DOI article:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14364#0167
Α Ε 1923
Άρβανιτόπονλος: Θεσσαλικοί επιγραφαί. 157
385' στίχ. 21-24. Καίτοι υπόκεινται έν τή
απελευθερώσει ταύτη Ε οί αυτοί τη Δ άρχοντες,
■ή χάραξις είναι λίαν διάφορος, δηλοΰσα ό'τι έπί
τοΟ αύτοΟ λίθου, και εντός τοΟ αυτού έτι έτους,
ύπό διαφόρων χειρών έπεγράφοντο ΰπαλλήλως αί
άπελευθερώσεις. Το Ρ τοΟ στρατηγού έδηλώθη έν
τώ Γ, ένωθείσης της γωνίας δια τόξου. Έν τέλει
τοΟ στί/· 22 έγράφη ήμερομηνία δ'.' ένός γράμμα-
τος μη σωθέντος, χωροΰντος δέ' δ δέ καταλογισμός
τοΟ μηνΌς Λεσχανορίου τη β' έξαμήνω ένθάδε τε και
άλλαχοΟ, λόγον πιθανόν δύναται να ε/η έμβόλιμον
μήνα, οδ παρεντεθέντος, παρηλλάγη ή θέσις τινών
μηνών τών εξαμήνων. Περί τοΟ έν στίχ. 23-24
έλευθερωτοΟ βλ. τά προειρημένα έν στίχ. Ο - 11.
385· στίχ. 25-27. Ταμίαν Πανσανίαν Δρε-
βελάον ειδομεν έν άριθ. 376 στίχ. 2-3 έπί στρα-
τηγού Αντιπάτρου" επειδή τό σ/ήμα τών γραμ-
μάτων δεικνύει τους αυτούς περίπου νρόνους έν
άμφοτέραις ταΐς έπιγραφαΐς, και επειδή ούχ'ι άπαξ
ήδύνατό τις νά ταμιεύση, είκάζομεν ό'τι υπόκειται
δ αυτός ταμίας, του πατρικοΟ οντος ιδιάζοντος,
ουχί συνήθους όνόματος. Ό δέ στρατηγός ήτο
Κάλλων, Καλλωνίδης κττ., διότι ίχνος σαφές τοΰ
Π διεσώθη. Ό έν στ. 27 άπελεύθερος θα ήτο Άντέ-
,ρως,Χρνσέρω^ κττ. ή άπλώς Έρως' έν τή 'Αρκα-
δική Μεγαλοπόλει ήκούσαμεν ονομάτε και έπώνυμον
Έρωτας. Έν τέλει τοΟ στίχ. 25 διεσώθησαν ί/νη
συμπιλήματος Α καί Π μετά κοινής καθέτου κεραίας.
Άρι&. 386 (ΜΕ 29). Τ μήμα σπονδύλου, ή βά-
σεως παραστάδος, ή βάθρου άγάλματος, λευκού
μαρμάρου, πανταχόθεν άποκεκομμένον και όπισθεν
άπεσ/ισμένον. —■ Τψ. 0.118, πλάτ. 0.205, πα/.
0.16. 'Απετεί/ισα αυτό μετά τοΟ ύπ'άριθ.372.
Ή έπιγραφή άπό μέν στίχ. 1-3 έχαράχθη βα-
θέως και καλώς υψ. γραμμ 0.014-0.022, οια-
-στιχ. 0.006, άπο δέ στίχ. 4-5 ύφ' έτερου τε/νί-
του άβαθώς και ού/ί έπιμελώς υψ. γραμμ. 0.014
-0.017. διάστι/. 0.006.
386 (πρβ. 16 IX2 1272 και Α. Ε. 1913 σελ. 159-160).
Α ]ο[ρ----.....
- - δείνα ----- ς άπ]ελευθε[ρωθείς υπό
5 δεινός τ]οϋ Άρχελόχου, έ'ΐδωκε τήι
πόλει τά γ]εινόμενα — δ[η(νάρια) ΚΒ <'.
