DOI Artikel:
Sōtēriu, Geōrgios A.: O en Thēbais Byzantinos naos Grēgoriou tou Theologou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0017
Α Ε 1924
Ο έν Θήβαις ναός Γρηγορίου τον Θεολόγου
7
Ή λοιπή διακόσμησις τον εσωτερικού τοΰ βυζαντινού τούτου ναϋδρίου φαίνε-
ται δτι ή το αξιολογότατη· πλην των κοσμουσών την αψίδα επιγραφών, πλείστα τμήμα-
τα τοϋ πλουσίου μαρμάρινου γλυπτού διακόσμου άνευρέθησαν κατά τάς άνασκαφάς, άτινα
δύνανται νά συμπληρωθώσι και δι' άλλων
τεμαχίων, συλλεγέντων πρότερον υπό των
συναδέλφων Κεραμοπούλου καΐ Παππα.
δάκη καΐ άποκειμένων έν τω μουσείφ Θη-
βών φλ. κατωτέρω).
Τό δάπεδον τοΰ ναοϋ ήτο έπεστρω-
μένον δια μαρμαροθετημάτων μετά γεω-
μετρικών σχημάτων, ώς μαρτυροϋσι τοϋτο
ποικιλόσχημα καΐ πολύχρωμα πλακίδια εκ
μαρμάρου, άνευρεθέντα κατά τάς άνασκα-
φάς" τά σχήματα ταΰτα έπλαισιοΰντο υπό
οτενών πλακών εκ λευκοϋ μαρμάρου, τινές
των οποίων διατηρούνται έτι κατά χώραν.
Έν τω Μουσείω Θηβών άπόκειται μαρμά-
ρινη πλάξ (0,50x0,60 μ.), έκ τοΰ άνασκα-
φέντος χώρου πιθανώτατα περισυλλεγεΐσα
και παριστώσα εντός κύκλου, εις τετράγωνον
εγγεγραμμένου, άετόν σπαράσοντα λαγωόν
(είΚ. 9)· ή παράστασίς εΐναί εγχάρακτος 9. Μαρμάρινη πλάξ δαπέδου, ευρισκομένη
μετ' οπών πληρουμένων δι' έκπεσόντος ήδη εν τψ Μονοεί".> &νβ^·
έγχρωμου μίγματος, έν ωτά σχηματιζόμενα εις την έπιφάνειαν της πλακός κοιλώματα έπλη-
ροΰντο ίσως δι' ένθέτων μαρμάρινων
πλακιδίων ή και διά ψηφίδων. Ή πλάξ
αύτη προέρχεται πιθανώς έκ τοΰ δαπέ-
δου τοΰ ήμετέρου ναοΰ· όμοία άλλως τε
διακόσμησις δαπέδων παρατηρείται και Α
εις ετέρους βυζαντινούς ναούς 1. ■.....ι» 'ΐι—ΐίΐι
Επίσης ευρέθησαν τμήματα κο-
νιαμάτων μετά τοιχογραφιών και το-
ξοειδές πλαίσιον μετά τριών γλυφών,
ομοίως έκ κονιάματος, έζωγραφημένον
και έχον αξιόλογους βυζαντινάς δια-
κοσμήσεις (είκ. 10), συνήθως άπαν- , , ,
, , .. χ . α- 10. Τμήμα έκ των άνενρε&ειαών χατα τας ανααχαψας
τώσας και εις μωσαϊκά (πρβλ. λ. χ. μω- τοΐχ0γραφιών τον νανδρίον.
σαϊκύν έν τω ναώ της αγίας Ειρήνης
Κιυνσταντινουπόλεως παρά ϋ&ΐίοη, ΒγζΆηύηβ Ανϊ. αηά Αι-οΐιαβοΐο^ν, είκ. 423).
1 Παλαιότερον τοϋ είδους τούτου δάπεδον βλέπε έν τέρων πρβλ. Όρλάνδου, Μονή Βαρνάκοδας, Αθήναι, 1922,
Μονή Στουδίου Κωνσταντινουπόλεως έν Βιιΐΐθΐϊη άβ 1 ΊηβΙ. σ. 24, ένθα και ή περί τοιούτων δαπέδων βιβλιογραφία.
