DOI article:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0151
Α Ε 1»23
'Αρβανιτόπονλος: Θεσσαλικαι έπιγραφαί. 141
373 (είκ. 13)
Α [1] [Ταμιεύοντος της πόλεως δεινός τοϋ<
1 . . . .] α π [ - - -, στρατηγοϋντος Δαμονί-
κου" Π(ο)ίμ[ανδρος και δείνα - - -
ς Εύδή[μου, οί άπελευθερωθέντες υπό- -
ίνο[υ τοϋ δεινός έδωκαν τη πόλει τά γιν-
5 ό[μενα έκαστος δηνάρια ΚΒ<.'
372. στίχ. 1-5. Κατά το τέρμα των στί/ων
άαίνεται ώα ούχί κατ άντιστοιχίαν των γραμμά-
των" προ τοΟ Η τοΟ στίχ. 1 διακρίνονται σαφή
ίγνη Λ και προ αύτοΟ κάτω λοξή κεραία Κ" τού-
των ένεκα και των υποκειμένων, καθοριζομένης
ένθάδε που της θέσεως τοΟ στρατηγού, είκάζο-
μεν ότι υπόκειται Ό Άσκληπιόδης, περί ου βλ.
τά έν Α6 1916 σελ. 82-84 σημειωθέντα. Οί
χρόνοι αύτοΟ κείνται κατά το τέρμα της Α" μΧ.
εκατονταετηρίδος Το έν στίχ. 2 Δ' δηλοϊ τεσ-
σάρων βεβαίως.
373. στ ι/ . 1-5. Έν στίχ. 1 έσώθησαν ίχνη ιΙΙ',
έξ ων δεν συνάγεταί τι βέβαιον, πλην ΤΤ πιθανού.
Έν στίχ. 2. Ό χαράκτης έγραψε ΠΜ|----κατόπιν
δ' έπί της δεξιάς καθέτου γραμμής τοΟ Π ένε-
σφήνωσεν Ο, ίνα άποδώση το όνομα Ποίμανδρος
πιθανώς, δπερ νϋν το πρώτον άπαντα έν ταΐς
θεσσαλικαϊς έπιγραφαϊς. Έν στίχ. 3 δύναται
τις νά διαγνώση τον στρατηγΌν Ενδημον, περί
οδ βλ. ΑΕ 1917 σελ. 33 και κατωτέρω άριθ.
384 στιχ. 14. Άλλ' επειδή δέν ύπάρχουσιν
επαρκή στοιχεία υπέρ το όνομα αύτοΟ καί ύπ'
αυτό, καθορίζεται άσφαλέστερον ή θέσις του
στρατηγοΟ έν στίχ. 1-2" ίσως και άλλως
δύνανται νά συμπληρωθώσι τά περισωθέντα,
π. χ. στίχ. 1-2 μηνός Φυλλί]\κον· Ποίμ[ανδρος
δεινός, δείνα---]| 5 Ενδή[μον κτλ.. Σημειω-
τέον δτι τό Μ τοΰ Ενδημον συνεπιλήθη μετά
του Η.
Άρώ. 374 375 376 (είκ. 14 καί 15- ΜΕ
42 τό α,β,γ).
Σπόνδυλος ή βάσις παραστάδος, λευκοΟ μαρ-
μάρου, ακέραιος, πλην της όπισθεν έδρας άπο-
σχισθείσης' κάτω λήγει καθ' άπάσας τάς σωθεί-
σας έδρας εις ήπίως προεξέχον γεϊσον, ελάχιστα
σωθέν έπ'ι τοΟ μέσου της έπάνω έπιφανείας υπάρ-
χει ίκανώς μέγας κα'ι βαθύς τετράγωνος τάρμος
μετά συνεχομένου αύλακίου, ίνα διά γομφώσεως
σιδήρων καί έγχύσεως μολύβδου άρμοσθή επί
τοθδε έτερος όμοιος λίθος' ίπί της ύποκάτω έπι-
φανείας φέρει έτερον όμοιον τόρμον πρός τον αύ-
τόν σκοπόν.—Ύψ. 0.76, πλάτ. 0.555, πάχ. 0.33.
Άπετεί/ισα έκ της άγιας Τραπέζης τής έν
τω προηγουμένω άριθμψ έκκλησίας' κατά τήν
άποτείχισιν άπεσχίσθησαν, λόγω τής ίσχυρας δι'
άσβέστου συγκολλήσεως, δύο τμήματα τής έμ-
προσθεν έπιφανείας, πάλαι διερρωγότα, άτινα διε-
τήρησα, καί τρεις μικραί σχίζαι, αίτινες άπε-
τρίβησαν κατά τήν μεταφοράν.