Β 5 Ταμιεΰοντος της πόλ]εο[ς] τήν β' [εξάμηνον
δεινός ----- ο]υ τ[οϋ δεινός κτλ.
386' στίχ. 1-4. Έν στίχ. 1 διεσώθησαν ίχνη
ΟΙ, άτινα δύνανται νά λογισθώσιν άνήκοντα ΟΡ,
ή ΟΥ τώ ένθάδε που άναμενομένω ένόματι τοΰ
στρατηγού μάλλον ή τοΰ ταμίου, μάλιστα δέ τώ
τοΟ μηνός. Έν άρ/ή τοΟ στίχ. 2 διακρίνονται
ίχνη τινά, ίσως της κάτω κεραίας τοΟ Σ του όνό-
ματος τοΟ απελεύθερου. Έν στίχ 3 ύπάρ/ει ΓοΥ,
όπερ έν τοιαύτη θέσει δέν δύναται νά θεωρηθή ά-
νήκον τή λέξει στρατηγού.
386-στί/. 5-6. Τό Σ τοΟ πόλεος έγράφη ώς
Λ καί, διορθωθέν, φαίνεται ώς Τ μάλλον ή Σ.
Ιχνη τοΟ Β καί μετ' αύτό τοΟ Ε έσώθησαν έν τέ-
λει τοΟ στίχ. 5, ώς καί ΟΥΤ έν στί/. 6.
Τη Δολίχγ] άνήκουσι καί τάδε άρ/αΐα μνημεία:
Άρώ. 386" (Μ IX, καί Άρχ.Έφ. 1913 σελ.
159). Ώφθη ύπό του Κβπι έν τή έν Δούχλιστα
έκκλησία τής "Αγίας Σωτήρας, άλλ' ύπ' έμοΟ
δέν έπανευρέθη. Ώδε πως νομίζω ότι δύνανται τινα
νά συμπληρωθώσι :
Α στρατ]η[γουντος δεινός· μη-
νός δεινός -]δεκάτη· Θ[ - - - -, ό απε-
λευθερωθείς ύπό] Σωσιβίου τ[οΰ δεινός
καί δεινός της γυναι]κός αύτοΓΰ καί
5 δεινός τοΰ Σωσι]βίου το[ΰ υίοϋ αυ-
τών, ε'δωκε] τ[ήι πόλει δη(νάρια) ΚΒ <'.
Άρι&. 386* (ΙΟ ΙΧ2 1280 καί Άρχ. Έφημε-
ρίς 1913 σελ. 163). Δέν έπανεΰρον οΰτε τήν στή-
λην ταύτην" κατά τήν περιγραφήν του ΚβΓΠ καί
τήν διάγνωσιν ό'τι ή έπιγραφή άνήκει τή I ' πΧ
έκατονταετηρίδι, δυνάμεθα νά είκάσωμεν μετά πι-
θανότητος ότι ύπόκειται όνομα καί πατρικόν, έπι-
θετικώς έκπεφρασμένον κατά τον θεσσαλικόν τρό-
πον, ωδέ πως.
Νικ[ - - - 'Απολλο (Διο-κτλ.)]
[δ]οΰρ[ειος].
Ούτω θά εί/ομεν μετά τοΟ κάτο> ύπ' άριθ. 387
έτερον σαφές παράδειγμα τοΟ ότι καί ή τών Τρι-
πολιτών Περραιβών διάλεκτος ήτο αυτόχρημα ή
θεσσαλική.
Άρι&. 386υ[Κ3, IX, 1276καί'Αρχ. Έφημ.
