20
Γ. Α. Σωτηρίου
Α Ε 1924
έτερα άνευρεθέντα γλυπτά, προερχόμενα εκ γείσων, διακοσμήσεων θυρών, παραθύ-
ρων και άλλων μερών τοϋ άνασκαφέντος μνημείου, προσάγον-
τες και πάλιν σΰγχρονά τινα γλυπτά άποκείμενα έν τω Μουσείω
Θηβών.
Έκ της διακοσμήσεως πιθανώτατα τών π?Μΐοίων τής πύλης
ευρέθη τμήμα έκ λευκοΰ μαρμάρου (είκ. 32). Κοσμείται τοΰτο
δια διπλής έ'λικος περικλειούσης πεντάφυλλα φοινικοειδή, δμοια
προς τάς διακοσμήσεις τών ανωτέρω έξεστασθέντων διακοσμη-
τικών μελών τοϋ τέμπλου (μικρών πεσσών και θωρακίων)· άφ'ετέ-
ρου ή μορφή της έν εϊδει κύκλων έ'λικος είνε όμοία προς τάς
κληματίδας τών επιθημάτων τοΰ παραθύρου της άψΐδος (πρβλ
είκ. 8), δεν ?\.είπει δε και ένταΰθα ό αστράγαλος εις τάς άκμας
τών γωνιών, δπως παρατηρείται τοΰτο καΐ εις τά άλλα γλυπτά.
30. Τμήμα ζετ8αγώ,·ον μιΧρον Έκ - διακοσμήσεως τών παραϋνρων ευρέθησαν: το άνω
πεσαον, κιονίσκου τον τεμπ/.ου
τοϋ νανδρίον. τμήμα διαχωριστικού κιονίσκου κοσμούμενον διά τοϋ συνήθους
λυροειδοϋς κοσμήματος κατά τάς τέσσαρας, αυτού πλευράς (είκ.
33), ήλθον δέ εις ορώς και τά έπιθήματα τών κιονίσκων τούτων κοσμούμενα διά φοι-
νικοειδοΰς σχεδίου ομοίου προς διακοσμήσεις επιθημάτων κιονίσκων
παραθύρων τοϋ καθολικοΰ τής μονής Όσιου Λουκά (είκ 34). 1
Επίσης ευρέθησαν τμήματα τών μαρμάρινων δοκών τών τοποθετου-
μένων οριζοντίως άνω εις το ΰψος τών επιθημάτων
τοϋ κιονίσκου τοϋ διλόβου παραθύρου 2. Έκ τοιαύτης
διακοσμήσεως νομίζομεν δτιπροέρχεται μικρόν τμήμα
τετραγώνου δοκοϋ (είκ. 35) φερούσης εις τάς δύο
πλαγίας όψεις έγκοπάς προς στήριξιν τοϋ ύελοστασίου,
εις δέ τάς δύο αλλάς άνάγλυφον κόσμημα έκ λυ-
ροειδών ανθέων, τοποθετημένων κατά σειράν είς κά-
θετον διεύθυνσιν. ·* Τόσον τό θέμα τοΰτο, όσον και
ή διάταξις αύτοΰ είναι καθαρώς ανατολικά, ή δέ
μορφή των — έχουσα ώς βάσιν τό καρδιόσχημον έσω-
κλεΐον διττώς άλλα μικρότερα — δεικνύει ομοίως την
μεγάλην τάσιν προς σχεδιοποίησιν τών φυτικών
3ΐ."θμοιονιμήμα μ0ρφων> Τ5 λυροειδές τοΰτο άνθος άπαντα έπί-
■οτενωτέρου τετράγωνου ^ ^ \ , \ /ο-\ \ *
πεσσού βυζαντινού τέμ- ΟΥ\ς κατά τήν παλαΐθχρΐθτΐα\'ΐκην έπθχην(6λ. τΟ ανω- 32' Τμήμα μαρμάρινου
ι , γρ'/π - τ~> 9- ~7\/γ / πλαισίου τής πύλης
πλου αποκε,μενουεντψ χεοω παρατεθεν επίθημα του Βυζαντινού Μουσείου -
\* > π ο~ ,Γ τον ναναοιου.
Αθηνών εν εικ. ζ4), επαναολεπομεν οε το κόσμημα
τοΰτο και πάλιν κατά τον 140ν αιώνα ώς έ'λικα έν εϊδει κύκλων, όμοιον προς τό ήμέτε-
ρον πλαίσιον τής πύ?α|ς
1 Πρβλ 8θ1ια11ζ και Βαπίβΐθ^, Ηθ8Ϊ08 Ι,ιι1ί33, έ.ά. θέσει νά νοηθεί έρμηνευόμενον τότε ώς τό κάτω μέρος
πίν. 278. διαχωριστικού κιονίσκου παραθύρου, τοποθετημένου με-
2 Π/α'ιρη διάταξιν και διακόσμησιν βυζαντινού παρα- ταξύ τών θωρακίων.
θύρου, βλέπε έν δοΐιιιΐΐζ και Β3ΓΠ8ΐβγ, I. ά. είκ. 17. 4 Βλ. ΜϊΠβί, Ιι' 3ΐιοϊοιι αϊί 8θΐ·βο, Ρ3Π8 1919, σ.
:} Τό τεμάχιον τής είκ. 3δ θά ήδΰνατο και έν όρθία 149 είκ. 160.
