DOI article:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0157
ΑΕ 1923
'Αρβανιτόπονλος: Θεσσαλικοί έπιγραφαί. 147
άπελευθερωθή' έγκύρως άνευ της συγκαταθέσεως
και του συζύγου της κυρίας' ομοίως έπί ανηλίκων
είδομεν έν ΑΕ 1917 σελ. 25 στίχ. 17-18 όμοίαν
έκφρασιν άπελευθερουμένης ύπό τίνος «μετά της
γνώμης» του πάππου και έπιτρόπου αύτοΟ' έν τοις
στί/. 17-20 δεν διαγιγνώσκεταί τι ασφαλές' θά
ϋπέκειτο όμως διασάφησις της συντηρήσεως ταύτης
και ΰπ' άλλων συγγενών, βεβαίως των τέκνων, ή
παραμονής των απελεύθερων, αίτινες έκ του στί/ .
21 δηλοΰται ότι ήσαν δύο τουλάχιστον.
378' στίχ. 1-6. Έκ του στίχ. 3 δηλοΰται δτι
υπόκειται στρατηγός, τό δ' στρατηγήσας' τοΟτο δε
δηλοϊ τό τέταρτον, έκτος άν ύποθέσωμεν ό'τι ό χα-
ράκτης, συμφώνως τω αντιγράφω, ανέγραψε τό
γράμμα τοΰτο προς οήλωσιν το δ(εντερον), καίτοι
θά παρέμενε μονήρης ή βραχυγραφία αύτη, άτε
δηλουμένιον των τό δεύτερον στρατηγούντων διά
του τό β'' έξ άλλου ό'μως έπρεπε νά άναζητήσω-
μεν στρατηγούς, τό τέταρτον στρατηγήσαντας τού-
των ό'μως γιγνώσκομεν άχρι τοΰδε μόνον ένα, τον
Άπολλόδωρον έν τοϊς από τοΟ 30 πΧ χρόνοίς, περί
ου βλ. τα έν ΑΕ 1917 σελ. 9 και 24 σημειωθέντα'
ούτος όμως, άσιαλώς γ^ονολογουμέντ]ς της στρα-
τηγίας ταύτης διά τοΟ έτους 41 -42 μΧ, δεν υπό-
κειται ένθάδε, του σχήματος των γραμμάτων, και
δη τοΟ έν στίχ. 6 ευκρινώς τά πολλά διασωθέντος
συμβόλου τών δηναρίων Χ δηλούντος χρόνους της
Β' ή Γ' μΧ έκατονταετηρίδος. Διά ταΟτα και
επειδή έν τή κατωτέρω ύπ' αριθ. 384 στίχ. 22 έπι-
γραφή άπαντα ταμίας Στρατόνικος Φιλίππου έπ!
στρατηγού Άργείου τό β' { = δεύτερον), δεν θεωρώ
άπίθανον τό ό'τι υπόκεινται οί αυτοί καί ένθάδε ια-
μίας και στρατηγός, δοθέντος οτι τό έν στίχ. 3 Δ
έχει τινά ίχνη υπερκείμενα και ύποκείμενα Λ ως
έν άριθ. 410.
378' στίχ. 7-15. Ή συμπλήρωσις τοΟ ταμίου
είναι άσφαλής' Ό αυτός βεβαίως Νεικάδας Ασι-
δήμου αναγράφεται ώς έλευθερωτής έν άριθ. 374.
Έν στίχ. 8 προ τοΟ -αίου έσώθη ίχνος άρμόττον
μάλιστα Ν και 7 ποό αύτοϋ' (βλ. ΑΕ 1913 σελ.
161)" ούτω διαγιγνώσκεταί σααώς ό στρατηγός
Τραικήιος Γενναίος, περι ού βλ ΑΕ 1917 σελ.
