρασπέ-
δου τοΰ πρώτου διαδήματος....
0.086 0.086
Ρ') από της ρίζης τί)ς ρινός μέχρι
της κορυφής τοΰ μετώπου . ...
0.063 0.063
4.
Άπό της γωνίας τοϋ στόματος μέ-
χρι τών έσωτ;ρ. κανθών ....
0.071 0072
5.
Άπό τοΰ οεϊιοΰ έξωτ. κανθοϋ μέ·
0 088 0.091
0.
Άπό τοΰ άριστεροΰ έξωτ. κανθοϋ
μέχρι της κορυφής τοΰ μετώπου
0.079 0.087
Τ.
Μήκος τοΰ ανοίγματος τοΰ στόμχ-
0.046 0.047
8.
Μηκος τοΰ προσώπου (άπό τοϋ πώ·
γωνος μέχρι της κορυφής τοΰ με-
0.199 0.195
9.
Πλάτος τοΰ προσώπου (άπό τοϋ λο-
ξού τοΰ ετέρου ώτός μέχρι τοΰ
άλλου)...........
0.152 0.148
10.
Όλικόν ΰψος τής κεφχλης . ...
0.278 0.282
Κατά ταΟτα αί διαστάσεις τών κεφαλών δεν
διαφέρουσιν άλλήλων ή ελάχιστον.
Ή έν Κοπενάγη ήγοράσθη, ώς αναφέρει ό έκδο-
της αύτής, έν 'Ρώμη, προέρχεται δέ έκ της νοτίου
Ιταλίας. Έν 'Ρώμη ήγοράσθη, ώς λέγεται, και ή
έν Βερολίνω. Περϊ της έν Κοπενάγη οέν γεννάται
έκ της όλης έντυπώσεως υποψία ώς προς τήν
γνησιότητα αυτής. II έν Βερολίνω κρατεί έν
ποια τινι αμφιβολία τον Οεατήν, ιδία δέ διά τήν
ασυνήθη έςεργασίαν της κόμης και τήν μαθηματι-
κώς ακριβή άπόδοσιν του ηρακλείου άμματος, το
όποιον είναι προς τούτοις διά τ'ο σημεϊον της κε-
φαλής, εις 6 ευρίσκεται παρ' άμφοτέραις ταΐς κ -
ραλαϊς, και ασυνήθης παρά τοις άρχαίοις τρόπος
άναδέσεως μακρών βοστρύχων, καταπιπτόντων
μετά τήν άνάδεσιν εις τόν τράχηλον.
Ιό μόνον -παράδειγμα, τό όποιον ήδυνήΟην νά
άνεύρω, ηρακλείου άμματος έν κομμώσει και έπ'ι
τής κορυφής της κεφαλής είναι το άπαντών έν τινι
κεφαλή τοΰ Βρεττανικοΰ μουσείου ΟαΙ&1θ£ΐΐθ υϊ
ΟγθθΚ δοπίρίαι-θ ΠΙ, 184 άρ. 198 πίν. XXI. Ή
κεφαλή είναι έκ Παρίου μαρμάρου, ήγοράσθη τώ
1879 παρά τοΰ Οαβίοΐίαιιί, άπό/.ειται δέ νυν εν τή
αποθήκη τοΰ Βρετταν. μουσείου, όπου είόονχύτήν
τω 1900 και έσχεδίασα προχείρως τήν όπισθεν
κατά ήράκλειον άμμα άνάδεσιν τής κόμης αυτής.
Έν τω καταλόγω ή κεφαλή φέρεται ώς εικονική
"Ρωμαϊκή, άλλ' έχει μάλλον, νομίζω, Πραςι-
τέλειον τήν εκφρασιν. Πραξιτέλειος δέ είναι και ή
κόμμωσις κατά το πρόσθιον αύτής ήμισυ, άναμι-
μνήσκουσα τούτω τήν έν Μονάχω γνιοσττ,ν κε-
φαλήν Βΐ'υιιη μετά τών όμοιων αύτη έργων (πρβ.
προχείρως λνοΐίβΐ'8 ΡΰΙΐΓθΐ' άιιΐ'οΐι ιϋο Οΐ^ρίο-
ίΐιβίν (1922) άρ. 210 μετ' εικόνος - ΓιΐΓΐλνϋη§1βΓ
Βθδθ1π·θίΙ»ιιη§ άθΐ- αΐ}'ρ1ο11ιο1ί σ. 181 άρ. 210 .
