DOI Artikel:
Adolf, Wilhelm: Ellēnikōn epigrammatōn exas
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0071
.Α Ε 1924
Ελληνικών επιγραμμάτων εξάς
64
Ότι τό επίγραμμα είνε επιτύμβιο ν, αποδεικνύει, ώς φαίνεται, τό έν στ. 2 ρήμα
[ϋ·ά]ψε. Αί δέ δια των αρχικών γραμμάτων γεγραμμέναι λέξεις ψηφίσματι βονλής και
δήμου συνήθως παρατίθενται εν τέλει των λεγομένων τιμητικών επιγραφών, πρβ. 6.
(τθιΊ&ο]], ΟγϊθοΙιϊβοΙίθ Ε1ιι-βιιΐιΐ8θ1ιΓΪϋΙβη (Ηαΐΐβ 1908) σ. 88 έπ., δια δέ της προσθήκης αυτών
δηλούται, δτι το μνημεΐον ίδρύθη εν δημοσίφ τύπω δια μεν της πρωτοβουλίας και δαπάναις
των συγγενών ή των φίλων ή καΐ άλλων ενδιαφερομένων, τη αδεία δμως τών της πόλεως
αρχών και τη συγκαταθέσει τοϋ δήμου, πρβ. Βγ. ΚθίΙ, Βθϊιγ&§θ ζαΓ Οβδοΐιίοΐιΐβ άβδ ΑΓβο-
ρ3ο-8, 8ϊίζαη§8ΐ)θΓ. α. Εβίρζ. Μζ&ά. ΕΧΧΙ Βά. 1919, VIII Αοΐι. σ 36 ϊϊ. Εΐνε δέ καΐ γνωστόν
δτι ανδριάντες καΐ προτομαί και εικόνες πολ?αχκις ίδρύοντο εν δΐ)μοσίοις τόποις και προς
τιμήν αποθανόντων (πρβ. π.χ. Ιηΐιΐ'θδΐιβίίβ III ί),·! έπ.) και δτι αί άρχαΐ τών πόλεων και οί
πολΐται έλάμβανον μέρος εις τα .πένθη και τάς κηδείας τών άνηκόντων εις επισήμους
και πλούσιας οικογενείας, δπως διδάσκουσιν ημάς τά λεγόμενα παραμυθητικά ψηφί-
σματα, περί τών οποίων έγραψε Κ. Βαΐ'βδοΐι Κΐι. Μ. 1894 σ. 424 έπ., Β γ. ΚβΠ έν τή μνη-
μονευθείσα διατριβή καΐεγώ έν Νβιιβ ΒβϊΐΓα§θ I., 8ίΙζπη§δ1)βι·. ά. ννΊβη. Α Ινα ά. 106 Βά. 1. Αοΐν
•σ. Γ)4 έπ.· περι δέ απονομής στεφάνου εις άποθανύντας εκ (ιέρους τοΰ δήμου ΐδε καΐ τα
υπό 3. Κβϊΐ και Α. ν. ΡΓβιηβι-δΙβίη έν ΌΑνν" ρΐι. - 1ι. ΚΙ. Ι4ΙΙ, II σ. 71 σημειωθέντα. Δυσκο-
λεύομαι δμως νά παραδεχθώ δτι ή πόλις τών Σαμαίων εϋαψε τήν Κυιντιανήν άντ
έρατας σαοφροσύνας, εί και δεν αγνοώ άφ' ένός μεν δτι προκειμένου περί διστίχου
επιγράμματος Γσως πρέπει νά ληφθή ύπ' δψιν και ή επιβεβλημένη βραχυλογία, άφ' ετέρου
δέ δτι καθ' έαυτό θεωρούμενον το ή πατρίς ΰ'άψε κάλλιστα λέγεται περί δημοσίας
ταφής. Οΰτω τό έν Αηΐΐι. Ραΐ. VII 508 επίγραμμα, έπιγραφόμενον Σιμωνίδον, λέγει:
Παυαανίαν Ιητρόν έπώννμυν, 'Αγχιτέω νΐόν,
τόνδ' 'Αακληπιάδην πατρίς ε&αψε Γέλα κτλ.,
άλλο δέ επίγραμμα τοΰ Πέπλου .'ίΤ:
Ταλθνβιον θεράποντα ϋ·εών κήρυκα και ανδρών
ώδε Μυκηναίων δήμος ε-δ-α-ψεν άπας.