Έπί τής έμπροσθεν επιφανείας α έχαράχθη
μετρίως βαθέως καί καλώς ή ύπ' άριθ. 374 επι-
γραφή, ένιαχοΟ έπί οριζοντίων χαραγών, ήγμένων
διά τοΟ κανόνος έλαφρώς" δ ψ. γραμμ. 0.012-0.017,
διάστιχ. 0.008. Μετά κενόν διάστημα δψ. 0.19
ύπ' αύτήν ύπάρχουσι χαράγματα 4-5 στίχων,
άτινα εχουσιν εμφασιν γραμμάτων, αμελέστατα
κεχαραγμένων, ώς τά τής άπελευθερώσεως Δ τής
δηαοσιευθησομένης ύπ' άριθ. 382 επιγραφής" ταύτα
φαίνεται ότι έσφυρηλατήθησάν ποτε καί νΟν δεν
διευκρινεϊται διά τοΟ έκτύπου ούδέν σαφές- έπί δέ
τής δεξιάς έδρας β φέρει τήν ύπ' άριθ. 375 έπιγρα-
φήν, άβαθώς καί ού/ί επιμελώς κεχαραγμένην,
ύψ. γραμμ. 0.008- 6.014, διάστιχ. 0.01" έπί
δέ τής άριστερας έδρας γ φέρει τήν ύπ' άριθ. 376
έπιγραφήν, βαθέως καί καλώς κε/αραγμένην, δψ.
γραμμ. 0.006-0.02, διάστιχ. ϋ".005.
374 (πρβ. ΙΟ IX2 1269 καί ΑΕ 1913 σελ. |157).
Ταμιεΰον|[τος]] της πόλεος τήν β' εξ(άμηνον) Επιγόνου τοϋ Σω-
πάτρου, στρ(ατηγοΰντος) Δημητρίου τό β', μη(νός) Φυλλικοϋ λοι(πών) ε'.
Ή]ρακλείδης, ό απελευθερωθείς υπό Νεικάδου τοϋ
Άσιδήμου, [ε]δωκεν τη πόλει τά γ[ε]ινόμενα τής ά-
5 πελευ[θ]ερώ[σ]εος δι(νάρια) ΚΒ<'.
(ίσως υπόκειται επιγραφή 4-5 στίχων έπ'ι ΰψος 0.19)
'Αρβανιτόπονλος: Θεσσαλικαι έπιγραφαί. 141
373 (είκ. 13)
Α [1] [Ταμιεύοντος της πόλεως δεινός τοϋ<
1 . . . .] α π [ - - -, στρατηγοϋντος Δαμονί-
κου" Π(ο)ίμ[ανδρος και δείνα - - -
ς Εύδή[μου, οί άπελευθερωθέντες υπό- -
ίνο[υ τοϋ δεινός έδωκαν τη πόλει τά γιν-
5 ό[μενα έκαστος δηνάρια ΚΒ<.'
372. στίχ. 1-5. Κατά το τέρμα των στί/ων
άαίνεται ώα ούχί κατ άντιστοιχίαν των γραμμά-
των" προ τοΟ Η τοΟ στίχ. 1 διακρίνονται σαφή
ίγνη Λ και προ αύτοΟ κάτω λοξή κεραία Κ" τού-
των ένεκα και των υποκειμένων, καθοριζομένης
ένθάδε που της θέσεως τοΟ στρατηγού, είκάζο-
μεν ότι υπόκειται Ό Άσκληπιόδης, περί ου βλ.
τά έν Α6 1916 σελ. 82-84 σημειωθέντα. Οί
χρόνοι αύτοΟ κείνται κατά το τέρμα της Α" μΧ.
εκατονταετηρίδος Το έν στίχ. 2 Δ' δηλοϊ τεσ-
σάρων βεβαίως.
373. στ ι/ . 1-5. Έν στίχ. 1 έσώθησαν ίχνη ιΙΙ',
έξ ων δεν συνάγεταί τι βέβαιον, πλην ΤΤ πιθανού.
Έν στίχ. 2. Ό χαράκτης έγραψε ΠΜ|----κατόπιν
δ' έπί της δεξιάς καθέτου γραμμής τοΟ Π ένε-
σφήνωσεν Ο, ίνα άποδώση το όνομα Ποίμανδρος
πιθανώς, δπερ νϋν το πρώτον άπαντα έν ταΐς
θεσσαλικαϊς έπιγραφαϊς. Έν στίχ. 3 δύναται
τις νά διαγνώση τον στρατηγΌν Ενδημον, περί
οδ βλ. ΑΕ 1917 σελ. 33 και κατωτέρω άριθ.
