DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0148
138 Άρβαναόπονλος: Θεσσαλικαι έπιγραφαί
ΑΕ 1923
'4ρί0.369(ΜΕ58, ία IX, 1280,
ΑΕ 1913 σελ. 163). Μεγ άλη στή -
λη μαρμάρου λίαν ύπομέλανος, κάτω
μόνον άποκεκομμένη, λήγουσα άνω εις
άνθέμιον μετά συνήθων γλυπτών κο-
σμημάτων άτέχνων.—"Γψ. 1.19, οδ
τα 0.72 τοΟ άνθεμίου, πλάτ. 0.51,
πάν. 0.165.
Απεκόμισα αυτήν μετά της ύπ'
άριΟ. 366. Ι^^Ί»»»»»^^8ί»"^ί£ϊ^νΦ^**^,
Ιπο το γεισον οιαφαινονται ίχνη ρ-^—-'^^^Τ^Γι
έπιγραφής, διαβρωθείσης ύπό των υδά-
των, ής ή χάραξις έτελέσθη βαθέως
και σχεδόν καλώς. Ύψ.γραμμ. 0.033,
διάστιχ. 0.01. ΤοΟ έκτύπου μή παρέ-
χοντος μηδέν σαφές, διέκρινα τάδε,
ούχι δλως βέβαια, έπϊ τοΟ λίθου:
■]π[ ------
------ ο]υ
Ν]ι]κ[ - ------
- - - ]υ[β; - - - -]υ
5 - - - - -]α[ - - - -
ν[ί]κ[ο]υ.
9: επιτΰμβιον ενεπΐγραφον άρι&. 370-
Φαίνεται δ'τι άνεγράφετο ή τι έλε-
γεΐον, ή μάλλον πολλά όνόαατα άποθανόντων' ό σεις και βραχείς πλόκαμοι άποδίδονται κατ' άρ-
ταύτισμός τούτου τω εν ΙΟ ε. ά. σημειουμένω χαϊκόν τρόπον- έπί τοΟ λαιμοΟ πορποΟνται δύο
μνημείω φαίνεται βέβαιος. σώματα οφεων.— Τψ. 0-51, πλάτ. 0.425, παχ.
0. 12.
Άρι&. 370 (είκ.9 ΜΕ 32+38). Στήλη μαρ- Έπί τοΟ γείσου, ήτοι έπί της οριζοντίου πλευ-
μάρου λευκοφαίου, έκ δύο τμημάτων άποτελου- ρ&ς τ0υ πλαισίου, έχαράχθη λίαν βαθέως και
μένη, ων ό'μως μεταξύ ελλείπει πολύ' άλλ'ή έπιμελώς ή έπιγραφή· ΰψ. γραμμ. 0.019-0.021.
Ευφορβος Μενάνδρου,
όμοιότης του τε λίθου και τών διαστάσεων καί
τών έπ' άμφοτέρων κεχαραγμένων επιγραφών κα-
θίστα βέβαιον τό ό'τι προέρχονται έκ της αύτής ήτις ό'μως δεν δηλοΐ τον άποθανόντα' διότι μετά
στήλης" τό άνω τμήμα λήγει άνω εις άέτωμα μετ' τό ύπ'αύτήν τριπλοΟν κυμάτιον, πλουσίως κεκο-
άκρωτηρίων, ων τό μέσον μετά μέρους τοΟ πλαι- σμημένον δι' άναγλύφων ωοειδών φύλλων μεθ'
σίου άπεκόπη' τά λοιπά διατηροΰσι γλυπτά, έλι- ύποκειμένου άστραγάλου και δέσμης φυλλαρίοιν
κοειδή κοσμήματα, συνεχιζόμενα και έπί τών λο- έλαίας ή ομοίων, παρίσταται έν βαθεϊ αναγλύφω
ξών πλευρών τού πλαισίου, ώς έν τή στήλη ΑΕ γυνή κατενώπιον, τά άπό της βάσεως τοΟ στή-
1916 σελ. 89 είκ. 16' τά έ'σω τών πλευρών τού- θους τά υπερκείμενα σωθεΐσα, φοροΟσα χιτώνα
των κοσμούνται διά γεισοπόδων γλυπτών επί και ίμάτιον, ήρμένον περί την κεφαλήν εν είδει
του μέσου τοΟ τυμπάνου υπάρχει άβαθώς άναγε- πέπλου κατά την συνήθειαν τών ωρίμων γυναικών
γλυμμένη κεφαλή Μεδούσης ήπιου τύπου κατενώ- ή κόμη αύτής /ωρίζεται έν μέσω ύπέρ τό μέτω-
πιον, ής οί άπό τών κροτάφων κατερχόμενοι δα- πον και βαίνει εκατέρωθεν εις κυματοειδείς πλο-
ΑΕ 1923
'4ρί0.369(ΜΕ58, ία IX, 1280,
ΑΕ 1913 σελ. 163). Μεγ άλη στή -
λη μαρμάρου λίαν ύπομέλανος, κάτω
μόνον άποκεκομμένη, λήγουσα άνω εις
άνθέμιον μετά συνήθων γλυπτών κο-
σμημάτων άτέχνων.—"Γψ. 1.19, οδ
τα 0.72 τοΟ άνθεμίου, πλάτ. 0.51,
πάν. 0.165.
