DOI Artikel:
Oikonomos, Georgios P.: Ek tou ergastēriou tōn Tralleōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0102
92 Οικονόμος: Εκ τον εργαστηρίου των Τράλλεων.
Α Κ 1923
δεξιά στάχυς, στηριζομένη δέ διά της άρ. έπΐ
σκήπτρου καϊ ένδεδυμένη. έζωσμένον δώριον χι-
τώνα είναι ή Δημήτηρ, ή δε αριστερά κρατούσα
δια της αριστεράς χειρός όρθήν δάδα, έν δε δεξιά
φέρουσα ίσως φιάλην καϊ ένδεδυμένη χιτώνα ίω-
νικόν έζωσμένον μετ' ελαφρού άποπτύγματος και
έπ' αύτοΟ κατά το κατώτερον ήμισυ του σώματος
ίμάτιον κατά τον τύπον ϋοηει-Τράλλεων, είναι
ασφαλώς ή Κόρη.
ΆπΌ τών αυτών προτύπων έμπνέεται και το
προ βραχέος χρόνου εύρεθέν έν Αθήναις (Παγκράτη)
τεμάχιον αναθηματικού άναγλύφου μετά Δήμητρος
και Κόρης του δευτέρου ήμίσεος του 5ου αιώνος.
Έκ της Ακροπόλεως προέρχονται και άλλα
τινά παραδείγματα του αύτοΟ τύπου διασωθέντα
Ιπι αναθηματικών άναγλύφων, τα όποια κατέστη-
σε νΟν γενικώτερον προσιτά τό καλόν βιβλίον τοΟ
Ο. λν^ΙίθΓ Ββ8θ1ΐΓθϊΐ3ΐιη§ άβν Κθΐϊθίδ ϊιη Ιίΐβϊ-
πθπ ΑΙίΓοροΙϊδίπιΐδθΐιιη ίη Αίΐιβη (1923).
Τό άνάγλυφον άρ. 178 έν σ. 85 (είκ. έν σ. 85)
παρέχει ζεΟγος γυναικών περίπου κατά την έκ
της ζωφόρου της Νίκης 20-21 γνωστήν συμπλο-
.κήν μετά της διαφοράς ό'τι ή δευτέρα στηρίζει τον
αγκώνα της δεξιάς χειρός έπϊ τοΟ αριστεροί) ώμου
•της πρώτης μορφής. Όμοία είναι ό'μως ή διάθεσις
τοΟ ιματίου και τοΟ χιτώνος της δευτέρας γυναι-
κός προς τό Τραλλιανον σχήμα και τό τής Δήμη-
•τρος τής ζωφόρου τής Νίκης.
Όυ-οία διάθεσις ιματισμού παρατηρείται και έν
•τώ άναγλύφω 175, παρά τη δευτέρα τών δύο
•όρχουμένων Νυμφών. "Ωσαύτως άναφέρω τό άνα-
θηματ. άνάγλυφον 224, οδ ή πρώτη άπ' αριστε-
ρών άντωπή ίσταμένη γυνή έ'χει την διάθεσιν τοΟ
'ίματισμοΟ τής Τραλλιανής άνευ τινός άλλοιώσεως.
ΤοΟ αύτοΟ τύπου είναι και ή δεξιά άντωπή ίστα-
μένη γυνή τοΟ άναγλύφου βάσεως 391, έν ή ο
\ν&1ίθΓ εικάζει τήν Φιλίαν, τήν μητέρα του Διός
Φιλίου (πρβ. ^£ι^1^θ811θ£ίθ ΧΙΙί Ββϊβΐ. 232έ).
Εις τήν αυτήν τυπολογικήν οίκογένειαν άνήκει,
εί καϊ μετ' άζώστου τοΟ χιτώνος, και ή γυναι-
κεία μορφή τοΟ άναγλύφου 446.
Άπωτέρα είναι ή όμοιότης του άναγλύφου 457.