1913 σελ. 162. ΜΕ 30). Τόν λίθον τοΟτον δέν
έπανευρεν ό Κβπι, εγώ δέ μόνον τό δεξιόν ήμισυ
αύτοΟ άνεΰρον. Είναι στήλη μαραάρου λευκοΟ,
Άρβανιτόπονλος: Θεσσαλικοί επιγραφαί. 157
385' στίχ. 21-24. Καίτοι υπόκεινται έν τή
απελευθερώσει ταύτη Ε οί αυτοί τη Δ άρχοντες,
■ή χάραξις είναι λίαν διάφορος, δηλοΰσα ό'τι έπί
τοΟ αύτοΟ λίθου, και εντός τοΟ αυτού έτι έτους,
ύπό διαφόρων χειρών έπεγράφοντο ΰπαλλήλως αί
άπελευθερώσεις. Το Ρ τοΟ στρατηγού έδηλώθη έν
τώ Γ, ένωθείσης της γωνίας δια τόξου. Έν τέλει
τοΟ στί/· 22 έγράφη ήμερομηνία δ'.' ένός γράμμα-
τος μη σωθέντος, χωροΰντος δέ' δ δέ καταλογισμός
τοΟ μηνΌς Λεσχανορίου τη β' έξαμήνω ένθάδε τε και
άλλαχοΟ, λόγον πιθανόν δύναται να ε/η έμβόλιμον
μήνα, οδ παρεντεθέντος, παρηλλάγη ή θέσις τινών
μηνών τών εξαμήνων. Περί τοΟ έν στίχ. 23-24
έλευθερωτοΟ βλ. τά προειρημένα έν στίχ. Ο - 11.
385· στίχ. 25-27. Ταμίαν Πανσανίαν Δρε-
βελάον ειδομεν έν άριθ. 376 στίχ. 2-3 έπί στρα-
τηγού Αντιπάτρου" επειδή τό σ/ήμα τών γραμ-
μάτων δεικνύει τους αυτούς περίπου νρόνους έν
άμφοτέραις ταΐς έπιγραφαΐς, και επειδή ούχ'ι άπαξ
ήδύνατό τις νά ταμιεύση, είκάζομεν ό'τι υπόκειται
δ αυτός ταμίας, του πατρικοΟ οντος ιδιάζοντος,
ουχί συνήθους όνόματος. Ό δέ στρατηγός ήτο
Κάλλων, Καλλωνίδης κττ., διότι ίχνος σαφές τοΰ
Π διεσώθη. Ό έν στ. 27 άπελεύθερος θα ήτο Άντέ-
,ρως,Χρνσέρω^ κττ. ή άπλώς Έρως' έν τή 'Αρκα-
δική Μεγαλοπόλει ήκούσαμεν ονομάτε και έπώνυμον
Έρωτας. Έν τέλει τοΟ στίχ. 25 διεσώθησαν ί/νη
συμπιλήματος Α καί Π μετά κοινής καθέτου κεραίας.
Άρι&. 386 (ΜΕ 29). Τ μήμα σπονδύλου, ή βά-
σεως παραστάδος, ή βάθρου άγάλματος, λευκού
μαρμάρου, πανταχόθεν άποκεκομμένον και όπισθεν
άπεσ/ισμένον. —■ Τψ. 0.118, πλάτ. 0.205, πα/.
0.16. 'Απετεί/ισα αυτό μετά τοΟ ύπ'άριθ.372.
Ή έπιγραφή άπό μέν στίχ. 1-3 έχαράχθη βα-
θέως και καλώς υψ. γραμμ 0.014-0.022, οια-
-στιχ. 0.006, άπο δέ στίχ. 4-5 ύφ' έτερου τε/νί-
του άβαθώς και ού/ί έπιμελώς υψ. γραμμ. 0.014
-0.017. διάστι/. 0.006.
386 (πρβ. 16 IX2 1272 και Α. Ε. 1913 σελ. 159-160).
Α ]ο[ρ----.....
- - δείνα ----- ς άπ]ελευθε[ρωθείς υπό
5 δεινός τ]οϋ Άρχελόχου, έ'ΐδωκε τήι
πόλει τά γ]εινόμενα — δ[η(νάρια) ΚΒ <'.
