DOI Artikel:
Oikonomos, Georgios P.: Ek tou ergastēriou tōn Tralleōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0104
94 Οικονόμος: Έκ τοϋ εργαστηρίου τών Τράλλεων.
ΑΕ 1928·
βάλλων τον άριστερόν, όπως φαίνεται σαφώς έκ
της θέσεως τοΟ σωζόμενου ■ μέρους των σκελών
φέρει λεπτόν λινοΟν χιτώνα, ό όποιος ύγρότατα
έπικάθηται έπϊ τοΟ σώματος σχηματίζων και τον
όμφαλόν, εκατέρωθεν του οποίου άναρριχώνται
κυματοειδώς δύο δέσμαι πτυχών, έν ω σποραδικά!
άμυ/αΐ άποδίδουσι πιστώς την ρίκνωσιν τοΟ ύφά-
σματος.Άπό τοΟ δεξιοΟ ϊσ/ίου αναφαίνεται το πα-
χύ ίμάτιον, το οποίον περιβάλλει το ΰπόλοιπον
σώμα, μηνοει^ώς δε και μετά πυκνοτέρας πτυ-
27'. Άναγλνφον Ραμνονντος αριστερά πλενρά.
χώσεως πλαισιοΟν την κοιλίαν ολίγον κατωτέρω
τοΟ όμφαλοΟ άνέρχεται προς τα αριστερά. Παρ'
'ολην την σμικρότητα τών μνημείων τούτων καΐ
τον καθαρώς διακοσμητικών αυτών χαρακτήρα,
διακρίνει τις αμέσως έν τω κορμώ 208 την δεξι-
ότητα και την κατεύθυνσιν ουχί συνήθους χειρός
και την δροσερότητα πρωτοτύπου έργου. Άλλ'
ακριβώς δια την σμικρότητα ταύτην και τό περι-
ωρισμένον της έπιφανείας, δεν δύναται τις ν* άνα-
μένη και λεπτότητας και ποικιλίας της άπεργα-
σίας, αί όποϊαι μόνον έν μεγάλω έ'ργω έχουσιν
εύκαιρίαν και τόπον καΐλόγον, δπως άναπτυχθώσι.
Κατά την άριστεράν πλευράν δέν φαίνεται ίχνος
καταπίπτοντος ιματίου, δεν εινε δε άπίθανον ό'τι
ελειπεν εντελώς ή λεπτομέρεια αύτη ή ό'τι ήτο
έλαφρώς άναγεγλυμμένη έπι τοΰ βάθους του άνα-
γλύφου ή άλλως πως είχε συνδυασθή μετά της
έλλειπούσης σήμερον αριστεράς χειρός. Οπισθεν
ό κορμός είναι άνωμάλως άπεσπασμένος άπό τοΟ·
δλου μαρμάρινου όγκου.
Ό Σβο ρωνος, ΈΟνικον Μουσεΐον σελ. 171 III
(Νέμεσις) γράφει «Πίν ΧΕΙ, θ, 208 (=Στάης πίν.
9,1 Ρβΐΐ&ί ^ΙΐΓβιιοΙι 1894 Ταί 1,6). Δύο τεμά-
χια άποκεκομμένα καϊ συγκεκολλημένα τοΰ άπό
τοΟ στομάχου μέχρι σχεδόν τών γονάτων κορμού
γυναικείας μορφής φερούσης χιτώνα, έχούσης δέ
περί την κοιλίαν τον πέπλον, ο δ εν τών άκρων
ήτο έρριμμένον ύπέρ τον άριστερόν βραχίονα. Ή
μορφή αύτη ίστατο προς στιγμήν ή διαρκώς επί
τοΟ δεςιοΟ ποδός ούτως, ώστε, έκαμπυλοΰντο οί
γόμφοι αύτής».
Ορός τε τον Τραλλιανον τύπον και προς τό άνά-
γλυφον τοΟ ΡαμνοΟντος συγγενή μοι φαίνονται
τά έν Κωνσταντινουπόλει έκ Θάσου άνάγλυφα
παρά Μβηάθΐ ΟίΐΪ£ΐ1θ£ΐΐθ III σελ. 75 έ. άρ 862.