Απεκόμισα αυτήν μετά της ύπ'
άριΟ. 366. Ι^^Ί»»»»»^^8ί»"^ί£ϊ^νΦ^**^,
Ιπο το γεισον οιαφαινονται ίχνη ρ-^—-'^^^Τ^Γι
έπιγραφής, διαβρωθείσης ύπό των υδά-
των, ής ή χάραξις έτελέσθη βαθέως
και σχεδόν καλώς. Ύψ.γραμμ. 0.033,
διάστιχ. 0.01. ΤοΟ έκτύπου μή παρέ-
χοντος μηδέν σαφές, διέκρινα τάδε,
ούχι δλως βέβαια, έπϊ τοΟ λίθου:
■]π[ ------
------ ο]υ
Ν]ι]κ[ - ------
- - - ]υ[β; - - - -]υ
5 - - - - -]α[ - - - -
ν[ί]κ[ο]υ.
9: επιτΰμβιον ενεπΐγραφον άρι&. 370-
Φαίνεται δ'τι άνεγράφετο ή τι έλε-
γεΐον, ή μάλλον πολλά όνόαατα άποθανόντων' ό σεις και βραχείς πλόκαμοι άποδίδονται κατ' άρ-
ταύτισμός τούτου τω εν ΙΟ ε. ά. σημειουμένω χαϊκόν τρόπον- έπί τοΟ λαιμοΟ πορποΟνται δύο
μνημείω φαίνεται βέβαιος. σώματα οφεων.— Τψ. 0-51, πλάτ. 0.425, παχ.
0. 12.
Άρι&. 370 (είκ.9 ΜΕ 32+38). Στήλη μαρ- Έπί τοΟ γείσου, ήτοι έπί της οριζοντίου πλευ-
μάρου λευκοφαίου, έκ δύο τμημάτων άποτελου- ρ&ς τ0υ πλαισίου, έχαράχθη λίαν βαθέως και
μένη, ων ό'μως μεταξύ ελλείπει πολύ' άλλ'ή έπιμελώς ή έπιγραφή· ΰψ. γραμμ. 0.019-0.021.
Ευφορβος Μενάνδρου,
όμοιότης του τε λίθου και τών διαστάσεων καί
τών έπ' άμφοτέρων κεχαραγμένων επιγραφών κα-
θίστα βέβαιον τό ό'τι προέρχονται έκ της αύτής ήτις ό'μως δεν δηλοΐ τον άποθανόντα' διότι μετά
στήλης" τό άνω τμήμα λήγει άνω εις άέτωμα μετ' τό ύπ'αύτήν τριπλοΟν κυμάτιον, πλουσίως κεκο-
άκρωτηρίων, ων τό μέσον μετά μέρους τοΟ πλαι- σμημένον δι' άναγλύφων ωοειδών φύλλων μεθ'
σίου άπεκόπη' τά λοιπά διατηροΰσι γλυπτά, έλι- ύποκειμένου άστραγάλου και δέσμης φυλλαρίοιν
κοειδή κοσμήματα, συνεχιζόμενα και έπί τών λο- έλαίας ή ομοίων, παρίσταται έν βαθεϊ αναγλύφω
ξών πλευρών τού πλαισίου, ώς έν τή στήλη ΑΕ γυνή κατενώπιον, τά άπό της βάσεως τοΟ στή-
1916 σελ. 89 είκ. 16' τά έ'σω τών πλευρών τού- θους τά υπερκείμενα σωθεΐσα, φοροΟσα χιτώνα
των κοσμούνται διά γεισοπόδων γλυπτών επί και ίμάτιον, ήρμένον περί την κεφαλήν εν είδει
του μέσου τοΟ τυμπάνου υπάρχει άβαθώς άναγε- πέπλου κατά την συνήθειαν τών ωρίμων γυναικών
γλυμμένη κεφαλή Μεδούσης ήπιου τύπου κατενώ- ή κόμη αύτής /ωρίζεται έν μέσω ύπέρ τό μέτω-
πιον, ής οί άπό τών κροτάφων κατερχόμενοι δα- πον και βαίνει εκατέρωθεν εις κυματοειδείς πλο-