DOI Artikel:
Pappadakis, Nikolaos G.: Lokrikos thesmos
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0146
136 Νικολάου Γ. Παππαδάχι ΑΕ 1924
και ασφαλείας τοΰ κράτους» πολιτικών εγκλημάτων, αυτό τοΰτο ώς εσχάτη προδοσία
ή «της πολιτείας κατάλυϋις», (ός έλεγον οί αρχαίοι· διό καΐ όχι μόνον άειφυγία έπαπει-
λεΐται και ή συναφής πάντοτε δήμευσις των υπαρχόντων, άλλα και κατασκαφή της
οικίας, όντως δηλ. έξώλεια παντελής αύτοϋ και γένους· διότι και τοϋτο συνεξορίζεται Α 12.
Διαφέρει ιδιαιτέρως ή ρητή έξομοίωσις της ποινής τοΰ εγκλήματος προς την των άνδροφό-
νων, ων πάλιν αντιστρόφως μανθάνομεν τάς κατά τό καθεστώς έν τή πολιτεία δίκαιον ποι-
νάς- αλλά ταύτης προέχει νά ϊδωμεν τήν δλην εκ τοΰ θεσμοΰ ε'ικαστήν ορφήν πρώτον.
Διότι και πολιτειακώς είναι διδακτικόν τό βραχύ και λιτόν κείμενον πρώτον
περί πόλεοος ήδη (καΐ όχι φύλου κωμηδόν οίκοΰντος) πρόκειται, άναδατούσης τήν εις
δύο μόνας τοποθεσίας περιλαμβανομένη ν δημοσίαν της γήν ή δέ πόλις ή τό ώς κέντρον
αυτήν έχον φΰλον) όλιγαρχεΐται ασφαλώς εκ τών (έν στ. 8) άριοτίνδην εκατόν και ενός
ανδρών, τών γνωμοδοτούντων περι προσκλήσεοίς εποίκων νέων επί γης άναδασμω, περι
ής Οά περιέμενέ τις νάπεφαίνετο ή όλη πόλις, δάμός τις ή άλία. Και τά μεν κύρια της
πολιτείας σώματα, εις ά εισάγεται προς όριστικήν άπόφασιν και τοΰ άναδασμοΰ ή
πρότασις ενταύθα (στ. 10 έ.), άλλά και πάσα βεβαί(ος άλλου νόμου, εΐναι ή πρείγα, καί
τις άποκλησίατοϋ δέ ετέρου τούτων άπαρτίαν, τό κατώτατον δηλ. προς συνεδρίαν νόμιμον
όριον αριθμοί παρόντων, θά έκλάβη τις εκ προότης όψεως τούς 101 εκείνους" διότι ώς
απλοί πρόβουλοι είναι παρά πολλοί. 1 Άλλ' επειδή κατά κανόνα ϊσως ελάχιστον όριον προς
άπαρτίαν δυνάμεθα νά δεχθώμεν θαρρούντως τό ύπερήμισυ τοΰ όλου,2 ούτε της άπο-
κληαίας άπαρτίαν άρμόζει νάποτελό')σιν οί 101, αν αύτη εΐναι ή εκκλησία πάντων
τών ελευθέρων (ή, έ'στω τών μετεχόντων της πολιτείας, εϊτε άπό τιμημάτων εϊτε ώς όπλα
παρεχομένοον)—διότι δύσκο?ιθν μόνον 200 νάπετέλουν καί πόλεως απλής έκκλησίαν —ούτε
πρείγας όμως απαρτία φαίνονται νά είναι· διότι άπίθανον ότι άντί της ανέκαθεν παγίας
βουλής τών γερόντων θά έχρησιμοποιεϊτο έν νόμω ή άχρους περίφρασις «άνδρες ΙΟΙ
άριστίνδην». Διά ταϋτα φαίνεται, ότι, εν εκ τών δύο, ή είναι όλως έκτακτο ν σώμα οί
101, συγκροτούμενον εις περίπτωσιν μόνης της ανάγκης μετακλήσεως και άλλων εποίκων
ή και αυτοί μεν εΐναί τις άποκλησία - όχι όμως οις εκκλησία, άλλ' ώς τι σώμα όλιγά-
ριθμον, εύρισκόμενον έτι έν τω μορφοΰσθαι, ή και άλλαχοΰ δηλ. άπόκλητος, (έπίκλητος,
εκκλητος, έπείσκλητος) ή σύγκλητος εύρυτέρα Βουλή, ή καθισταμένη «άριστίνδην
έξ απάντων » πιθανώτατα, ώς έν μεταγενέστερα έπιγρ. Όλυμπίας, άρ. 47 — 8ν11.3 665,34,
καί όχι άποκλειστικώς εκ τών παλαιών εύγενών οίκων, ώς ή πρείγα, καθ' ά έδίδαξεν
άριστα ό Βγ. ΚθϊΙ εν Οβι-οΐίθ Νοί'οΐβη: Είηΐθΐί2 III ."367 -371 (πρβλ. καί 8\νουοάα 115 περι
τών μεταβατικών τούτων μορφωμάτων).
