DOI article:
Deffner, Michael: Archaioi amphoreis ek tēs en Dekeleia epauleōs
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0122
112
Μιχαήλ Δέφνερ
ΑΕ 1924
ζονται όλιγώτερον. Το αύτό συμβαίνει εις τάς πορείας τοΰ στρατού υπό τούς ήχους της
μουσικής.
Προσθέτω ακόμη, δτι εις πολλάς αρχαίας παραστάσεις ό αυλητής φορεί τά κρον-
πεζα, "ξύλινα σανδάλια, δι' ών κρούων τό έδαφος έδιδε τον ρυθμδν εις τούς πατητάς.
Τά τρία αρχαία αγγεία, ό μελανόμορφος άμφορεύς τοΰ Άμάσιδος (περί τά 530
π. Χ.) και οί δύο έρυθρόμορφοι έξ Ιταλίας κρατήρες, καίτοι κατά 80 περίπου έ'τη νεώτεροι
(περί τά μέσα τοΰ 5ου αιώνος), άπεικονίζουσι πιστώς τον άρχέγονον ληνόν καΐ τήν έπ' αυ-
τού πάτησιν τών σταφυλών. Τεμάχια χονδρών κορμών έκκοιλανθέντα ή και βράχοι εις
τήν κορυφήν ισοπεδωμένοι και καταλ?α]?νως έκκοιλανθέντες ήσαν οί αρχαιότατοι ληνοί.
Τοιούτον έκ βράχου ληνόν, τον κατ' έμέ άπάντων άρχαιότατον και πιθανώς ε'ις τό
τέλος της νεολιθικής εποχής ήτοι εις τό τέλος της τρίτης π. Χ. χιλιετηρίδος άναγόμενον,
άνεκάλυψα τω 1908 εις τό όροπέδιον Βάρκιζα τών Μεθάνων και έδημοσίευσα μετ' εικό-
νος είς τάς ΑΙΙιβηϊδοΙίθ ΜίΙίΘΐΙυηοβη τοΰ 1909. Όρα είκ. 11 της προηγουμένης σελίδος.
Ό βράχος ούτος εχει μήκος μ. 2,17, πλάτος μ. 1,20 και ΰψος μ. 1,22. Είς αυτόν
δέ δι' αρχεγόνων εργαλείων οί πρώτοι κάτοικοι τοΰ ήφαιστειοόδους εκείνου μέρους, αφού
12 : Σάτυροι εκΟλίβονιες αταφυλας επί βράχου δι' επιθέσεως ετέρου (άνάγλυφον Νεαπόλεοις).
κάπως ισοπέδωσαν τήν έπιφάνειαν αυτού, έλάξευσαν αύλακα μήκους μ. 1,95. Αί παρειαι
της αύλακος εΐνε επικλινείς, δηλ. είς τήν έπιφάνειαν ή αΰλαξ είνε εύρυτέρα, είς δέ τον
πάτον στενοοτέρα. Εις τήν αρχήν της ή αδΧαξ εΐνε πλατεία, στρογγύ?*,η και βαθεΐα (μ. 0,30),
είς τό μέσον άθαθεστέρα (μ. 0,20) μετά κλίσεως προς τήν έκροήν, όπου εχει βάθος μ. 0,2(5.
Αξία θαυμασμοΰ εΐνε ή σκέψις τών πρωτογενών εκείνων ανθρώπων! Τά κατάλοιπα τών
εντός κοφίνου έκπιεζομένων καρπών νά παραμένουν είς τό ύποκάτω ευρύ και βαθύ μέρος
τής αύλακος και μόνον οί κάπως καθαροί χυμοί νά διέρχωνται άνωθεν τής αβαθούς καμ-
πύλης τής αύλακος και καταρρέοντες νά φθάνουν προς τήν έκροήν. ΈπΙ δέ τής επιφα-
νείας τοΰ βράχου καΐ πέριξ τής βαθείας κοιλότητος είνε κύκλος ισοπεδωμένος και έκ τής
χρήσεως άποτετριμμένος, έ'χων διάμετρον 00 εκατοστών καΐ έκβάνθυνσιν 2 περίπου εκα-
τοστών, έφ' ού έ'θετον στερεόν κόφινον, εντός τοΰ οποίου ιστάμενος δ τραπητής έπάτει
τάς σταφυλάς. Όμοίως δέ και έπ' άριστερά τής εκροής ό μονόλιθος εΐνε ελαφρώς ίσοπε-
δωμέλ'ος καΐ άποτετριμμένος- έκεΐ δέ θά έτοποθετοϋντο οί κόφινοι, εν οΐς προσεκομίζοντο
αί σταφυλαί, άς κατόπιν έκένουν είς τον κόφινον τοΰ τραπητοΰ.