Πρβ. και τύ κατά την ταφήν τοϋ Τιμολέοντος υπό τοΰ κήρυκος άναγορευθέν κήρυγμα παρά
Διόδωρο) XVI 40 και, Πλούταρχο) Τιμολ. 39 και τάς τρεις επίτοΰ λίθου ΒΟΗ V 180 η. 1
(8γ11. Β 1226) έξ Άλαβάνδων της Καρίας έπιγραφάς, ών ή δευτέρα έχει ώς έξης: Μενε-
κ[?ιήν Μ;]ήνι[ος] τοΰ Έρμίππον οτρατηγόν έπϊ χώρας δ δήμος ε&αψεν άγα&όν
άνδρα κα[1 τετε]λεντηκότα υπέρ της πατρίδος, έτι δέ ΒΟΗ XI 310 η. 4 : Ό δήμος
ε&αψεν και έτίμηοεν Άσκλαπιόδωρον Αριστοδήμου φυλής Ήρακλη'ΐδος άνδρα γε-
νόμενον καλόν και άγαϋ'δν και εύεργέτην τής πατρίδος- Ε. ΖϊθΙ)αιΊΐι. Αιιβ σβιη ^τϊβοΐιΐ
βοΐιβη 8ο1ιιι1\νοδβιι 2 σ. 151 έκ. Ή έκ Κεφαλληνίας δμως βάσις κατά τήν περιγραφήν τοϋ
κ. Ν. I. Γιαννόπουλου έχει τύρμον επί τής άνω επιφανείας προς γόμφωσιν άγάλματος
ή προτομής- είνε επομένως παντελώς άπίθανον δτι ή επί τής βάσεως υπογεγραμμένη επι-
γραφή εχει ώς θέμα την ταφήν τής Κυιντιανής, έστο) και δημοσίαν, και ουχί τή ν στάσιν
τοΰ τιμητικού μνημείου, τοΰ οποίου άποτελεΐ τήν ύπογραφήν άλλωστε και τό αντί εν τε
τοις τιμητικοϊς ψηφίσμασι (πρβ. ,ΙαΙιι-θδΙίΘΐίβ XXI XXII 136) και έν ταΐς λεγομέναις
τιμητικαϊς έπιγρα(ραϊς ένδείκνυσι τά ευεργετήματα ή τά προσόντα τά δικαιολογοϋντα
τήν άπονομήν τιμής τίνος ά)ς άρμόζουσαν άμοιβήν. Άρκεΐ νά άναφέρω δύο μόνον παρα-
Ελληνικών επιγραμμάτων εξάς
64
Ότι τό επίγραμμα είνε επιτύμβιο ν, αποδεικνύει, ώς φαίνεται, τό έν στ. 2 ρήμα
[ϋ·ά]ψε. Αί δέ δια των αρχικών γραμμάτων γεγραμμέναι λέξεις ψηφίσματι βονλής και
δήμου συνήθως παρατίθενται εν τέλει των λεγομένων τιμητικών επιγραφών, πρβ. 6.
(τθιΊ&ο]], ΟγϊθοΙιϊβοΙίθ Ε1ιι-βιιΐιΐ8θ1ιΓΪϋΙβη (Ηαΐΐβ 1908) σ. 88 έπ., δια δέ της προσθήκης αυτών
δηλούται, δτι το μνημεΐον ίδρύθη εν δημοσίφ τύπω δια μεν της πρωτοβουλίας και δαπάναις
των συγγενών ή των φίλων ή καΐ άλλων ενδιαφερομένων, τη αδεία δμως τών της πόλεως
αρχών και τη συγκαταθέσει τοϋ δήμου, πρβ. Βγ. ΚθίΙ, Βθϊιγ&§θ ζαΓ Οβδοΐιίοΐιΐβ άβδ ΑΓβο-
ρ3ο-8, 8ϊίζαη§8ΐ)θΓ. α. Εβίρζ. Μζ&ά. ΕΧΧΙ Βά. 1919, VIII Αοΐι. σ 36 ϊϊ. Εΐνε δέ καΐ γνωστόν
δτι ανδριάντες καΐ προτομαί και εικόνες πολ?αχκις ίδρύοντο εν δΐ)μοσίοις τόποις και προς
τιμήν αποθανόντων (πρβ. π.χ. Ιηΐιΐ'θδΐιβίίβ III ί),·! έπ.) και δτι αί άρχαΐ τών πόλεων και οί
πολΐται έλάμβανον μέρος εις τα .πένθη και τάς κηδείας τών άνηκόντων εις επισήμους