Παρ' αύτφ δ χιτών είναι ύψηλότερον έζωσμένος,
■τό δέ ίμάτιον συσπειραται κάτωθεν τοΟ όμφαλοΟ.
Έν τώ άναγλύφω 479 (τοΟ 4ου π. Χ. αιώνος)
τό ίμάτιον συσπειραται πολύ ύψηλά και κάτωθεν
άκριβώς τών μαστών, άλλ ή καθόλου διάθεσις
τοΟ ιματισμού όρμαται προφανώς άπο τοΟ αύτοΰ
τύπου.
Αξιος προσοχής είναι και ό τύπος τής Αθηνάς
δ άπαντών έπϊ τοΟ γνωστοτάτου άναγλύφου του
έπιστέφοντος τήν ταμιακήν λογοδοσίαν ΙΟ II άρ.
643' πρβ. βοΐιοθΐΐθ ΟπθοΙι. Κθ1ΐθΪ8 πίν. Χ άρ.
54. Ρπθ(1θποΙι8 - ννο11βΓ8 6ϊρ83ΐ)§·ϋ88θ 1158.
Σβορώνου Τό έν Αθήναις Έθνικον Μουσεϊον πίν.
203 (άνευ κειμένου). — Ώς προς τον τύπον τής
Αθηνάς δύναται έν μέρει νά παραβληθή καϊ τό
τεμάχιον άναθηματικοΟ άναγλύφου έκ τής Ακρο-
πόλεως παρά \ν&11βι· ΚΙ. ΑΙίΐΌροΙΪΒΐηιΐδ. άρ. 44
τών περϊ το 400 π. Χ. χρόνων. Ωσαύτως αξία
παραβολής διά τήν άμφίεσιν^ είνε ή Αθηνά τοΰ
Ταραντίνου καλυκομόρφου κρατήρος ή απεικονιζό-
μενη παρά \ν3Ϊζίη§θΓ έν ^ΙΐΓβδΙιβίίθ XVI 1913,
173 είκ. 89 και έχουσα έσταυρωμένους τοΰς
πόδας.
Τό άνάγλυφον ΙΟ II 643 ανήκον εις έπιγραφήν,
ης είναι ασφαλώς είκασμένος δ άρχων Λάχης, έχει
και αϋτο ασφαλή τήν χρονολογίαν ήτοι τό έτος
400 π Χ.
Είναι σημαντικον δτι παρόμοιος τύπος τής Αθη-
νάς ευρίσκεται και έπϊ Αθηναϊκών νομισμάτων
τών Ρωμαϊκών χρόνων, τοΟτο δέ έπιτρέπει να
είκάσωμεν δτι δ χαράκτης τοΟ νομισματικού τύ-
που είχεν ύπ' οψει αύτοΟ γνωστόν πλαστικον
τύπον ούχ_1 βεβαίως μόνον δι' άναγλύφου τινός,
άλλά διά περίοπτου έργου τής μεγάλης τέχνης
καταστάντα περίφημον, πιθανώτατα δέ διασωθέντα
έν τή Αθηνά τοΟ νβΐΐβίπ. ΤοΟ τύπου τούτ°υ
άντίγραφα έ'χομεν καϊ έν νομίσμασι τών Αθηνών
τών Ρωμαϊκών αύτοκρατορικών χρόνων, τά όποια
συνεκέντρωσε τελευταΐον δ μακαρίτης Σβορώνος
έν Τγθβογ άθβ πιοηηαίθδ ά' Αίΐίθηθβ πίν. 83, 29
-37. 41. 42, πρβ. ώς προς τό ένδυμα και πίν.
84, 26. 27.
