DOI Artikel:
Pappadakis, Nikolaos G.: Lokrikos thesmos
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0148
ΑΕ 1924
ή επιστρεφόντων εις την πόλιν άνδροφόνων — και ενταύθα των πολιτικών εγκληματιών.
Πρβλ. τά τοϋ Δράκοντος (έντή γνωστή επί Λιοκλέόυς άρχοντος εκ νέου αναγραφή, των 8γ11. !
111 στ. 30 έ.) τους δέ άνδροφόνονς έξεΐναι άποκτείνειν έν τ-η ήμεδαπΐ)» Κ
ΓΕΝΙΚΑ ΕΞΑΓΟΜΕΝΑ. ΧΡΟΝΟΙ.
Ούτως·έκτος τινών υποτυπωδών λειψάνων αρχαϊσμού, άπαραγνωρίστων, προηγμένα
βλέπομεν ήδη και έξειλιγμένα έν τω,θεσμώ και δίκαιον και πολιτείαν, δσον καΐ γραφή ν
και γλώσσαν ύ άναδασμός ήδη προϋποθέτει δασμόν πρότεροΑ-, ώστε και γεωργίαν ήδη
προακμάζουσάν πως· διότι οί νομάδες ή ήμινομάδες δεν διανέμονται μόρους· τό πολύ καθ'
ομάδας έναλλάσσουσι περιοδικώς τάς κατά τόπους περιοχάς τών νομών άλλ' ιδού και
τάς φυτείας προστατευομένας, ήδη λοιπόν και τα πενιχρά εδάφη χρησιμοποιούμενα ούτως
υπό εδραίων τελείως παραγώγων. Καί τι πλέον μάλιστα· ήδη πόλιν ρητώς βλέπομεν απο-
τελούντα τύν άλλως βέβαια γεωργικόν και κτηνοτροφικόν κατ' εξοχήν ακόμη πληθυσμόν,
τον κανονίζοντα ενταύθα τόσον άκριβο/.όγοος την εις βοσκοτόπια τύ πλείστον συνισταμέ-
νην δημοσίαν του και έπίκτητον ή περιοικίδα πως χώραν 3. Ό δέ πληθυσμός ούτος, βλέ-
πομεν, έστω και διατηρών έτι λείψανα της πανάρχαιας τών γενών κοινοκτημοσύνης—καί
πολύ βεβαίως απέχων ακόμη τοϋ αστικού, βιομηχανικού και εμπορικού τύπου τών Έλλ.
πόλ,εων της ακμής,—έχει όμως πάμπολυ ύπερβή όχι μόνον την «φυσικήν κατάστασιν» τών
νομάδων, καθ' ή ν πάντες πάντα εξ αδιαιρέτου νέμονται ή τύ πολύ καθ' ομάδας έπινέ-
μονται, άδρομερώς χωρίζοντες τάς κοινάς εκτάσεις, ύπερβή τό Σλαυϊκόν έτι ΜΪγ κττ., αλλά
και τήν υπό θουκ. Α 5 πράγματι έν τη Δυτ. Ελλάδι είκονιζομένην πρωτόγονον κατά-
στασιν αρπαγής καί ανομίας κοομηδόν οίκουντων.
