DOI Artikel:
Deffner, Michael: Ta archaia latomeia tēs Skyrou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0119
αε 1923
Δέφνερ: Τά αρχαία λατομεία της Σκύρου. 109
περιγραφήν των λοιπών αρχαίων λατομείων πώ-
ρινου λί&ου.
ΤοιαΟτα λατομεία ύπήρχον και εις τήν βορειοα-
νατολικής της πόλεως έγγύς άκτήν, εις τήν το-
ποθεσίαν Πωριά. Εκείθεν δε και σήμερον ακόμη
οί κάτοικοι κόπτουν τούς δια τάς οίκοδομάς αύτών
άναγκαιοΰντας ακρογωνιαίους λίθους.
"Ωσαύτως εις το νοτιοανατολικόν μέρος τοΟ βο-
ρείου τμήματος της νήσου πλησίον του λιμένος
Μέαλος (Μέγας Αιγιαλός) και δη παρά τήν άρχαίαν
άμαξιτόν τήν παραλιακώς άγουσαν άπό της πό-
λεως προς τοΰς λιμένας Μέαλος και Άχίλλι (Αχίλ-
λειος λιμήν) ύπάρχουσι δύο αρχαία λατομεία νεο-
γενους πωρόλιθου. Ταύτα έξεμεταλλεύοντο οί περί
τήν ίγγύς κοιλάδα Καλλικρήνιον (Καλλικρή) αρ-
χαίοι συνοικισμοί, ών σώζονται τάφοι έν τω βράχω
λελαξευμένοι (σκυρ. αράδες, ά.έλλ. άροί) και εγκα-
ταστάσεις αρχαίων έλαιοπιεστηρίων. Ή Οέσις
ένος τών λατομείων τούτων όνομάζεται σήμερον
Άλόρϋ·ο Πουρί, τ. ε. ολόρθος πώρος, διότι ο'ι
έκεϊ λατομοΰντες ειχον αφήσει εις τό μέσον του
λατομείου στήλην έκ του πώρου, όν πέριξ αυτής
άπέκοπτον. Μετά το Άλάρθο Πουρί κάμπτει ή
άρχαία αμαξιτός πρός δυσμάς, άπαντα δέ αμέσως
ή θέσις Άσκαλοφόρος, δ'που εΐνε άρχαία έκ τοΟ
πώρου κεκομμένη καί ύπό τήν έπιφάνειαν της θα-
λάσσης κατερχομένη κλϊμαξ άποβάθρας (πλάτους
5 μέτρων) διά τήν προσέγγισιν λέμβων καί ιστιο-
φόρων. Έκεϊ δέ παρακολουθεί τις έπί 50 περίπου
μέτρα τήν άρχαίαν όδόν δεξιά καί άριστερά έκ τοΟ
βράχου κεκομμένην, μεταξύ δέ τών δύο έγκοπών
τάς βαθείας ίκ τών αμαξών τροχιάς.
