DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0145
ΑΕ 1923
'Λρβανιτόπονλος: Θεσσαλικοί έπιγραφαί 13ο
6: ϊπιτνμβιον ένεπίγραφον άρ. 365β.
τωμα έν βαθυτέρω κατά τι αναγλύφω, άφινομένου
πλαισίου έκατέρωθεν, ώς είδος ναΐσκου, τρεις άν-
θρωποι κατενώπιον, ορθοί ιστάμενοι, άριστερά μεν
άνήρ πωγωνοφόρος, ό πατήρ Εντυχίδης, έν χιτώ-
νι και ίματίω και μετά διεσταυρωμένων έμπρο-
σθεν χειρών, παρ' αυτόν παις, ό αποθανών Λν-
καρίων, έν χιτώνι και ίματίω, και περαιτέρω
γυνή, ή μήτηρ Παραμάνα, έν χιτώνι και ίματίω,
όπερ έχει περιαγάγει έπί της κεφαλής ώς πέπλον
ύπο την παράστασιν αποδίδεται λίαν άβαθώς βοΟς,
βαδίζων πρός δεξιά, φέρων κατενώπιον τήν κεφα-
λήν απαντά εϊσι κακότεχνα. — "Γψ. 1.49ο,
πλάτ. 0. 475, πάχ. 0.12.
Άπετείχισα έκ τής παρά τους αμπελώνας του
χωρίου Βουβάλας κρήνης.
Έπί τοΟ έπιστυλίου και ύπο τήν παράστασιν
έχαράχΟησαν αί έν 1(5 ε. ά. έπιγραφαί, ή μέν
βαθέως και καλώς, υ'ψ. γραμμ. 0.014-0.022, διά-
στιχ 0.002,ή δέ μετρίως βαθέως και σχεδόν κα-
λώς, υψ. γραμμ. 0.021-0.029, διάστιχ. 0.011:
Λυκαρίων, Εΰτυχίδου ΰός·
ήρω; χρηστέ χαίρε1
Π[αρ]αμόν[α] καΐ Ευτυχίδης
Λυκαρίωνα τον ΰόν μνή-
μ]η? χ[άρ]ιν
Ταύτης υπόκειται έπί τοΟ μέσου, άβαθώς ανά-
γλυφος, έρμης ΈρμοΟ χθονίου, εφ οΰ τής κεφα-
λής οί νεώτεροι διήνοιςαν τόρμον.
Άριϋ. 365* (10 ΙΧ2 1307 και ΑΕ 1913
σελ. 179. ΜΕ 71) Στήλη μαρμάρου ΰπομέλα-
νος, κάτω μόνον άποκεκομμένη' ή έπιφάνεια αύ-
τής έξειργάσθη άδρώς και δλως άπλώς, πλήν του
επί τής έπιγραφής κατεχομένου χώρου, λειανθέν-
τος διά τοΟ κτενός' άνω λήγει τριγωνικώς εις
εμφασιν αετώματος. — "Γψ. 0.74, πλάτ. 0.40,
πάχ. 0.11.
Απεκόμισα έκ τής οικίας Πέτρου Τσουλάκη,
τής παρά το έν Βουβάλα μετό/ιον κειμένης.
Ή έπιγραφή έ/αράχθη άβαθώς και σχεδόν κα-
λώς· υψ. γραμμ. 0.017-0.032, διάστιχ. 0.008.
Οΐνης·
Πολυμήδη:.
Φαίνεται ότι πρόκειται περι δύο άδελφών, άνευ
όμως πατρικού έκφερομένων' επειδή ύπάρχει κενός
χώρος δεξιά, ίσως απεδόθησαν διά βαφής τά πα-
τρικά ώς έν ΑΕ 1913. Το Οϊνης έσχηματίσθη
παρά το γνωστόν ΟΙνίας. Οί χρόνοι τής έπιγραφής,
ώς κα'ι τής επομένης, κείνται κατά το πρώτον
ήμισυ τής Γ' πΧ. έκατονταετηρίδος.
Άρι&. 365* (ΜΕ 70). Στήλη λ ευκοΰ μαρ-
μάρου, άνω μόνον άποκεκομμένη" καταλήγει έν
μέσω εις γόμφον ύψ. 0.11 και φέρει πλαίσιον
'Λρβανιτόπονλος: Θεσσαλικοί έπιγραφαί 13ο
6: ϊπιτνμβιον ένεπίγραφον άρ. 365β.
