DOI Artikel:
Deffner, Michael: Ta archaia latomeia tēs Skyrou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0125
α Ε 1923
Αέφνερ: Τά αρχαία λατομεία της Σκύρου. 115
χρίσμα τοΟ έαωτερικοΟ της δεξαμενής διατηρεί-
ται άοιστα 1.
20: Κάτοψις καί τομαι της Ρωμ. δεξαμενής.
Πλην τοΟ λατομείου του κειμένου πλησίον της
δεξαμενής υπάρχει προς βορράν αύτοΰ έτερον με-
γάλον εντός φάραγγος, εις το όποιον κείνται ακόμη
πολλοί κίονες ήμικατέργαστοί. Και άλλο ακόμη
μέγα λατομεϊον υπάρχει έκεϊ έπί της κατωφέ-
ρειας του πλησίον βουνοΟ, τούτου δε τά λευκά
μάρμαρα έχουν φλέβας καί τεΟλασμένας γραμ-
μάς κιτρινωπάς καί σκωριοχρώμους. Καί έκεϊ
κείνται ακόμη κίονες. Κίονες δέ άμφοτέρων των
λατομείων κείνται καί έπί της άκτης των Τριών
Μπουκών.
Ζωή καί κίνησις μεγάλη ύπήρχεν έπί των Ρω-
μαίων Αυτοκρατόρων πέριξ τοΟ λαμπροΟ τούτου
λιμένος, παρ' ό'λον τό άνυδρον τοΟ ΒουνοΟ' σήμε-
ρον εινε νέκρα καί έρημία, άφ' δ'του μάλιστα ή
1 Πλην της δεξαμενής ταύτης υπάρχει χα! ετέρα εις θέσιν ψή-
οιχος, άνωθεν τοϋ Τονρκοχάναλον, μεταξύ των οροπεδίων Μαρον-
λικό χα'ι Χωράφι τον Αρη. Δέν την ε'δον, γνώσιν δε περί αϋτηςελα-
βον εις το χαλογεριχόν Μετόχι. Πλήν των δύο δεξαμενών υπάρ-
χουν εις διάφορα μέρη τοΰ Βουνοϋ άροί, σχυρ. άρέδες, τ. ε. γρώ-
ναι (γούρνες) 1ν τω βράχω λελαξευμέναι ή έξ ογκολίθων χατα-
σχευασμέναι, εις ας αθροίζεται ομβριον ϋδωρ. Τοιαϋται εινε «τοϋ
Μανασή 6 αρές», χάτωθεν τοΰ δρους Πιριο'νες, δύο άρέδες εις τά
Ρούδια, πλησίον τοϋ ορούς Κο'χυλα, χαί όίλλοι τίνες.
Μβγπιογ ΙϊΐϊΐϊΙβά έσταμάτησε έκεϊ τάς έργασίας.
Ώς έπίλογον προσθέτω ολίγας λέξεις περί χρυ-
σοφόρου άμμου εις την κοίτην τοΰ Σκυρίου
ρύακος Κηφιαοϋ.
Ο έξοχος όρυκτολόγος Κ&γΙ (51181. ΓϊβάΐΘΓ,
κληθείς παρά τοΟ Βασιλέως "Οθωνος προς διερεύ-
νησιν τών Ελληνικών ορέων καί κατ' έντολήν
της Έλλ. Κυβερνήσεως κατά τά έτη 1834 —
37 περιηγηθείς δλα τά μέρη της Ελλάδος, άπε-
κάλυψεν καί περιέγραψεν έν τω διτόμω συγγράμ-
ματί του ό'λους τους εις τά έγκατα της Ελλη-
νικής γης κρυπτομένους θησαυρούς. Εις αύτόν
Κράτος καί Εταιρεΐαι καί άτομα όφείλουσι τά
έκ τών μεταλλείων ωφελήματα.
Εις τον β τόμον τοΟ συγγράμματος του, σελ.
66—85, ό Ρι'βάΙθΓ πραγματεύεται περί Σκύρου,
τοΟ χρωμιούχου σιδήρου, τών μαρμάρων καί άλ-
λων ορυκτών της νήσου, γράφει δέ έν σελ. 70 —
71 περί μιας ΟοΜαΙΙανϊοη, τ. έ. περί χρυσοΟ,
παρασυρθέντος υπό τοΟ έν Σκύρω ρύακος Κηα>ισοΟ.