24. Έν στίχ 11 τό όνομα του έλευθερωτοΟ ήτο
Νεικ. [Μν. Άγ- κτλ.) ασίβονλος, διότι ίχνος Α
έσώθη" ή δε σχέσις τών έλευθερωτών είναι συζύ-
γων, προσφωνουμένων πατρόθεν κατά το σύνηθες,
και άδελφοΟ της συζύγου" έν τέλει του στίχ. 13
διεκρίναμεν ΑΙΛΕ, ίκανώς άποτετριμμένα, έν τέλει
δέ τοΟ στίχ. 14 ΚΤΗ, δι' ων συνάγονται ασφαλώς
τά τεθέντα
378" στίχ. 16-20. Ώς πιθανόν στρατηγον δυ-
νάμεθα νά θεωρήσωμεν τόν έν στίχ. 18 Κλεόμαχον,
άπαντώντα έν έπιγραφή της Όλοοσσόνος 1(5 ΙΧ2
1297. Έν τέλει του στίχ 19 έσώθη ίχνος I.
378'στί/ 21-25. Τών ούσιωδών σωθέντων αρι-
στερά, ή διατύπωσις της άπελευθερώσεως ταύτης
ώς άνω φαίνεται ίκανώς ασφαλής' τό έν στίχ. 23
άρα τέραα ανήκει τω ονόματι του στρατηγού" δια-
κρίνεται δέ έν άρχή του στίχ. 23 ίχνος γράμματος,
άσφαλώς μεν μη προερχομένου εκ Τ, πιθανώτατα
δ' έκ Δ, συγκεκλεισμένων λοξών κεραιών κατά
ταύτα εΐκάζομεν ότι δύναται νά υπόκειται ό στρα-
τηγός Σώσανδρος (ό Γ'), περί ού βλ τά σημειω-
θέντα έν ΑΕ 1917 σελ. 125.
379' στίχ. 1-[8]. Ή άπελευθέρωσις αύτη Α
ανήκει τοις πΧ χρόνοις, ώς δηλοϊ τό σχήμα τών
γραμμάτων καί ή χρήσις βραχυγραφίας καί συμ-
βόλων ΟII προς δήλωσιν τοΰ ό(βολούς) (τεσσά-
ρας), περι ών βλ. τά έν άριθ 361 σημειούμενα-
αϊ συμπληρώσεις του ταμίου καί του στρατηγού
έγένοντο κατά τά έν άριθ 384 στίχ. 18-19 ύπάρ-
χοντα. Έν στίχ. 5 μετά το σαφώς θηλυκόν όνομα
δεν έπεται το πατρικόν διά τοΟ της, άλλά τό και
Νο - -, ές ών δηλοΰται ότι οί έλευθερωταί είναι
άδελφοί, ώς τέκνα τοΰ έν στίχ. 6 Κλ-(Θ-)εοδώρου
379' στίχ 9-[19]. Έ* τών έν τέλει τοΰ στίχ.
10 περισωθέντων γραμμάτων, άσφαλώς τω όνό-
ματι τοΰ στρατηγού άνηκόντων, ών διεσώθη σαφώς
ό κύκλος του Ρ, συμπεραίνομεν ότι πρόκειται περί
τοΰ περίφημου Άγαΰάνορος τοΰ Εύρυδάμαντος,
της έκ Γόμφων μεγάλης οικογενείας, περι ού βλ.
ΑΕ 1917 σελ. 9. Έν στίχ 16 είναι σαφές τό
Άζωριαστοϋ' τά έρείπια άρα πόλεως, έν οίς ευρέθη
ό λίθος, δέν δηλοΟσι την "Αζωρον, άλλ' έτέραν
πόλιν' διότι έν τή πρώτη περιπτώσει δέν θά άνε-
γράφετο τά έθνικόν ίπίσης ό έν άριθ 361 στίχ.
20 αναγραφόμενος Ααρισαΐος ώς οίκων έν Αολίχΐ},
δηλοϊ ό'τι ή άρχαία πόλις δέν είναι ή Αολίχη, διότι
έπίσης δέν θά άνεγράφετο' ούτω διασαφεϊται και
έκ τούτων ή θέσις τών δύο πόλεων, περί ής βλ.