τωμα έν βαθυτέρω κατά τι αναγλύφω, άφινομένου
πλαισίου έκατέρωθεν, ώς είδος ναΐσκου, τρεις άν-
θρωποι κατενώπιον, ορθοί ιστάμενοι, άριστερά μεν
άνήρ πωγωνοφόρος, ό πατήρ Εντυχίδης, έν χιτώ-
νι και ίματίω και μετά διεσταυρωμένων έμπρο-
σθεν χειρών, παρ' αυτόν παις, ό αποθανών Λν-
καρίων, έν χιτώνι και ίματίω, και περαιτέρω
γυνή, ή μήτηρ Παραμάνα, έν χιτώνι και ίματίω,
όπερ έχει περιαγάγει έπί της κεφαλής ώς πέπλον
ύπο την παράστασιν αποδίδεται λίαν άβαθώς βοΟς,
βαδίζων πρός δεξιά, φέρων κατενώπιον τήν κεφα-
λήν απαντά εϊσι κακότεχνα. — "Γψ. 1.49ο,
πλάτ. 0. 475, πάχ. 0.12.
Άπετείχισα έκ τής παρά τους αμπελώνας του
χωρίου Βουβάλας κρήνης.
Έπί τοΟ έπιστυλίου και ύπο τήν παράστασιν
έχαράχΟησαν αί έν 1(5 ε. ά. έπιγραφαί, ή μέν
βαθέως και καλώς, υ'ψ. γραμμ. 0.014-0.022, διά-
στιχ 0.002,ή δέ μετρίως βαθέως και σχεδόν κα-
λώς, υψ. γραμμ. 0.021-0.029, διάστιχ. 0.011:
Λυκαρίων, Εΰτυχίδου ΰός·
ήρω; χρηστέ χαίρε1
Π[αρ]αμόν[α] καΐ Ευτυχίδης
Λυκαρίωνα τον ΰόν μνή-
μ]η? χ[άρ]ιν
Ταύτης υπόκειται έπί τοΟ μέσου, άβαθώς ανά-
γλυφος, έρμης ΈρμοΟ χθονίου, εφ οΰ τής κεφα-
λής οί νεώτεροι διήνοιςαν τόρμον.
Άριϋ. 365* (10 ΙΧ2 1307 και ΑΕ 1913
σελ. 179. ΜΕ 71) Στήλη μαρμάρου ΰπομέλα-
νος, κάτω μόνον άποκεκομμένη' ή έπιφάνεια αύ-
τής έξειργάσθη άδρώς και δλως άπλώς, πλήν του
επί τής έπιγραφής κατεχομένου χώρου, λειανθέν-
τος διά τοΟ κτενός' άνω λήγει τριγωνικώς εις
εμφασιν αετώματος. — "Γψ. 0.74, πλάτ. 0.40,
πάχ. 0.11.
Απεκόμισα έκ τής οικίας Πέτρου Τσουλάκη,
τής παρά το έν Βουβάλα μετό/ιον κειμένης.
Ή έπιγραφή έ/αράχθη άβαθώς και σχεδόν κα-
λώς· υψ. γραμμ. 0.017-0.032, διάστιχ. 0.008.
Οΐνης·
Πολυμήδη:.
Φαίνεται ότι πρόκειται περι δύο άδελφών, άνευ
όμως πατρικού έκφερομένων' επειδή ύπάρχει κενός
χώρος δεξιά, ίσως απεδόθησαν διά βαφής τά πα-
τρικά ώς έν ΑΕ 1913. Το Οϊνης έσχηματίσθη
παρά το γνωστόν ΟΙνίας. Οί χρόνοι τής έπιγραφής,
ώς κα'ι τής επομένης, κείνται κατά το πρώτον
ήμισυ τής Γ' πΧ. έκατονταετηρίδος.
Άρι&. 365* (ΜΕ 70). Στήλη λ ευκοΰ μαρ-
μάρου, άνω μόνον άποκεκομμένη" καταλήγει έν
μέσω εις γόμφον ύψ. 0.11 και φέρει πλαίσιον