Παρά τάς έκβολάς αύτοΟ εΐχεν εύρει έν τη
άμμω λεπτάτατον τεμάχιον φύλλου χρυσοΟ, το
όποιον έπισυνήψεν εις σχετικην προς την 'Ελλ.
Κυβέρνησιν έ'κθεσίν του. Εγκατέστησε δέ παρά τον
ρύακα φορητον πλυντήριον άμμου άπό τών έκ-
βολών προς την πηγήν τοΟ ποταμού' καίτοι δέ
δεν εύρεν άλλα ίχνη χρυσού, δέν άπώλεσε την
έλπίδα ευρέσεως έν περιπτώσει ευρύτερων καί τε-
λειοτέρων έρευνών. "Εκτοτε όλα τά συγγράμματα
τά ποιοΟντα λόγον ή πραγματευόμενα περί Σκύ-
ρου, μη έξαιρουμένου καί τοΰ βιβλίου τοΟ καθη-
γητοΟ Φίλιψον περί τών "Ελληνικών νήσων (σελ.
121), αναφέρουν καί την ΰπαρξιν χρυσοΟ έν τη
νήσω.
Λεπτόν πέταλον χρυσού ενρεν ό ΡίβάΙβν εις
την αμμον τοϋ Κηφισού, άλλα χρυσός δεν υπάρ-
χει εις την Σχϋρον.
Ή λύσις τοΟ αινίγματος τούτου ομοιάζει προς
τό ωον τοΟ Κολόμβου.
Ή βόρειος κατωφέρεια τοΟ άποκρήμνου βου-
νοΟ, έφ' ού υπήρχε τό άνάκτορον τοΟ όμηρικοΰ
βασιλέως Λυκομήδους καί ύπό τοΟτο ή άρχαία
πόλις, έκτείνεται μέχρι τών έκβολών τοΟ Κηφι-
σοΟ. "Ανωθεν δέ τών έκβολών ήτο τό νεκροτα-
φεϊον τών Σκυρίων της Κυκλαδικής καί Μυκηναϊ-
Αέφνερ: Τά αρχαία λατομεία της Σκύρου. 115
χρίσμα τοΟ έαωτερικοΟ της δεξαμενής διατηρεί-
ται άοιστα 1.
20: Κάτοψις καί τομαι της Ρωμ. δεξαμενής.
Πλην τοΟ λατομείου του κειμένου πλησίον της
δεξαμενής υπάρχει προς βορράν αύτοΰ έτερον με-
γάλον εντός φάραγγος, εις το όποιον κείνται ακόμη
πολλοί κίονες ήμικατέργαστοί. Και άλλο ακόμη
μέγα λατομεϊον υπάρχει έκεϊ έπί της κατωφέ-
ρειας του πλησίον βουνοΟ, τούτου δε τά λευκά
μάρμαρα έχουν φλέβας καί τεΟλασμένας γραμ-
μάς κιτρινωπάς καί σκωριοχρώμους. Καί έκεϊ
κείνται ακόμη κίονες. Κίονες δέ άμφοτέρων των
λατομείων κείνται καί έπί της άκτης των Τριών
Μπουκών.
Ζωή καί κίνησις μεγάλη ύπήρχεν έπί των Ρω-
μαίων Αυτοκρατόρων πέριξ τοΟ λαμπροΟ τούτου
λιμένος, παρ' ό'λον τό άνυδρον τοΟ ΒουνοΟ' σήμε-
ρον εινε νέκρα καί έρημία, άφ' δ'του μάλιστα ή
1 Πλην της δεξαμενής ταύτης υπάρχει χα! ετέρα εις θέσιν ψή-
οιχος, άνωθεν τοϋ Τονρκοχάναλον, μεταξύ των οροπεδίων Μαρον-
λικό χα'ι Χωράφι τον Αρη. Δέν την ε'δον, γνώσιν δε περί αϋτηςελα-
βον εις το χαλογεριχόν Μετόχι. Πλήν των δύο δεξαμενών υπάρ-
χουν εις διάφορα μέρη τοΰ Βουνοϋ άροί, σχυρ. άρέδες, τ. ε. γρώ-
ναι (γούρνες) 1ν τω βράχω λελαξευμέναι ή έξ ογκολίθων χατα-
σχευασμέναι, εις ας αθροίζεται ομβριον ϋδωρ. Τοιαϋται εινε «τοϋ
Μανασή 6 αρές», χάτωθεν τοΰ δρους Πιριο'νες, δύο άρέδες εις τά
Ρούδια, πλησίον τοϋ ορούς Κο'χυλα, χαί όίλλοι τίνες.