Μεταβαίνω ήδη εις τά αρχαία λατομεία μαρ-
μάρου του βορείου τμήματος της νήσου. Δύο δρό-
μοι φέρουσιν έκεϊ άπό της πόλεως. Συντομώτερος
είνε δ διά τοΟ Φερρεκάμπου (ίθΓΓβυβ 03ΐηρα8)
καί της βαθείας κοιλάοος Αλεξάνδρας, εύκολώτε-
ρον δ'μως εΐνε νά άκολουθήση τις τον δρόμον της
Λιναρίας μέχρις ήμίσεος χιλιομέτρου προ της βρύ-
σεως ΆντωνιοΟ. Έκεϊ δέ, δεξιά της όδοΟ, άρχε-
ται στενός δρόμος φέρων κατ' εύθεϊαν προς τά
άρχαϊα ώς καί πρός τά νέα λατομεία, τά όποϊα
εκμεταλλεύεται ή άγγλική έταιρεία Μ&πήογ Ηππ-
ίβά. Ανερχόμενος μικρόν λόφον βλέπεις ύψηλάτε-
ρον καί πρός τά δεξιά έ'κτασιν καστανό/ρουν καί
νομίζεις ό'τι έπ' αυτής ήπλώθησαν πολλά άσπρόρ-
ρουχα πρός στέγνωμα. Ό λαός ευφυέστατα ώνό-
μασε τήν θέσιν «της γρΙάς τά ροΟχα». Πλησιάζων
βλέπεις, ότι έκεϊ έκ τοΟ άποσυντεθειμένου σχιστού
άναδύονται μικροί βράχοι λευκοΟ μαρμάρου. Μετά
πορείαν ήμισείας ώρας άπαντας πηγάδιον καί άμέ-
σως κατόπιν ρευματ'άν, μεθ' ήν φθάνεις εις τήν
βορειοανατολικήν πλευράν του μαρμαροφόρου βου-
νοΟ. Πρώτον άπαντας τό ύπ' άριθμόν 13 νέον λα-
τομεϊον της άγγλικής εταιρείας, κατόπιν δέ δεξιά
του δρόμου τό πρώτον άρχαΐον λατομεΐον λευκοϋ
μαρμάρου. Επειδή δέ παρά τον δρόμον καί έ'ξω
11: ΟΊ παρά τών αρχαίων εγκαταλειφΟέντες κίονες εξωΰεν
τον α' αρχαίου λατομείου λευκού μαρμάρου εν Σκνρω.
του λατομείου οί άρχαϊοι προ 2000 ετών έγκατέ-
λειψαν μερικούς κίονας, ή τοποθεσία δλη όνομά-
ζεται Κολιώνες. Άφου έκαθάρισα τό μέρος, έφωτο-
■γράψ'/]σ ατούς εγκαταλελειμμένους κίονας (είκ. 11),
κατόπιν δέ ιό έοωτερικδν τοϋ λατομείου (είκ. 12).
Εις άπόστασιν 20 μέτρων άπό του λατομείου
καί εις θέσιν όλίγον χαμηλοτέραν εδρον βράχον
Δέφνερ: Τά αρχαία λατομεία της Σκύρου. 109
περιγραφήν των λοιπών αρχαίων λατομείων πώ-
ρινου λί&ου.
ΤοιαΟτα λατομεία ύπήρχον και εις τήν βορειοα-
νατολικής της πόλεως έγγύς άκτήν, εις τήν το-
ποθεσίαν Πωριά. Εκείθεν δε και σήμερον ακόμη
οί κάτοικοι κόπτουν τούς δια τάς οίκοδομάς αύτών
άναγκαιοΰντας ακρογωνιαίους λίθους.
"Ωσαύτως εις το νοτιοανατολικόν μέρος τοΟ βο-
ρείου τμήματος της νήσου πλησίον του λιμένος
Μέαλος (Μέγας Αιγιαλός) και δη παρά τήν άρχαίαν
άμαξιτόν τήν παραλιακώς άγουσαν άπό της πό-
λεως προς τοΰς λιμένας Μέαλος και Άχίλλι (Αχίλ-
λειος λιμήν) ύπάρχουσι δύο αρχαία λατομεία νεο-
γενους πωρόλιθου. Ταύτα έξεμεταλλεύοντο οί περί
τήν ίγγύς κοιλάδα Καλλικρήνιον (Καλλικρή) αρ-
χαίοι συνοικισμοί, ών σώζονται τάφοι έν τω βράχω
λελαξευμένοι (σκυρ. αράδες, ά.έλλ. άροί) και εγκα-
ταστάσεις αρχαίων έλαιοπιεστηρίων. Ή Οέσις
ένος τών λατομείων τούτων όνομάζεται σήμερον
Άλόρϋ·ο Πουρί, τ. ε. ολόρθος πώρος, διότι ο'ι
έκεϊ λατομοΰντες ειχον αφήσει εις τό μέσον του
λατομείου στήλην έκ του πώρου, όν πέριξ αυτής
άπέκοπτον. Μετά το Άλάρθο Πουρί κάμπτει ή
άρχαία αμαξιτός πρός δυσμάς, άπαντα δέ αμέσως
ή θέσις Άσκαλοφόρος, δ'που εΐνε άρχαία έκ τοΟ
πώρου κεκομμένη καί ύπό τήν έπιφάνειαν της θα-
λάσσης κατερχομένη κλϊμαξ άποβάθρας (πλάτους
5 μέτρων) διά τήν προσέγγισιν λέμβων καί ιστιο-
φόρων. Έκεϊ δέ παρακολουθεί τις έπί 50 περίπου
μέτρα τήν άρχαίαν όδόν δεξιά καί άριστερά έκ τοΟ
βράχου κεκομμένην, μεταξύ δέ τών δύο έγκοπών
τάς βαθείας ίκ τών αμαξών τροχιάς.