1 Μόνον αύτοί οί αρχηγοί τών περίφημων εκατόν Λο-
κρικών γενών (καί έν τη Εσπερία Λοκρίδι ύποΟετέων ίδέ
ΟΙάί'&ΙΙιβΓ σελ. 55 έ.) αδυνατούν νά είναι δχι μόνον διά τό
άναρΟρον ήδη καί τόν περιττόν άρι&μον (τουναντίον σιρίιγ-
γνλον θά προσεδοκώμεν καί ένταϋθα, καί αν έτι 101 ήσαν
ακριβώς τυχόν τά γένη: αί μη τοις εκατόν δόξξαι), άλλά
κυρίως διότι άφάνταστον είναι ότι πάσα Λοκρική πόλις
φκεϊτο ύπ' αντιπροσώπων ολων καί τών 100 επιφανών
γενών εκείνων. Περί τοΰ πολλαχοΰ περιττού άριθμοΰ μελών
σωματείων χάριν προλήψεως ισοψηφιών πρβλ. ΟαιίθΓ έν
3ά\λτ\>ϊ>. ί. ΡΜ1. τομ. 147,118.
2 Πρβλ. τά τοΰ υστέρου εκείνου Κοινοϋ ιών Έλλήνιον-
έκ της Έπιδαυρίας έπιγραφής (άρτιώτερον έκδ. έν ΑΕ-
1821, 6,19 έ.)· *χρηματιζόντωοαν νπ'ερ ημιου γενόμενοι" αν
δ' ίλάττονς οννέ/,θωοι. μϊ/ χρηματίζει ν». Συνήθως ορίζεται ό
αριθμός· π. χ. έν Οεσμώ Λαβυαδών Β 9 έ. επιχρινόντών...
παρεόντες μη μείονς !ιεν\ος καϊ /ΐεκατόν' έν τώ έπί Κά-
δυος άρχοντος Ρ. ά. Ό. ΙΙΓ 299, *Φεσμός δ Ραδών. . . σί<ν
ι/'άψοις τειρακατίαις πεντήκοντα τετόρεηι»· Γόρτυνος 80ϋΙ.
5011 άρχή· «Τάδ' ί:Ραδι\ιαι πάλι ψαφφίδονσι τρια\κατ!ων
πα\ριόνιων* κλπ. Άλλά πρβλ. 8\νθβθ(1η ΒΐίίαΙδαΙΙ. 118·
καί σημ. 4· 'Αρχ. ύελτ. 7 (1921-22), 2(54 (Οικονόμος).
4 72 3«
και ασφαλείας τοΰ κράτους» πολιτικών εγκλημάτων, αυτό τοΰτο ώς εσχάτη προδοσία
ή «της πολιτείας κατάλυϋις», (ός έλεγον οί αρχαίοι· διό καΐ όχι μόνον άειφυγία έπαπει-
λεΐται και ή συναφής πάντοτε δήμευσις των υπαρχόντων, άλλα και κατασκαφή της
οικίας, όντως δηλ. έξώλεια παντελής αύτοϋ και γένους· διότι και τοϋτο συνεξορίζεται Α 12.
Διαφέρει ιδιαιτέρως ή ρητή έξομοίωσις της ποινής τοΰ εγκλήματος προς την των άνδροφό-
νων, ων πάλιν αντιστρόφως μανθάνομεν τάς κατά τό καθεστώς έν τή πολιτεία δίκαιον ποι-
νάς- αλλά ταύτης προέχει νά ϊδωμεν τήν δλην εκ τοΰ θεσμοΰ ε'ικαστήν ορφήν πρώτον.