Β 5 Ταμιεΰοντος της πόλ]εο[ς] τήν β' [εξάμηνον
δεινός ----- ο]υ τ[οϋ δεινός κτλ.
386' στίχ. 1-4. Έν στίχ. 1 διεσώθησαν ίχνη
ΟΙ, άτινα δύνανται νά λογισθώσιν άνήκοντα ΟΡ,
ή ΟΥ τώ ένθάδε που άναμενομένω ένόματι τοΰ
στρατηγού μάλλον ή τοΰ ταμίου, μάλιστα δέ τώ
τοΟ μηνός. Έν άρ/ή τοΟ στίχ. 2 διακρίνονται
ίχνη τινά, ίσως της κάτω κεραίας τοΟ Σ του όνό-
ματος τοΟ απελεύθερου. Έν στίχ 3 ύπάρ/ει ΓοΥ,
όπερ έν τοιαύτη θέσει δέν δύναται νά θεωρηθή ά-
νήκον τή λέξει στρατηγού.
386-στί/. 5-6. Τό Σ τοΟ πόλεος έγράφη ώς
Λ καί, διορθωθέν, φαίνεται ώς Τ μάλλον ή Σ.
Ιχνη τοΟ Β καί μετ' αύτό τοΟ Ε έσώθησαν έν τέ-
λει τοΟ στίχ. 5, ώς καί ΟΥΤ έν στί/. 6.
Τη Δολίχγ] άνήκουσι καί τάδε άρ/αΐα μνημεία:
Άρώ. 386" (Μ IX, καί Άρχ.Έφ. 1913 σελ.
159). Ώφθη ύπό του Κβπι έν τή έν Δούχλιστα
έκκλησία τής "Αγίας Σωτήρας, άλλ' ύπ' έμοΟ
δέν έπανευρέθη. Ώδε πως νομίζω ότι δύνανται τινα
νά συμπληρωθώσι :
Α στρατ]η[γουντος δεινός· μη-
νός δεινός -]δεκάτη· Θ[ - - - -, ό απε-
λευθερωθείς ύπό] Σωσιβίου τ[οΰ δεινός
καί δεινός της γυναι]κός αύτοΓΰ καί
5 δεινός τοΰ Σωσι]βίου το[ΰ υίοϋ αυ-
τών, ε'δωκε] τ[ήι πόλει δη(νάρια) ΚΒ <'.
Άρι&. 386* (ΙΟ ΙΧ2 1280 καί Άρχ. Έφημε-
ρίς 1913 σελ. 163). Δέν έπανεΰρον οΰτε τήν στή-
λην ταύτην" κατά τήν περιγραφήν του ΚβΓΠ καί
τήν διάγνωσιν ό'τι ή έπιγραφή άνήκει τή I ' πΧ
έκατονταετηρίδι, δυνάμεθα νά είκάσωμεν μετά πι-
θανότητος ότι ύπόκειται όνομα καί πατρικόν, έπι-
θετικώς έκπεφρασμένον κατά τον θεσσαλικόν τρό-
πον, ωδέ πως.
Νικ[ - - - 'Απολλο (Διο-κτλ.)]
[δ]οΰρ[ειος].
Ούτω θά εί/ομεν μετά τοΟ κάτο> ύπ' άριθ. 387
έτερον σαφές παράδειγμα τοΟ ότι καί ή τών Τρι-
πολιτών Περραιβών διάλεκτος ήτο αυτόχρημα ή
θεσσαλική.
Άρι&. 386υ[Κ3, IX, 1276καί'Αρχ. Έφημ.
1913 σελ. 162. ΜΕ 30). Τόν λίθον τοΟτον δέν
έπανευρεν ό Κβπι, εγώ δέ μόνον τό δεξιόν ήμισυ
αύτοΟ άνεΰρον. Είναι στήλη μαραάρου λευκοΟ,