Και ή πολιτεία ήδη συντεταγμένη, μέ δύο κυρίαρχα σώματα, πρείγαν και άπο-
κλησίαν, και άρχους φυσικά, ών ώρίζοντο πιθανώς έν αρχή τοϋ κειμένου β' εισπράξεις
και καθήκοντα συναφή και Ιερόν Πυ&ίου, 3 προικιζόμενον έν β' δι' ειδικών πόρων, προ
δέ πάντων μέ δίκαιον γραπτόν ήδη· τοΰτο δέ πάλιν άνεπτυγμένον επί τό φιλανθρωπό-
τερον καί φιλελευθερώτερόν — τουλάχιστον ως προς τά πολιτικά αδικήματα — όχι μόνον
πέραν τής αίματηράς τών γενών αυτοδικίας, άλλα καί ύπέρ αυτήν ήδη τήν ποινή ν τοΰ·
1 Περί φυγής καί άειφυγίας οι; ήπιιοτέρας— κατά τό Γέω εκείνα ΟΙΟ 3059, 0 ί. «ην δέ τις άρχων ή ίδιώτΐ;-
ήδη από Όμηρου Ίλ. Ω 480. Ψ. 87 Όδ. Ψ 118 ε. γνωστόν εϊπΉ ή πρήςΐ] τι ή προθή ή έπιψηφίσιι νόμον έναντίοΛ
κΰος —ποινής άντί τοϋ θανάτου επί άκουσίω ή έκ προ- τούτο), . . . . ό είπας η πρή'ξας κλπ. εξώλης εϊη καυτός
νοίας φόνω πρβλ. προχείρους καί έκ περισσού Βιιεοΐΐ: και γένος τό εκείνου και ί'ατω ιερόσυλος καί αυντελείοϋω
δΐααΐδίαΐΐκΐβ8 234 ε. καί εύρεΐαν πραγματείαν Κ. Γαρδίκα πάντα κατ' αυτόν, ίίπερ έν τοις νόμοις τοις περι ιερόσυλων >.
εν 'ΑΟηνα Λ' 295 έ., επί δέ πολιτικοΐς έγκλήμασιν, ήτοι 'Αλλ' αυτονόητον υιι κατά τήν προσδιδομένην βαρΰτητιι
«καταλύοει. πολιτείας* κτλ. ΒιιβοΙΙ ιδία 236 —περί δέ τής εκάστοτε διαβαθμίζονται αί παραβάσεις έν γένει τών
δημεύσεως ώς ποινής προσθέτου επί τώ Οανάτω ή τή άει- νόμων . .
φυγία κατ' εξοχήν πολιτικών καταδίκων προχείρο5ς Γαρ- '2 Καί τής πόλεως αύτής άναδααμόν, οικιών καί οικοπέδων,
δίκαν έ. ά, 312 έ.—καί έν γένει μεν περί τών ποινών άν- θά περιέμενέ τις, ώς έν Μελαίνη Κέρκυρα 8^11". 141
δροφόνων καί ομοίων εγκληματιών, αλλά ίδίίΐ τής έκτε- κ. ά. Επειδή δέ δύσκολον να έγίνετο τοΰτο έν τεθμώ-
λέσεο'ις των Κεραμόπουλλον εν 'Αποτυμπανισμώ (Ιδία 45 χωριστό}» φαίνεται, δτι σιέγαι θά είχον έξοικονομηθή διά
έ. 97 έ. καί περί τής καταπκαψής ιδία 99, 1). — Ό ένΟυμοΰ- τοϋς έποικους καί μόνον ή γη ή δημοσία το')ρα πλέον διανέ-
με νος. δτι τών προδοτών καί ιερόσυλων κυρίως, τών δυσσε- μεται Πολιτεία θά μεταδοΟή ϊσως ήδη πριν έποικήοωσιν.
βεστάτων κακούργων, ποινή αρμόζουσα κατ' εξοχήν προς :{ Ώς αύτόδηλον νοοϋμεν Πύβιον ίγχώριον έν στ. 14 καί
παντελή εξώλειαν άπό τής γής ήτο ή κατασκαφή τής οικίας, β' 2 καί όχι τό δελφικόν, ού συνεπώνυμον απλώς τό πα-
0ά ύπώπτευεν ίσως καί ένταϋθα, μήποις ές εκείνων, τών οον, ώς καί πάν άλλο αποικίας, έχούσης δή τόν Πύθιον άρ-
ένόχίον προδοσίας, έχει μεταχθή καί ή κατασκαιρή έπί χάγέϊαν.