Διότι και πολιτειακώς είναι διδακτικόν τό βραχύ και λιτόν κείμενον πρώτον
περί πόλεοος ήδη (καΐ όχι φύλου κωμηδόν οίκοΰντος) πρόκειται, άναδατούσης τήν εις
δύο μόνας τοποθεσίας περιλαμβανομένη ν δημοσίαν της γήν ή δέ πόλις ή τό ώς κέντρον
αυτήν έχον φΰλον) όλιγαρχεΐται ασφαλώς εκ τών (έν στ. 8) άριοτίνδην εκατόν και ενός
ανδρών, τών γνωμοδοτούντων περι προσκλήσεοίς εποίκων νέων επί γης άναδασμω, περι
ής Οά περιέμενέ τις νάπεφαίνετο ή όλη πόλις, δάμός τις ή άλία. Και τά μεν κύρια της
πολιτείας σώματα, εις ά εισάγεται προς όριστικήν άπόφασιν και τοΰ άναδασμοΰ ή
πρότασις ενταύθα (στ. 10 έ.), άλλά και πάσα βεβαί(ος άλλου νόμου, εΐναι ή πρείγα, καί
τις άποκλησίατοϋ δέ ετέρου τούτων άπαρτίαν, τό κατώτατον δηλ. προς συνεδρίαν νόμιμον
όριον αριθμοί παρόντων, θά έκλάβη τις εκ προότης όψεως τούς 101 εκείνους" διότι ώς
απλοί πρόβουλοι είναι παρά πολλοί. 1 Άλλ' επειδή κατά κανόνα ϊσως ελάχιστον όριον προς
άπαρτίαν δυνάμεθα νά δεχθώμεν θαρρούντως τό ύπερήμισυ τοΰ όλου,2 ούτε της άπο-
κληαίας άπαρτίαν άρμόζει νάποτελό')σιν οί 101, αν αύτη εΐναι ή εκκλησία πάντων
τών ελευθέρων (ή, έ'στω τών μετεχόντων της πολιτείας, εϊτε άπό τιμημάτων εϊτε ώς όπλα
παρεχομένοον)—διότι δύσκο?ιθν μόνον 200 νάπετέλουν καί πόλεως απλής έκκλησίαν —ούτε
πρείγας όμως απαρτία φαίνονται νά είναι· διότι άπίθανον ότι άντί της ανέκαθεν παγίας
βουλής τών γερόντων θά έχρησιμοποιεϊτο έν νόμω ή άχρους περίφρασις «άνδρες ΙΟΙ
άριστίνδην». Διά ταϋτα φαίνεται, ότι, εν εκ τών δύο, ή είναι όλως έκτακτο ν σώμα οί
101, συγκροτούμενον εις περίπτωσιν μόνης της ανάγκης μετακλήσεως και άλλων εποίκων
ή και αυτοί μεν εΐναί τις άποκλησία - όχι όμως οις εκκλησία, άλλ' ώς τι σώμα όλιγά-
ριθμον, εύρισκόμενον έτι έν τω μορφοΰσθαι, ή και άλλαχοΰ δηλ. άπόκλητος, (έπίκλητος,
εκκλητος, έπείσκλητος) ή σύγκλητος εύρυτέρα Βουλή, ή καθισταμένη «άριστίνδην
έξ απάντων » πιθανώτατα, ώς έν μεταγενέστερα έπιγρ. Όλυμπίας, άρ. 47 — 8ν11.3 665,34,
καί όχι άποκλειστικώς εκ τών παλαιών εύγενών οίκων, ώς ή πρείγα, καθ' ά έδίδαξεν
άριστα ό Βγ. ΚθϊΙ εν Οβι-οΐίθ Νοί'οΐβη: Είηΐθΐί2 III ."367 -371 (πρβλ. καί 8\νουοάα 115 περι
τών μεταβατικών τούτων μορφωμάτων).
1 Μόνον αύτοί οί αρχηγοί τών περίφημων εκατόν Λο-
κρικών γενών (καί έν τη Εσπερία Λοκρίδι ύποΟετέων ίδέ
ΟΙάί'&ΙΙιβΓ σελ. 55 έ.) αδυνατούν νά είναι δχι μόνον διά τό
άναρΟρον ήδη καί τόν περιττόν άρι&μον (τουναντίον σιρίιγ-
γνλον θά προσεδοκώμεν καί ένταϋθα, καί αν έτι 101 ήσαν
ακριβώς τυχόν τά γένη: αί μη τοις εκατόν δόξξαι), άλλά
κυρίως διότι άφάνταστον είναι ότι πάσα Λοκρική πόλις
φκεϊτο ύπ' αντιπροσώπων ολων καί τών 100 επιφανών
γενών εκείνων. Περί τοΰ πολλαχοΰ περιττού άριθμοΰ μελών
σωματείων χάριν προλήψεως ισοψηφιών πρβλ. ΟαιίθΓ έν
3ά\λτ\>ϊ>. ί. ΡΜ1. τομ. 147,118.
2 Πρβλ. τά τοΰ υστέρου εκείνου Κοινοϋ ιών Έλλήνιον-
έκ της Έπιδαυρίας έπιγραφής (άρτιώτερον έκδ. έν ΑΕ-
1821, 6,19 έ.)· *χρηματιζόντωοαν νπ'ερ ημιου γενόμενοι" αν
δ' ίλάττονς οννέ/,θωοι. μϊ/ χρηματίζει ν». Συνήθως ορίζεται ό
αριθμός· π. χ. έν Οεσμώ Λαβυαδών Β 9 έ. επιχρινόντών...
παρεόντες μη μείονς !ιεν\ος καϊ /ΐεκατόν' έν τώ έπί Κά-
δυος άρχοντος Ρ. ά. Ό. ΙΙΓ 299, *Φεσμός δ Ραδών. . . σί<ν
ι/'άψοις τειρακατίαις πεντήκοντα τετόρεηι»· Γόρτυνος 80ϋΙ.
5011 άρχή· «Τάδ' ί:Ραδι\ιαι πάλι ψαφφίδονσι τρια\κατ!ων
πα\ριόνιων* κλπ. Άλλά πρβλ. 8\νθβθ(1η ΒΐίίαΙδαΙΙ. 118·
καί σημ. 4· 'Αρχ. ύελτ. 7 (1921-22), 2(54 (Οικονόμος).
4 72 3«