'Αρβανιτόπονλος: Θεσσαλικοί έπιγραφαί. 147
άπελευθερωθή' έγκύρως άνευ της συγκαταθέσεως
και του συζύγου της κυρίας' ομοίως έπί ανηλίκων
είδομεν έν ΑΕ 1917 σελ. 25 στίχ. 17-18 όμοίαν
έκφρασιν άπελευθερουμένης ύπό τίνος «μετά της
γνώμης» του πάππου και έπιτρόπου αύτοΟ' έν τοις
στί/. 17-20 δεν διαγιγνώσκεταί τι ασφαλές' θά
ϋπέκειτο όμως διασάφησις της συντηρήσεως ταύτης
και ΰπ' άλλων συγγενών, βεβαίως των τέκνων, ή
παραμονής των απελεύθερων, αίτινες έκ του στί/ .
21 δηλοΰται ότι ήσαν δύο τουλάχιστον.
378' στίχ. 1-6. Έκ του στίχ. 3 δηλοΰται δτι
υπόκειται στρατηγός, τό δ' στρατηγήσας' τοΟτο δε
δηλοϊ τό τέταρτον, έκτος άν ύποθέσωμεν ό'τι ό χα-
ράκτης, συμφώνως τω αντιγράφω, ανέγραψε τό
γράμμα τοΰτο προς οήλωσιν το δ(εντερον), καίτοι
θά παρέμενε μονήρης ή βραχυγραφία αύτη, άτε
δηλουμένιον των τό δεύτερον στρατηγούντων διά
του τό β'' έξ άλλου ό'μως έπρεπε νά άναζητήσω-
μεν στρατηγούς, τό τέταρτον στρατηγήσαντας τού-
των ό'μως γιγνώσκομεν άχρι τοΰδε μόνον ένα, τον
Άπολλόδωρον έν τοϊς από τοΟ 30 πΧ χρόνοίς, περί
ου βλ. τα έν ΑΕ 1917 σελ. 9 και 24 σημειωθέντα'
ούτος όμως, άσιαλώς γ^ονολογουμέντ]ς της στρα-
τηγίας ταύτης διά τοΟ έτους 41 -42 μΧ, δεν υπό-
κειται ένθάδε, του σχήματος των γραμμάτων, και
δη τοΟ έν στίχ. 6 ευκρινώς τά πολλά διασωθέντος
συμβόλου τών δηναρίων Χ δηλούντος χρόνους της
Β' ή Γ' μΧ έκατονταετηρίδος. Διά ταΟτα και
επειδή έν τή κατωτέρω ύπ' αριθ. 384 στίχ. 22 έπι-
γραφή άπαντα ταμίας Στρατόνικος Φιλίππου έπ!
στρατηγού Άργείου τό β' { = δεύτερον), δεν θεωρώ
άπίθανον τό ό'τι υπόκεινται οί αυτοί καί ένθάδε ια-
μίας και στρατηγός, δοθέντος οτι τό έν στίχ. 3 Δ
έχει τινά ίχνη υπερκείμενα και ύποκείμενα Λ ως
έν άριθ. 410.
378' στίχ. 7-15. Ή συμπλήρωσις τοΟ ταμίου
είναι άσφαλής' Ό αυτός βεβαίως Νεικάδας Ασι-
δήμου αναγράφεται ώς έλευθερωτής έν άριθ. 374.
Έν στίχ. 8 προ τοΟ -αίου έσώθη ίχνος άρμόττον
μάλιστα Ν και 7 ποό αύτοϋ' (βλ. ΑΕ 1913 σελ.
161)" ούτω διαγιγνώσκεταί σααώς ό στρατηγός
Τραικήιος Γενναίος, περι ού βλ ΑΕ 1917 σελ.