Μεταβαίνω ήδη εις τά αρχαία λατομεία μαρ-
μάρου του βορείου τμήματος της νήσου. Δύο δρό-
μοι φέρουσιν έκεϊ άπό της πόλεως. Συντομώτερος
είνε δ διά τοΟ Φερρεκάμπου (ίθΓΓβυβ 03ΐηρα8)
καί της βαθείας κοιλάοος Αλεξάνδρας, εύκολώτε-
ρον δ'μως εΐνε νά άκολουθήση τις τον δρόμον της
Λιναρίας μέχρις ήμίσεος χιλιομέτρου προ της βρύ-
σεως ΆντωνιοΟ. Έκεϊ δέ, δεξιά της όδοΟ, άρχε-
ται στενός δρόμος φέρων κατ' εύθεϊαν προς τά
άρχαϊα ώς καί πρός τά νέα λατομεία, τά όποϊα
εκμεταλλεύεται ή άγγλική έταιρεία Μ&πήογ Ηππ-
ίβά. Ανερχόμενος μικρόν λόφον βλέπεις ύψηλάτε-
ρον καί πρός τά δεξιά έ'κτασιν καστανό/ρουν καί
νομίζεις ό'τι έπ' αυτής ήπλώθησαν πολλά άσπρόρ-
ρουχα πρός στέγνωμα. Ό λαός ευφυέστατα ώνό-
μασε τήν θέσιν «της γρΙάς τά ροΟχα». Πλησιάζων
βλέπεις, ότι έκεϊ έκ τοΟ άποσυντεθειμένου σχιστού
άναδύονται μικροί βράχοι λευκοΟ μαρμάρου. Μετά
πορείαν ήμισείας ώρας άπαντας πηγάδιον καί άμέ-
σως κατόπιν ρευματ'άν, μεθ' ήν φθάνεις εις τήν
βορειοανατολικήν πλευράν του μαρμαροφόρου βου-
νοΟ. Πρώτον άπαντας τό ύπ' άριθμόν 13 νέον λα-
τομεϊον της άγγλικής εταιρείας, κατόπιν δέ δεξιά
του δρόμου τό πρώτον άρχαΐον λατομεΐον λευκοϋ
μαρμάρου. Επειδή δέ παρά τον δρόμον καί έ'ξω
11: ΟΊ παρά τών αρχαίων εγκαταλειφΟέντες κίονες εξωΰεν
τον α' αρχαίου λατομείου λευκού μαρμάρου εν Σκνρω.
του λατομείου οί άρχαϊοι προ 2000 ετών έγκατέ-
λειψαν μερικούς κίονας, ή τοποθεσία δλη όνομά-
ζεται Κολιώνες. Άφου έκαθάρισα τό μέρος, έφωτο-
■γράψ'/]σ ατούς εγκαταλελειμμένους κίονας (είκ. 11),
κατόπιν δέ ιό έοωτερικδν τοϋ λατομείου (είκ. 12).
Εις άπόστασιν 20 μέτρων άπό του λατομείου
καί εις θέσιν όλίγον χαμηλοτέραν εδρον βράχον