Είναι περίεργον ότι ή κόμμωσις τών κεφαλών
τοΰ Βερολίνου και τής Κοπενάγης δέν άπαντα παρ'
άλλοις έργοις, άςιον δέ σημειώσεως ότι δύο χαλκά
μικρά πλαστικά έργα παρουσιασθέντα διά τοΰ έιχ-
πορίου εις τό έν Βερολίνω μουσεΐον και έχοντα
τήν κόμμωσιν ταύτην, ήσαν, κατά τάς Φίλικάς
πληροφορίας τοΰ Β γ. 8ο1ΐΓθβάθΓ, προφανώς κί-
βοηλα.
Είναι δέ άςιον σημειώσεως ότι τό άμμα τοΰτο
άπαντα έν τή παλαιοτέρα κλασσικιζούση πλα-
στική τών νεωτέρων χρόνων, πριν ή γίνη γνωστή
ή υπαρςις αύτοΰ έν άρχαίοις έλληνικοΐς έργοις.
Παράδειγμα άναφεροο συμπεπληρωμένην κεφαλήν
αγάλματος τοΰ Έθνικοΰ μουσείου τοΰ Παλέρμου
Αι·ηάΐΆιηθ1πη§ Εϊηζθίαιιίιΐίΐίπιιοη 551* πρβ. Αΐΐι.
ΜίΙί. XXX 190ο, 251 εΐκ. 7.
Ο τύπος τής Μεδικείου "Αφροδίτης δέν δύναται
αε 1923
μέρους τής κεφαλής ήτο υπόλευκον Πάριον. Κατά
ταύτα ή γνώμη τοΰ Απιάί, ή έπΐ του προσθέτου
τούτου μέρους στηριζομένη, ότι ή κεφαλή ήτο
προωρισμένη νά έντεΟή εις άγαλμα κατά τήν
γνωστήν άλλοΟεν συνήθειαν, δέν βεβαΐοϋτάι εκ
των πραγμάτων. ΠρΌς τούτοις ό αριστερός έκ τοΟ
άμματ°ς καταπίπτων βόστρυχος, δέν είναι όλος
άργαΐος, άλλ' εν μέρει έκ γύψου, ό δε οεςι'ος βό-
στρυχος είναι άπό της αρχής αύτοΰ ολος γύψινος.
Αμφοτέρων δέ τά γύψινα συμπληρώματα δια-
κρίνονται σαφώς άπο των αρχαίων μερών διά
της σκαιότητος της εργασίας.
Αί διαστάσεις των κεφαλών εχουσιν ώς έςής :
Βερολ. Κο-=ν.
ι.
Άπόστασις των εσωτερικών οφθαλ-
μικών κανθών.........
0.036 0.030
2.
Μήκος τοΰ ανοίγματος των βλεφά-
0.035 0.035
3.
"Γψος τοΰ μετώπου, α') άπό τί)ς ρί-
ζης της ρινός μέχρι τοΰ κρασπέ-
δου τοΰ πρώτου διαδήματος....
0.086 0.086
Ρ') από της ρίζης τί)ς ρινός μέχρι
της κορυφής τοΰ μετώπου . ...
0.063 0.063
4.
Άπό της γωνίας τοϋ στόματος μέ-
χρι τών έσωτ;ρ. κανθών ....
0.071 0072
5.
Άπό τοΰ οεϊιοΰ έξωτ. κανθοϋ μέ·
0 088 0.091
0.
Άπό τοΰ άριστεροΰ έξωτ. κανθοϋ
μέχρι της κορυφής τοΰ μετώπου
0.079 0.087
Τ.
Μήκος τοΰ ανοίγματος τοΰ στόμχ-
0.046 0.047
8.
Μηκος τοΰ προσώπου (άπό τοϋ πώ·
γωνος μέχρι της κορυφής τοΰ με-
0.199 0.195
9.
Πλάτος τοΰ προσώπου (άπό τοϋ λο-
ξού τοΰ ετέρου ώτός μέχρι τοΰ
άλλου)...........
0.152 0.148
10.
Όλικόν ΰψος τής κεφχλης . ...
0.278 0.282
Κατά ταΟτα αί διαστάσεις τών κεφαλών δεν
διαφέρουσιν άλλήλων ή ελάχιστον.