τούς εξομοιουμένους άνδροφόνους έν γένει· πρβλ. τά τής
ή επιστρεφόντων εις την πόλιν άνδροφόνων — και ενταύθα των πολιτικών εγκληματιών.
Πρβλ. τά τοϋ Δράκοντος (έντή γνωστή επί Λιοκλέόυς άρχοντος εκ νέου αναγραφή, των 8γ11. !
111 στ. 30 έ.) τους δέ άνδροφόνονς έξεΐναι άποκτείνειν έν τ-η ήμεδαπΐ)» Κ
ΓΕΝΙΚΑ ΕΞΑΓΟΜΕΝΑ. ΧΡΟΝΟΙ.
Ούτως·έκτος τινών υποτυπωδών λειψάνων αρχαϊσμού, άπαραγνωρίστων, προηγμένα
βλέπομεν ήδη και έξειλιγμένα έν τω,θεσμώ και δίκαιον και πολιτείαν, δσον καΐ γραφή ν
και γλώσσαν ύ άναδασμός ήδη προϋποθέτει δασμόν πρότεροΑ-, ώστε και γεωργίαν ήδη
προακμάζουσάν πως· διότι οί νομάδες ή ήμινομάδες δεν διανέμονται μόρους· τό πολύ καθ'
ομάδας έναλλάσσουσι περιοδικώς τάς κατά τόπους περιοχάς τών νομών άλλ' ιδού και
τάς φυτείας προστατευομένας, ήδη λοιπόν και τα πενιχρά εδάφη χρησιμοποιούμενα ούτως
υπό εδραίων τελείως παραγώγων. Καί τι πλέον μάλιστα· ήδη πόλιν ρητώς βλέπομεν απο-
τελούντα τύν άλλως βέβαια γεωργικόν και κτηνοτροφικόν κατ' εξοχήν ακόμη πληθυσμόν,
τον κανονίζοντα ενταύθα τόσον άκριβο/.όγοος την εις βοσκοτόπια τύ πλείστον συνισταμέ-
νην δημοσίαν του και έπίκτητον ή περιοικίδα πως χώραν 3. Ό δέ πληθυσμός ούτος, βλέ-
πομεν, έστω και διατηρών έτι λείψανα της πανάρχαιας τών γενών κοινοκτημοσύνης—καί
πολύ βεβαίως απέχων ακόμη τοϋ αστικού, βιομηχανικού και εμπορικού τύπου τών Έλλ.
πόλ,εων της ακμής,—έχει όμως πάμπολυ ύπερβή όχι μόνον την «φυσικήν κατάστασιν» τών
νομάδων, καθ' ή ν πάντες πάντα εξ αδιαιρέτου νέμονται ή τύ πολύ καθ' ομάδας έπινέ-
μονται, άδρομερώς χωρίζοντες τάς κοινάς εκτάσεις, ύπερβή τό Σλαυϊκόν έτι ΜΪγ κττ., αλλά
και τήν υπό θουκ. Α 5 πράγματι έν τη Δυτ. Ελλάδι είκονιζομένην πρωτόγονον κατά-
στασιν αρπαγής καί ανομίας κοομηδόν οίκουντων.
