DOI Artikel:
Pappadakis, Nikolaos G.: Lokrikos thesmos
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0145
ΑΕ 1924
Λοκρικός θεσμός
135
φυτειών, κυρίως έλαίας και αμπέλου, Ιδία. δέ περίφημα τα εν Κύπρω κατά Στραβ. ΙΔ' 684
«τό παλαιόν νλομανονντων τών πεδίων, ώστε κατέχεο&αι δρυμοΐς και μή γεωργεΐ-
αΰ·αι, έπιτρέψαι τοις βουλομένοις έκκόπτειν και εχειν ιδιόκτητον». Ένταΰθα νοητέοΛ'
φυσικά και καρπόδενδρα μεν, άλλα κυρίοις άμπέλους, εύδοκιμούσας δά και εν τη ορεινή
«τι της Εσπερίας Λοκρίδος (πρβλ. δέ Μακυνίαν βοτρνοατέφανον , Οίνονντα, λατρείαν
Αιονύσον έν Ναυπάκτω κλπ. ΟΙάιαΙΙιβΓ έν αρθρ. Ιιοοτϊδ π. Ρειιιΐγ Ε Ε2 σελ. 65).
Άλλ' άξιοσημείωτος και ο ορισμός ώς δικαιούχων έπινομίας όχι μόνον της
κόρ ης, έπινόμου καθισταμένης έν ελλείψει άδελφοΰ άρρενος (προηγουμένης δέ σαφώς
και τών προς πατρός θείοιν ένταΰθα), άλλ' άσφαλώς και της μητρός, ώς πρώτης μάλιστα
■συνεπινόμου, άφοϋ ή έπινομία γονεϋσι κλπ. στ. 2 έ., καΐ τά δύο όμοΰ ένδεικνύοντα πράγ-
ματι θέσιν νομικήν της γυναικός (έν συνδυασμώ φυσικά προς την παράλληλον είκαστέαν
κληρονομικήν) ύπερτέραν της παρ Άθηναίοις και "Ιωσι γνωστής, άν και ήκιστα ιιοναδι-
κήν —διότι και έν Σπάρτη και έν Κρήτη γνωστόν δτι και εΐχον και διιυκουν ιδίαν κτήσιν
(την προικώαν) και τον σύζυγον έξέλεγον αύταί, όχι ώς αί Άθηναΐαι έπίκληροι.
Πανάρχαιου βέβαια έθους λείψανο ν, άλλα γνώριμον και εις χρόνους έτι πολύ υστέ-
ρους καΐ εΰχρηστον, είναι αί έν στ. 15 έ. άραΐ και εύχαί, αί έπαρώμεναι τω παραβαίνοντι
η τηροϋντι τον Οεσμόν' προϋποθέτουν, έννοεϊται, και τούς σχετικούς όρκους τών ψηφισάν-
των απάντων, όρκους, ών έπ'έσχάτων δεχόμεθα εικόνα ζωηράν εξ έπιγραφής πο?^υτί[ΐου της
Κυρήνης, τοΰ Γ' μέν αιώνος, άλλ' άνακαινιζούσης τούς παλαιφάτους τοϋ έποικισμοϋ τΐ)ς
θρύλους· 1 άλλα και έκ συνθηκών και νόμων άλλων πασίγνωστον τύ πάγχρηστον και
ποικίλον 3 όρκων άμα και άρών. Άντι πολλών άρκεϊ τό τυπικύν (έκ Μυλάσων) 8γ118 167,
28 έ. «και έπαράς έποιήοαντο περι τούτων μήτε προτιϋ'έναι μήτε έπιψηφίζειν μηδένα·
ει δέ τις ταϋτα παραβαίνοι, έξώλη γίνεσΰαι και αυτόν και τούς έκείνου πάντας >· πρβλ.
Βη$οΙί. δία&ΐδΐίυηάβ3 σ. 46.'5 έ. (μετά τά Ζ\β\)Άνί Όβν Ρΐηοΐι ϊηι §πθο1ι. Κβοΐιΐ και λΥΊΠιβΙηι
('). Λ. 1909,137.