Όμοιον βράχον χρησιμοποιούμενον ως ληνόν παριστάνει θαυμάσιον Ελληνικής
10 10 26
Μιχαήλ Δέφνερ
ΑΕ 1924
ζονται όλιγώτερον. Το αύτό συμβαίνει εις τάς πορείας τοΰ στρατού υπό τούς ήχους της
μουσικής.
Προσθέτω ακόμη, δτι εις πολλάς αρχαίας παραστάσεις ό αυλητής φορεί τά κρον-
πεζα, "ξύλινα σανδάλια, δι' ών κρούων τό έδαφος έδιδε τον ρυθμδν εις τούς πατητάς.
Τά τρία αρχαία αγγεία, ό μελανόμορφος άμφορεύς τοΰ Άμάσιδος (περί τά 530
π. Χ.) και οί δύο έρυθρόμορφοι έξ Ιταλίας κρατήρες, καίτοι κατά 80 περίπου έ'τη νεώτεροι
(περί τά μέσα τοΰ 5ου αιώνος), άπεικονίζουσι πιστώς τον άρχέγονον ληνόν καΐ τήν έπ' αυ-
τού πάτησιν τών σταφυλών. Τεμάχια χονδρών κορμών έκκοιλανθέντα ή και βράχοι εις
τήν κορυφήν ισοπεδωμένοι και καταλ?α]?νως έκκοιλανθέντες ήσαν οί αρχαιότατοι ληνοί.
Τοιούτον έκ βράχου ληνόν, τον κατ' έμέ άπάντων άρχαιότατον και πιθανώς ε'ις τό
τέλος της νεολιθικής εποχής ήτοι εις τό τέλος της τρίτης π. Χ. χιλιετηρίδος άναγόμενον,
άνεκάλυψα τω 1908 εις τό όροπέδιον Βάρκιζα τών Μεθάνων και έδημοσίευσα μετ' εικό-
νος είς τάς ΑΙΙιβηϊδοΙίθ ΜίΙίΘΐΙυηοβη τοΰ 1909. Όρα είκ. 11 της προηγουμένης σελίδος.
Ό βράχος ούτος εχει μήκος μ. 2,17, πλάτος μ. 1,20 και ΰψος μ. 1,22. Είς αυτόν
δέ δι' αρχεγόνων εργαλείων οί πρώτοι κάτοικοι τοΰ ήφαιστειοόδους εκείνου μέρους, αφού
12 : Σάτυροι εκΟλίβονιες αταφυλας επί βράχου δι' επιθέσεως ετέρου (άνάγλυφον Νεαπόλεοις).
κάπως ισοπέδωσαν τήν έπιφάνειαν αυτού, έλάξευσαν αύλακα μήκους μ. 1,95. Αί παρειαι
της αύλακος εΐνε επικλινείς, δηλ. είς τήν έπιφάνειαν ή αΰλαξ είνε εύρυτέρα, είς δέ τον
πάτον στενοοτέρα. Εις τήν αρχήν της ή αδΧαξ εΐνε πλατεία, στρογγύ?*,η και βαθεΐα (μ. 0,30),
είς τό μέσον άθαθεστέρα (μ. 0,20) μετά κλίσεως προς τήν έκροήν, όπου εχει βάθος μ. 0,2(5.
Αξία θαυμασμοΰ εΐνε ή σκέψις τών πρωτογενών εκείνων ανθρώπων! Τά κατάλοιπα τών
εντός κοφίνου έκπιεζομένων καρπών νά παραμένουν είς τό ύποκάτω ευρύ και βαθύ μέρος
τής αύλακος και μόνον οί κάπως καθαροί χυμοί νά διέρχωνται άνωθεν τής αβαθούς καμ-
πύλης τής αύλακος και καταρρέοντες νά φθάνουν προς τήν έκροήν. ΈπΙ δέ τής επιφα-
νείας τοΰ βράχου καΐ πέριξ τής βαθείας κοιλότητος είνε κύκλος ισοπεδωμένος και έκ τής
χρήσεως άποτετριμμένος, έ'χων διάμετρον 00 εκατοστών καΐ έκβάνθυνσιν 2 περίπου εκα-
τοστών, έφ' ού έ'θετον στερεόν κόφινον, εντός τοΰ οποίου ιστάμενος δ τραπητής έπάτει
τάς σταφυλάς. Όμοίως δέ και έπ' άριστερά τής εκροής ό μονόλιθος εΐνε ελαφρώς ίσοπε-
δωμέλ'ος καΐ άποτετριμμένος- έκεΐ δέ θά έτοποθετοϋντο οί κόφινοι, εν οΐς προσεκομίζοντο
αί σταφυλαί, άς κατόπιν έκένουν είς τον κόφινον τοΰ τραπητοΰ.
Όμοιον βράχον χρησιμοποιούμενον ως ληνόν παριστάνει θαυμάσιον Ελληνικής
10 10 26