863), έπι τών οποίων αί παριστώμεναι Νεμέσεις
εχουσι τον ίματισμόν όμοιότατον. Τούτων τό μεν
ύπ'άρ. 862 έ'χει ΰψηλότερόν πως έζωσμένον τον
χιτώνα, παρ'ό'λην δέ τήν σκαιάν έξεργασίαν τών
ϋστάτων χρόνων, εις ους άνήκει (2°?-30? αί.μ.Χ.),
δεικνύει τον καλόν τύπον, όν είχε προ όφθαλμών
ό τεχνίτης. Τών ποδών ό μέν δεξιός είναι έν άνα-
παύσει, ό δέ αριστερός πατεί στερρώς έπι τοΟ εδά-
φους Τά ύπ' άριθ. 863 είναι άνώτερον κατά τε
έξεργασίαν και άπόδοσιν (πρβ. Μθηάθΐ σ.78), πλη-
σιάζει δέ μάλλον προς τον τύπον τών Τράλλεων,
προς όν συμφωνεί και έν τη διαθέσει τών ποδών. Ό
Μθηάθΐ εικάζει άμφοτέρων τών άναγλύφων άφε-
τηρίαν λατρευτικόν άγαλμα έν θάσω- Άλλά και
τοΟ θασίου άγάλματος τό πρότυπον δέν θά ήτο
τολμηρόν νά άναζητήση τις έν τω Άττικώ έργα-
στηρίψ. Ή όμοιότης μάλιστα τοΟ τύπου προς τόν·
κορμόν 208 τής βάσεως τοΰ 'ΡαμνοΟντος έντοπί-
ζει έτι μάλλον τήν προέλευσιν τοΟ τύπου, ίσως δέ
βοηθεϊ καί προς ταύτισιν τοΟ άναγλύφου τοΟ 'Ρα-
μνοΟντος προς τήν Νέμεσιν, προς ην άλλως συλλο-
γιζόμενοι καταλήγουσιν ό τε Στάης καί ό Κθ88-
\>&α\ι Κο8ο1ιθγ Σθχίΐίοη III, 1 σελ.152-153.
Κατά τά καί παρά τω Βοδδβ&οΐι αύτ. 144 πα-
ΑΕ 1928·
βάλλων τον άριστερόν, όπως φαίνεται σαφώς έκ
της θέσεως τοΟ σωζόμενου ■ μέρους των σκελών
φέρει λεπτόν λινοΟν χιτώνα, ό όποιος ύγρότατα
έπικάθηται έπϊ τοΟ σώματος σχηματίζων και τον
όμφαλόν, εκατέρωθεν του οποίου άναρριχώνται
κυματοειδώς δύο δέσμαι πτυχών, έν ω σποραδικά!
άμυ/αΐ άποδίδουσι πιστώς την ρίκνωσιν τοΟ ύφά-
σματος.Άπό τοΟ δεξιοΟ ϊσ/ίου αναφαίνεται το πα-
χύ ίμάτιον, το οποίον περιβάλλει το ΰπόλοιπον
σώμα, μηνοει^ώς δε και μετά πυκνοτέρας πτυ-
27'. Άναγλνφον Ραμνονντος αριστερά πλενρά.
χώσεως πλαισιοΟν την κοιλίαν ολίγον κατωτέρω
τοΟ όμφαλοΟ άνέρχεται προς τα αριστερά. Παρ'
'ολην την σμικρότητα τών μνημείων τούτων καΐ
τον καθαρώς διακοσμητικών αυτών χαρακτήρα,
διακρίνει τις αμέσως έν τω κορμώ 208 την δεξι-
ότητα και την κατεύθυνσιν ουχί συνήθους χειρός
και την δροσερότητα πρωτοτύπου έργου. Άλλ'
ακριβώς δια την σμικρότητα ταύτην και τό περι-
ωρισμένον της έπιφανείας, δεν δύναται τις ν* άνα-
μένη και λεπτότητας και ποικιλίας της άπεργα-
σίας, αί όποϊαι μόνον έν μεγάλω έ'ργω έχουσιν
εύκαιρίαν και τόπον καΐλόγον, δπως άναπτυχθώσι.