και πλούσιας οικογενείας, δπως διδάσκουσιν ημάς τά λεγόμενα παραμυθητικά ψηφί-
σματα, περί τών οποίων έγραψε Κ. Βαΐ'βδοΐι Κΐι. Μ. 1894 σ. 424 έπ., Β γ. ΚβΠ έν τή μνη-
μονευθείσα διατριβή καΐεγώ έν Νβιιβ ΒβϊΐΓα§θ I., 8ίΙζπη§δ1)βι·. ά. ννΊβη. Α Ινα ά. 106 Βά. 1. Αοΐν
•σ. Γ)4 έπ.· περι δέ απονομής στεφάνου εις άποθανύντας εκ (ιέρους τοΰ δήμου ΐδε καΐ τα
υπό 3. Κβϊΐ και Α. ν. ΡΓβιηβι-δΙβίη έν ΌΑνν" ρΐι. - 1ι. ΚΙ. Ι4ΙΙ, II σ. 71 σημειωθέντα. Δυσκο-
λεύομαι δμως νά παραδεχθώ δτι ή πόλις τών Σαμαίων εϋαψε τήν Κυιντιανήν άντ
έρατας σαοφροσύνας, εί και δεν αγνοώ άφ' ένός μεν δτι προκειμένου περί διστίχου
επιγράμματος Γσως πρέπει νά ληφθή ύπ' δψιν και ή επιβεβλημένη βραχυλογία, άφ' ετέρου
δέ δτι καθ' έαυτό θεωρούμενον το ή πατρίς ΰ'άψε κάλλιστα λέγεται περί δημοσίας
ταφής. Οΰτω τό έν Αηΐΐι. Ραΐ. VII 508 επίγραμμα, έπιγραφόμενον Σιμωνίδον, λέγει:
Παυαανίαν Ιητρόν έπώννμυν, 'Αγχιτέω νΐόν,
τόνδ' 'Αακληπιάδην πατρίς ε&αψε Γέλα κτλ.,
άλλο δέ επίγραμμα τοΰ Πέπλου .'ίΤ:
Ταλθνβιον θεράποντα ϋ·εών κήρυκα και ανδρών
ώδε Μυκηναίων δήμος ε-δ-α-ψεν άπας.
Πρβ. και τύ κατά την ταφήν τοϋ Τιμολέοντος υπό τοΰ κήρυκος άναγορευθέν κήρυγμα παρά
Διόδωρο) XVI 40 και, Πλούταρχο) Τιμολ. 39 και τάς τρεις επίτοΰ λίθου ΒΟΗ V 180 η. 1
(8γ11. Β 1226) έξ Άλαβάνδων της Καρίας έπιγραφάς, ών ή δευτέρα έχει ώς έξης: Μενε-
κ[?ιήν Μ;]ήνι[ος] τοΰ Έρμίππον οτρατηγόν έπϊ χώρας δ δήμος ε&αψεν άγα&όν
άνδρα κα[1 τετε]λεντηκότα υπέρ της πατρίδος, έτι δέ ΒΟΗ XI 310 η. 4 : Ό δήμος
ε&αψεν και έτίμηοεν Άσκλαπιόδωρον Αριστοδήμου φυλής Ήρακλη'ΐδος άνδρα γε-
νόμενον καλόν και άγαϋ'δν και εύεργέτην τής πατρίδος- Ε. ΖϊθΙ)αιΊΐι. Αιιβ σβιη ^τϊβοΐιΐ
βοΐιβη 8ο1ιιι1\νοδβιι 2 σ. 151 έκ. Ή έκ Κεφαλληνίας δμως βάσις κατά τήν περιγραφήν τοϋ
κ. Ν. I. Γιαννόπουλου έχει τύρμον επί τής άνω επιφανείας προς γόμφωσιν άγάλματος
ή προτομής- είνε επομένως παντελώς άπίθανον δτι ή επί τής βάσεως υπογεγραμμένη επι-
γραφή εχει ώς θέμα την ταφήν τής Κυιντιανής, έστο) και δημοσίαν, και ουχί τή ν στάσιν
τοΰ τιμητικού μνημείου, τοΰ οποίου άποτελεΐ τήν ύπογραφήν άλλωστε και τό αντί εν τε
τοις τιμητικοϊς ψηφίσμασι (πρβ. ,ΙαΙιι-θδΙίΘΐίβ XXI XXII 136) και έν ταΐς λεγομέναις
τιμητικαϊς έπιγρα(ραϊς ένδείκνυσι τά ευεργετήματα ή τά προσόντα τά δικαιολογοϋντα
τήν άπονομήν τιμής τίνος ά)ς άρμόζουσαν άμοιβήν. Άρκεΐ νά άναφέρω δύο μόνον παρα-