Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1923)

ΑΕ 19ϊ3

Οικονόμος: Έκ τον εργαστηρίου των Τράλλεων. 83

καί ή ΰπαρξιςταυτοσχήμων αγαλμάτων, άλλ'άνευ τέρα τοΟ Μαιάνδρου καί ποταμίαν Νύμφην, τήν

τής λεκάνης ή τοΟ οστρέου, οίον τό έν Οειβδθΐ ώς οποίαν συνεζεύχΟη ό έν Σάμω έπιχώριος ήρως

Αφροδίτη ΰπάρ/ον Μ. Βϊθοθγ ϋίβ αιιίϊΐίθΐι 81ία1ρ- Άγκαϊος.

ιατβη ιιηά ΒΓοηζβη ϊαι 1ε§1. Μαδβηιη Γπάβπ- Ήδη πρότερον ό Μϊοηηβί περιγράφων τά περί

οίαηυιη ζιι Οαβββΐ (19 15)σ. 14 άρ. 30 πίν. XXII. ών ό λόγος Σαμιακά νομίσματα παρηρμήνευσε

ΪΌν αυτόν ΐιίπον εχομεν ώς Άφροδίτην και έν τήν παράστασιν ώς Άφροδίτην κρατοΰσαν κάτοπ-

τώ ές Αλγερίου άγάλματί τρον (Μϊοηηβί ϋθδοπρίϊοη II 298, 300, 288. 303,

ΚθίηαοηΚβρ.8ΐ&ί.ΐν,227,3· 313. δηρρί. VI 428, 276. 430, 292. 432, 307). Ό

πρβ. αύτ. 200, 3 — 5. 202, Ιιηηοοί-ΒΙαηιβΓ γράφων τάς Νγιηρ1ιβη αη ά

1 — 3. II 357, 9—10. 3ο8, Οηδπίβη ααί £ΐ·ίβοη. Μϋηζβη έν τω <Ιοαηι &1

1—4 339, 1 — 8. 10. III, ϊηίβπι. ά'αΓβηθοΙ. ηαιηίβιηαί. XI 1908, έ/αρα-

104,9. 115, 2. κ. ά. Άφρο- κτήρισεν έν σ. 166 άρ. 462. 403, πίν. Χ, 31.-32

δίτη μετασκευασθεϊσα εις λε- τΌν ΣαμιακΌν τύπον ώσαύτως ώς κρηναίαν Νύμ-

κανηφόρον είναι το έν τφ Βα- φην. Τά οικεία νομίσματα είναι, ώς είπον, αϋτό-

τικανω έν ΒβΙνβάβΓθ άγαλμα νομά τε και αυτοκρατορικά. Τά αυτοκρατορικά

(Αηιβίαη»; δΐίηΐρί. ΎάΙ. Μαβ. κατανέμονται εις τοϋς αυτοκράτορας Κόμμοδον,

II, 223 άρ. 77), παρ ω το Τραϊανόν Δέκιον, Έτρουσκίλλαν, ΓαλλιηνΌν και

ένδυμα ε/ει άλλην διαμόρφω- Σαλωνΐναν, συνήγαγε δέ τά οικεία παραδείγματα

σιν ή ή Τραλλιανή. ό Ιηιηοοί ένΟ' άνωτέρω.
23: Σπάρτης 1410. , ,»,ι , , π , , , , ,

Συγγενείς, αλλ ουχι ταυ- ΙΙοίρ ολην τήν σμικρότητα του αυτονόμου νο-

τάσ/ημοι τή Τραλλιανή είναι αί Άφροδϊται μισματίου ^οιιπι&1 πίν , Χ. 31) είναι σαφής ή

Αηΐθ1αη£ ν&ίίΐί&η I, 743 άρ. 639 (,ϊηΙΐΒ 8οαβ- κόμμωσις της οστρεοψόρου μορφής ώς "Ρωμαϊκή

