DOI Artikel:
Euangelidēs, Dēmētrios E.: Epitymbioi stēlai tēs Samou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0094
84
Α Ε 1924
της όπισΟίας πλευράς, κατά τά άλλα ό λίθος είναι ά,τοκεκρουμένος κατά τί|ν κορωνίδα
και βάσιν της αριστεράς πλευράς και φέρει και ούτος έπιγραφήν: ΘΕΜ ΝΗΞ ΤΗΣ
ΔϊΑΓΟΡΕΩ ΓΥΝΑΙΚο. δηλ. Θεμίνης της Διαγόρεω γνναικό[ς. Τά γράμματα είναι έκ των
αρχαιοτέρων ομοίων επιτύμβιων τοϋ πέμπτου αιώνος. Το δνομα Θεμίνη δέν εΐναι παρα-
■*- ο, 5 35 -'■—δεδομένον. Πάντως δμως θά εΐναι έκ τοϋ θεμι-
νός, δπερ είναι έτερος τύπος τοϋ θαμινός θαμι-
νάς, συγγενές τω Οαμά, θαμίζαν Θεμινόστρατος
μόνον αναφέρεται· (πρβ. Ββοΐιίβΐ — Ρϊοΐί, ϋϊβ
§ΓΪβοτιΪ8θϊΐθΐι ΡθΓδοηβιιη&ιηθη σ. 139-140).
Τον δέ έτερον και άπλούστερον τύπον
~ άντιπροσοοπεύει κατά τον έκτον αιώνα ό λί-
0·. 9ος, έφ' ου ή επιγραφή Τ]ιμώναξ (ΒοβΙιΙβιι
έ'νθ' άν. I, 8). Τούτου τάς ακριβείς διαστά-
σεις δέν έχομεν, πλην τοϋ πλάτους, δπερ έκ
τών ακεραίων εκατέρωθεν πλευρών γνωρίζομεν
δτι εΐναι 0,32. Τό ϋψος είναι άγνωστον, τοϋ
λίθου κάτω δντος άποκεκρουμένου. Και τδ
πλήρες πάχος είναι άγνίοστον, διότι ή όπισθία
τοϋ λίθου πλευρά δέν εΐναι άκεραία, άλλά
16 : Μαρμάρινος επιτύμβιος βωμός. η \ τ / 5- '
πάντως θα ητο μεγαλυτερον τοϋ σωζόμενου
0,22, εξ ου ε'ικάζομεν δτι ό πώρος ούτος ήτο ίκανώς παχύς, κατά πάσαν δέ πιθανότητα θά
έπλησίαζε προς τον κύβον, άν έσώζετο ακέραιος. "Ωστε έχομεν ένα κυβικό ν λίθο ν άπλοϋν
άκόσμητον, μετά τής επιγραφής επί τής προσΒίας πλευράς. Τον τύπον τοϋτον βλέπομεν
άφθόνως άπαντώντα κατά τον πέμπτον αιώνα ουχί πλέον έκ πώρου, άλλ' έκ μαρμάρου, ώς
συνήθως. Παραθέτομεν παραδείγματα τινα λίθων τοιού-
των, ών γνωρίζομεν τδ σχήμα και τάς διαστάσεις: έν
Μουσείω Τηγανιού τον ύπδ ^οοβδίίΐΐιΐ Α. Μ. έ'νθ' άν
δημοσιευθέντα 0,57x0, 52x0,51 Ήγηααγόρηι'Υβληοίου
— 0, 43 0, 46 χΟ, 41 Πανοϋς Άμοργίο (είκ 17) —
0,29 0, 365 > 0, 334 Φοξίης Άπολλωνίδεω (ανέκδοτος)
— 0,63x0,375x013 Πααιγνωτ. Ήραγορέω (ανέκδοτος
άποκεκρουμένος)--0,32x0, 645x0, 67 Φιλαίνης της
Ηρογέτονος, Στησιμάχο δέ γυνή (άνέκδοτος, κάτω άπο-
κεκρουμένος)— έν Μουσείω Βαθέος: 0,375x0, 36x0,
323 Άλκνοΐ Γλαύκο (Α. Μ. 1887 σ. 259) — 0,48x0,45
Νέλωνι Ήροφίλο έντετειχισμένος έν τω προστώο) τοϋ °'*3
Μι » ~ ~ , , , - , , _ _ _ 1, : Μαρμάρινη επιτύμβιος τοάπεζα.
ουσειου αριστερά τω εισερχόμενο) κατω) — 0,65 <0, 59
Κέραης Ζηνόδοτο (έντετειχισμένος έναντι τοϋ προηγουμένου). Πλείονα παραδεί-
γματα παραθέτει ό <Γ£ΐοοΙ>3ΐ.:ι1ι1 (ένθ' άν. σ. 416 σημ. 1), άλλ' άνευ δηλώσεως τοϋ σχήμα-
τος και τών διαστάσείον αυτών: οΰτω π.χ. η ώς τράπεζα αναφερομένη Λαμμώ Ζήνω-
νος είναι άετωματώδης στήλη (πρβ. Α.Μ. 1884 σ. 261 ο.).