Γ. Α. Σωτηρίου
Α Ε 1924
έτερα άνευρεθέντα γλυπτά, προερχόμενα εκ γείσων, διακοσμήσεων θυρών, παραθύ-
ρων και άλλων μερών τοϋ άνασκαφέντος μνημείου, προσάγον-
τες και πάλιν σΰγχρονά τινα γλυπτά άποκείμενα έν τω Μουσείω
Θηβών.
Έκ της διακοσμήσεως πιθανώτατα τών π?Μΐοίων τής πύλης
ευρέθη τμήμα έκ λευκοΰ μαρμάρου (είκ. 32). Κοσμείται τοΰτο
δια διπλής έ'λικος περικλειούσης πεντάφυλλα φοινικοειδή, δμοια
προς τάς διακοσμήσεις τών ανωτέρω έξεστασθέντων διακοσμη-
τικών μελών τοϋ τέμπλου (μικρών πεσσών και θωρακίων)· άφ'ετέ-
ρου ή μορφή της έν εϊδει κύκλων έ'λικος είνε όμοία προς τάς
κληματίδας τών επιθημάτων τοΰ παραθύρου της άψΐδος (πρβλ
είκ. 8), δεν ?\.είπει δε και ένταΰθα ό αστράγαλος εις τάς άκμας
τών γωνιών, δπως παρατηρείται τοΰτο καΐ εις τά άλλα γλυπτά.
30. Τμήμα ζετ8αγώ,·ον μιΧρον Έκ - διακοσμήσεως τών παραϋνρων ευρέθησαν: το άνω
πεσαον, κιονίσκου τον τεμπ/.ου
τοϋ νανδρίον. τμήμα διαχωριστικού κιονίσκου κοσμούμενον διά τοϋ συνήθους
λυροειδοϋς κοσμήματος κατά τάς τέσσαρας, αυτού πλευράς (είκ.
33), ήλθον δέ εις ορώς και τά έπιθήματα τών κιονίσκων τούτων κοσμούμενα διά φοι-
νικοειδοΰς σχεδίου ομοίου προς διακοσμήσεις επιθημάτων κιονίσκων
παραθύρων τοϋ καθολικοΰ τής μονής Όσιου Λουκά (είκ 34). 1
Επίσης ευρέθησαν τμήματα τών μαρμάρινων δοκών τών τοποθετου-
μένων οριζοντίως άνω εις το ΰψος τών επιθημάτων
τοϋ κιονίσκου τοϋ διλόβου παραθύρου 2. Έκ τοιαύτης
διακοσμήσεως νομίζομεν δτιπροέρχεται μικρόν τμήμα
τετραγώνου δοκοϋ (είκ. 35) φερούσης εις τάς δύο
πλαγίας όψεις έγκοπάς προς στήριξιν τοϋ ύελοστασίου,
εις δέ τάς δύο αλλάς άνάγλυφον κόσμημα έκ λυ-
ροειδών ανθέων, τοποθετημένων κατά σειράν είς κά-
θετον διεύθυνσιν. ·* Τόσον τό θέμα τοΰτο, όσον και
ή διάταξις αύτοΰ είναι καθαρώς ανατολικά, ή δέ
μορφή των — έχουσα ώς βάσιν τό καρδιόσχημον έσω-
κλεΐον διττώς άλλα μικρότερα — δεικνύει ομοίως την
μεγάλην τάσιν προς σχεδιοποίησιν τών φυτικών
3ΐ."θμοιονιμήμα μ0ρφων> Τ5 λυροειδές τοΰτο άνθος άπαντα έπί-
■οτενωτέρου τετράγωνου ^ ^ \ , \ /ο-\ \ *
πεσσού βυζαντινού τέμ- ΟΥ\ς κατά τήν παλαΐθχρΐθτΐα\'ΐκην έπθχην(6λ. τΟ ανω- 32' Τμήμα μαρμάρινου
ι , γρ'/π - τ~> 9- ~7\/γ / πλαισίου τής πύλης
πλου αποκε,μενουεντψ χεοω παρατεθεν επίθημα του Βυζαντινού Μουσείου -
\* > π ο~ ,Γ τον ναναοιου.
Αθηνών εν εικ. ζ4), επαναολεπομεν οε το κόσμημα
τοΰτο και πάλιν κατά τον 140ν αιώνα ώς έ'λικα έν εϊδει κύκλων, όμοιον προς τό ήμέτε-
ρον πλαίσιον τής πύ?α|ς
1 Πρβλ 8θ1ια11ζ και Βαπίβΐθ^, Ηθ8Ϊ08 Ι,ιι1ί33, έ.ά. θέσει νά νοηθεί έρμηνευόμενον τότε ώς τό κάτω μέρος
πίν. 278. διαχωριστικού κιονίσκου παραθύρου, τοποθετημένου με-
2 Π/α'ιρη διάταξιν και διακόσμησιν βυζαντινού παρα- ταξύ τών θωρακίων.
θύρου, βλέπε έν δοΐιιιΐΐζ και Β3ΓΠ8ΐβγ, I. ά. είκ. 17. 4 Βλ. ΜϊΠβί, Ιι' 3ΐιοϊοιι αϊί 8θΐ·βο, Ρ3Π8 1919, σ.
:} Τό τεμάχιον τής είκ. 3δ θά ήδΰνατο και έν όρθία 149 είκ. 160.