πιίαβ ή μήτηρ του Έλαγαβάλου ώς Αφροδίτη). μετά μακρών πλευρών καλυπτουσών τά ώτα καί

I, 767 άρ. 673. II 696 άρ. 433. κορύμβου έπί τοΟ τραχήλου. "Ωστε πρόκειται σα-

Τόν τύπον της λεκανηφόρουτών Ιράλλεων μετά φώς περϊ 'ΡωμαϊκοΟ τύπου Νύμφης μετ' ατομικών

παραλλαγών εύρίσκομεν άνευ λεκάνης ώς Αφρο- χαρακτηριστικών, περί εικονικής άρα παραστά-

δίτην καί μεταξύ τών πηλίνων κορών παρά σεως. Άλλ' εικονική παράστασις έπί νομίσματο ς
λνίηίθΐ· Τγρβιι II 209,8 ('= ΡιιιΊννϋηβΙβΓ 8. 8α- δύναται νά άνήκη ή εις έπίσημον σύγχρονον

1>οαι·οί£ πίν 130). 212,4.7.8. 514,6.7.8. Γυ- γυναίκα δικαιουμένην ώς έκ τοΟ άςιώματος αΰτής

μνήν λεκανηφόρον, της όποιας το ίμάτιον άνεμου- ν£ -.υγη της τοιαύτης τιμής. Ή δέ τοιαύτη παρά-

ται σφοδρότατα άπό τών βραχιόνων, βλ. παρα στασις προϋποθέτει πιθανώτατα καί πλαστικό ν

\νίηΙβΓ αύτ. 218,2. πρότυπον ήτοι άγαλμα τι τιμητικόν υπό τήν μορ-

Άξία ιδίας μνείας, ώς μοναδική, είναι ή μαρ- φήν ταύτην της άναψυχούσης Νύμφης ή ζωοδό-

τυρία τών Σαμιακών νομισμάτων. Έπί τε αύτο- τιδος πηγής ή και αυτής της Αφροδίτης ώς τοιαύ-

νάμων καί αυτοκρατορικών νομισμάτων της νήσου της νοούμενης ή ώς ποντίας, ποντογενείας ή τΐον-

άπαντα ώς όπισθότυπός γυνή τά άνω γυμνή, φέ- τογενοϋς. Έάν ένθυμηθώμεν ότι άνωτέρω έμνη-

ρουσα δι αμφοτέρων τών χειρών οστρεον προ αΰ- μόνευσα ήδη άγαλμα τοιούτου τύπου εχον κεφα-

τής, όμοιοτάτη δέ καθ'όλα προς τον άνωτέρω μνη- λήν τής αυτοκράτειρας Ιουλίας Σοαιμιάδος της

μονευΟέντα πλαστικόν τύπον καί ασφαλώς άποδί- μητρός του Έλαγαβάλου, (πρβ καί Ββι-ηουΐΐί

δουσα δμοιον άγαλμα, έξαιρετικήν βεβαίως ένέ- Κόιη. Ιΐίοη. II 3, 93 ε.), τότε παρατηροΟμεν 5τι

χον διά τήν Σάμον σημασίαν. Ό πρώτος μελε- τοιαύτη τις εικασία δεν είναι άπίθανος.
τήσας συστηματικώς τά νομίσματα τής Σάμου Παρά τοΟ Δίωνος Κασσίου (54,9) γινώσκομεν

Ρβπ:γ 031-άηβι* έν Ναπιϊδηι. ΟηΓοηίοΙβ 1882, ότι τω Ι'ι'μ. Χ. αίώνι έπί τοΟ αύτοκράτορος Νέ-

281 έκφράζει τήν είκασίαν ό'τι ή παράστασις δυ- ρωνος Κλαυδίου, όστις άπήγαγεν έκ Σάμου πλεϊ-

νατόν νά άναφέρηται εις τήν Σαμίαν, τήν θυγα- στα έργα τέχνης (πρβ. Άρχ. Δελτίον 1922, 286