Οί βωμοί λοιπόν ούτοι ή τράπεζαι ύπήρχον καΐ κατά τον έκτον αιώνα άνεξαρ-
ΓΑ Λ/ Ο Υ ^
ΑΛΙ Ο ρ Γ I Ο
Α Ε 1924
της όπισΟίας πλευράς, κατά τά άλλα ό λίθος είναι ά,τοκεκρουμένος κατά τί|ν κορωνίδα
και βάσιν της αριστεράς πλευράς και φέρει και ούτος έπιγραφήν: ΘΕΜ ΝΗΞ ΤΗΣ
ΔϊΑΓΟΡΕΩ ΓΥΝΑΙΚο. δηλ. Θεμίνης της Διαγόρεω γνναικό[ς. Τά γράμματα είναι έκ των
αρχαιοτέρων ομοίων επιτύμβιων τοϋ πέμπτου αιώνος. Το δνομα Θεμίνη δέν εΐναι παρα-
■*- ο, 5 35 -'■—δεδομένον. Πάντως δμως θά εΐναι έκ τοϋ θεμι-
νός, δπερ είναι έτερος τύπος τοϋ θαμινός θαμι-
νάς, συγγενές τω Οαμά, θαμίζαν Θεμινόστρατος
μόνον αναφέρεται· (πρβ. Ββοΐιίβΐ — Ρϊοΐί, ϋϊβ
§ΓΪβοτιΪ8θϊΐθΐι ΡθΓδοηβιιη&ιηθη σ. 139-140).
Τον δέ έτερον και άπλούστερον τύπον
~ άντιπροσοοπεύει κατά τον έκτον αιώνα ό λί-
0·. 9ος, έφ' ου ή επιγραφή Τ]ιμώναξ (ΒοβΙιΙβιι
έ'νθ' άν. I, 8). Τούτου τάς ακριβείς διαστά-
σεις δέν έχομεν, πλην τοϋ πλάτους, δπερ έκ
τών ακεραίων εκατέρωθεν πλευρών γνωρίζομεν
δτι εΐναι 0,32. Τό ϋψος είναι άγνωστον, τοϋ
λίθου κάτω δντος άποκεκρουμένου. Και τδ
πλήρες πάχος είναι άγνίοστον, διότι ή όπισθία
τοϋ λίθου πλευρά δέν εΐναι άκεραία, άλλά
16 : Μαρμάρινος επιτύμβιος βωμός. η \ τ / 5- '
πάντως θα ητο μεγαλυτερον τοϋ σωζόμενου
0,22, εξ ου ε'ικάζομεν δτι ό πώρος ούτος ήτο ίκανώς παχύς, κατά πάσαν δέ πιθανότητα θά
έπλησίαζε προς τον κύβον, άν έσώζετο ακέραιος. "Ωστε έχομεν ένα κυβικό ν λίθο ν άπλοϋν
άκόσμητον, μετά τής επιγραφής επί τής προσΒίας πλευράς. Τον τύπον τοϋτον βλέπομεν
άφθόνως άπαντώντα κατά τον πέμπτον αιώνα ουχί πλέον έκ πώρου, άλλ' έκ μαρμάρου, ώς
συνήθως. Παραθέτομεν παραδείγματα τινα λίθων τοιού-
των, ών γνωρίζομεν τδ σχήμα και τάς διαστάσεις: έν
Μουσείω Τηγανιού τον ύπδ ^οοβδίίΐΐιΐ Α. Μ. έ'νθ' άν
δημοσιευθέντα 0,57x0, 52x0,51 Ήγηααγόρηι'Υβληοίου
— 0, 43 0, 46 χΟ, 41 Πανοϋς Άμοργίο (είκ 17) —
0,29 0, 365 > 0, 334 Φοξίης Άπολλωνίδεω (ανέκδοτος)
— 0,63x0,375x013 Πααιγνωτ. Ήραγορέω (ανέκδοτος
άποκεκρουμένος)--0,32x0, 645x0, 67 Φιλαίνης της
Ηρογέτονος, Στησιμάχο δέ γυνή (άνέκδοτος, κάτω άπο-
κεκρουμένος)— έν Μουσείω Βαθέος: 0,375x0, 36x0,
323 Άλκνοΐ Γλαύκο (Α. Μ. 1887 σ. 259) — 0,48x0,45
Νέλωνι Ήροφίλο έντετειχισμένος έν τω προστώο) τοϋ °'*3
Μι » ~ ~ , , , - , , _ _ _ 1, : Μαρμάρινη επιτύμβιος τοάπεζα.
ουσειου αριστερά τω εισερχόμενο) κατω) — 0,65 <0, 59
Κέραης Ζηνόδοτο (έντετειχισμένος έναντι τοϋ προηγουμένου). Πλείονα παραδεί-
γματα παραθέτει ό <Γ£ΐοοΙ>3ΐ.:ι1ι1 (ένθ' άν. σ. 416 σημ. 1), άλλ' άνευ δηλώσεως τοϋ σχήμα-
τος και τών διαστάσείον αυτών: οΰτω π.χ. η ώς τράπεζα αναφερομένη Λαμμώ Ζήνω-
νος είναι άετωματώδης στήλη (πρβ. Α.Μ. 1884 σ. 261 ο.).
Οί βωμοί λοιπόν ούτοι ή τράπεζαι ύπήρχον καΐ κατά τον έκτον αιώνα άνεξαρ-
ΓΑ Λ/ Ο Υ ^
ΑΛΙ Ο ρ Γ I Ο