24. Έν στίχ 11 τό όνομα του έλευθερωτοΟ ήτο
Νεικ. [Μν. Άγ- κτλ.) ασίβονλος, διότι ίχνος Α
έσώθη" ή δε σχέσις τών έλευθερωτών είναι συζύ-
γων, προσφωνουμένων πατρόθεν κατά το σύνηθες,
και άδελφοΟ της συζύγου" έν τέλει του στίχ. 13
διεκρίναμεν ΑΙΛΕ, ίκανώς άποτετριμμένα, έν τέλει
δέ τοΟ στίχ. 14 ΚΤΗ, δι' ων συνάγονται ασφαλώς
τά τεθέντα
378" στίχ. 16-20. Ώς πιθανόν στρατηγον δυ-
νάμεθα νά θεωρήσωμεν τόν έν στίχ. 18 Κλεόμαχον,
άπαντώντα έν έπιγραφή της Όλοοσσόνος 1(5 ΙΧ2
1297. Έν τέλει του στίχ 19 έσώθη ίχνος I.
378'στί/ 21-25. Τών ούσιωδών σωθέντων αρι-
στερά, ή διατύπωσις της άπελευθερώσεως ταύτης
ώς άνω φαίνεται ίκανώς ασφαλής' τό έν στίχ. 23
άρα τέραα ανήκει τω ονόματι του στρατηγού" δια-
κρίνεται δέ έν άρχή του στίχ. 23 ίχνος γράμματος,
άσφαλώς μεν μη προερχομένου εκ Τ, πιθανώτατα
δ' έκ Δ, συγκεκλεισμένων λοξών κεραιών κατά
ταύτα εΐκάζομεν ότι δύναται νά υπόκειται ό στρα-
τηγός Σώσανδρος (ό Γ'), περί ού βλ τά σημειω-
θέντα έν ΑΕ 1917 σελ. 125.
379' στίχ. 1-[8]. Ή άπελευθέρωσις αύτη Α
ανήκει τοις πΧ χρόνοις, ώς δηλοϊ τό σχήμα τών
γραμμάτων καί ή χρήσις βραχυγραφίας καί συμ-
βόλων ΟII προς δήλωσιν τοΰ ό(βολούς) (τεσσά-
ρας), περι ών βλ. τά έν άριθ 361 σημειούμενα-
αϊ συμπληρώσεις του ταμίου καί του στρατηγού
έγένοντο κατά τά έν άριθ 384 στίχ. 18-19 ύπάρ-
χοντα. Έν στίχ. 5 μετά το σαφώς θηλυκόν όνομα
δεν έπεται το πατρικόν διά τοΟ της, άλλά τό και
Νο - -, ές ών δηλοΰται ότι οί έλευθερωταί είναι
άδελφοί, ώς τέκνα τοΰ έν στίχ. 6 Κλ-(Θ-)εοδώρου
379' στίχ 9-[19]. Έ* τών έν τέλει τοΰ στίχ.
10 περισωθέντων γραμμάτων, άσφαλώς τω όνό-
ματι τοΰ στρατηγού άνηκόντων, ών διεσώθη σαφώς
ό κύκλος του Ρ, συμπεραίνομεν ότι πρόκειται περί
τοΰ περίφημου Άγαΰάνορος τοΰ Εύρυδάμαντος,
της έκ Γόμφων μεγάλης οικογενείας, περι ού βλ.
ΑΕ 1917 σελ. 9. Έν στίχ 16 είναι σαφές τό
Άζωριαστοϋ' τά έρείπια άρα πόλεως, έν οίς ευρέθη
ό λίθος, δέν δηλοΟσι την "Αζωρον, άλλ' έτέραν
πόλιν' διότι έν τή πρώτη περιπτώσει δέν θά άνε-
γράφετο τά έθνικόν ίπίσης ό έν άριθ 361 στίχ.
20 αναγραφόμενος Ααρισαΐος ώς οίκων έν Αολίχΐ},
δηλοϊ ό'τι ή άρχαία πόλις δέν είναι ή Αολίχη, διότι
έπίσης δέν θά άνεγράφετο' ούτω διασαφεϊται και
έκ τούτων ή θέσις τών δύο πόλεων, περί ής βλ.