Ή έν Κοπενάγη ήγοράσθη, ώς αναφέρει ό έκδο-
της αύτής, έν 'Ρώμη, προέρχεται δέ έκ της νοτίου
Ιταλίας. Έν 'Ρώμη ήγοράσθη, ώς λέγεται, και ή
έν Βερολίνω. Περϊ της έν Κοπενάγη οέν γεννάται
έκ της όλης έντυπώσεως υποψία ώς προς τήν
γνησιότητα αυτής. II έν Βερολίνω κρατεί έν
ποια τινι αμφιβολία τον Οεατήν, ιδία δέ διά τήν
ασυνήθη έςεργασίαν της κόμης και τήν μαθηματι-
κώς ακριβή άπόδοσιν του ηρακλείου άμματος, το
όποιον είναι προς τούτοις διά τ'ο σημεϊον της κε-
φαλής, εις 6 ευρίσκεται παρ' άμφοτέραις ταΐς κ -
ραλαϊς, και ασυνήθης παρά τοις άρχαίοις τρόπος
άναδέσεως μακρών βοστρύχων, καταπιπτόντων
μετά τήν άνάδεσιν εις τόν τράχηλον.
Ιό μόνον -παράδειγμα, τό όποιον ήδυνήΟην νά
άνεύρω, ηρακλείου άμματος έν κομμώσει και έπ'ι
τής κορυφής της κεφαλής είναι το άπαντών έν τινι
κεφαλή τοΰ Βρεττανικοΰ μουσείου ΟαΙ&1θ£ΐΐθ υϊ
ΟγθθΚ δοπίρίαι-θ ΠΙ, 184 άρ. 198 πίν. XXI. Ή
κεφαλή είναι έκ Παρίου μαρμάρου, ήγοράσθη τώ
1879 παρά τοΰ Οαβίοΐίαιιί, άπό/.ειται δέ νυν εν τή
αποθήκη τοΰ Βρετταν. μουσείου, όπου είόονχύτήν
τω 1900 και έσχεδίασα προχείρως τήν όπισθεν
κατά ήράκλειον άμμα άνάδεσιν τής κόμης αυτής.
Έν τω καταλόγω ή κεφαλή φέρεται ώς εικονική
"Ρωμαϊκή, άλλ' έχει μάλλον, νομίζω, Πραςι-
τέλειον τήν εκφρασιν. Πραξιτέλειος δέ είναι και ή
κόμμωσις κατά το πρόσθιον αύτής ήμισυ, άναμι-
μνήσκουσα τούτω τήν έν Μονάχω γνιοσττ,ν κε-
φαλήν Βΐ'υιιη μετά τών όμοιων αύτη έργων (πρβ.
προχείρως λνοΐίβΐ'8 ΡΰΙΐΓθΐ' άιιΐ'οΐι ιϋο Οΐ^ρίο-
ίΐιβίν (1922) άρ. 210 μετ' εικόνος - ΓιΐΓΐλνϋη§1βΓ
Βθδθ1π·θίΙ»ιιη§ άθΐ- αΐ}'ρ1ο11ιο1ί σ. 181 άρ. 210 .
Είναι περίεργον ότι ή κόμμωσις τών κεφαλών
τοΰ Βερολίνου και τής Κοπενάγης δέν άπαντα παρ'
άλλοις έργοις, άςιον δέ σημειώσεως ότι δύο χαλκά
μικρά πλαστικά έργα παρουσιασθέντα διά τοΰ έιχ-
πορίου εις τό έν Βερολίνω μουσεΐον και έχοντα
τήν κόμμωσιν ταύτην, ήσαν, κατά τάς Φίλικάς
πληροφορίας τοΰ Β γ. 8ο1ΐΓθβάθΓ, προφανώς κί-
βοηλα.
Είναι δέ άςιον σημειώσεως ότι τό άμμα τοΰτο
άπαντα έν τή παλαιοτέρα κλασσικιζούση πλα-
στική τών νεωτέρων χρόνων, πριν ή γίνη γνωστή
ή υπαρςις αύτοΰ έν άρχαίοις έλληνικοΐς έργοις.
Παράδειγμα άναφεροο συμπεπληρωμένην κεφαλήν
αγάλματος τοΰ Έθνικοΰ μουσείου τοΰ Παλέρμου
Αι·ηάΐΆιηθ1πη§ Εϊηζθίαιιίιΐίΐίπιιοη 551* πρβ. Αΐΐι.
ΜίΙί. XXX 190ο, 251 εΐκ. 7.
Ο τύπος τής Μεδικείου "Αφροδίτης δέν δύναται