384 στιχ. 14. Άλλ' επειδή δέν ύπάρχουσιν
επαρκή στοιχεία υπέρ το όνομα αύτοΟ καί ύπ'
αυτό, καθορίζεται άσφαλέστερον ή θέσις του
στρατηγοΟ έν στίχ. 1-2" ίσως και άλλως
δύνανται νά συμπληρωθώσι τά περισωθέντα,
π. χ. στίχ. 1-2 μηνός Φυλλί]\κον· Ποίμ[ανδρος
δεινός, δείνα---]| 5 Ενδή[μον κτλ.. Σημειω-
τέον δτι τό Μ τοΰ Ενδημον συνεπιλήθη μετά
του Η.
Άρώ. 374 375 376 (είκ. 14 καί 15- ΜΕ
42 τό α,β,γ).
Σπόνδυλος ή βάσις παραστάδος, λευκοΟ μαρ-
μάρου, ακέραιος, πλην της όπισθεν έδρας άπο-
σχισθείσης' κάτω λήγει καθ' άπάσας τάς σωθεί-
σας έδρας εις ήπίως προεξέχον γεϊσον, ελάχιστα
σωθέν έπ'ι τοΟ μέσου της έπάνω έπιφανείας υπάρ-
χει ίκανώς μέγας κα'ι βαθύς τετράγωνος τάρμος
μετά συνεχομένου αύλακίου, ίνα διά γομφώσεως
σιδήρων καί έγχύσεως μολύβδου άρμοσθή επί
τοθδε έτερος όμοιος λίθος' ίπί της ύποκάτω έπι-
φανείας φέρει έτερον όμοιον τόρμον πρός τον αύ-
τόν σκοπόν.—Ύψ. 0.76, πλάτ. 0.555, πάχ. 0.33.
Άπετεί/ισα έκ της άγιας Τραπέζης τής έν
τω προηγουμένω άριθμψ έκκλησίας' κατά τήν
άποτείχισιν άπεσχίσθησαν, λόγω τής ίσχυρας δι'
άσβέστου συγκολλήσεως, δύο τμήματα τής έμ-
προσθεν έπιφανείας, πάλαι διερρωγότα, άτινα διε-
τήρησα, καί τρεις μικραί σχίζαι, αίτινες άπε-
τρίβησαν κατά τήν μεταφοράν.
Έπί τής έμπροσθεν επιφανείας α έχαράχθη
μετρίως βαθέως καί καλώς ή ύπ' άριθ. 374 επι-
γραφή, ένιαχοΟ έπί οριζοντίων χαραγών, ήγμένων
διά τοΟ κανόνος έλαφρώς" δ ψ. γραμμ. 0.012-0.017,
διάστιχ. 0.008. Μετά κενόν διάστημα δψ. 0.19
ύπ' αύτήν ύπάρχουσι χαράγματα 4-5 στίχων,
άτινα εχουσιν εμφασιν γραμμάτων, αμελέστατα
κεχαραγμένων, ώς τά τής άπελευθερώσεως Δ τής
δηαοσιευθησομένης ύπ' άριθ. 382 επιγραφής" ταύτα
φαίνεται ότι έσφυρηλατήθησάν ποτε καί νΟν δεν
διευκρινεϊται διά τοΟ έκτύπου ούδέν σαφές- έπί δέ
τής δεξιάς έδρας β φέρει τήν ύπ' άριθ. 375 έπιγρα-
φήν, άβαθώς καί ού/ί επιμελώς κεχαραγμένην,
ύψ. γραμμ. 0.008- 6.014, διάστιχ. 0.01" έπί
δέ τής άριστερας έδρας γ φέρει τήν ύπ' άριθ. 376
έπιγραφήν, βαθέως καί καλώς κε/αραγμένην, δψ.
γραμμ. 0.006-0.02, διάστιχ. ϋ".005.
374 (πρβ. ΙΟ IX2 1269 καί ΑΕ 1913 σελ. |157).
Ταμιεΰον|[τος]] της πόλεος τήν β' εξ(άμηνον) Επιγόνου τοϋ Σω-
πάτρου, στρ(ατηγοΰντος) Δημητρίου τό β', μη(νός) Φυλλικοϋ λοι(πών) ε'.
Ή]ρακλείδης, ό απελευθερωθείς υπό Νεικάδου τοϋ
Άσιδήμου, [ε]δωκεν τη πόλει τά γ[ε]ινόμενα τής ά-
5 πελευ[θ]ερώ[σ]εος δι(νάρια) ΚΒ<'.
(ίσως υπόκειται επιγραφή 4-5 στίχων έπ'ι ΰψος 0.19)