Άλλ' έτι πολύ κοινοτέρα και γνωριμωτέρα έκ παντός χρόνου είναι ή δι' άπειλής
ποινών μεγάλων η και τών μεγίστων, ώς έν στιχ. 11 -13, άναλύγως της σπουδαιύτητος,
^ίύρωσις και κατοχύρωσις τοϋ νόμου κατά παραβάσεων ή και απλής άναψηφί-
σεως:». ένταΰθα δέ καταφανώς και ή άπλή πρότασις άλλου άναδασμοΰ, καθ' ά και ή
στάσις προς έπιβολήν αύτοϋ, χαρακτηρίζονται ώς τύ βαρύτατον τών < κατά της τάξεως
1 Α1)]ι. ΡΓ6Π58. Α1ν3(1. 1925 σ. 19 έ. στ. 40. «Έπ'ιτον- κϊοιμεν. Ι/.έως ήμεν άμϊν ιός ΰεύς (έπιορκίουσι ό' έμμανίας
τοις ίίρκια έποιήοαντο οΓ« αντεϊ μένοντες και οί πλέοντες ο!- ήμεν) 80ΠΙ. 5024, 75.5029 τέλ., 5041,19 και 25 κλ.
κίξοντες και αράς έποιήοαντο. . κηρίνος πλάοαντες κολοσ- :{ 'Εξ άπειροπληΟών έπιτραπήτιο παραπομπή εις τινα γ\«)-
οός κατέκαιον έπαριώμενοι πάντες ουνενΟόνιες και άνδρες και στότερα και χαρακτηριστικότερα 80ΟΙ 5282. 20 έ. (8^Τΐ1*
γυναίκες. . . τόν μή έμμένονια τούτοις τοις όρκΐοις άλλα παρ- 194)· «ι/γ δέ τις τό ιρήφισμα άναφηφίζΐ), τ« χρήματ' αύτον
βεώντα καταλείβεαθαί νιν και καταρρεϊν, ι'όοπερ τός κο/.οσοός δημόσια έστω και αυτός φενγέτω Άμφίπολιν άειφνγίην».
και αυτόν και γένος και χρήματα- τοις δέ εμμένοιοιν... ήμεν (.Έκ τοϋ ψηφίσματος της πολιτικής φυγαδεύσεοις Φίλαινος
πολλά και άγα&ά και αΰτοϊς και γόνοις·. Τό πρώτον νΰν έννοεϊ- κα'ι Στρατοκλέους). Αΰτ. 5726 = ΙΐΙδΟΓ. ΙΐΙΓίά. 1 =8711*
ται καλώς και ό π. βουκ. Ε' 18.8' 47 9 έπι/ώριος όρκος. 45.33 έ. «τόν νόμον τοϋιον η» τις &έλ>/ ονγχέαι η προϋήται
'£ "Ετι τόν Γ' αί. 01 Τηϊοι προσθέτουν ε'ις νόμον σχολι- ψήφον, ι'όσιε μή είναι τόν νόμον τοντυν, τά έόντα αυτόν πε-
κόν 8001· 5034, ό δέ είτα; ή πρήίας τι παρά τόνδε πρήοϋω και τώπόλλ.ωνος είναι ιερά και αυτόν φενγεν αιει'».
τόν νόμον ή μή ποιήσας τε τών προστεταγμένοιν έν τώ άφθονα κα'ι πρόχειρα πρδγμ ΐδέ π. ΒιΙΒΟΐί δίίΐίίΐΒΐίΐιηίΙβ*
νόμο) τφδε ίίώλ.ης εΐη και'ιός κα'ι γένος τό έκείνου κλπ.». 522 έ. και 463 ιδία- ειδικώς δέ περί της φυγής (και άει-
Ώς πρός τό ι'λαος ϊοτω, πρβλ. τά Κρητικά «ει μέν ενορ- φυγίας) και σ. 234—230.