3ΐ'θ1ιόο1. ΓαβΒβ δ Οοη/ρίθ. 1912, σελ. 22), έκ των νεω-
φ*Φ>φ
Ο έν Θήβαις ναός Γρηγορίου τον Θεολόγου
7
Ή λοιπή διακόσμησις τον εσωτερικού τοΰ βυζαντινού τούτου ναϋδρίου φαίνε-
ται δτι ή το αξιολογότατη· πλην των κοσμουσών την αψίδα επιγραφών, πλείστα τμήμα-
τα τοϋ πλουσίου μαρμάρινου γλυπτού διακόσμου άνευρέθησαν κατά τάς άνασκαφάς, άτινα
δύνανται νά συμπληρωθώσι και δι' άλλων
τεμαχίων, συλλεγέντων πρότερον υπό των
συναδέλφων Κεραμοπούλου καΐ Παππα.
δάκη καΐ άποκειμένων έν τω μουσείφ Θη-
βών φλ. κατωτέρω).
Τό δάπεδον τοΰ ναοϋ ήτο έπεστρω-
μένον δια μαρμαροθετημάτων μετά γεω-
μετρικών σχημάτων, ώς μαρτυροϋσι τοϋτο
ποικιλόσχημα καΐ πολύχρωμα πλακίδια εκ
μαρμάρου, άνευρεθέντα κατά τάς άνασκα-
φάς" τά σχήματα ταΰτα έπλαισιοΰντο υπό
οτενών πλακών εκ λευκοϋ μαρμάρου, τινές
των οποίων διατηρούνται έτι κατά χώραν.
Έν τω Μουσείω Θηβών άπόκειται μαρμά-
ρινη πλάξ (0,50x0,60 μ.), έκ τοΰ άνασκα-
φέντος χώρου πιθανώτατα περισυλλεγεΐσα
και παριστώσα εντός κύκλου, εις τετράγωνον
εγγεγραμμένου, άετόν σπαράσοντα λαγωόν
(είΚ. 9)· ή παράστασίς εΐναί εγχάρακτος 9. Μαρμάρινη πλάξ δαπέδου, ευρισκομένη
μετ' οπών πληρουμένων δι' έκπεσόντος ήδη εν τψ Μονοεί".> &νβ^·
έγχρωμου μίγματος, έν ωτά σχηματιζόμενα εις την έπιφάνειαν της πλακός κοιλώματα έπλη-
ροΰντο ίσως δι' ένθέτων μαρμάρινων
πλακιδίων ή και διά ψηφίδων. Ή πλάξ
αύτη προέρχεται πιθανώς έκ τοΰ δαπέ-
δου τοΰ ήμετέρου ναοΰ· όμοία άλλως τε
διακόσμησις δαπέδων παρατηρείται και Α
εις ετέρους βυζαντινούς ναούς 1. ■.....ι» 'ΐι—ΐίΐι
Επίσης ευρέθησαν τμήματα κο-
νιαμάτων μετά τοιχογραφιών και το-
ξοειδές πλαίσιον μετά τριών γλυφών,
ομοίως έκ κονιάματος, έζωγραφημένον
και έχον αξιόλογους βυζαντινάς δια-
κοσμήσεις (είκ. 10), συνήθως άπαν- , , ,
, , .. χ . α- 10. Τμήμα έκ των άνενρε&ειαών χατα τας ανααχαψας
τώσας και εις μωσαϊκά (πρβλ. λ. χ. μω- τοΐχ0γραφιών τον νανδρίον.
σαϊκύν έν τω ναώ της αγίας Ειρήνης
Κιυνσταντινουπόλεως παρά ϋ&ΐίοη, ΒγζΆηύηβ Ανϊ. αηά Αι-οΐιαβοΐο^ν, είκ. 423).
1 Παλαιότερον τοϋ είδους τούτου δάπεδον βλέπε έν τέρων πρβλ. Όρλάνδου, Μονή Βαρνάκοδας, Αθήναι, 1922,
Μονή Στουδίου Κωνσταντινουπόλεως έν Βιιΐΐθΐϊη άβ 1 ΊηβΙ. σ. 24, ένθα και ή περί τοιούτων δαπέδων βιβλιογραφία.
3ΐ'θ1ιόο1. ΓαβΒβ δ Οοη/ρίθ. 1912, σελ. 22), έκ των νεω-
φ*Φ>φ