Μβγπιογ ΙϊΐϊΐϊΙβά έσταμάτησε έκεϊ τάς έργασίας.
Ώς έπίλογον προσθέτω ολίγας λέξεις περί χρυ-
σοφόρου άμμου εις την κοίτην τοΰ Σκυρίου
ρύακος Κηφιαοϋ.
Ο έξοχος όρυκτολόγος Κ&γΙ (51181. ΓϊβάΐΘΓ,
κληθείς παρά τοΟ Βασιλέως "Οθωνος προς διερεύ-
νησιν τών Ελληνικών ορέων καί κατ' έντολήν
της Έλλ. Κυβερνήσεως κατά τά έτη 1834 —
37 περιηγηθείς δλα τά μέρη της Ελλάδος, άπε-
κάλυψεν καί περιέγραψεν έν τω διτόμω συγγράμ-
ματί του ό'λους τους εις τά έγκατα της Ελλη-
νικής γης κρυπτομένους θησαυρούς. Εις αύτόν
Κράτος καί Εταιρεΐαι καί άτομα όφείλουσι τά
έκ τών μεταλλείων ωφελήματα.
Εις τον β τόμον τοΟ συγγράμματος του, σελ.
66—85, ό Ρι'βάΙθΓ πραγματεύεται περί Σκύρου,
τοΟ χρωμιούχου σιδήρου, τών μαρμάρων καί άλ-
λων ορυκτών της νήσου, γράφει δέ έν σελ. 70 —
71 περί μιας ΟοΜαΙΙανϊοη, τ. έ. περί χρυσοΟ,
παρασυρθέντος υπό τοΟ έν Σκύρω ρύακος Κηα>ισοΟ.
Παρά τάς έκβολάς αύτοΟ εΐχεν εύρει έν τη
άμμω λεπτάτατον τεμάχιον φύλλου χρυσοΟ, το
όποιον έπισυνήψεν εις σχετικην προς την 'Ελλ.
Κυβέρνησιν έ'κθεσίν του. Εγκατέστησε δέ παρά τον
ρύακα φορητον πλυντήριον άμμου άπό τών έκ-
βολών προς την πηγήν τοΟ ποταμού' καίτοι δέ
δεν εύρεν άλλα ίχνη χρυσού, δέν άπώλεσε την
έλπίδα ευρέσεως έν περιπτώσει ευρύτερων καί τε-
λειοτέρων έρευνών. "Εκτοτε όλα τά συγγράμματα
τά ποιοΟντα λόγον ή πραγματευόμενα περί Σκύ-
ρου, μη έξαιρουμένου καί τοΰ βιβλίου τοΟ καθη-
γητοΟ Φίλιψον περί τών "Ελληνικών νήσων (σελ.
121), αναφέρουν καί την ΰπαρξιν χρυσοΟ έν τη
νήσω.
Λεπτόν πέταλον χρυσού ενρεν ό ΡίβάΙβν εις
την αμμον τοϋ Κηφισού, άλλα χρυσός δεν υπάρ-
χει εις την Σχϋρον.
Ή λύσις τοΟ αινίγματος τούτου ομοιάζει προς
τό ωον τοΟ Κολόμβου.
Ή βόρειος κατωφέρεια τοΟ άποκρήμνου βου-
νοΟ, έφ' ού υπήρχε τό άνάκτορον τοΟ όμηρικοΰ
βασιλέως Λυκομήδους καί ύπό τοΟτο ή άρχαία
πόλις, έκτείνεται μέχρι τών έκβολών τοΟ Κηφι-
σοΟ. "Ανωθεν δέ τών έκβολών ήτο τό νεκροτα-
φεϊον τών Σκυρίων της Κυκλαδικής καί Μυκηναϊ-