Και ή πολιτεία ήδη συντεταγμένη, μέ δύο κυρίαρχα σώματα, πρείγαν και άπο-
κλησίαν, και άρχους φυσικά, ών ώρίζοντο πιθανώς έν αρχή τοϋ κειμένου β' εισπράξεις
και καθήκοντα συναφή και Ιερόν Πυ&ίου, 3 προικιζόμενον έν β' δι' ειδικών πόρων, προ
δέ πάντων μέ δίκαιον γραπτόν ήδη· τοΰτο δέ πάλιν άνεπτυγμένον επί τό φιλανθρωπό-
τερον καί φιλελευθερώτερόν — τουλάχιστον ως προς τά πολιτικά αδικήματα — όχι μόνον
πέραν τής αίματηράς τών γενών αυτοδικίας, άλλα καί ύπέρ αυτήν ήδη τήν ποινή ν τοΰ·
1 Περί φυγής καί άειφυγίας οι; ήπιιοτέρας— κατά τό Γέω εκείνα ΟΙΟ 3059, 0 ί. «ην δέ τις άρχων ή ίδιώτΐ;-
ήδη από Όμηρου Ίλ. Ω 480. Ψ. 87 Όδ. Ψ 118 ε. γνωστόν εϊπΉ ή πρήςΐ] τι ή προθή ή έπιψηφίσιι νόμον έναντίοΛ
κΰος —ποινής άντί τοϋ θανάτου επί άκουσίω ή έκ προ- τούτο), . . . . ό είπας η πρή'ξας κλπ. εξώλης εϊη καυτός
νοίας φόνω πρβλ. προχείρους καί έκ περισσού Βιιεοΐΐ: και γένος τό εκείνου και ί'ατω ιερόσυλος καί αυντελείοϋω
δΐααΐδίαΐΐκΐβ8 234 ε. καί εύρεΐαν πραγματείαν Κ. Γαρδίκα πάντα κατ' αυτόν, ίίπερ έν τοις νόμοις τοις περι ιερόσυλων >.
εν 'ΑΟηνα Λ' 295 έ., επί δέ πολιτικοΐς έγκλήμασιν, ήτοι 'Αλλ' αυτονόητον υιι κατά τήν προσδιδομένην βαρΰτητιι
«καταλύοει. πολιτείας* κτλ. ΒιιβοΙΙ ιδία 236 —περί δέ τής εκάστοτε διαβαθμίζονται αί παραβάσεις έν γένει τών
δημεύσεως ώς ποινής προσθέτου επί τώ Οανάτω ή τή άει- νόμων . .
φυγία κατ' εξοχήν πολιτικών καταδίκων προχείρο5ς Γαρ- '2 Καί τής πόλεως αύτής άναδααμόν, οικιών καί οικοπέδων,
δίκαν έ. ά, 312 έ.—καί έν γένει μεν περί τών ποινών άν- θά περιέμενέ τις, ώς έν Μελαίνη Κέρκυρα 8^11". 141
δροφόνων καί ομοίων εγκληματιών, αλλά ίδίίΐ τής έκτε- κ. ά. Επειδή δέ δύσκολον να έγίνετο τοΰτο έν τεθμώ-
λέσεο'ις των Κεραμόπουλλον εν 'Αποτυμπανισμώ (Ιδία 45 χωριστό}» φαίνεται, δτι σιέγαι θά είχον έξοικονομηθή διά
έ. 97 έ. καί περί τής καταπκαψής ιδία 99, 1). — Ό ένΟυμοΰ- τοϋς έποικους καί μόνον ή γη ή δημοσία το')ρα πλέον διανέ-
με νος. δτι τών προδοτών καί ιερόσυλων κυρίως, τών δυσσε- μεται Πολιτεία θά μεταδοΟή ϊσως ήδη πριν έποικήοωσιν.
βεστάτων κακούργων, ποινή αρμόζουσα κατ' εξοχήν προς :{ Ώς αύτόδηλον νοοϋμεν Πύβιον ίγχώριον έν στ. 14 καί
παντελή εξώλειαν άπό τής γής ήτο ή κατασκαφή τής οικίας, β' 2 καί όχι τό δελφικόν, ού συνεπώνυμον απλώς τό πα-
0ά ύπώπτευεν ίσως καί ένταϋθα, μήποις ές εκείνων, τών οον, ώς καί πάν άλλο αποικίας, έχούσης δή τόν Πύθιον άρ-
ένόχίον προδοσίας, έχει μεταχθή καί ή κατασκαιρή έπί χάγέϊαν.
τούς εξομοιουμένους άνδροφόνους έν γένει· πρβλ. τά τής