Κατά την άριστεράν πλευράν δέν φαίνεται ίχνος
καταπίπτοντος ιματίου, δεν εινε δε άπίθανον ό'τι
ελειπεν εντελώς ή λεπτομέρεια αύτη ή ό'τι ήτο
έλαφρώς άναγεγλυμμένη έπι τοΰ βάθους του άνα-
γλύφου ή άλλως πως είχε συνδυασθή μετά της
έλλειπούσης σήμερον αριστεράς χειρός. Οπισθεν
ό κορμός είναι άνωμάλως άπεσπασμένος άπό τοΟ·
δλου μαρμάρινου όγκου.
Ό Σβο ρωνος, ΈΟνικον Μουσεΐον σελ. 171 III
(Νέμεσις) γράφει «Πίν ΧΕΙ, θ, 208 (=Στάης πίν.
9,1 Ρβΐΐ&ί ^ΙΐΓβιιοΙι 1894 Ταί 1,6). Δύο τεμά-
χια άποκεκομμένα καϊ συγκεκολλημένα τοΰ άπό
τοΟ στομάχου μέχρι σχεδόν τών γονάτων κορμού
γυναικείας μορφής φερούσης χιτώνα, έχούσης δέ
περί την κοιλίαν τον πέπλον, ο δ εν τών άκρων
ήτο έρριμμένον ύπέρ τον άριστερόν βραχίονα. Ή
μορφή αύτη ίστατο προς στιγμήν ή διαρκώς επί
τοΟ δεςιοΟ ποδός ούτως, ώστε, έκαμπυλοΰντο οί
γόμφοι αύτής».
Ορός τε τον Τραλλιανον τύπον και προς τό άνά-
γλυφον τοΟ ΡαμνοΟντος συγγενή μοι φαίνονται
τά έν Κωνσταντινουπόλει έκ Θάσου άνάγλυφα
παρά Μβηάθΐ ΟίΐΪ£ΐ1θ£ΐΐθ III σελ. 75 έ. άρ 862.
863), έπι τών οποίων αί παριστώμεναι Νεμέσεις
εχουσι τον ίματισμόν όμοιότατον. Τούτων τό μεν
ύπ'άρ. 862 έ'χει ΰψηλότερόν πως έζωσμένον τον
χιτώνα, παρ'ό'λην δέ τήν σκαιάν έξεργασίαν τών
ϋστάτων χρόνων, εις ους άνήκει (2°?-30? αί.μ.Χ.),
δεικνύει τον καλόν τύπον, όν είχε προ όφθαλμών
ό τεχνίτης. Τών ποδών ό μέν δεξιός είναι έν άνα-
παύσει, ό δέ αριστερός πατεί στερρώς έπι τοΟ εδά-
φους Τά ύπ' άριθ. 863 είναι άνώτερον κατά τε
έξεργασίαν και άπόδοσιν (πρβ. Μθηάθΐ σ.78), πλη-
σιάζει δέ μάλλον προς τον τύπον τών Τράλλεων,
προς όν συμφωνεί και έν τη διαθέσει τών ποδών. Ό
Μθηάθΐ εικάζει άμφοτέρων τών άναγλύφων άφε-
τηρίαν λατρευτικόν άγαλμα έν θάσω- Άλλά και
τοΟ θασίου άγάλματος τό πρότυπον δέν θά ήτο
τολμηρόν νά άναζητήση τις έν τω Άττικώ έργα-
στηρίψ. Ή όμοιότης μάλιστα τοΟ τύπου προς τόν·
κορμόν 208 τής βάσεως τοΰ 'ΡαμνοΟντος έντοπί-
ζει έτι μάλλον τήν προέλευσιν τοΟ τύπου, ίσως δέ
βοηθεϊ καί προς ταύτισιν τοΟ άναγλύφου τοΟ 'Ρα-
μνοΟντος προς τήν Νέμεσιν, προς ην άλλως συλλο-
γιζόμενοι καταλήγουσιν ό τε Στάης καί ό Κθ88-
\>&α\ι Κο8ο1ιθγ Σθχίΐίοη III, 1 σελ.152-153.
Κατά τά καί παρά τω Βοδδβ&οΐι αύτ. 144 πα-