Έκ τών άναγλύφων του έν Αθήναις Αρχαιο-
λογικού Μουσείου, τά έξής άναθηματικά άνάγλυφα
παρέχουσι τοΟτο μεν άντίγραφα τοΟ έρευνωμένου
τύπου κατά τό μάλλον ή ήττον πιστά, τοΟτο δέ
άπηχήσεις αύτοΟ, έν ταϊς δποίαις είνε προφανές
δτι δ γλύπτης ειχε προ όφθαλμών αύτοΟ τον τύ-
Α Κ 1923
δεξιά στάχυς, στηριζομένη δέ διά της άρ. έπΐ
σκήπτρου καϊ ένδεδυμένη. έζωσμένον δώριον χι-
τώνα είναι ή Δημήτηρ, ή δε αριστερά κρατούσα
δια της αριστεράς χειρός όρθήν δάδα, έν δε δεξιά
φέρουσα ίσως φιάλην καϊ ένδεδυμένη χιτώνα ίω-
νικόν έζωσμένον μετ' ελαφρού άποπτύγματος και
έπ' αύτοΟ κατά το κατώτερον ήμισυ του σώματος
ίμάτιον κατά τον τύπον ϋοηει-Τράλλεων, είναι
ασφαλώς ή Κόρη.
ΆπΌ τών αυτών προτύπων έμπνέεται και το
προ βραχέος χρόνου εύρεθέν έν Αθήναις (Παγκράτη)
τεμάχιον αναθηματικού άναγλύφου μετά Δήμητρος
και Κόρης του δευτέρου ήμίσεος του 5ου αιώνος.
Έκ της Ακροπόλεως προέρχονται και άλλα
τινά παραδείγματα του αύτοΟ τύπου διασωθέντα
Ιπι αναθηματικών άναγλύφων, τα όποια κατέστη-
σε νΟν γενικώτερον προσιτά τό καλόν βιβλίον τοΟ
Ο. λν^ΙίθΓ Ββ8θ1ΐΓθϊΐ3ΐιη§ άβν Κθΐϊθίδ ϊιη Ιίΐβϊ-
πθπ ΑΙίΓοροΙϊδίπιΐδθΐιιη ίη Αίΐιβη (1923).
Τό άνάγλυφον άρ. 178 έν σ. 85 (είκ. έν σ. 85)
παρέχει ζεΟγος γυναικών περίπου κατά την έκ
της ζωφόρου της Νίκης 20-21 γνωστήν συμπλο-
.κήν μετά της διαφοράς ό'τι ή δευτέρα στηρίζει τον
αγκώνα της δεξιάς χειρός έπϊ τοΟ αριστεροί) ώμου
•της πρώτης μορφής. Όμοία είναι ό'μως ή διάθεσις
τοΟ ιματίου και τοΟ χιτώνος της δευτέρας γυναι-
κός προς τό Τραλλιανον σχήμα και τό τής Δήμη-
•τρος τής ζωφόρου τής Νίκης.
Όυ-οία διάθεσις ιματισμού παρατηρείται και έν
•τώ άναγλύφω 175, παρά τη δευτέρα τών δύο
•όρχουμένων Νυμφών. "Ωσαύτως άναφέρω τό άνα-
θηματ. άνάγλυφον 224, οδ ή πρώτη άπ' αριστε-
ρών άντωπή ίσταμένη γυνή έ'χει την διάθεσιν τοΟ
'ίματισμοΟ τής Τραλλιανής άνευ τινός άλλοιώσεως.
ΤοΟ αύτοΟ τύπου είναι και ή δεξιά άντωπή ίστα-
μένη γυνή τοΟ άναγλύφου βάσεως 391, έν ή ο
\ν&1ίθΓ εικάζει τήν Φιλίαν, τήν μητέρα του Διός
Φιλίου (πρβ. ^£ι^1^θ811θ£ίθ ΧΙΙί Ββϊβΐ. 232έ).
Εις τήν αυτήν τυπολογικήν οίκογένειαν άνήκει,
εί καϊ μετ' άζώστου τοΟ χιτώνος, και ή γυναι-
κεία μορφή τοΟ άναγλύφου 446.
Άπωτέρα είναι ή όμοιότης του άναγλύφου 457.
Παρ' αύτφ δ χιτών είναι ύψηλότερον έζωσμένος,
■τό δέ ίμάτιον συσπειραται κάτωθεν τοΟ όμφαλοΟ.