Λοκρικός θεσμός
135
φυτειών, κυρίως έλαίας και αμπέλου, Ιδία. δέ περίφημα τα εν Κύπρω κατά Στραβ. ΙΔ' 684
«τό παλαιόν νλομανονντων τών πεδίων, ώστε κατέχεο&αι δρυμοΐς και μή γεωργεΐ-
αΰ·αι, έπιτρέψαι τοις βουλομένοις έκκόπτειν και εχειν ιδιόκτητον». Ένταΰθα νοητέοΛ'
φυσικά και καρπόδενδρα μεν, άλλα κυρίοις άμπέλους, εύδοκιμούσας δά και εν τη ορεινή
«τι της Εσπερίας Λοκρίδος (πρβλ. δέ Μακυνίαν βοτρνοατέφανον , Οίνονντα, λατρείαν
Αιονύσον έν Ναυπάκτω κλπ. ΟΙάιαΙΙιβΓ έν αρθρ. Ιιοοτϊδ π. Ρειιιΐγ Ε Ε2 σελ. 65).
Άλλ' άξιοσημείωτος και ο ορισμός ώς δικαιούχων έπινομίας όχι μόνον της
κόρ ης, έπινόμου καθισταμένης έν ελλείψει άδελφοΰ άρρενος (προηγουμένης δέ σαφώς
και τών προς πατρός θείοιν ένταΰθα), άλλ' άσφαλώς και της μητρός, ώς πρώτης μάλιστα
■συνεπινόμου, άφοϋ ή έπινομία γονεϋσι κλπ. στ. 2 έ., καΐ τά δύο όμοΰ ένδεικνύοντα πράγ-
ματι θέσιν νομικήν της γυναικός (έν συνδυασμώ φυσικά προς την παράλληλον είκαστέαν
κληρονομικήν) ύπερτέραν της παρ Άθηναίοις και "Ιωσι γνωστής, άν και ήκιστα ιιοναδι-
κήν —διότι και έν Σπάρτη και έν Κρήτη γνωστόν δτι και εΐχον και διιυκουν ιδίαν κτήσιν
(την προικώαν) και τον σύζυγον έξέλεγον αύταί, όχι ώς αί Άθηναΐαι έπίκληροι.
Πανάρχαιου βέβαια έθους λείψανο ν, άλλα γνώριμον και εις χρόνους έτι πολύ υστέ-
ρους καΐ εΰχρηστον, είναι αί έν στ. 15 έ. άραΐ και εύχαί, αί έπαρώμεναι τω παραβαίνοντι
η τηροϋντι τον Οεσμόν' προϋποθέτουν, έννοεϊται, και τούς σχετικούς όρκους τών ψηφισάν-
των απάντων, όρκους, ών έπ'έσχάτων δεχόμεθα εικόνα ζωηράν εξ έπιγραφής πο?^υτί[ΐου της
Κυρήνης, τοΰ Γ' μέν αιώνος, άλλ' άνακαινιζούσης τούς παλαιφάτους τοϋ έποικισμοϋ τΐ)ς
θρύλους· 1 άλλα και έκ συνθηκών και νόμων άλλων πασίγνωστον τύ πάγχρηστον και
ποικίλον 3 όρκων άμα και άρών. Άντι πολλών άρκεϊ τό τυπικύν (έκ Μυλάσων) 8γ118 167,
28 έ. «και έπαράς έποιήοαντο περι τούτων μήτε προτιϋ'έναι μήτε έπιψηφίζειν μηδένα·
ει δέ τις ταϋτα παραβαίνοι, έξώλη γίνεσΰαι και αυτόν και τούς έκείνου πάντας >· πρβλ.
Βη$οΙί. δία&ΐδΐίυηάβ3 σ. 46.'5 έ. (μετά τά Ζ\β\)Άνί Όβν Ρΐηοΐι ϊηι §πθο1ι. Κβοΐιΐ και λΥΊΠιβΙηι
('). Λ. 1909,137.
Άλλ' έτι πολύ κοινοτέρα και γνωριμωτέρα έκ παντός χρόνου είναι ή δι' άπειλής
ποινών μεγάλων η και τών μεγίστων, ώς έν στιχ. 11 -13, άναλύγως της σπουδαιύτητος,
^ίύρωσις και κατοχύρωσις τοϋ νόμου κατά παραβάσεων ή και απλής άναψηφί-
σεως:». ένταΰθα δέ καταφανώς και ή άπλή πρότασις άλλου άναδασμοΰ, καθ' ά και ή
στάσις προς έπιβολήν αύτοϋ, χαρακτηρίζονται ώς τύ βαρύτατον τών < κατά της τάξεως
1 Α1)]ι. ΡΓ6Π58. Α1ν3(1. 1925 σ. 19 έ. στ. 40. «Έπ'ιτον- κϊοιμεν. Ι/.έως ήμεν άμϊν ιός ΰεύς (έπιορκίουσι ό' έμμανίας
τοις ίίρκια έποιήοαντο οΓ« αντεϊ μένοντες και οί πλέοντες ο!- ήμεν) 80ΠΙ. 5024, 75.5029 τέλ., 5041,19 και 25 κλ.
κίξοντες και αράς έποιήοαντο. . κηρίνος πλάοαντες κολοσ- :{ 'Εξ άπειροπληΟών έπιτραπήτιο παραπομπή εις τινα γ\«)-
οός κατέκαιον έπαριώμενοι πάντες ουνενΟόνιες και άνδρες και στότερα και χαρακτηριστικότερα 80ΟΙ 5282. 20 έ. (8^Τΐ1*
γυναίκες. . . τόν μή έμμένονια τούτοις τοις όρκΐοις άλλα παρ- 194)· «ι/γ δέ τις τό ιρήφισμα άναφηφίζΐ), τ« χρήματ' αύτον
βεώντα καταλείβεαθαί νιν και καταρρεϊν, ι'όοπερ τός κο/.οσοός δημόσια έστω και αυτός φενγέτω Άμφίπολιν άειφνγίην».
και αυτόν και γένος και χρήματα- τοις δέ εμμένοιοιν... ήμεν (.Έκ τοϋ ψηφίσματος της πολιτικής φυγαδεύσεοις Φίλαινος
πολλά και άγα&ά και αΰτοϊς και γόνοις·. Τό πρώτον νΰν έννοεϊ- κα'ι Στρατοκλέους). Αΰτ. 5726 = ΙΐΙδΟΓ. ΙΐΙΓίά. 1 =8711*
ται καλώς και ό π. βουκ. Ε' 18.8' 47 9 έπι/ώριος όρκος. 45.33 έ. «τόν νόμον τοϋιον η» τις &έλ>/ ονγχέαι η προϋήται
'£ "Ετι τόν Γ' αί. 01 Τηϊοι προσθέτουν ε'ις νόμον σχολι- ψήφον, ι'όσιε μή είναι τόν νόμον τοντυν, τά έόντα αυτόν πε-
κόν 8001· 5034, ό δέ είτα; ή πρήίας τι παρά τόνδε πρήοϋω και τώπόλλ.ωνος είναι ιερά και αυτόν φενγεν αιει'».
τόν νόμον ή μή ποιήσας τε τών προστεταγμένοιν έν τώ άφθονα κα'ι πρόχειρα πρδγμ ΐδέ π. ΒιΙΒΟΐί δίίΐίίΐΒΐίΐιηίΙβ*
νόμο) τφδε ίίώλ.ης εΐη και'ιός κα'ι γένος τό έκείνου κλπ.». 522 έ. και 463 ιδία- ειδικώς δέ περί της φυγής (και άει-
Ώς πρός τό ι'λαος ϊοτω, πρβλ. τά Κρητικά «ει μέν ενορ- φυγίας) και σ. 234—230.