Έν τώ άναγλύφω 479 (τοΟ 4ου π. Χ. αιώνος)
τό ίμάτιον συσπειραται πολύ ύψηλά και κάτωθεν
άκριβώς τών μαστών, άλλ ή καθόλου διάθεσις
τοΟ ιματισμού όρμαται προφανώς άπο τοΟ αύτοΰ
τύπου.
Αξιος προσοχής είναι και ό τύπος τής Αθηνάς
δ άπαντών έπϊ τοΟ γνωστοτάτου άναγλύφου του
έπιστέφοντος τήν ταμιακήν λογοδοσίαν ΙΟ II άρ.
643' πρβ. βοΐιοθΐΐθ ΟπθοΙι. Κθ1ΐθΪ8 πίν. Χ άρ.
54. Ρπθ(1θποΙι8 - ννο11βΓ8 6ϊρ83ΐ)§·ϋ88θ 1158.
Σβορώνου Τό έν Αθήναις Έθνικον Μουσεϊον πίν.
203 (άνευ κειμένου). — Ώς προς τον τύπον τής
Αθηνάς δύναται έν μέρει νά παραβληθή καϊ τό
τεμάχιον άναθηματικοΟ άναγλύφου έκ τής Ακρο-
πόλεως παρά \ν&11βι· ΚΙ. ΑΙίΐΌροΙΪΒΐηιΐδ. άρ. 44
τών περϊ το 400 π. Χ. χρόνων. Ωσαύτως αξία
παραβολής διά τήν άμφίεσιν^ είνε ή Αθηνά τοΰ
Ταραντίνου καλυκομόρφου κρατήρος ή απεικονιζό-
μενη παρά \ν3Ϊζίη§θΓ έν ^ΙΐΓβδΙιβίίθ XVI 1913,
173 είκ. 89 και έχουσα έσταυρωμένους τοΰς
πόδας.
Τό άνάγλυφον ΙΟ II 643 ανήκον εις έπιγραφήν,
ης είναι ασφαλώς είκασμένος δ άρχων Λάχης, έχει
και αϋτο ασφαλή τήν χρονολογίαν ήτοι τό έτος
400 π Χ.
Είναι σημαντικον δτι παρόμοιος τύπος τής Αθη-
νάς ευρίσκεται και έπϊ Αθηναϊκών νομισμάτων
τών Ρωμαϊκών χρόνων, τοΟτο δέ έπιτρέπει να
είκάσωμεν δτι δ χαράκτης τοΟ νομισματικού τύ-
που είχεν ύπ' οψει αύτοΟ γνωστόν πλαστικον
τύπον ούχ_1 βεβαίως μόνον δι' άναγλύφου τινός,
άλλά διά περίοπτου έργου τής μεγάλης τέχνης
καταστάντα περίφημον, πιθανώτατα δέ διασωθέντα
έν τή Αθηνά τοΟ νβΐΐβίπ. ΤοΟ τύπου τούτ°υ
άντίγραφα έ'χομεν καϊ έν νομίσμασι τών Αθηνών
τών Ρωμαϊκών αύτοκρατορικών χρόνων, τά όποια
συνεκέντρωσε τελευταΐον δ μακαρίτης Σβορώνος
έν Τγθβογ άθβ πιοηηαίθδ ά' Αίΐίθηθβ πίν. 83, 29
-37. 41. 42, πρβ. ώς προς τό ένδυμα και πίν.
84, 26. 27.
Έκ τών άναγλύφων του έν Αθήναις Αρχαιο-
λογικού Μουσείου, τά έξής άναθηματικά άνάγλυφα
παρέχουσι τοΟτο μεν άντίγραφα τοΟ έρευνωμένου
τύπου κατά τό μάλλον ή ήττον πιστά, τοΟτο δέ
άπηχήσεις αύτοΟ, έν ταϊς δποίαις είνε προφανές
δτι δ γλύπτης ειχε προ όφθαλμών αύτοΟ τον τύ-